Geplaatst: Gisteren, 21:54 denisesilver schreef:Ondanks de gemengde gevoelens toch gefeliciteerd, Marlinde!
Ik zie zo op tegen de afspraak met de orthopeed morgen. Gaat sowieso vragen hoe het met me gaat, en het gaat gewoon poedersuiker. Jank bijna iedere dag wel een keer door die klote hersenschudding die mijn emoties helemaal naar de ballen stuurt, en ik kan gewoon geen kloot. Niet bij de paarden, niet voor het werk. Echt mensen die tegen mensen met een chronische beperking zeggen dat het wel lekker is om alleen maar thuis te zitten, stuur die maar door naar mij. Die krukken maken goede wapens. Ik kan het al geen week handelen.
Ik heb er nog wel een paar voor je die je van mij mag slaan
dit is van een rit met mijn scootmobiel, van vanochtend dus allemaal van één dag!!- mensen die de kliko midden op de stoep zetten, haha je kan niet verder.
- mensen die de kliko precies zo in een bocht neerzetten dat je de bocht niet kan maken, ik kon zo'n 300 meter omrijden want ik kon ook nergens de stoep af, want op elke helling om de stoep op en af te kunnen rijden in die straat stond ook wel een auto geparkeerd.
- mensen die het groen in hun voortuin niet onderhouden, waardoor je op de stoep alleen lopend als je een slank persoon bent er langs kan lopen zonder het aan te raken. Ik heb op die manier 2 struiken aangereden vandaag, waarbij bij 1 struik ook mijn spiegel wegklapte. Je kan er gewoon niet langs met een scootmobiel, rolstoel of kinderwagen!
- werklui die hun busje wel even half op de stoep flikkeren omdat er even geen parkeerplek is en dit is lekker makkelijk ofzo. Ik kon weer omkeren en een andere route gaan zoeken.
- de glazenwasser was ook lekker bezig, een van zijn ladders stond nog midden op het voetpad tegen een huis aan (ik kon daar niet langs). Ik sta daar op hem te wachten, en hij gaat gewoon VERDER met glazen wassen met zijn andere ladder, ladder af, ladder verplaatsen, ladder op... Die poedersuiker ladder die mij in de weg stond verplaatsen ho maar. Ik kon opnieuw terug rijden en een andere route gaan zoeken.
- bijna was ik bij de bakker, ik maak een draai voor het pand zodat ik mijn scootmobiel buiten kan parkeren bij de fietsparkeerplekken. Nog voordat ik die kans krijg word ik op de stoep in mijn bocht afgesneden door een fietser op snelheid die daar wel even de fiets neer wou zetten. Geen kind op een fatbike hoor, gewoon een ongemanierde trien op leeftijd.
- die moest dus ook bij de bakker zijn.. en die begon ook meteen paniekerig aan de kassa te wouwelen dat zij als eerst aan de beurt was want zij was er eerder!
...zij en ik waren de enige in de winkel, ik stond niet eens in de buurt van de kassa gewoon rustig naar koekjes te staren.
Afijn dat was mijn ochtend. Ik heb de koekjes ook gekocht want ik had zelfmedelijden en ik vond dat ik ze wel verdiend had met al mijn geduld want ik ben heel braaf niet 1x uit mijn stekker gegaan
Allemaal in 1 ochtend. Ik moet zeggen, je leert wel aardig tot 10 tellen met een scootmobiel onder je reet
Tot zo ver mijn spreekbeurt
Maar ik heb wel lekker gezeten!
het terrarium ziet er dus top uit, warmtelamp, water en uv etc allemaal prima, overige beestjes allemaal heel fit en levendig met gezonde eetlust. 
). Ik weet het even niet maar goed.... het beestje wordt niet minder dood als ik nu ga zitten piekeren, morgen nog reptielenarts bellen.
ook al denkt hij daar heel anders over 
