zorro schreef:Nu ik toch wat berichten lees over wel of niet reanimeren, wel of niet IC, stel ik toch mijn vraag hier, misschien weet iemand hier er iets over.
Ik ben 33, val in de risico groep, al ben ik de laatste jaren lichamelijk erg gezond, en doe mijn uiterste best om corona te ontlopen. Mocht ik het wel krijgen, en het de verkeerde kant op gaat, dan wil ik niet geintubeerd worden. Slechte ervaring mee, waar ik maar niet over uit ga wijden.
Vriendin van me zit in de zorg, en raadde me aan om dat officieel bij de huisarts vast te laten leggen. Maar goed, die is alleen bereikbaar voor spoedgevallen en het voelt niet heel toegankelijk om nu met dit soort dingen ze te gaan lastig vallen.
Toch is het voor mij belangrijk. Komt bij dat mijn vriend en ouders op hun achterste poten gaan staan als dit ter sprake komt, zij vinden dat ik dan gewoon op alle mogelijke manier geholpen moet worden. Voor mij echter niet aan de orde. Mijn zus begrijpt me daarin wel heel goed.
Ik hoop en doe mijn best om te zorgen dat het gewoon niet zover komt. Maar als dat wel zo is, hoe kan ik dan aangeven dat ik het niet wil? Moet ik dat op papier zetten, toch via de huisarts, of zal daar gewoon vooraf naar gevraagd worden?
Ik kan moeilijk van mijn zus verlangen dat die op zo'n moment probeert op de boksen tegen mijn ouders en vriend.
Ik zou dat via de huisarts aangeven. Maar die kan er dan ook niet alles aan doen. Op het moment bv dat jij via 112 met de ambu naar de SEH wordt vervoerd word je indien nodig wel geïntubeerd. Ze kunnen niet gelijk bij de huisartsengegevens, die vragen ze later op, maar tot die tijd kiezen ze de best beschikbare behandeling om je te helpen. En pas in het ziekenhuis gaan ze met je naasten praten wat de bedoeling wordt.
Maar bij een 33-jarige gezond uitziende dame gaan ze denk ik niet vanzelf praten over wel/niet reanimatie en wel/niet invasieve beademing.