Ik stond vandaag achter een oudere dame die maar bleef kuchen, en zich verontschuldigde vanwege een kriebel in de keel. I can relate to that. Ik hoest niet, niet verkouden. Maar op een of andere manier heb ik mij al paar x verslikt in mijzelf in de supermarkt, super ongemakkelijk. En als ik ergens mijn handen eerst moet ontsmetten en het is goed spul, slaat het ook op m'n keel. Super irritant en je schaamt je gewoon om te kuchen

En die verantwoordelijkheid. Daar merk ik weinig van. In mijn eigen familie die heel blij elkaar vorige week weer uitgebreid gingen knuffelen, maar doordat enkelen al weken scheit aan alles hebben en ik met stel meiden op vakantie zou gaan, kon ik niet mee doen. Stak nogal flink. Want ik ben de enige die al maanden geen knuffel heb gehad omdat ik alleen ben. Maar zij zijn allemaal zooooo zielig met hun partners en kinderen dat ik wrl snap dat ze er scheit aan hebben, want ze hebben het zo nodig *sarcasme modus*. Ik blijf nog wel een tijd alleen en contactloos. Van je familie moet je het hebben zal ik maar zeggen.
Ik had graag even vastgehouden worden. Maar doordat vooral mijn zus en zwager alles zien wat los en vast zit en scheit hebben, en ik met paar meiden in ene huisje zou gaan zitten, heb ik het moeten afhouden. Wil geen risico nemen voor anderen.
Ik heb binnenkort een vrijgezellenfeest. Ik ging toch maar mee want de bruiloft heb ik afgezegd. Maar nu gaan we ook veel dingen binnen doen, en het gros is al 100x met groepen op het terras geweest. Types geen 1.5 meter. Eigenlijk vind ik dat wel een lastige...... Maar ja. Heb nu al gezegd dat ik mee ga?