Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-05-10 13:57

Re: Ben je gelovig?

Geplaatst: 06-05-10 13:57

We zijn net een week getrouwd en hebben geen kids. Het is ook niet de bedoeling dat die komen, aangezien ik al 40 ben

Uiteraard is dit ook een onderwerp welke bij ons aan bod is gekomen en dat zou wel problemen geven denk ik. Ik zou het absoluut niet zien zitten om de kids naar een katholiek school te sturen en manlief zou het waarschijnlijk een te grote stap vinden om ze naar een openbare school te sturen.

**Geplaatst**: 06-05-10 13:59

Re: Ben je gelovig?

Geplaatst: 06-05-10 13:59

Kinke, dan heb je daar ook geen discussies meer over! Je zit dus nog midden in de witte broodsweken

**Geplaatst**: 06-05-10 14:04

Re: Ben je gelovig?

Geplaatst: 06-05-10 14:04

jep

't is maar goed (of niet?) dat we elkaar op latere leeftijd pas zijn tegengekomen, moeder natuur krijgt van mij veel inspraak in de beslissing

**Geplaatst**: 06-05-10 14:09

Geplaatst: 06-05-10 14:09

Angelita schreef:
Is er een gelovige in dit topic die dit voor mij wil verklaren? Tell me, waarom wil god mij niet?

God wil met iedereen een persoonlijke relatie.

De vraag is; wil jíj een persoonlijke relatie, en zie je wat God allemaal voor je doet?

Ik heb hier 'toevallig' een boekje van Gerald Troost liggen. Persoonlijk vind ik zijn teksten echt geweldig, maar dat is mijn mening. Het is een filosofisch boekje van hem, wat niet wil zeggen dat hij overal gelijk heeft in zijn teksten. Het zijn wel dingen om over na te denken.
In dat boekje staan dingen waar veel mensen tegenaan lopen. Bijvoorbeeld jouw vraag; waarom God mensen soms niet wil.
Lees dit eerst, en bedenk dan wat je ermee doet. Misschien doet het je niks, mij prima. Misschien is het iets om over na te denken, mij ook prima.

Veel Christenen lopen met het verdriet rond dat ze God bijna nooit ervaren. Ze vertellen dat ze echt van God houden, maar dat ze in hun dagelijkse problemen en zorgen weinig van Gods aanwezigheid merken. God lijkt meer op een afstandelijke koning dan op een liefhebbende Vader die echt met zijn kinderen begaan is. Hoe kan het toch dat God Zich zo voor mij verstopt? Waarom merk ik zo weinig van de Heilige Geest? Deze vragen lijken ons geloofsleven te verlammen.
Soms denk ik wel eens dat we zelf God op een afstand houden. Ik denk dat God dolgraag wil dat we hem betrekken in alle details van ons leven.
Toch lijkt het of we Hem bitter weinig vertellen wat er werkelijk in ons omgaat. We bidden standaard zinnen en nemen weinig tijd voor onze relatie met Hem. Wordt het geen tijd om ons hart echt open te stellen voor God? Wordt het geen tijd om God aanhoudend en eerlijk te zoeken? Hij wacht op ons!
Paulus zegt het volgende in de brief aan de Filippenzen:
'Maak u nergens zorgen over, maar bid voor alles. Vertel God al uw problemen en verlangens en vergeet vooral niet hem te danken voor alles wat Hij doet. Dan zult u de vrede van God ervaren, een vrede die ons menselijk besef te boven gaat en die de wacht houdt over uw hart en gedachten, omdat u in Christus Jezus bent.' Filippenzen 4: 6-7

**Geplaatst**: 06-05-10 14:11

Re: Ben je gelovig?

Geplaatst: 06-05-10 14:11

Verootjoo, dat brengt me op de volgende vraag, heb deze al vaker willen stellen maar was het ff vergeten

Waarom toch steeds dat danken voor alles????

**Geplaatst**: 06-05-10 14:19

Geplaatst: 06-05-10 14:19

Kinke schreef:
Verootjoo, dat brengt me op de volgende vraag, heb deze al vaker willen stellen maar was het ff vergeten
Waarom toch steeds dat danken voor alles????

Omdat God dit leven op aarde mogelijk maakt. En toevallig ben ik heel erg blij met mijn leven zoals dat is en ben ik heel erg gelukkig. Dat ten eerste. En daarbij dat ik in goede gezondheid weer op heb mogen staan, dat ik elke dag te eten heb, genoeg geld heb, elke dag weer mag werken op een geweldig leuke baan, dat mijn vrienden gezond zijn, dat ik vrienden heb, dat mijn familie nog (zo goed als) compleet is. Daar ben ik God heel erg dankbaar voor. Ik vind dit allemaal niet vanzelfsprekend.

En ik bid niet echt voor elke maaltijd. Maar elke avond voor ik ga slapen bid ik met God. En dan spreek ik uit waar ik dankbaar voor ben. Dat kan elke dag anders zijn. En ik zeg wat er allemaal goed ging, en wat er niet goed ging, wat voor zorgen ik heb. En ik vraag of hij bij mij wilt zijn en bij de mensen die het nodig hebben (ook al geloven die niet) Als ik mensen ken die het nodig hebben, bid ik expliciet met naam, en anders gewoon in het algemeen.

edit: en soms bij een 'acute' (

) spannende situatie. Bv vlak voor een examen/sollicitatiegesprek, vraag ik God of hij mij wil helpen en leiden

Laatst bijgewerkt door verootjoo op 06-05-10 14:23, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-05-10 14:21

Geplaatst: 06-05-10 14:21

Kinke schreef:
Verootjoo, dat brengt me op de volgende vraag, heb deze al vaker willen stellen maar was het ff vergeten
Waarom toch steeds dat danken voor alles????

Als iemand iets voor je doet is het toch wel zo netjes om dank je wel te zeggen?

**Geplaatst**: 06-05-10 14:22

Re: Ben je gelovig?

Geplaatst: 06-05-10 14:22

Verootje, misschien dat je het al gezegd hebt, maar bij welke kerk zit jij?

**Geplaatst**: 06-05-10 14:24

Re: Ben je gelovig?

Geplaatst: 06-05-10 14:24

Ik sta ingeschreven bij een Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Maar ik hou van 'kerkhoppen'

Ga overigens niet zo vaak, bij lange na niet elke zondag.

**Geplaatst**: 06-05-10 14:25

Geplaatst: 06-05-10 14:25

uiteraard zeg je dank je wel als iemand iets voor je doet. Wat ik bedoel is dat het ook een keer genoeg is toch? Als iemand jou voor iets bedankt dan hoeft dit toch ook geen -tig keer? Dan weet God toch ook dat je dankbaar bent?
Ik vind het allemaal zo tegenstrijdig, als er iets slechts gebeurt dan heeft dat niet met God te maken, als je zelf hard werkt voor je brood dan doe jij dit blijkbaar niet maar heeft God dit voor je geregeld?

**Geplaatst**: 06-05-10 14:27

Geplaatst: 06-05-10 14:27

Als ik 6 tot 8x per jaar ga, kom je in de buurt van hoeveel ik ga. Ik ga naar de PKN, Kerk van de Nazarener en sporadisch naar een Evangelische gemeente!

**Geplaatst**: 06-05-10 14:28

Geplaatst: 06-05-10 14:28

Kinke schreef:
uiteraard zeg je dank je wel als iemand iets voor je doet. Wat ik bedoel is dat het ook een keer genoeg is toch? Als iemand jou voor iets bedankt dan hoeft dit toch ook geen -tig keer? Dan weet God toch ook dat je dankbaar bent?
Ik vind het allemaal zo tegenstrijdig, als er iets slechts gebeurt dan heeft dat niet met God te maken, als je zelf hard werkt voor je brood dan doe jij dit blijkbaar niet maar heeft God dit voor je geregeld?

Slechte dingen komen idd niet van God. Hoewel daar de meningen over verschillen. Sommige mensen geloven dat God soms 'straft'. Ik zelf geloof daar niet zo in, ik geloof dat God gerechtigheid zal brengen op het moment dat hij terugkeert naar de aarde.

Tuurlijk werk je hard voor je brood. En ik snap dat sommige mensen niet bidden voor dat ze mogen werken, maar ik ben daar wel dankbaar voor.

Maar het hebben van eten is niet vanzelfsprekend vind ik. Hoeveel mensen zitten er zonder eten? Ik vind best dat je God daarvoor moet bedanken.

**Geplaatst**: 06-05-10 14:30

Re: Ben je gelovig?

Geplaatst: 06-05-10 14:30

Verootje, kan je 'straffen' niet beter in 'geloof toetsen' vervangen?

Naar wat ik hoor van zendelingen, is het geloof veel groter en sterker in minder bedeelde gebieden (bijvoorbeeld de townships). Dat vind ik persoonlijk bewonderingswaardig. Ik denk dat ik mijn geloof al had verloren in die situatie!

**Geplaatst**: 06-05-10 14:32

Geplaatst: 06-05-10 14:32

tja, daarin verschillen we zeker Verootjoo. Het hebben van eten vind ik ook absoluut niet vanzelfsprekend en ik besef me bijna dagelijks dat ik het goed heb. Bij jou komt dat dan omdat God dit blijkbaar allemaal 'regelt' voor je. Bij mij komt dat omdat manlief en ik er hard voor werken en blijkbaar ons nodige portie 'geluk' hebben.

**Geplaatst**: 06-05-10 14:32

Geplaatst: 06-05-10 14:32

mo_van_dijk schreef:
Als ik 6 tot 8x per jaar ga, kom je in de buurt van hoeveel ik ga. Ik ga naar de PKN, Kerk van de Nazarener en sporadisch naar een Evangelische gemeente!

Ik ook zoietst denk ik. Ik ga altijd als er iets 'leuks' is

Avondje praise met een band erbij bv. Of een dienst in de vorm van een toneelstuk, cabaretdienst, een oratorium, of een doopdienst/belijdenisdienst van een bekende. En kerst, pasen, pinksteren natuurlijk :Y)

En goede vrijdag vind ik ook altijd heel mooi.

**Geplaatst**: 06-05-10 14:34

Geplaatst: 06-05-10 14:34

Mo, ik zou dat dan verklaren door dat een mens in die situatie dan blijkbaar in een hogere macht wil geloven om ergens meer kracht uit te halen?

**Geplaatst**: 06-05-10 14:35

Geplaatst: 06-05-10 14:35

Kinke schreef:
tja, daarin verschillen we zeker Verootjoo. Het hebben van eten vind ik ook absoluut niet vanzelfsprekend en ik besef me bijna dagelijks dat ik het goed heb. Bij jou komt dat dan omdat God dit blijkbaar allemaal 'regelt' voor je. Bij mij komt dat omdat manlief en ik er hard voor werken en blijkbaar ons nodige portie 'geluk' hebben.

Ik geloof niet direct dat God dat 'regelt'. Want dan had Hij dat ook in 3e wereldlanden kunnen regelen. Maar daar kun je hard werken wat je wilt, maar er is toch echt amper eten. Maar ik geloof wel dat je daar dankbaar voor moet zijn. Ik vind het lastig om aan te geven wat ik precies bedoel. Ik hou van God, dus vind het belangrijk Hem te laten weten hoe gelukkig Hij me maakt. Ik bedoel; dat laat je toch ook aan je vriend/man weten?

**Geplaatst**: 06-05-10 14:36

Geplaatst: 06-05-10 14:36

Toch..nu ik net denk aan de kerstnachtdienst in de Grote Kerk in Vlissingen... Ik vond het een hele fijne dienst, een enorm progressieve predikant ergens anders vandaan. Jammer dat dit fijne gevoel zo in de grond werd geramd toen ik in m'n eigen kerk ging $:\$

**Geplaatst**: 06-05-10 14:37

Geplaatst: 06-05-10 14:37

mo_van_dijk schreef:
Verootje, kan je 'straffen' niet beter in 'geloof toetsen' vervangen?

Naar wat ik hoor van zendelingen, is het geloof veel groter en sterker in minder bedeelde gebieden (bijvoorbeeld de townships). Dat vind ik persoonlijk bewonderingswaardig. Ik denk dat ik mijn geloof al had verloren in die situatie!

ja idd, ik geloof ook meer in 'geloof toetsen'.
Maar sommige mensen bv hier uit het dorp, van de gereformeerde gemeente geloven echt dat God je ziek maakt als je iets verkeerd hebt gedaan. En als er iemand onverwacht overlijdt op jongere leeftijd, 'dan zul je wel niet goed geleefd hebben'. Dat geloof ik absoluut niet.

**Geplaatst**: 06-05-10 14:38

Geplaatst: 06-05-10 14:38

Ingmar_ schreef:
Toch..nu ik net denk aan de kerstnachtdienst in de Grote Kerk in Vlissingen... Ik vond het een hele fijne dienst, een enorm progressieve predikant ergens anders vandaan. Jammer dat dit fijne gevoel zo in de grond werd geramd toen ik in m'n eigen kerk ging $:\$

Je moet idd een kerk vinden waar je je thuisvoelt

Ik 'kerkhop' en end weg, en zie zoveel verschillende dingen. Sommigen passen echt niet bij mijn geloofsbeleving, en anderen juist heel erg.

**Geplaatst**: 06-05-10 14:39

Geplaatst: 06-05-10 14:39

Ik zal wel te nuchter zijn Verootjoo, ik denk dat ik na een keer of 10 bedanken zoiets zou hebben van, je weet het nu wel. Helemaal als je God bent, want die weet alles

Waarom zeg je dan niet: God, ik wil je ff laten weten dat ik gelukkig ben en bedank je jezelf voor het eten

**Geplaatst**: 06-05-10 14:41

Geplaatst: 06-05-10 14:41

Dat geloof ik ook niet. God kan je wel op de proef stellen. Maar Hij maakt je niet ziek of brengt geen dood.

En het op de proef stellen zie ik als een soort leermoment waarin je (onbewust misschien) wordt klaargemaakt voor een volgend doel in je leven.

**Geplaatst**: 06-05-10 14:41

Geplaatst: 06-05-10 14:41

Over dat danken: hoe kan je het anders laten merken? Als je bijvoorbeeld iemand aan de andere kant van de wereld hebt zitten waarmee je alleen kan communiceren door te bellen, dan moet je je wel uitspreken. Immers, hoe maak je anders duidelijk dat je dankbaar bent? En zelfs als die ander het weet dat je dankbaar bent, dan zal je het nog uitspreken. Het uitspreken van dankbaarheid naar elkaar bouwt een relatie op. Zowel het uitspreken vanuit je lichaamshouding als het daadwerkelijk uitspreken. Het uiten van dank is een kracht op zich binnen een relatie. God is blij met jou, jij bent blij met hem: daarom dank je Hem, bouw je een relatie op, en uit je jezelf. Je uit je zorgen, en je hebt het over de dingen die je blij maken. Je hoeft niet bij alles in een jubelstemming zijn (ik ben bijvoorbeeld zelf niet zo 'explosief'). Het gaat er om dat wanneer je daadwerkelijk dankbaar bent, je dat ook uitdraagt, zowel in je houding als af en toe uitgesproken. Hoeft niet dag en nacht, maar als je blij bent met iets, dan draag je dat zeker in je houding wel mee. Onderschat de kracht van dankbaarheid en liefde niet, dat maakt een relatie sterk. Ook, of ik moet zeggen júist bij relaties die zichtbaar zijn, tussen mensen.

Ben zelf ook gelovig, ga vrijwel altijd naar een Baptistenkerk of Evangelische kerk (sta ik ook bij ingeschreven), maar ben ook af en toe te vinden in een Protestantse kerk en heel soms in de Katholieke. Ben ook een tijdje in de Gereformeerde kerk geweest, dus ben van alle markten thuis

.

Wat betreft lijden en 'slechte dingen', ik geloof dat God in alles de hand heeft. Niet dat Hij bepaalde dingen stuurt, maar juist dat God dingen gebruikt om je te vormen, dingen die je op Zijn weg zullen laten lopen. God stuurde Jezus ook eerst de woestijn in, en dat is een voorbeeld van een lastige plaats. Dat is een héél erg moeilijk onderwerp, en voor mensen die daarin antwoorden zoeken zou ik aanraden er een boek over te lezen (zijn er verschillende van). Toch geloof ik dat God dingen uit deze wereld gebruikt om je te maken zoals Hij dat voor ogen heeft.
Immers, in Romeinen 8 vers 28 staat: "Voor wie God liefhebben, voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, draagt alles bij aan het goede."
Niets uitgezonderd

.

Laatst bijgewerkt door Andante op 06-05-10 14:42, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-05-10 14:42

Geplaatst: 06-05-10 14:42

Tuurlijk weet God alles. Maar net als met vrienden is het zo dat het wel leuk is als ze je belangrijke dingen zelf komen vertellen.
Als je alles op hyves zou moeten lezen van je beste vrienden zou je het ook niet leuk vinden

Persoonlijker contact is veel leuker.

**Geplaatst**: 06-05-10 14:43

Geplaatst: 06-05-10 14:43

Over dat danken..

Ik heb God zovaak bedankt voor vanalles. Ik heb 'm zovaak iets gevraagd. Ik heb het echt niet gekregen en in die periode zat ik nog serieus in de kerk en geloofde ik echt! Ik heb één keer gevraagd of ik wat van hem mocht voelen en toen voelde ik vlak daarna een soort blijheidsstoot in me ofzo? Ik weet alleen niet zo goed wat ik daar van moet denken..