Danique_G schreef:Of nog erger: wanneer je zelf een keer slecht slaapt is er altijd wel een moeder die zegt dat je je niet moet aanstellen want je hebt geen kinderen
Die kreeg ik eens naar mijn hoofd geslingerd door mijn moeders andere dochter.
Dat ik op dat moment midden in de chemokuren zat, een gigantisch vitamine D tekort had, psychisch zo ongeveer rock bottom bereikt had én 1-4 dagen per week op haar kind paste, maaltijden kookte, bij haar vriend in het restaurant bijsprong en haar huis poetste terwijl zij werkte, hele nachten ging stappen en dan de ochtenden uit sliep vergat ze voor het gemak maar even.
Dat was dan ook het moment dat ik zei dat ze maar wat anders voor haar kind/huis/eten/het restaurant etc moest regelen want als ze mijn hulp niet kon waarderen dan was ze mijn energie ook niet waard.