Mijn ouders hebben de vaatwasser gisteren niet aan gezet. Ding zat al helemaal vol. Dus die heb ik vanmorgen nog eens aan moeten zetten, en het aanrecht weer netjes gemaakt. Tijdens dat mijn ouders gingen eten, hebben ze het niet eens even uitgeruimd, dus nu staat al hun spul weer op het aanrecht. Mijn pa heeft gisteren boontjes klaar gemaakt, het blik ervan staat nog steeds op het aanrecht, om nog maar te zwijgen over al hun andere spul wat ze niet op hebben geruimd. Ze komen aanzetten met een grote lege doos bij mijn broer vandaan...staat nu nog random in de woonkamer. Mijn pa zijn parachute koffer staat in de woonkamer, moeder d'r bh ligt nog altijd op het ''tafeltje''en de eettafel ligt vol met hun spul. Wassen draaien doe ik maar weer vandaag, want anders komt daar ook weer geklaag over.
Tussendoor stofzuig ik nagenoeg dagelijks, zorg ik voor de honden (want de hond van mijn moeder had vanmorgen alweer nog geen eten gehad...dat is zeker nu ontzettend belangrijk, omdat hij een middeltje eroverheen moet krijgen om zo soepel mogelijk te blijven bewegen (hij heeft artrose)) en ga zo nog maar even door. Maar al die dingetjes die ik doe, worden voor de gein maar vergeten omdat ik achter de laptop zit.
Mijn pa sprak me er op aan ''want ik gaf hem het gevoel dat ik weer alleen maar op de bank zat''. Ja kerel, ik heb weinig van mijzelf op te ruimen, want dat doe ik meteen nadat ik het gebruikt heb. Krijg ik daarna een antwoord terug ''Ik ga hier over niet met jou in discussie, want jij wil toch altijd het laatste woord hebben''.
Weetje, laat dan ook maar. Ik krijg er écht de neiging door om enkel mijn spul op te ruimen, om ze eens goed te laten zien wat voor troep zij zelf achter laten
