Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-09-08 13:51

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 01-09-08 13:51

Kan me inbeelden dat het allemaal niet niks is: nieuwe baan, geen eigen stekje, en dan je moeder...

Mijn advies: focus je op jezelf nu!! Zorg dat je zoveel mogelijk geld bij elkaar hebt zodat je ook zsm alleen woont.

Dat het huis rommelig was kan ik van hier niet inschatten natuurlijk, maar als het 'hun' huis is, snap ik wel dat daar een opmerking op komt, ook als je op hun pc zit, niet netjes, maar daar heb je niks tegenin te brengen ook niet natuurlijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-08 16:54

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-08 16:54

ja,ik doe m'n best om zoveel mogelijk te werken en dus zoveel mogelijk geld te verdienen.
mijn paard is voorlopig nog licht geblesseerd dus die hoeft niet vollop in training en staat vol pension.
de stalbaas weet hoe de situatie in elkaar steekt en ik word heel fijn opgevangen daar.

het huis was van mijn moeder en mij(haar vriend heeft er niets mee te maken gehad),en het hele huis incl vloerbedekking moest eruit,dus who cares hoe het eruit ziet?!
ja het is was zijn pc,maar hij heeft het gegeven,net als mijn rijbewijs en auto...
ik heb het aangenomen,omdat ik anders nog niets had zeg maar.nu heb ik een bepaalde vrijheid om te werken waar ik wil enzo.
het wordt wel allemaal afbetaald,want ik heb geen zin om in de schuld te staan bij hem.

het focussen op mezelf is best moelijk,omdat ik zie dat het met mijn moeder niet goed gaat.
ik ben zelf niet op m'n mondje gevallen,en hij krijgt het van mij ook echt wel te horen als iets me niet zint.
in het begin praatte hij me zo onder tafel,maar dat gebeurt nu niet meer.
helaas is mijn moeder minder sterk en gaat er niet tegenin,ze laat alles over zich heen komen waardoor hij weer een machtspositie krijg(heerlijk,zo'n gelijkwaardige relatie....)

**Geplaatst**: 02-09-08 14:32

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 02-09-08 14:32

Ik ben het ook niet eens met mijn moeder haar keus qua relatie, en dat heeft op een gegeven moment betekent dat ik degene was die flink moest loslaten. Niet fijn, maar wel de enige manier om door te kunnen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-09-08 13:57

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst door de TopicStarter : 03-09-08 13:57

verdorie,met mij gaat het momenteel ook echt niet goed...
ik lijk wel weer depressief,heb nergens zin in en alles is me teveel.
ik heb wel werk maar ik wil daar waarschijnlijk mee stoppen omdat ik hetfysiek te zwaar vind,maar ja dan heb ik ook weer geen geld.
ik woon nu tijdelijk bij iemand in waar ik gewoon snel weg moet,zij heeft ook haar gezin en werkt hard etc.
alles komt bij elkaar,telkens weer en word het echt beu langzamerhand.
ik zit nu echt op een punt om alles achter me te laten en in een hutje op de hei te gaan wonen.
ik ren mezelf keer op keer voorbij en ik trek het gewoon niet.
kan moeilijk mijn grenzen aangeven en dat wreekt zich op het moment.
ik baal van mezelf, en ik baal van de hele situatie.
ik sta nog steeds 100% achter mijn besluit om niet mee te verhuizen,maar voor de rest...het kan me allemaal gestolen worden.

**Geplaatst**: 03-09-08 15:09

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 03-09-08 15:09

Problems, alles is moeilijk als je je draai nog niet gevonden hebt, maar je zal een keer op jezelf moeten en nu is een goed moment. Voor alles komt een oplossing, maar ik denk dat je moet beginnen met die baan te houden en dan op andere momenten je rust te pakken.

**Geplaatst**: 04-09-08 10:21

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 04-09-08 10:21

Alles komt nu kort op elkaar ook, ik ken dat gevoel: ander werk zoeken, nieuwe stek, etc.

Doorzetten hoor, je kan het!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-09-08 16:34

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst door de TopicStarter : 04-09-08 16:34

ik zet zeker door!mijn moeder weet ook dat het nu even niet top gaat met mij,en blijt vragen of ik daar heen kom.
ik doe dat zeker niet!
maar alles komt bij elkaar,en het blijft zich opstapelen en dat is gewoon heel vervelend.
afentoe zou een hutje op de hei best een uitkomst zijn,gewoon om m'n hoofd even leeg te maken en met frisse moed alles weer aan te kunnen.

**Geplaatst**: 04-09-08 16:40

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 04-09-08 16:40

Waarom ga je dan niet opzoek naar dat hutje in de hei? Gek misschien, maar jouw moeder heeft er voor gekozen dat ze zover weg is gaan wonen. Waarom zoek je geen baan in een totaal andere, rustige buurt met veel natuur? Tenminste, dat voor plaatje zie ik als ik denk aan een hutje op de hei. Zoek een leuke, niet al te moeilijke baan en vind daarbij een huis. Kun je eventueel voor jezelf opnieuw beginnen. Maar ja, dat is natuurlijk wel heel anders dan alleen dromen over dat hutje.

**Geplaatst**: 04-09-08 16:43

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 04-09-08 16:43

Het zal nog wel even duren voor je alles weer op de rit hebt maar doorbijten en doorgaan, wat moet moet. Je kunt het echt wel aan. Geef je zelf een schop onder je kont en hou je doel, bv totale onafhankelijkheid onder ogen, dan valt het te dragen echt! Elke dag is weer een stukje dichter bij jouw doel, tenminste als je je niet passief opstelt.

En waarom zou je om even op te laden er niet even tussenuit knijpen (weekend ofzo) naar hutje op de hei of in dit jaargetijde is strand ook een aanrader, even uitwaaien en er met frisse moed weer tegenaan.

Sterkte

**Geplaatst**: 04-09-08 17:28

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 04-09-08 17:28

ik zou met je moeder gaan praten als die man weg is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-09-08 16:46

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst door de TopicStarter : 05-09-08 16:46

@ ladyelmira: ik heb nog een paard waar ik rekening mee moet houden.en ik moet als de sodemieter hard werken om alle achterstallige rekeningen te kunnen betalen.
het "hutje op de hei" komt zeker wel,wss van de winter.lekker naar texel ofzo.

@pri_lady: ja,ik zat weer even flink in een dip,maar ik heb nu weer energie om het een en ander aan te gaan pakken.ben bezig met werk erbij(avonden/weekenden) zodat ik zsm alles af kan betalen.
wat mijn moeder betreft,dat moet ik bewust even op een afstand houden.gelukkig kan ik dat ook wel,alleen als ik erg moe of gestrest ben dan komt dat heel erg boven.
ik moet eerst voor mezelf zorgen,en dan pas kan ik eventueel mijn moeder helpen.

@happy_liz: ik heb al een aantal keer geprobeerd mijn moeder te spreken onder 4 ogen,helaas lukt dat niet vanwege 2 redenen:
1. hij is er echt 9 van de 10 keer bij.
2.mijn moeder wil niet praten,ze sluit zich af voor mij,omdat ze niet gelukkig is en ze heeft dan een schuldgevoel omdat ze mij dan weer met een probleem opzadelt.
het was altijd wij 2 tegen de rest van de wereld,nu dacht ze eindelijk de juiste man te pakken te hebben en nu blijkt het weer niet zo te zijn.

dat is voor mijn moeder hetzelfde als falen...en dat zit bij haar erg diep helaas.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-12-08 17:36

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst door de TopicStarter : 27-12-08 17:36

oke,met toestemming van de mods mag ik vanwege hetzelfde probleem doorgaan met deze SA in dit topic.
met mij gaat t nu op zich wel redelijk,ben uiteindelijk bij m'n vader gaan wonen(had ik toen geen contact mee,nu weer wel) omdat ik geen kant op kon.
met mijn moeder gaat het zeer slecht,en ik maak me zorgen over haar.
ze slikt medicijnen maar die werken momenteel niet,ze voelt zich doodongelukkig en heeft zenuwtrekken in haar beide handen.

m'n moeder gaat in februari trouwen,nog geen jaar nadat ze deze man heeft leren kennen.
deze man heeft veel praatjes opgehangen die niet kloppen,de leugens(imo) worden door m'n moeder bedekt met de mantel der liefde.
zo wilde hij absoluut een LAT relatie,vanwege eerder mislukte huwelijken.
dat mijn moeder 150 kilometer verderop woonde was geen probleem,hij had geld zat om heen en weer te reizen.
binnen 3 maanden wilde hij niet meer reizen,en kon m'n moeder kiezen,of bij hem komen wonen of...en dat werd niet met zoveel woorden gezegd.
direct toen ze daar woonde heeft hij haar ten huwelijk gevraagd(5 maanden na zijn scheiding!)
ze zijn op vakantie geweest naar zijn ouders,die haar afentoe "per ongeluk" bij de naam van zijn ex noemen.
mijn moeder is ernstig veranderd,ze heeft geen eigen mening meer,gaat nergens naartoe zonder haar vriend.

m'n moeder heeft een paard gekregen,maar dit paard is niet braaf genoeg voor haar en moet verkocht worden.
ik zou dat regelen,maar ineens gaat het paard naar hun toe als ze terug zijn van vakantie,de kosten en het reizen kost teveel.
(ze komt 1x in de week om te kijken hoe het met haar paard gaat,de auto rijd op gas)
haar vriend weet dat ze heel labiel is,maar houd totaal geen rekening met haar.
zo zei hij nooit te drinken door de weeks,nu trekt hij elke dag 3 blikken bier en een fles wijn open.
als ze hier zijn gaat hij lallend weg,m'n moeder heeft daar een hekel aan,maar ach,hij is verder zoooo lief.

nu zijn ze weer op vakantie naar zijn ouders,en mijn moeder voelt zich niet goed daar.
ze word om de haverklap bij de naam van zijn ex genoemd,er hangt een grote foto van zijn ex daar die niet weg mag.
zelfs haar vriend noemt haar soms bij zijn ex's naam.
mijn moeder moet weer naar de psychiater,want ze heeft zelf geen idee waar deze ellende vandaan komt.
ik heb haar geadviseerd alleen te gaan,zodat ze zichzelf kan zijn en geen dingen verzwijgt omdat er iemand bij is.
dat was een goed idee,een uur later kreeg ik een sms dat haar vriend mee gaat...

ik weet wel waarom ze ongelukkig is,ze wordt geïsoleerd door haar vriend,ze heeft geen contact meer met haar vrienden uit de andere stad.
volgens hem heeft ze behoefte aan een stabiel en geregeld leven,dit heeft ze nooit gehad en dit benauwd haar.
ze heeft nu geen werk omdat ze geopereerd is,ze heeft geen paard waar ze mee de polder in kan trekken.
ze zit gewoon heel de dag te wachten tot hij van zijn werk komt,en dat maakt haar ongelukkig.

overigens heeft mijn moeder na een lange periode met psychiaters eindelijk een heel fijn persoon gevonden,maar in de vorige stad.
ze hoeft er 1x per half jaar heen,voor controle.
haar vriend wil dat ze een psychiater zoekt in de huidige woonplaats.
terwijl voor mijn moeder het beste is dat alles zoveel mogelijk bij het oude blijft.
hij vind ook dat ze geen medicijnen hoeft te slikken,immers ze heeft nu een geregeld leven.

ik heb helaas welleens worden met haar,en haar vriend verwijt mij dat ze ongelukkig is.
mijn bedje was gespreid daar,ik kon zo aan het werk en gezellig bij hun wonen.
dat ik mijn vrienden achter moest laten,ach,dat was peanuts...
ik heb voor mijzelf gekozen door dichter bij de vorige stad te blijven en daar ook naar terug te gaan zodra het kan.
maar omdat mijn moeder zo verandert is,zo in zichzelf gekeerd en als een dood vogeltje op de bank zit,als een hondje achter haar vriend aanloopt heb ik welleens de neiging haar uit dat isolement te trekken door haar te prikkelen om van zich af te bijten,desnoods tegen mij.
helaas,alles wat ik haar stuur of vertel word door meneer gecheckt en hij lost het allemaal wel op.
niet dus,want mijn moeder en ik groeien uit elkaar en dat was niet nodig geweest...
ik dring niet tot haar door,haar vriend is heilig en alleen naar hem luisterd ze.
ik heb hem dat ook gezegd,maar hij banketstaaf je gewoon omver omdat zijn inzicht het enige goede is,denkt hij.

**Geplaatst**: 27-12-08 18:04

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 27-12-08 18:04

Jeetje, het wordt erger en erger...
Kun je geen hulp van bovenaf inroepen die met haar komen praten?
Het is verschrikkelijk wat die man doet, voor jou en je moeder. Hij trekt jullie gewoon uiteen zodat ze helemaal van hem is.
Mag ze nu wel regelmatig langskomen bij jou?

Ik wil jou wel even feliciteren dat je zo sterk bent en toch ondanks alles op je pootjes terecht bent gekomen! Focus je op je moeder maar blijf aan jezelf denken!

Kan je vader niet helpen met de situatie?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-12-08 19:10

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst door de TopicStarter : 27-12-08 19:10

m'n vader vind dat mijn moeder ook verantwoordelijk is voor wat er geberud.
dat is ze ook,maar ze is te labiel om ergens tegenin te gaan,als het ware gehersenspoelt.

ze mag langs komen,onder zijn begeleiding...
ik had laatst woorden met haar,waar ik onder 4 ogen met haar over wilde praten,ik heb haar geen minuut alleen gezien,maar hij heeft me wel onder 4 ogen gesproken.

ik ben soms wel sterk,maar nu is het weer even heel moeilijk,ook vanwege enorme hormoonschommelingen.
en dan krijg ik zo'n nietszeggend smsje van m'n moeder dat het in NL zo koud is...
ik krijg gewoon geen contact met haar.

**Geplaatst**: 27-12-08 20:10

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 27-12-08 20:10

Jeetje, ik weet even niet wat ik hierop moet zeggen...
Had gehoopt dat het weer een beetje beter met je moeder zou gaan en dat ze in zou zien hoe die man in elkaar zit. Maar helaas.

Petje af voor jou dat je je zo sterk houdt, ook al is t lastig!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-08 11:32

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-08 11:32

ja ik had ook gehoopt dat ze hem wel wat meer door zou krijgen maar nee...
toen ze me zo verdrietig opbelde met alle "foutjes" die vriend/schoonouders daar maakten heb ik haar gezegd dat ze heel goed moet nadenken,of het wel echte liefde is of dat ze een goede huishoudster/bedgenoot voor hem is.
misschien had ik wel gelijk zei ze,maar ja,dan praat hij op haar in en dan is ze weer helemaal om.
hij controleert nog steeds haar msn gesprekken en haar smsjes en de telefoonnummers waarnaar ze heeft gebeld.
en ze krijgt veel van hem hoor,materiaal...
maar het komt op mij over dat het allemaal is om haar te binden,want mocht ze weggaan dan moet ze alles inleveren.
dat heeft ie bij z'n ex ook gedaan.

ik ben heel blij dat ik niet gezwicht ben en naar mijn eigen gevoel ben blijven luisteren om niet bij hun te gaan wonen,ik had echt slaande bonje met die man gekregen.

hij heeft ook werkelijk overal commentaar op,tegenover mijn moeder en tegenover mij.
wat een walgelijke vent.

**Geplaatst**: 28-12-08 11:41

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 28-12-08 11:41

Kan je niet eens met haar psychiater gaan praten. Dat jij je bij de situatie niet prettig voelt. Misschien dat je met hem ook erover kan hebben hoe jij het beste kan opstellen in deze situatie.
Vind het wel heel sterk van je dat je je eigen weg bent gegaan. Probeer dat ook te blijven doen. Sterkte!

**Geplaatst**: 28-12-08 11:58

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 28-12-08 11:58

eerst en vooral wil ik zeggen dat ik je moedig vind, dat je je hebt durven lostrekken uit deze situatie en je eigen weg gegaan bent! Blijf dit zeker doen zou ik zeggen, uiteindelijk kom je er beter uit...

We hebben hier iets gelijkaardigs meegemaakt met mijn zus, niet zo erg maar ik herkende het er wel in. Ze had ook iemand gevonden, direct erbij gaan wonen, alles onder controle van hem en toen het gedaan was is er nog een heleboel gestalk bijgekomen. Ik wou je alleen maar zeggen dat wij ervaren hebben dat hoe meer je je tegen de situatie verzet, hoe erger dit zal worden. Ik bedoel, hoe vaker we haar zeiden dat dit niet goed voor haar was, hoe meer ze zich er tegenin ging zetten, daarbij kwam dan dat hij daar heel erg gebruik van maakte en ons zwart maakte tegenover haar. Zoiets van: zie je wel, ze gunnen je het geluk niet, ze houden niet van je... Op den duur gelooft die persoon dat dan ook, dat haar familie niet van haar houdt, dat ze haar hebben laten vallen, en dan op het moment dat ze eindelijk door heeft in welke rot situatie ze wel zit en dit eigenlijk niet meer wil, zal het gevoel hebben er niet uit te raken, want er is geen contact meer met haar vrienden, haar familie 'moet haar niet meer' (in haar ogen)...

Ik wil alleen maar zeggen, blijf aub je moeder steunen, zeg haar dat je altijd van haar zal houden, stel haar gerust, ga niet teveel tegen haar in. Zij is nu nog verliefd op die man en ziet nog niet in hoe het komt dat ze ongelukkig is, maar dat komt wel, ik kan je dit verzekeren, en dan komt het moment dat ze het gevoel moet hebben dat ze op jou kan rekenen en bij jou welkom is, wat er ook gebeurt is! Dat ze jou heeft om op terug te vallen! Als ze dat gevoel niet heeft zal het van kwaad naar erger gaan... Zorg ervoor dat ze zich niet onbegrepen voelt, later zal je daar het voordeel van inzien...

Ik weet dat je het er niet mee eens bent hoe de situatie nu is, maar mijn ervaring leert dat je hier niks kan aan doen, nog niet, pak dit aub verstandig aan, en ik weet zeker dat je dit zult doen. Steun vooral je moeder, zonder tegen haar in te gaan zodat ze jou kan zien als vertrouwenspersoon als dit echt nodig is voor haar...

Je doet hier mee wat je wil, maar ik wilde je dit toch even zeggen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-12-08 22:25

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst door de TopicStarter : 30-12-08 22:25

bedankt voor je uitgebreide bericht.
het is best moeilijk om m'n moeder te blijven steunen,omdat ik zie dat het fout gaat en zij zo blind is.
en tuurlijk weet ik dat ze verliefd is,misschien nog meer op de situatie(financieel redelijk goed,mooi huis,dikke auto) als op de man...
maar ik laat haar wel weten dat ik om haar geef,en dat ze me altijd kan bellen etc.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-09 17:20

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-09 17:20

Eindelijk heb ik een open gesprek gehad met mijn moeder en haar vriend.
Er is een hele hoop opgehelderd en ik begrijp nu beter hoe hun relatie in elkaar zit en daar heb ik wel vrede mee.
Momenteel is mijn moeder lekker bezig met haar nieuwe paard,en ze knapt hier zienderogen van op.
Haar vriend vind het ook erg leuk,en hij is op zijn manier ook behoorlijk met het paard bezig.
Dit is voor mijn moeder ook heel leuk,ze kan de zorgen en leuke momenten van het paard met hem delen.

Helaas heb ik nu weer een ander "probleem" wat wel verband houd met mijn moeder en het ver weg wonen van haar.
Ik woon dus tijdelijk bij mijn vader,maar het gaat me steeds meer en meer benauwen.
Het huis is "vol",en ik ben dat niet gewend.
Er zijn een hoop dingen waar wel aan begonnen word maar niet word afgemaakt in huis,dat irriteerd me behoorlijk.
Ik ben bezig met een uitkering maar dat loopt niet zo vlug,en zolang ik gen geld heb kan ik sowieso niet voor mezelf zorgen en dus ook niet uit huis.
Een vriend heeft aangeboden dat ik eventueel bij hem kan intrekken tot ik een nieuw huisje voor mezelf heb,hij woont dichtbij m'n oude woonplaats.
Ik voel er veel voor om dat aanbod aan te nemen,want ik wil niet dat de irritaties (van beide kanten heb ik gemerkt) zodanig uit de hand lopen zodat ik dalijk weer jaren geen contact heb met mijn vader.
Ik weet alleen nog niet hoe ik dit moet gaan brengen thuis,ik geloof dat ze verwachten dat ik bij hun blijf wonen totdat mijn problemen zijn opgelost(minimaal nog 6 maanden,en dat trek ik echt niet).
Daarbij moet er met die vriend ook nog het een en ander geregeld worden,maar het aanbod staat.

Pfff,is het een dusdanig opgelost,begint het andere weer.
Ik verlang er zo naar om weer op mezelf te wonen.
Ik heb sowieso besloten om een maatschappelijk werker in de arm te nemen,ik wil liever niet teveel afhankelijk meer zijn van de gunsten van mijn vader en/of mijn moeder en diens partners.

**Geplaatst**: 14-01-09 21:50

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 14-01-09 21:50

Wat fijn voor je dat het blijkbaar toch redelijk goed gaat tussen je moeder en haar vriend.

Met je vader zou ik even afwachten. Heb je al met hem gepraat over die niet afrakende klusjes ed?
Als het je echt teveel wordt kan je nog altijd naar die vriend toe gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-09 15:46

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-09 15:46

ik ben inderdaad erg blij dat er nu een hoop opgehelderd is.
ik ben nu een paar dagen bij hen geweest en ik voel me ook niet meer raar bij hun.

wat betreft m'n vader,ik heb hem nooit als vaderfiguur gehad,het is meer een goede vriend voor mijn gevoel.
dus ik vind het ook moeilijk om met hem te praten,zoals dat in een normale vader-dichter relatie zou moeten kunnen.
maar als ik iets zeg over bijv. de klussen dan krijg ik van zowel hem als zijn vriendin te horen dat ik het ook zelf kan oplossen.
dat is een principe-kwestie voor mij,hij zou dat doen en niet ik.
zo zijn er ook nog andere zaken die me pijn doen,waarvan ik zie dat hij het nu anders doet dan in de tijd dat ik klein was maar ik ga hem daar niet meer op aanspreken,dat zijn oude koeien maar het steekt wel.

ik ga sowieso nog eens goed met die vriend van me praten,zodat ik een uitvalsbasis heb mocht het bij m'n vader weer mislopen.

ik hoop zo dat ik snel een eigen plekje kan vinden in m'n oude woonplaats.
ik moet nu weer terug naar m'n vader,en ik heb er gewoon hoofdpijn van.
door bepaalde hormonen trek me sowieso toch al veel dingen aan,die me anders koud zouden laten.

**Geplaatst**: 15-01-09 16:01

Geplaatst: 15-01-09 16:01

Fijn dat het nu anders voor je voelt die relatie van je moeder met haar vriend. Maar de voorbeelden die je noemde, zag je die dan verkeert? Waarom is je moeder niet gelukkig met haar kersverse bijna nieuwe echtgenoot?

Fijn die kentering, maar ik begrijp niet zo goed dat je nu 2 weken later er ineens zo anders over denkt.

Natuurlijk moet je je moeder het zelf laten ondervinden, zoals je vader al zegt, maar jouw onderbuikgevoel is toch ook intuïtie?

**Geplaatst**: 15-01-09 20:56

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 15-01-09 20:56

ik snap inderdaad ook niet zo goed waar die plotselinge omkering vandaan komt, hoewel het voor ons natuurlijk onverwachter komt dan voor jou waarschijnlijk.

ben wel blij dat je het daardoor meer van je af kan zetten.

neem voor het gemak trouwens maar even aan dat die hormonen waar je het over hebt uit een pilletje komen(?)

wat is er voor jou nu precies veranderd zodat je je nu wel fijn voelt bij je moeder en haar verloofde?

**Geplaatst**: 18-01-09 02:05

Re: onderbuikgevoel,relatie moeder

Geplaatst: 18-01-09 02:05

Fijn idd dat je je nu prettig voelt bij je moeder haar relatie

Verder: ik zou me niet moeien met hoe je vader zijn leven of huishouden regelt. Je bent oud en wijs genoeg om stilletjes aan je eigen centen te verdienen, dus als je niet op je plek zit daar, moet je je conclusies trekken. Ik ben destijds met 0 euro uit huis vertrokken, en ik red het héél prima.