Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Stephanie100 schreef:Ik ben ook donor, ik doe de studie verpleegkunde. En als je ziet dat je er toch veel mensen mee kunt helpen. Huid wordt trouwens vaak gebruikt voor mensen met brandwonden ter verlichting van de pijn.
Ik ben erg voor dat als mensen zelf niets (ik kan begrijpen dat je niet alles wilt weggeven) willen donoren ze ook niets mogen krijgen.
SAKKIA schreef:Daar wil ik wel een toelichting opgeven.
Er zijn natuurlijk ook mensen die niet kunnen gevenIk dat geval vind ik natuurlijk dat deze mensen wel mogen ontvangen
HouVanUtopia schreef:k heb ook de brief gehad en weet het niet..
denk dat ik mijn nabestaande laat kiezen
HouVanUtopia schreef:k heb ook de brief gehad en weet het niet..
denk dat ik mijn nabestaande laat kiezen
Miryamk schreef:Nabestaanden kiezen er in zo'n geval meestal voor om het NIET te doen...(is volgens mij uit onderzoek gebleken)
SAKKIA schreef:Daar wil ik wel een toelichting opgeven.
Er zijn natuurlijk ook mensen die niet kunnen gevenIk dat geval vind ik natuurlijk dat deze mensen wel mogen ontvangen
Milly_ schreef:weet je soms hoe ik me donor moet maken?Ik heb niet zo'n papier gehad en ben van belgie.
putzy schreef:ik heb vorig jaar aangegeven dat ik donor wil worden, brief op de post gedaan en er ook verder eigenlijk niet meer aan gedacht, totdat ik net dit topic tegenkwam. heb nog steeds niets teruggehad om aan te tonen dat ik donor ben.
waar kan ik me opnieuw opgeven?
Kieffer schreef:Mijn moeder beslist (in overleg met andere nabestaanden).
Wat er met mij gebeurd maakt me niet zo uit, maar ik kan me voorstellen dat mijn nabestaanden het moeilijk zouden hebben met het feit dat ik organen zou doneren, óf dat mijn lichaam ongebruikt de grond in gaat.
De nabestaanden zullen het moeilijker hebben dan ik als ik er niet ben dus laat ik hen beslissen en mijn moeder hakt de knoop door.
Shadow0 schreef:Lame: de huid wordt weggehaald op plekken waar het niet zichtbaar is, niet van het gezicht ofzo, en bovendien via een procedure waardoor je geen enorme wonden krijgt. (Alleen het bovenste laagje wordt weggehaald.)
De nabestaanden zien er dus niets van.
SAKKIA schreef:Zwitsal schreef:Ik heb bijna een jaar geleden een goede vriend van mij verloren aan zinloos geweld.
zijn ouders hebben toen besloten dat hij al zijn organen zou afstaan..
toen ik op een gegeve moment op de IC in dat kamertje stond en er een verpleegster binnen kwam met de mededeling "zouden jullie zo de kamer kunnen verlaten ? we moeten beginnen met de tests" kreeg ik toch wel even een naar gevoel...
ik had nog wel langer daar willen blijven..en afscheid willen nemen..hij lag aan de apparatuur zodat zn organen in werking bleven dus het leek net alsof hij sliep..
toen hij 3 dagen later terug kwam van t forensisch onderzoek herkende ik m niet meer...dat was niet dezelfde jongen die daar lag... ik snapte ook niet dat niemand het aan kon zien..ja hij had zn normale kleren aan..maar verder leek hij niet eens meer op wie hij was zeg maar..
ik ben inmiddels 19, heb ook al 2 keer t donorcodicil in gevuld maar beide keren niet gepost..ik weet het gewoon nog niet..ik WIL wel..maar iets houd me tegen..
Lijkt me logisch dat hij er heel anders uitzag die dagen erna. Vergeet niet dat hij dan al een paar dagen dood is. Iemand die net is overleden zit er heel anders uit dan iemand die al een paar dagen dood is. Misschien ben je gewoon geschrokken. Maar dat hij er zo uitzag heeft niks te maken met de organen die hij heeft afgestaan
Dat ze vragen of je even de kamer wilt verlaten is niet meer dan normaal. Zou jij het allemaal aan kunnen zien? Ik ga er ook niet vanuit dat zijn directe nabestaanden niet bij het moment zijn geweest dat hij echt overleden is![]()
Mijn mening is dat je eigenlijk maar een heel eenzijdig beeld hebt van hoe het nu eigenlijk in zijn werk gaat. De familie krijgt echt wel ruim de tijd om afscheid te nemen hoor
Miryamk schreef:HouVanUtopia schreef:k heb ook de brief gehad en weet het niet..
denk dat ik mijn nabestaande laat kiezen
Dat vind ik persoonlijk dus niet leuk....Mijn man zegt dat ook hoor, mag IK dus straks die beslissing maken dat vind ik echt niet kunnen.![]()
Misschien dat ik hem dan wel voor straf aan de wetenschap geef, hoef ik ook geen koffietafel te regelen...
Zwitsal schreef:SAKKIA schreef:Ik heb bijna een jaar geleden een goede vriend van mij verloren aan zinloos geweld.
zijn ouders hebben toen besloten dat hij al zijn organen zou afstaan..
toen ik op een gegeve moment op de IC in dat kamertje stond en er een verpleegster binnen kwam met de mededeling "zouden jullie zo de kamer kunnen verlaten ? we moeten beginnen met de tests" kreeg ik toch wel even een naar gevoel...
ik had nog wel langer daar willen blijven..en afscheid willen nemen..hij lag aan de apparatuur zodat zn organen in werking bleven dus het leek net alsof hij sliep..
toen hij 3 dagen later terug kwam van t forensisch onderzoek herkende ik m niet meer...dat was niet dezelfde jongen die daar lag... ik snapte ook niet dat niemand het aan kon zien..ja hij had zn normale kleren aan..maar verder leek hij niet eens meer op wie hij was zeg maar..
ik ben inmiddels 19, heb ook al 2 keer t donorcodicil in gevuld maar beide keren niet gepost..ik weet het gewoon nog niet..ik WIL wel..maar iets houd me tegen..
Lijkt me logisch dat hij er heel anders uitzag die dagen erna. Vergeet niet dat hij dan al een paar dagen dood is. Iemand die net is overleden zit er heel anders uit dan iemand die al een paar dagen dood is. Misschien ben je gewoon geschrokken. Maar dat hij er zo uitzag heeft niks te maken met de organen die hij heeft afgestaan
Dat ze vragen of je even de kamer wilt verlaten is niet meer dan normaal. Zou jij het allemaal aan kunnen zien? Ik ga er ook niet vanuit dat zijn directe nabestaanden niet bij het moment zijn geweest dat hij echt overleden is![]()
Mijn mening is dat je eigenlijk maar een heel eenzijdig beeld hebt van hoe het nu eigenlijk in zijn werk gaat. De familie krijgt echt wel ruim de tijd om afscheid te nemen hoor