Bokt.nl

jipkip schreef:

Ik snap jou vraag.
Sexen op verschillende manieren; puur om het sexen (lust) , omdat het erbij hoort (sleur), maar ook echt uit liefde. Tot een jaar geleden kende ik alleen het eerste en tweede.
Maar sinds ik met mijn vriend samen ben, ben ik heel anders naar sex gaan kijken.
Ik noem het dan ook geen sex meer, maar eerder vrijen (hoe ouderwets of vreemd dat dan ook klinkt) of de liefde bedrijven.
Het kan gewoon ontzettend intiem zijn. Wat wij doen is echt de liefde bedrijven. Iets zo speciaals wat je aan niemand anders kan uitleggen. Je doet het met z'n tweeen. Om zo gepassioneerd de liefde te kunnen bedrijven moet je elkaar echt door en door vertrouwen, en van elkaar houden.

Ik denk als je weet dat hij het ook nog met een ander doet, valt die betekenis en al die gevoelens keihard weg. Niet alleen op dat moment, maar ook van de periode waarin jullie de relatie hebben opgebouwd.
Vreemdgaan is (ook veranderd in mening) zo ontzettend gemeen. Ik zou dat niemand kunnen vergeven. En mezelf ook echt niet. ik zou het niet eens kunnen al zou ik heel graag willen. Het idee dat je dat speciale gevoel zo in een uurtje (hoelang die vrijpartij van vreemdgaan dan ook duurt) voorgoed vernietigd.

Liefdesverdriet, dat krijg je pas als iemand vreemdgaat, minder als iemand er een punt achter zet.
Niks voor mij.

Faelivrin schreef:

Intiem (zéér intiem) zijn met iemand waarvan je houdt, waar je gek op bent.
Het is niet 'even seks'. Het is een gevoelens-'spel'.

dwaallicht schreef:

Ik zie sex als een soort verbond, het is iets wat je samen doet en waar geen andere persoon aan te pas komt.
Ik wil gewoon niet delen, ik wil de enige zijn! Juist die exclusiviteit maakt het zo bijzonder en spannend..

Sabinee__ schreef:

Waarom maar met 1 persoon seks, als je getrouwd bent?

Misschien een hele stomme vraag hoor, maar waarom vind jij dat je maar met 1 persoon
seks mag hebben?
Ik zeg niet dat ik het later met jan en alleman zou doen, maar als ik er goed over nadenk,
vind ik die 'regel' eigenlijk best wel stom.
Ik vind het ook raar dat hele huwelijken er kapot om gaan, omdat iemand vreemdgaat.
Waarom zou dat niet mogen? Het is toch je eigen lichaam, en als je dat nou graag met iemand
wil delen?
Ik weet niet zo goed hoe ik het onder woorden moet brengen, maar als ik er gewoon eens over
nadenk, vind ik het best.. raar..
Waarom zijn mensen er zo emotioneel over, als je partner vreemd gaat?
Waarom krijg je die jaloerse gevoelens, of dat verdriet?
Het betekend toch niet dat diegene meteen niet meer van je houdt?


( Ik ben nog maagd, dus ik heb het nooit meegemaakt, maar waarom geld dit voor veel mensen wel?)

Ik hoop dat jullie het een beetje begrijpen.

Gr Sabine

Romytjuuh schreef:

Ik denk als je alles heb meegemaakt, er anders over denkt.

Romytjuuh schreef:

Ik denk als je alles heb meegemaakt, er anders over denkt.

Citaat:

Dit heeft niets maar dan ook niets met respect voor je partner te maken! Alleen maar met het vervullen van je eigen behoeftes!

Elysha schreef:

Citaat:

Dit heeft niets maar dan ook niets met respect voor je partner te maken! Alleen maar met het vervullen van je eigen behoeftes!

Als je eigen partner dit eigenlijk niet leuk vindt, maar het toestaat om jou niet te verliezen, is het dan niet de moeite waard om je eens af te vragen hoeveel de ander waard is in je relatie? Je eigen behoeften opzij kunnen zetten voor het welzijn van de ander?

Edit: dat heeft dus wel degelijk met respect te maken!

Sabinee__ schreef:

Waarom maar met 1 persoon seks, als je getrouwd bent?

Misschien een hele stomme vraag hoor, maar waarom vind jij dat je maar met 1 persoon
seks mag hebben?
Ik zeg niet dat ik het later met jan en alleman zou doen, maar als ik er goed over nadenk,
vind ik die 'regel' eigenlijk best wel stom.
Ik vind het ook raar dat hele huwelijken er kapot om gaan, omdat iemand vreemdgaat.
Waarom zou dat niet mogen? Het is toch je eigen lichaam, en als je dat nou graag met iemand
wil delen?
Ik weet niet zo goed hoe ik het onder woorden moet brengen, maar als ik er gewoon eens over
nadenk, vind ik het best.. raar..
Waarom zijn mensen er zo emotioneel over, als je partner vreemd gaat?
Waarom krijg je die jaloerse gevoelens, of dat verdriet?
Het betekend toch niet dat diegene meteen niet meer van je houdt?


( Ik ben nog maagd, dus ik heb het nooit meegemaakt, maar waarom geld dit voor veel mensen wel?)

Ik hoop dat jullie het een beetje begrijpen.

Gr Sabine

beantsje schreef:

nou, seks is wat anders dan pannenkoeken...

Je kunt seks hebben zonder intimiteit; persoonlijk vind ik het dan goedkoop en je houdt er een kater aan over. Het bevredigt ook niet echt; ik denk dat het dan steeds weer nog anders, nog gekker, nog extremer moet.

beantsje schreef:

Maar voor mij is optimale seks; jezelf helemaal durven geven, met lichaam en geest. Dat is heel intiem. Dan moet je 100 procent vertrouwd met iemand zijn. Je wordt er heel kwetsbaar door...

beantsje schreef:

Centraal in een relatie staat voor mij intimiteit. intimiteit heeft zoveel met vertrouwen te maken, dat je dit niet met een ander dan je vaste partner kunt delen. Ik ga dan ook zover, dat ik dit niet loskoppel van seks; ik vind ook een hele intieme platonische vriendschap met een man een bedreiging voor je relatie.

beantsje schreef:

Daarnaast: goede seks kenmerkt zich door willen geven. Als je allebei de ander wilt laten genieten, heb je het allebei fijn. Juist dan moet je kunnen en durven zeggen wat je fijn vindt, en wat niet, zodat je partner ook in staat is om aan jou optimaal te geven.
Slechte seks gaat om het bevredigen van je eigen behoeftes.

beantsje schreef:

Ik ben overigens nog van de generatie van 'dat moet toch kunnen' en ik heb daar huwelijken met 'hele goede afspraken' verschrikkelijk stuk op zien lopen. In de praktijk werkt het niet en komt er jaloezie, wantrouwen en verdriet door.

Liek_ schreef:

Ik zet er toch ook duidelijk neer dat je daar afspraken over moet maken Lijkt mij vrij logisch dat het hele feest niet doorgaat als een van de twee het er niet mee eens is. Kan de ander daar niet mee leven, dan geen relatie. Lijkt me toch vrij simpel

beantsje schreef:

Liek_ schreef:

Ik zet er toch ook duidelijk neer dat je daar afspraken over moet maken Lijkt mij vrij logisch dat het hele feest niet doorgaat als een van de twee het er niet mee eens is. Kan de ander daar niet mee leven, dan geen relatie. Lijkt me toch vrij simpel

Dat is heel theoretisch. Ik heb het zien gebeuren bij een echtpaar, die heel duidelijke afspraken hadden: Seks met een ander mag, zolang je maar weer thuiskomt. En niet jaloers worden, want daar is geen reden toe, want er is alleen sprake van iets lichamelijks. Ze waren het er heel erg over eens, beide kanten.

Echt zo'n jaren-70 stel. 1 Van hen was notabene psychiater, die zou toch beter moeten weten...

Om een lang verhaal kort te maken: 'Niet jaloers worden' kan je dus niet afspreken, dat gebeurt wel. Bij hun dus ook. Uiteindelijk is het een dramatische scheiding geworden.

Liek_ schreef:

Klinkt mij meer als een gevalletje Communicatieprobleem met hoofdletter....Als je niet praat gaan dingen mis. Die dingen dus ook. Als er tijdig aan de bel was getrokken was er misschien niets aan de hand geweest.

Citaat:

Ik zie sex als een soort verbond, het is iets wat je samen doet en waar geen andere persoon aan te pas komt.
Ik wil gewoon niet delen, ik wil de enige zijn! Juist die exclusiviteit maakt het zo bijzonder en spannend..