Bokt.nl

Loontjuh schreef:

Nu krijg ik misschien half bokt over me heen, maar goed...
Ik krijg zelf persoonlijk vaak de kriebels van mensen die zich heel erg druk maken om het gebruik van het woord kanker. En dan heb ik het dus niet over het feit dat je je er aan kan irriteren, of het feit dat je er eens wat van zegt. Maar vooral als men er echt van overstuur raakt.
Ik snap niet waarom iedereen (en dan bedoel ik de mensheid in het algemeen) bijna alles zo persoonlijk opvat en op zichzelf betrekt.

Mijn vader is overleden aan kanker, mijn oma, mijn tante en nog meer kennissen en vrienden. Ik heb zelfs een ex-vriendje die kanker heeft gehad (en gelukkig is genezen). Toch gebruik ik het woord kanker wel eens. Het is meer een soort stopwoordje geworden. Net zoals appelflap voor mensen een soort stopwoordje is. Ik snap ook niet dat mensen zich daar over kunnen opwinden, maar er zijn wel degelijk mensen die dat doen. En dan heb ik het nog niet over woorden als poedersuiker, jezus, paasei, etc.

Oké, als iemand meerdere malen achter elkaar bv het woord kanker herhaalt zou ik het ook irritant en vervelend vinden en ik vind dat dat niet kan. Maar af en toe dat het er eens uitfloept... Ik denk dat je op een bepaald moment moet accepteren dat dit 'normaal' (tja, wat is normaal, maar goed dat is een ander verhaal) wordt. Ik denk dat er vroeger met het woord appelflap hetzelfde was, maar tegenwoordig is dat ook 'geaccepteerd'.

elisatjj schreef:

Loontjuh schreef:

Nu krijg ik misschien half bokt over me heen, maar goed...
Ik krijg zelf persoonlijk vaak de kriebels van mensen die zich heel erg druk maken om het gebruik van het woord kanker. En dan heb ik het dus niet over het feit dat je je er aan kan irriteren, of het feit dat je er eens wat van zegt. Maar vooral als men er echt van overstuur raakt.
Ik snap niet waarom iedereen (en dan bedoel ik de mensheid in het algemeen) bijna alles zo persoonlijk opvat en op zichzelf betrekt.

Mijn vader is overleden aan kanker, mijn oma, mijn tante en nog meer kennissen en vrienden. Ik heb zelfs een ex-vriendje die kanker heeft gehad (en gelukkig is genezen). Toch gebruik ik het woord kanker wel eens. Het is meer een soort stopwoordje geworden. Net zoals appelflap voor mensen een soort stopwoordje is. Ik snap ook niet dat mensen zich daar over kunnen opwinden, maar er zijn wel degelijk mensen die dat doen. En dan heb ik het nog niet over woorden als poedersuiker, jezus, paasei, etc.

Oké, als iemand meerdere malen achter elkaar bv het woord kanker herhaalt zou ik het ook irritant en vervelend vinden en ik vind dat dat niet kan. Maar af en toe dat het er eens uitfloept... Ik denk dat je op een bepaald moment moet accepteren dat dit 'normaal' (tja, wat is normaal, maar goed dat is een ander verhaal) wordt. Ik denk dat er vroeger met het woord appelflap hetzelfde was, maar tegenwoordig is dat ook 'geaccepteerd'.

Jij zegt eigenlijk precies wat ik ook wou zeggen maar niet zogoed kon verwoorden.

loveleandro schreef:

mah ik vind het ook ontzettend rot om te horen..
nadat mijn broer is overleden heb ik ook ontzettende moeite met het woordje 'dood' khoor ineens iedereen het zeggen en vind het erg moeiluk...
zo kunnen van die kleine woordjes ontzettend veel pijn doen.. en het hoeft nog niet eens dat degene die het zegt het bewust doet..

loontjuh schreef:

sjemie schreef:
Loontjuh, ik weet niet of het bij iedereen zo is, maar bij mij is het niet een kwestie van het me persoonlijk aantrekken.
Ik vind het gewoon écht respectloos.
Mensen leiden vreselijk door die ziekte, en dan gooien mensen er maar gewoon mee naar iedereen alsof het niks is.
Dát is wat mij eraan stoort.


En dan zeg ik: get over it. Dat klinkt misschien wat hard, maar zoals ik mezelf al quotte, het woord tyfus bijvoorbeeld wordt ook in overvloeden gebruikt. Nu is het misschien geen recente ziekte meer, maar het zou me niets verbazen dat men dat woord op deze manier begon te gebruiken ten tijde dat het wel een recente ziekte was.
En zo kun je het ook over GVD hebben.

Mik_ schreef:

Margreet schreef:

Ik ben absoluut geen heilig boontje, heb niet zoveel problemen met vloeken en schelden eigenlijk, doe het zelf ook gerust wel eens. Maar er zijn grenzen en bij schelden met kanker ga je wat mij betreft wel flink over die grens heen.

Nou beter als dit kan ik het niet verwoorden!
Vanmiddag was ik dus zwemmen met een groepje van een man of 6. Dus wij naar zo'n vlot gezwommen weet je wel. Ik hang aan de zijkant, de andere 5 zaten op t vlot. In 't midden zo'n kereltje; JA KANKERR OP JOH. (tegen z'n vriendje)
Ik kwaad!!!! Ik; "Ben je helemaal lekker in je kop, rotkreng?"
Vrienden van mij meteen; laat nou maar. Jammer dat ze vergeten dat mijn oom 2 weken geleden aan kanker is overleden.. Humm, ja ik kan mezelf dan effe slecht inhouden.

Iriskee schreef:

Kanker is toch meer een 'actuele' ziekte.. Tyfus toch niet? Dan is het toch al anders..

elisatjj schreef:

Loontjuh schreef:

Nu krijg ik misschien half bokt over me heen, maar goed...
Ik krijg zelf persoonlijk vaak de kriebels van mensen die zich heel erg druk maken om het gebruik van het woord kanker. En dan heb ik het dus niet over het feit dat je je er aan kan irriteren, of het feit dat je er eens wat van zegt. Maar vooral als men er echt van overstuur raakt.
Ik snap niet waarom iedereen (en dan bedoel ik de mensheid in het algemeen) bijna alles zo persoonlijk opvat en op zichzelf betrekt.

Mijn vader is overleden aan kanker, mijn oma, mijn tante en nog meer kennissen en vrienden. Ik heb zelfs een ex-vriendje die kanker heeft gehad (en gelukkig is genezen). Toch gebruik ik het woord kanker wel eens. Het is meer een soort stopwoordje geworden. Net zoals appelflap voor mensen een soort stopwoordje is. Ik snap ook niet dat mensen zich daar over kunnen opwinden, maar er zijn wel degelijk mensen die dat doen. En dan heb ik het nog niet over woorden als poedersuiker, jezus, paasei, etc.

Oké, als iemand meerdere malen achter elkaar bv het woord kanker herhaalt zou ik het ook irritant en vervelend vinden en ik vind dat dat niet kan. Maar af en toe dat het er eens uitfloept... Ik denk dat je op een bepaald moment moet accepteren dat dit 'normaal' (tja, wat is normaal, maar goed dat is een ander verhaal) wordt. Ik denk dat er vroeger met het woord appelflap hetzelfde was, maar tegenwoordig is dat ook 'geaccepteerd'.

Jij zegt eigenlijk precies wat ik ook wou zeggen maar niet zogoed kon verwoorden.

Fenn schreef:

ik had net een enorm antwoord geschreven in het andere toppic en dat werd gesloten. Zucht diep en begint aan een nieuw antwoord.

Het gaat er niet om met welke gedachte jij met het woord kanker scheld. Het gaat er vooral om wat er achter het woord kanker gedacht woord door anderen mensen. Mijn vader is aan kanker overleden en toen hij pas overleden was hoord ik het. Waar het ook gezegt werd. Zonder in huilen uit te barsten of me diep gekwetst te voelen hoorde ik het en had het een soort invloed. Wat voor jou een gewoon stopwoordje is, kan voor een ander iets zijn waar hij/zij zich enorm aan stoort.

Citaat:

Wat jij beweert is dat we het woord kanker wel kunnen gebruiken, omdat we de woorden GVD en tyfus ook gebruiken. Des te meer omdat Tyfus waarschijnlijk ook in gebruik is genomen toen die ziekte op een hoogtepunt was. Ik vind dat een beetje een raar argument. Niet dat schelden met Tyfus of GVD niet erg is, maar omdat we niet heel de wereld in een keer kunnen verbeteren is beginnen met mensen bewust maken van het schelden met Kanker een begin.
Hypocriet misschien, maar met Kanker schelden heeft op mij een grotere inpact dan Tyfus of GVD. Ik denk dat dat gewoon meer van deze tijd is, dus dat daar nu over gediscuseert word.

Twee vriendinnen en ik hebben ooit een soort weddenschap gehouden. Het duurde ongeveer twee maanden denk ik. We mochten in die periode niet schelden met een ziekte of een bijbelstaffareel/persoon. Als we het toch deden kostte dat vijf cent per scheldwoord aan de andere twee (tien cent totaal dus). Dat kostte ons flink wat geld, maar maakte ons wel bewust. Hopeloos overdreven en we hadden het beter aan een goed doel kunnen geven. Toch werkte het. We werden door veel mensen voor gek versleten en iedereen keek raar op als we oppeens: 'ja dat kost vijf cent riepen' Toch vond ik het goed van ons. Ook nu we gestopt zijn.

Ik heb het toppic nog niet doorgelezen, dit antwoord was eigenlijk voor in het andere toppic (maar dan anders, want hij moest opnieuw geschreven worden) dus als ik oude koeien uit de sloot haal sorrie.

Loontjuh schreef:

Nogmaals: ik ben niet voor het gebruik van het woord kanker te pas en te onpas. Maar ik ben er ook niet tegen als het af en toe er eens tussendoor glipt. Ik kan me ook niet ergeren, gekwetst voelen, verdrietig worden, boos worden, of wat dan ook als men het woord gebruikt, want dan denk ik vaak: men weet niet waar hij/zij over praat (wanneer men het toewenst aan een ander) of men bedoelt het niet zodanig kwetsend naar een ander.
Relativeren noemen ze dat. Niet alles zo persoonlijk op jezelf betrekken.
Begrijp me goed: die actie van jou en je vriendinnen vind ik echt super. Het is denk ik ook goed, om je bewust te worden van wat je eigenlijk zo allemaal zegt. Maar ik maal er niet om als iemand eens het woord kanker gebruikt als het niet op een serieuze manier is.