Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-01-06 22:41

Re:

Geplaatst: 10-01-06 22:41

half uur van te voren??
bedoel je voor de geboorte?

**Geplaatst**: 10-01-06 22:41

Re:

Geplaatst: 10-01-06 22:41

Ik was net 16 toen ik zwanger raakte, zat midden in mijn Havo, had net een baantje, net uit met mijn ex en woon nog thuis.
Inmiddels ben ik 18, heb een pracht van een zoon en zit in mijn examenjaar. Ik heb mijn 4de jaar over nieuw moeten doen, maar zwanger of niet, dat had ik toch niet gehaald (te moeilijk profiel) mijn contract op mijn werk werd niet verlengd, maar ik heb wel een uitkering gekregen, mijn ex en ik zijn nog steeds uit elkaar en we hebben een goede omgangsregeling gemaakt. ook ben ik bezig om op mezelf te gaan wonen. Verder ga ik in september als het goed is aan mijn vervolgopleiding beginnen, makkelijk zal het niet worden, maar het gaat me wel lukken!

Mocht ik weer opnieuw voor de keuze komen te staan, doe ik het precies zo, niks is mooier dan het eerste lachje van je kindje

**Geplaatst**: 10-01-06 22:43

Re: Jong zwanger?

Geplaatst: 10-01-06 22:43

Hier hadden wij het toevallig vanmiddag op school over..

Wat zou je doen als je nu (als 19/20 jarige) zwanger word.. Zou je het houden of wegdoen..

Wij kwamen allemaal tot de conclusie dat we het zouden houden.. We zijn allemaal praktisch volwassen en eigenlijk geestelijk zover dat je de consequenties van onveilig vrijen maar voor jezelf moet rekenen..

Het kan ook een ongelukje zijn.. Condoom scheurt oid. Maar dan nog zou ik het niet weghalen..

Het schijnt ook dat je bij de 2e zwangerschap, wanneer het wel gepland is je zo'n klap krijgt omdat je bijv al eens een kindje hebt laten weghalen dat je helemaal depressief enzo wordt.

Als ik nu zwanger zou raken zou ik dolgelukkig zijn.. Ik heb nog niet zo heel lang een relatie. Maar het is een relatie waar ik trots op kan zijn. Er zijn volop toekomstplannen, verloven, samenwonen, trouwen. Dus een kindje zou perfect in dit plaatje passen.
Ook van mijn vriend zijn kant.
We beginnen er bewust niet aan omdat kinderen eenmaal veel geld kosten en wij dit nog niet samen kunnen opbrengen..
Ik ben zelf een typetje dat vroeg moeder wil worden..

Maar moest ik bijv. morgen erachter komen dat ik zwanger ben dan is het kindje zeer welkom

**Geplaatst**: 10-01-06 22:45

Re:

Geplaatst: 10-01-06 22:45

o ja nog ff een vermelding ik was ook zwanger geworden terwijl ik de pil goed slikte

**Geplaatst**: 10-01-06 22:50

Re:

Geplaatst: 10-01-06 22:50

Ik zou het weg laten halen.

**Geplaatst**: 10-01-06 22:56

Re:

Geplaatst: 10-01-06 22:56

Joyckuh ik heb echt heel veel bewondering voor jou

Heb het als eens eerder gezegd maar zeg het gewoon weer

Want dat mag je horen!!

**Geplaatst**: 10-01-06 23:10

Re: Jong zwanger?

Geplaatst: 10-01-06 23:10

sjietaah schreef:
Het schijnt ook dat je bij de 2e zwangerschap, wanneer het wel gepland is je zo'n klap krijgt omdat je bijv al eens een kindje hebt laten weghalen dat je helemaal depressief enzo wordt.

Onzin. Het zal ongetwijfelt voorkomen, maar dat wil niet zeggen dat dit bij iedereen gebeurd. Net als je geacht word je leven lang spijt te hebben van abortus, en ik meerdere mensen ken die het een enorme opluchting vonden en daar nog steeds zo over denken.

**Geplaatst**: 11-01-06 00:03

Re:

Geplaatst: 11-01-06 00:03

Als ik nu zwanger zou worden zou ik het houden

Wil graag vroeg een kind. Als ik klaar ben met mn opleiding.
20/21 jaar ben ik dan

Maar als ik nu per ongeluk zwanger zou raken, nee dan laat ik het zeker niet weghalen.

**Geplaatst**: 11-01-06 00:05

Re:

Geplaatst: 11-01-06 00:05

Ik ben er nog steeds niet opgelucht over. Ook al weet ik dat het beter was.
Maar je hebt gelijk, niet voor iedereen geldt dit.

**Geplaatst**: 11-01-06 12:14

Re:

Geplaatst: 11-01-06 12:14

Pam schreef:
kiezen voor mijn grote liefde, of een bevrucht eicelletje? Moeilijk..

Totdat het je werkelijk overkomt.

Ik weet (uit eigen ervaring) dat zodra je merkt dat je zwanger bent, je moedergevoelens zich ontwikkelen...

**Geplaatst**: 11-01-06 12:14

Re:

Geplaatst: 11-01-06 12:14

Ook daar geldt weer, niet bij iedereen:
http://frontpage.fok.nl/nieuws/61183

**Geplaatst**: 11-01-06 12:27

Re:

Geplaatst: 11-01-06 12:27

Ik weet niet wat ik zou doen, ik ben nu 20, maar ik zit helemaal niet op een kind te wachten. Ik heb altijd gezegd dat ik pas kinderen wil als ik een mooi huisje heb, een lieve vriend, en genoeg geld om mijn kind iniedergeval te kunnen voorzien van nette kleertjes, een mooie kinderwagen en een kinderkamer zoals ik het wil. Het klinkt misschien raar, maar ik wil dat als ik een baby krijg daar alles helemaal leuk en perfect voor moet zijn, dat ik niet op de centjes moet letten als ik een babykamer ga uitzoeken.

Maar ik ben net 20, zit in het laatste jaar van mijn MTRO opleiding, werk nu op schiphol en mijn volgende opleiding start in September, en daarna is het de bedoeling om te gaan vliegen, en ik zie mezelf dan echt niet thuis zitten met een baby, dus nu zeg ik dat ik het laat weghalen, maar als het puntje op paaltje komt, weet ik niet wat ik zal doen......

**Geplaatst**: 11-01-06 12:47

Re:

Geplaatst: 11-01-06 12:47

Joyckuh schreef:
Ik was net 16 toen ik zwanger raakte, zat midden in mijn Havo, had net een baantje, net uit met mijn ex en woon nog thuis.
Inmiddels ben ik 18, heb een pracht van een zoon en zit in mijn examenjaar. Ik heb mijn 4de jaar over nieuw moeten doen, maar zwanger of niet, dat had ik toch niet gehaald (te moeilijk profiel) mijn contract op mijn werk werd niet verlengd, maar ik heb wel een uitkering gekregen, mijn ex en ik zijn nog steeds uit elkaar en we hebben een goede omgangsregeling gemaakt. ook ben ik bezig om op mezelf te gaan wonen. Verder ga ik in september als het goed is aan mijn vervolgopleiding beginnen, makkelijk zal het niet worden, maar het gaat me wel lukken!

Mocht ik weer opnieuw voor de keuze komen te staan, doe ik het precies zo, niks is mooier dan het eerste lachje van je kindje

Wow! Kijk, dat vind ik goed! Echt respect hoor! Geen gezeur dat het niet kan, of niet wil. Gewoon er voor gaan! Voor alles is dan wel een oplossing. Mooi verhaal!

Even pil-feitje: er staat bij dat de pil voor 99% betrouwbaar is. Dus van iedere 100 keer dat je de pil gebruikt, is er één keer dat hij niet betrouwbaar is. Dus als je er een kansberekening (LET OP: kansbereking, geen feit dus) op loslaat:

21 keer per maand slik je de pil. Dus (100/21) = 4,7. Dus ongeveer eens in de vier of vijf maanden (keren dat je een strip gebruikt) werkt de pil niet. Ga ervan uit dat als de pil in de laatste week van het pilgebruik niet betrouwbaar is, er dan nog weinig aan de hand is. De lichaam maakt geen eitje meer aan (correct me, if I'm wrong). Stel dat we daar vanuit gaan: Dus 2/3 van die vier of vijf maanden (4,7*3*0,66) is ongeveer 9. Dus eens in de 9 maanden kun je zwanger raken tijdens pilgebruik: Dan moet je ook nog wel geslachtgemeenschap hebben tijdens je ovulatie. Stellen die wel kinderen willen, doen er gemiddeld een half jaar over om zwanger te worden (die hebben dus gemiddeld zes kansen nodig om zwanger te geraken). Gaan we daar ook vanuit: dan heb je dus (9*6) eens in de 54 maanden (4,5 jaar) kans om zwanger te worden. De kans dat je dus volgende maand zwanger bent 1/54 = 1,8%. Dit is wel een kansberekening. Geen feit.

Dus de kans dat je, ondanks pilgebruik, zwanger raakt, is er wel, maar niet zo groot.

Snappen jullie de berekening?

Edit: even het percentage goed gezet. Was nu wel erg laag.

Laatst bijgewerkt door Duke op 11-01-06 12:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-01-06 12:53

Re:

Geplaatst: 11-01-06 12:53

Ellende schreef:
Ook daar geldt weer, niet bij iedereen:
http://frontpage.fok.nl/nieuws/61183

Inderdaad. Al die nieuwe moeders in dit topic spreken alleen voor zichzelf. De ontdekking van een zwangerschap is niet voor iedereen roze wolken, zingen en dansen en een zevende-wereld wonder oermoeder gevoel. Het zou helpen als dat ook gewoon erkend kon worden.

**Geplaatst**: 11-01-06 13:01

Re:

Geplaatst: 11-01-06 13:01

Ik snap wat je bedoeld, maar ik lees deze berichten ook met verbijstering. Er zitten altijd rotte appels tussen de bevolking. Moord, verkrachting, incest, diefstal, geweld, gebeurt ook nog dagelijks. Dus moeders zonder moedergevoelens zijn er ook. Maar imo is dat niet normaal. Ik zal hier veel mensen mee voor het hoofd stoten en ik wil helemaal niet zeggen (want ik voel hem al aankomen) dat verkrachting hetzelfde is als een vrouw die geen moedergevoelens kan opbrengen voor een baby (dat is bij lange na niet te vergelijken). Maar ik vind het wel vreemd.

**Geplaatst**: 11-01-06 13:08

Re:

Geplaatst: 11-01-06 13:08

Ik denk dat als het niet zo'n taboe zou zijn om toe te geven dat nieuwe moeders lang niet altijd (gelijk) zo'n band hebben met hun kind, heel veel mensen dat als een opluchting zouden ervaren. Dat zijn er namelijk veel, veel meer als je je voor kan stellen, maar niemand die ervoor uit durft te komen want dan valt de wereld over ze heen. Het zou de problemen van post-partum depressie ook enorm uit de kelder halen.

En misschien bedoel je dit niet (hoop ik maar), maar noem je nu iedereen die ooit een zwangerschap heeft afgebroken 'niet normaal' omdat ze geen moedergevoelens hadden?

**Geplaatst**: 11-01-06 13:09

Re: Jong zwanger?

Geplaatst: 11-01-06 13:09

Lieneke_ schreef:
*Okee.. vandaag hadden we op school even discussie..

Wat zou je doen als je nu perongelijk zwanger zou raken?

het is bv te laat voor de morning-after pil..
Houden of toch een andere optie zoeken..?

Vroeg me weleens af hoe jullie hier over denken..

Sorry als hier al een topic over is..

Hoi,

Ikzelf ben 26 en heb twee kinderen eentje van zeven en eentje van vier.
Ik was met mijn 19 moeder dus en heb er geen moment spijt van.

Groetjes

**Geplaatst**: 11-01-06 13:13

Re:

Geplaatst: 11-01-06 13:13

@ ArwenLune: Nee, dat bedoel ik zeker niet! Maar ik kan me er gewoon niets bij voorstellen. Ik voel die moedergevoelens wel en ik kan me niet voorstellen dat een ander dat niet heeft. Kijk, dat instinct heb je gekregen van moeder natuur. Wellicht kun je het vergelijken met homosexualiteit. Ik kan me ook niets voorstellen bij gevoelens voor iemand van hetzelde geslacht, ook iets tegen moeder natuur ingaat. Maar ik veroordeel het niet. Ik accepteer en respecteer homosexualiteit. Hetzelfde als vrouwen zonder moedergevoelens. Met niet normaal, bedoel ik eerder, iets wat indruist tegen moeder natuur. Maar dat is met zoveel dingen in de huidige maatschappij.

**Geplaatst**: 11-01-06 13:16

Re:

Geplaatst: 11-01-06 13:16

ArwenLune schreef:
Ellende schreef:
Ook daar geldt weer, niet bij iedereen:
http://frontpage.fok.nl/nieuws/61183

Inderdaad. Al die nieuwe moeders in dit topic spreken alleen voor zichzelf. De ontdekking van een zwangerschap is niet voor iedereen roze wolken, zingen en dansen en een zevende-wereld wonder oermoeder gevoel. Het zou helpen als dat ook gewoon erkend kon worden.

Dat was het voor mij eigenlijk ook niet, maar mijn ex (toen nog mijn vriend) stond achter me en wilde me steunen waar hij maar kon.
Het is uiteindelijk uitgelopen in een miskraam, iets wat ik aan de ene kant heel erg vind, maar aan de andere kant wel vrede mee heb.
Ik heb intussen mijn ex echt leren kennen en heb besloten zonder hem verder te gaan, maar mét een andere vent (waar ik een week mee had voor ik de relatie met mijn ex verbrak).

**Geplaatst**: 11-01-06 13:30

Re:

Geplaatst: 11-01-06 13:30

Duke schreef:
@ ArwenLune: Nee, dat bedoel ik zeker niet! Maar ik kan me er gewoon niets bij voorstellen. Ik voel die moedergevoelens wel en ik kan me niet voorstellen dat een ander dat niet heeft. Kijk, dat instinct heb je gekregen van moeder natuur.

nee, dat instinct heb jij misschien gekregen van moeder natuur, maar 'je' niet. Er zijn veel meer mensen die geen kinderen willen en ze ook niet krijgen (en mensen die ze niet willen en ze wel krijgen). Het is geen natuurwet dat moeders van kinderen houden, en zo wordt het vaak wel voorgespiegeld. Ik heb bij mezelf nog nooit moederinstinct kunnen bespeuren en wordt misselijk alleen bij het idee alleen al dat ik zwanger zou kunnen zijn. Gaat dat tegen de natuur in? Ik vind van niet. Is het een uitzondering? Dat misschien wel.

Ik vind dat je een gevaarlijke opmerking maakt als je zegt dat homosexualiteit tegennatuurlijk is. Het is een uitzondering, dat ben ik met je eens, maar is het daarom tegennatuurlijk? In de natuur vind je genoeg dieren die homosexuele relaties aangaan, en hun hele leven samen leven. Ooievaars zijn daar een voorbeeld van.

**Geplaatst**: 11-01-06 13:35

Re:

Geplaatst: 11-01-06 13:35

De natuur heeft mij geen moederinstinct gegeven. Dus kan het niet tegennatuurlijk zijn. Homosexuelen zijn niet in een fabriek geproduceerd, dus ook zij zijn gewoon natuurlijk.

En wie zegt dat de natuur niet een manier heeft van overpopulatie bespeuren en dan als een soort zelf-regulerend vermogen minder mensen voortplantings-wil meegeeft? Het zou alleen fijn zijn als mensen die eigenlijk geen kinderen willen, ze ook niet zouden krijgen. Zich niet raar of gedwongen voelden. Want daar komt de echte ellende vandaan...
Pinguins vormen trouwens ook homo-relaties.

**Geplaatst**: 11-01-06 13:42

Re:

Geplaatst: 11-01-06 13:42

Ellende schreef:
nee, dat instinct heb jij misschien gekregen van moeder natuur, maar 'je' niet.

'je'? Wat bedoel je precies met die zin?

Ik vind het geen gevaarlijke opmerking, maar een gewaagde visie. Er zijn meerderen met die visie. Ik blijf bij mijn standpunt. Ook bij dieren waarbij je dat in de natuur zit, vind ik dat een 'foutje' van moeder natuur. Dit klinkt onzettend banketstaaf zoals ik het neerzet, want ik bedoel het niet zo hard. Maar zo zie ik het nu eenmaal. Nogmaals, ik veroordeel of beoordeel het niet. Dingen gaan nu eenmaal zo. En vrouwen die die moedergevoelens missen, wil niet als misbaksels van de natuur beschouwen (want ik ga ervan uit dat jullie dat nu direct zo opvatten), maar gewoon als vrouwen die een instinct missen, wat ze eigenlijk van moeder natuur hadden moeten krijgen.

Maar ik wil niet teveel over dit onderwerp doorzagen, want anders krijgen we weer zo'n discussie waar op ieder slakje (lees: ieder woordje) zout op wordt gelegd. Ik heb mijn punt duidelijk gemaakt, denk ik.

Edit: ik zie een nieuwe reactie. Daar heeft Arwen wel een punt eigenlijk. Het kan juist een manier van moeder natuur zijn om de overpopulatie tegen te gaan. Zo had ik het nog niet gezien.

**Geplaatst**: 11-01-06 13:47

Re:

Geplaatst: 11-01-06 13:47

Ik ben nu 25 jaar, heb een relatie van een halfjaar en hoop tussen de voorjaarsvakantie en de meivakantie klaar te zijn met mijn HBO-studie.

Op zich zou 't niet een wereldramp zijn (qua opleiding en leeftijd) als ik zwanger zou raken, maar ik zou er zelf helemaal ondersteboven van zijn. Ik geloof niet dat ik er aan toe ben om moeder te worden. Ook mijn vriend zou ik er geen plezier mee doen. Als ik ook eens kritisch naar mezelf kijk, dan vind ik mezelf nog lang niet volwassen genoeg om moeder te worden. Bovendien woon ik nog thuis en besteed heel veel tijd aan mijn paard. Kinderen hebben ook veel aandacht nodig, vind ik. 't Lijkt mij niet eenvoudig om daar een goede balans tussen te vinden. Maar then again, waar een wil is, is een weg...

10 jaar geleden wilde ik 't net zo doen als mijn ouders. Zo rond mijn 23ste trouwen en een jaar later een gezinnetje beginnen. Ik ben nu op de leeftijd dat mijn moeder ruim een jaar getrouwd was en een kleintje had. Ik moet er niet aan denken, ik ben blij dat 't bij mij niet zo gelopen is. Als ik straks klaar met mijn studie ben, wil ik een baan gaan zoeken, sparen voor een auto en sparen om uit huis te gaan.

Ik weet niet of ik ooit eraan toe ben om aan kinderen te beginnen. Héb ik dat moederinstinct wel?
Mócht ik onverwacht zwanger raken dan zou ik er denk ik wel voor kiezen om het te houden. Díe verantwoording neem ik dan wel weer.
Maar als ik bewust voor de keuze zou staan om aan kinderen te beginnen of niet... dan zou ik er eerst heel goed over nadenken én er met mijn vriend over praten. Enerzijds lijkt 't me fantastisch, iets van jezelf in je zien groeien en later zien opgroeien. Maar ja, een kind heb je voor je leven - kan ik die verantwoordelijkheid aan?

Voor nu: kinderen zijn leuk, zolang ze van een ander zijn.

Citaat:
En wie zegt dat de natuur niet een manier heeft van overpopulatie bespeuren en dan als een soort zelf-regulerend vermogen minder mensen voortplantings-wil meegeeft?

Dit vind ik een goede opmerking. Voor een kind is het ook niet fijn om op te groeien en wetende dat je niet zeer gewenst was. Geen goede basis voor een kind om op te groeien.

**Geplaatst**: 11-01-06 13:48

Re:

Geplaatst: 11-01-06 13:48

ArwenLune schreef:
De natuur heeft mij geen moederinstinct gegeven. Dus kan het niet tegennatuurlijk zijn. Homosexuelen zijn niet in een fabriek geproduceerd, dus ook zij zijn gewoon natuurlijk.

Als je een tegen-de-meute-in mening hebt, wordt gelijk je argument zo overtrokken. Nee, die komen niet uit de fabriek, nee. Het zijn gewoon mensen. Hele gewone mensen, met één klein dingetje wat tegen de gangbare norm ingaat: gevoelens voor hetzelfde geslacht. We zijn toch gemaakt om ons voort te planten? Niet dan? Als we dat niet doen, dan doen we iets tegen de natuur in. Maar ik verkondig hier niet de godsdienst van: 'gaat heen en plant u voort', ofzo. Want nogmaals: ik heb er niets op tegen ofzo. Ieder zijn ding.

**Geplaatst**: 11-01-06 13:50

Re:

Geplaatst: 11-01-06 13:50

Met 'je' bedoel ik deze zin van jou:

Citaat:
Kijk, dat instinct heb je gekregen van moeder natuur.

Maar dat is dus niet bij iedereen zo.

Jij gaat er dus vanuit dat een normale vrouw niet lesbisch mag zijn, en een kinderwens moet hebben om 'natuurlijk' te zijn. Dat mag je absoluut vinden, maar ik vind het geen 'gewaagde visie', ik vind het kortzichtig en snap het niet. Ik kan er namelijk weinig aan doen dat ik niet van kinderen houd. En ik ken weinig homosexuele vrouwen die daar bewust voor gekozen hebben (of die in een fabriek gemaakt zijn

).

Ik ben trouwens niet gemaakt om 'me voort te planten', en ik heb dat eigenlijk ook niet als levensmotto oid. Mijn ouders hebben me gemaakt omdat zij zin hadden om zich voort te planten, dat is heel wat anders

(en dan tel ik de dames die met een vriendin zoenen om de barman te imponeren even niet mee)