Meis ik weet niet goed wat ik moet zeggen... in 1e instantie moest ik ook meteen aan het Miep verhaal denken maar ik wil ook in het goede van de mensen blijven geloven.
Ik wens je heel veel sterkte en vind het erg dapper dat je hier je verhaal plaatst. Ik heb zelf ook een hekel aan het woord kanker, ik heb mijn stiefvader verloren aan kanker en mijn oma. Als mensen met dat woord schelden word ik altijd woest.
Geef de moed nooit op, waar hoop is is leven en probeer te genieten van het leven en leeft met de dag. Ik weet dat het voor mij makkelijk te zeggen is maar als je iedere dag gaat treuren en niet meer geniet dan is je leven nu al voorbij. Probeer zolang het nog kan de dingen te doen die je eigenlijk altijd graag hebt kunnen doen en geniet van de dingen die echt belangrijk zijn in het leven, je ouders, echte vrienden en je paarden. Het leven is nog te kort voor negatieve dingen en ruzie etc.
Sterkte meis en geef de moed niet op!