JustMe8484 schreef:Ik sprak vandaag een collega en toevallig kwam het onderwerp kinderfeestjes ter sprake. Zij vertelde dat zij ooit alle meisjes uit haar klas wilde uitnodigen op 1 na. Van haar ouders moest ze dat meisje ook uitnodigen. Later werd zij bij dat zelfde meisje uitgenodigd. Die twee mochten elkaar niet, wilden helemaal niet bij elkaar op het feestje komen, maar ook dat moest van de ouders. Grappig om te horen dat hoe de ouders er over dachten echt totaal het tegenovergestelde was van wat beide kinderen wilden...
Hoe denkt de collega in kwestie er nu over? Geen idee of ze zelf kinderen heeft maar zou ze zelf dan kiezen om toch 1 kind niet uit te nodigen? Voor mij is een kinderfeestje een partij waarbij de jarige in het zonnetje staat, ze mag ook uitnodigen wie ze wil en zo nodig stuur ik wat bij. Maar de hele klas uitnodigen op 1 na zou ik zelf nooit doen.

En hij zit ook niet echt te wachten op een pretpark met allerlei attracties waar hij toch geen behoefte aan heeft om er in te gaan, dat is niet echt zijn hobby van die snelle / hoge dingen enzo.
ook al had dat jongetje ouders die in de mogelijkheid waren om zélf iets met hem te gaan doen (hoeveel ouders, eerlijk, kunnen en/of doen dit? Random met je kind naar een pretpark vanwege een kinderfeestje?), het maakt de uitsluiting niet goed. Dat jongetje heeft die dag een les geleerd over zijn waarde (want ik lees: hij was zich ervan bewust).
. Wel weer grappig en inzichtelijk om verschillende meningen zo te lezen. Ik zelf voel als ouder toch wel een taak om hierin bij te sturen, juist omdat ik dan vind dat kinderen erg hard kunnen zijn in hun keuzes en de gevolgen niet overzien. Maar misschien zie ik teveel gevolgen hahaha
.