Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-12-25 10:37

Geplaatst: 23-12-25 10:37

Elisa2 schreef:
DuoPenotti schreef:
Ik weet ook niet of dalen al dan niet meespelen.
Hoe je daar mee om kan gaan wel.

Sommige hebben echt diepe kraters en zijn nog steeds positief ingesteld.
Ander hebben een kuiltje op hun pad en gaan er zowat aan onderdoor.

Door zo'n stofje zou mij niet verbazen.

Maar sommige mensen weigeren ook hun oliebol te verwerken, als het meegedragen wordt als een zware last dan kan het leven ook zwaarder worden. Zeg niet dat het makkelijk is, er is lef voor nodig om te doen maar het kan wel veel schelen.

En het scheelt ook echt of iemand een positief of negatief ingesteld persoon is.

Ja maar het lijk wel of sommige dat gewoon niet kunnen.

De meeste van ons maken wel eens heftige dingen mee.
Maar waarom blijft de ene er in hangen en blijft het bij een andere een periode?
Ondanks dat ze hebben geprobeerd het te verwerken.

**Geplaatst**: 23-12-25 10:41

Geplaatst: 23-12-25 10:41

tevreden zijn met wat je hebt, kunnen relativeren denk dat die heel belangrijk zijn om gelukkig te kunnen zijn.

Ik ben me ook heel vaak bewust van hoe voor de wind het allemaal gaat en dat de mensen die ik lief heb allemaal zo gezond en gelukkig zijn.

Als moeder kan je nooit gelukkiger zijn dan je meest ongelukkige kind.

**Geplaatst**: 23-12-25 10:49

Geplaatst: 23-12-25 10:49

Mooie dingen worden er gezegd.

Ik heb mijzelf wel echt moeten leren om geluk te halen uit kleine dingen. Dus een dagje met mijn oppashondje naar de kinderboerderij. Een mooi kasteel dat ik zie tijdens een wandeling etc.

Als je daar voldoening uit haalt heb je geen groots en meeslepend leven nodig. Wel merk ik dat een financieel stabiele situatie voor mij wel echt nodig is om gelukkig te zijn. De stress van geen geld hebben ga ik echt heel slecht op. Daarbij ben ik absoluut geen binnenmens dus als ik zo ziek zou zijn dat ik niet meer naar buiten kan (zonder zicht op verbetering) dan wordt het voor mij wel echt strijden.

Ik ben op dit moment gelukkiger dan ooit. Terwijl op papier er momenten zijn dat ik gelukkiger "had moeten zijn". Maar ik heb mijzelf geaccepteerd zoals ik ben (grotendeels haha). Ik heb leuke vrienden, leuk werk. Een fijn huis helemaal voor mij alleen.

Dat een partner en huisdieren er voor mij niet inzitten nu vind ik soms jammer (vooral de huisdieren). Maar dat motiveert mij vooral om hard te werken zodat ik in de toekomst wel tijd heb voor een hondje (i.v.m. werk). Ook mag ik wel 20 kilo afvallen (graag in 1 dag). Maar dat zijn voor mij allemaal randzaken. Je kan niet alles hebben in het leven. En ik denk dat het voelen van geluk deels zit in het kunnen accepteren van "ik kan niet alles hebben".

Ik had een vriendin die alleen maar geluk kon halen uit extremen (verre reizen, middelengebruik etc). En die bleef maar grote depressieve periodes kennen. En dat lag aan alles en iedereen maar niet aan haar. Want zo was ze nou eenmaal. En dat was ook de schuld van anderen.

Ik vrees dat mensen met zo'n instelling nooit echt lange periodes van geluk zal voelen. Zolang zij de bron van hun ongeluk bij anderen leggen.

Al doet iemand jou iets heel naars aan, het is nog altijd jouw eigen keuze hoe jij daarop reageert. En sinds ik dat besef laat ik mijn leven ook niet meer verpesten door anderen. Hoewel dat wel erg lastig is soms.

**Geplaatst**: 23-12-25 11:03

Geplaatst: 23-12-25 11:03

Ik ben gelukkig met één dak boven mijn hoofd en dat alles waar ik zorg voor draag eten heeft.

Dat ik de basis kan bieden

Verder zou ik al mijn luxe weg kunnen gooien.

Ik heb heel veel gehad, maar ik heb ook heel weinig gehad, ik heb een mooi huis gehad, maar ben ook dakloos geweest en ga zo maar door.

In heel dat leven heb ik maar 1 ding geleerd. Alles is vervangbaar in het leven behalve de liefde van je dierbaren.

10 jaar geleden ben ik mijn moeder verloren en dakloos geraakt terwijl ik een kleine van een half jaar had.

Het enige wat ik miste was de liefde van mijn moeder. Als ik nu naar de afgelopen 10 jaar kijk besef ik dat ik een veel mooier, fijner en vooral eerlijker mens naar mezelf ben juist omdat ik de verwachtingen niet hoog leg.

Ik denk dus dat je pas echt gelukkig bent als je heel veel loslaat en je basisbehoefte hebt. Al het extra is leuk, maar het is extra. Wees eerst content met de basis en zie de extra's niet als een prio. Gelukkig kan je pas zijn als je een tevreden mens bent denk ik.

Veel mensen verwachten veel van zichzelf, van het leven maar ook van de mensen om zich heen. Ik heb nog maar 7 man familie dat zijn mijn broers, zus, aanhang en dan nog mijn eigen gezin. De rest heb ik laten varen omdat het niet mijn volk was te schijnheilig. Ik voel me rijker en gezegend met deze personen door hun persoonlijkheid die aansluit op mij. Verder heb ik maar een paar vrienden en daar ga ik goed op.

Geluk is denk ik een ruim begrip en aanpasbaar naar je eigen verwachtingen.

**Geplaatst**: 23-12-25 11:50

Re: Gelukkig zijn, wat is dat?

Geplaatst: 23-12-25 11:50

Iemand die veel dalen kent kan er ook vanuit gaan dat er steeds weer dalen komen, dus die kunnen niet genieten van de pieken, omdat ze het dal al zien naderen, of in ieder geval ervan uitgaan dat de piek van korte duur is. Onderaan de streept heeft iedereen een andere levensfilosofie, dus het is logisch dat we allemaal een ander idee van geluk kennen. Dat houdt het leven ook interessant mi.

**Geplaatst**: 23-12-25 13:43

Geplaatst: 23-12-25 13:43

Dat heeft denk ik ook te maken met leven vanuit angst of leven vanuit vertrouwen. En niet iedereen kan goed relativeren of heeft veel veerkracht. En zolang zaken inderdaad buiten zichzelf gelegd worden zal er geen groei plaats vinden.

Klinkt allemaal heel wijs haha, maar soms is dat heel moeilijk. Het vergt ook een stuk bewustwording.

Ik heb ook veel dalen gekend maar ben gezegend met een doel om door te gaan en dat zijn altijd de paarden/ dieren geweest. En die geven ook veel inzichten over hoe fijn het is om in het hier en nu te leven. Daarnaast denk ik altijd, het kan altijd erger en dan voel ik me weer gezegend.

**Geplaatst**: 23-12-25 15:16

Re: Gelukkig zijn, wat is dat?

Geplaatst: 23-12-25 15:16

Soms (of vaak) liggen die zaken ook buiten jezelf. Je hebt niks te zeggen over ziektes en sterfgevallen. Ik denk dat het meer met mentale weerbaarheid te maken heeft dan met veerkracht. Daaraan werken is heel moeilijk, ja, maar voor iemand die echt donker zit, lijkt het geluk onmogelijk. En dan is het al snel dat je denkt laat maar, waar doe ik het voor. Ik denk dat je als “buitenstaander” om het zo maar te noemen geen oordeel kan vellen over anderen. Je kan niet zeggen dat iemand aan zus of zo niet werkt. Veel van dat harde werk speelt zich namelijk intern af. En ontwikkeling is niet lineair, dus iemand kan vooruit zijn gegaan, maar kan je net op een slechte dag treffen.

Blijf bij jezelf en je eigen geluk, want dat is iets wat je in de hand hebt, is dus de boodschap

**Geplaatst**: 23-12-25 15:48

Geplaatst: 23-12-25 15:48

Denk ook dat dat het is... zelf ben ik iemand die veel mensen verloren heeft, vaak al op jonge leeftijd. Mijn vader, andere familie, op mijn 9e had ik geen opa's en oma's meer, ooms en tantes ook bijna allemaal dood, weinig hebben de 50 of 60 gehaald. De meeste zijn gestrand op 40 of jonger.
Vrienden, huisdieren, paarden...

Ik heb als motto dat het elke dag de laatste kan zijn en je moet genieten van elk moment.
Mijn nicht die ongeveer hetzelfde qua familie heeft meegemaakt voelt de hele dag het zwaard van damocles boven haar hoofd hangen en leeft vooral vanuit angst.

Twee totaal verschillende persoonlijkheden, twee dezelfde situaties... en toch kijken we er heel anders tegen aan en leven we ook beide op een hele andere manier.

**Geplaatst**: 23-12-25 16:02

Geplaatst: 23-12-25 16:02

c_alsemgeest schreef:
Denk ook dat dat het is... zelf ben ik iemand die veel mensen verloren heeft, vaak al op jonge leeftijd. Mijn vader, andere familie, op mijn 9e had ik geen opa's en oma's meer, ooms en tantes ook bijna allemaal dood, weinig hebben de 50 of 60 gehaald. De meeste zijn gestrand op 40 of jonger.
Vrienden, huisdieren, paarden...

Ik heb als motto dat het elke dag de laatste kan zijn en je moet genieten van elk moment.
Mijn nicht die ongeveer hetzelfde qua familie heeft meegemaakt voelt de hele dag het zwaard van damocles boven haar hoofd hangen en leeft vooral vanuit angst.

Twee totaal verschillende persoonlijkheden, twee dezelfde situaties... en toch kijken we er heel anders tegen aan en leven we ook beide op een hele andere manier.

Jep, zo ervaar ik dat ook. Heb zelf ook genoeg meegemaakt, al op jonge leeftijd. Maar ik kan blijkbaar goed relativeren. Dát is de situatie, dus daar doe je het mee. Zo was ik zelfs dankbaar dat we afscheid konden nemen toen we hoorden dat mijn moeder een hersentumor had en binnen weken zou overlijden (dag ervoor was ze nog aan het werk..). Mijn broertjes waren boos, verdrietig en voelden zich in de steek gelaten.. 1 heeft zelfs dagen/weken geen contact willen hebben.
Maar onze manier van denken is ook heel anders, dus ergens was ik juist blij met mijn manier van denken.

Heb ook weleens een andere ervaring gehad, nl een zeer plotseling verlies (ongeluk) van een zeer geliefd persoon. Daar ben ik goed van onderste boven geweest. Maar ook dat deed mij beseffen hoe heftig het voor sommige andere mensen kan zijn, die deze gevoelens altijd hebben (na een verdrietig bericht dan).

Mijn vriend is wel een overtreffende trap van mij overigens, hij kan overal geluksmomenten uit halen en is echt een zeer positief ingesteld persoon. Dat is juist weleens confronterend want ik dacht altijd (hoorde altijd) dat ik zo positief was.. maar bij hem voelt het soms juist dat ik te snel ergens het negatieve van inzie, hele bijzondere gewaarwording.

**Geplaatst**: 23-12-25 18:09

Geplaatst: 23-12-25 18:09

Popstra schreef:
Gelukkig zijn is voor mij nu ik 54 ben dat ik thuis rond 16 uur op de bank plof met mn hondjes en mn man naast me lekker netflix of sky showtime aan.
Soms ff in slaap duttend...
Gewoon thuis zijn met de liefde van mijn leven waar ik me veilig en comfortabel bij voel.

Daar kan ik smorgens als ik aan het werk ga al naar uit kijken.

Nou dit dus, de Kids die thuis komen van werk, samen eten, daarna paardjes voeren en verzorgen voor de nacht. Hond aan mijn voeten, kat op schoot. Heerlijk

**Geplaatst**: 23-12-25 19:02

Geplaatst: 23-12-25 19:02

denisesilver schreef:
Soms (of vaak) liggen die zaken ook buiten jezelf. Je hebt niks te zeggen over ziektes en sterfgevallen. Ik denk dat het meer met mentale weerbaarheid te maken heeft dan met veerkracht. Daaraan werken is heel moeilijk, ja, maar voor iemand die echt donker zit, lijkt het geluk onmogelijk. En dan is het al snel dat je denkt laat maar, waar doe ik het voor. Ik denk dat je als “buitenstaander” om het zo maar te noemen geen oordeel kan vellen over anderen. Je kan niet zeggen dat iemand aan zus of zo niet werkt. Veel van dat harde werk speelt zich namelijk intern af. En ontwikkeling is niet lineair, dus iemand kan vooruit zijn gegaan, maar kan je net op een slechte dag treffen.

Blijf bij jezelf en je eigen geluk, want dat is iets wat je in de hand hebt, is dus de boodschap

Dat is zo, ook dat is mij niet onbekend. Maar ik denk wel dat de mate van veerkracht kan bepalen hoe iemand er doorheen komt. Ik bedoel dit alleen niet veroordelend want het is niet altijd iets waar mensen zelf wat over te zeggen hebben.

**Geplaatst**: 23-12-25 21:12

Geplaatst: 23-12-25 21:12

DuoPenotti schreef:
Sanano schreef:
Gezond zijn is gelukkig zijn.

ook zonder gezond zijn kun je gelukkig zijn.

Ik had het even over mijzelf aangezien ik drie jaar geleden een niertumor heb gehad en daar gelukkig genezen van ben.

**Geplaatst**: 23-12-25 21:43

Re: Gelukkig zijn, wat is dat?

Geplaatst: 23-12-25 21:43

Voor mij is geluk je staat van "zijn". Een stukje onbezorgdheid. Iedereen weet hoe kwetsbaar dat is. Ik moet mezelf soms toespreken dat het okee is om gelukkig te zijn, dat ik niet bang hoef te zijn dat het opeens over is.

**Geplaatst**: 23-12-25 22:18

Geplaatst: 23-12-25 22:18

Sanano schreef:
Ik had het even over mijzelf aangezien ik drie jaar geleden een niertumor heb gehad en daar gelukkig genezen van ben.

Wat geweldig dat je daar van genezen bent

En ik had het onder andere ook over mijzelf.

**Geplaatst**: 24-12-25 17:47

Geplaatst: 24-12-25 17:47

Geluk is goede gezondheid, genoeg geld om vaste lasten te betalen (en een beetje over te houden).
Ik heb chronisch pijn, audhd en overgang, dus ik moet zelf af en toe echt wel zoeken naar het geluks gevoel.
Wel kan ik erg blij worden wanneer ik iets voor iemand kan doen (familie, vrienden, dieren)

**Geplaatst**: 24-12-25 20:21

Re: Gelukkig zijn, wat is dat?

Geplaatst: 24-12-25 20:21

Denk dat dat ook per persoon verschillend is, ik heb ook chronische pijn door een ernstige vorm van endometriose, nekletsel door een auto ongeluk en nog wat kwalen. Maar het doet weinig met hoe gelukkig ik me voel. Het beperkt me in bepaalde zaken, maar kan juist van andere dingen meer genieten.
Denk dat dat voor iedereen weer anders is.

**Geplaatst**: Gisteren, 11:43

Re: Gelukkig zijn, wat is dat?

Geplaatst: Gisteren, 11:43

Mijn geluk hangt ook niet af van mijn gezondheid want dat laat me al jaren in de steek. Het zit gewoon in me om te kijken naar de mooie dingen in het leven. En ondanks de vele kraters en afgronden die ik tegen ben gekomen onderweg lukt het me altijd wel weer om er bovenop te komen.