Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-09-25 13:49

Geplaatst: 01-09-25 13:49

Het was ook belachelijk dat wij onderling maar moesten uitzoeken wie mee mocht. Ze hadden gewoon zelf 4 mensen van de lijst moeten kiezen, dan was er geen probleem geweest.
Gelukkig waren onze werkgevers allemaal makkelijk. We kunnen onszelf nou eenmaal niet naar huis toveren, en dat begrepen ze ook

!

En wat lees ik veel hier over auto pech, wat een ellende!

**Geplaatst**: 01-09-25 13:54

Geplaatst: 01-09-25 13:54

Neen, helaas. Het goede vinkje was niet aangeklikt $:\$ De auto was van een vriendin, en deze is met bagage weer naar NL gebracht. Dus ik had alleen de meest belangrijke spullen in een tas gestopt. Dus dat was nog te overzien met het reizen.

De reiskosten voor de terugweg zijn wel allemaal betaald door de verzekering. Dat was wel fijn. Dat zal nog wel verhaald zijn op de verzekering van de persoon welke het veroorzaakt heeft.

**Geplaatst**: 02-09-25 16:32

Geplaatst: 02-09-25 16:32

laura1987 schreef:
Wat een vreselijke verhalen komen hier langs.
Het 'ergste" wat ik heb meegemaakt is dat wij jaaaaaaaren geleden naar Curaçao zouden vliegen. Helaas was er een uitbarsting van een vulkaan in ijsland die voor een aswolk zorgde. Hierdoor werd onze vlucht met dagen vertraagd, waardoor wij uiteindelijk helemaal niet konden gaan omdat mijn werk niet meewerkte.

Dit was voor mij ook een hel als werkende aan de telefoon bij een verzekeraar voor de reis/annuleringsverzekering.

**Geplaatst**: 02-09-25 16:38

Geplaatst: 02-09-25 16:38

daantjuhhh schreef:
Dit was voor mij ook een hel als werkende aan de telefoon bij een verzekeraar voor de reis/annuleringsverzekering.

Oh die snap ik _O-

**Geplaatst**: 02-09-25 16:57

Geplaatst: 02-09-25 16:57

In Tsjechië de achter ruit ingetikt. 4 uur op het politiebureau gezeten voor de aangifte.

**Geplaatst**: 02-09-25 17:26

Geplaatst: 02-09-25 17:26

daantjuhhh schreef:
laura1987 schreef:
Wat een vreselijke verhalen komen hier langs.
Het 'ergste" wat ik heb meegemaakt is dat wij jaaaaaaaren geleden naar Curaçao zouden vliegen. Helaas was er een uitbarsting van een vulkaan in ijsland die voor een aswolk zorgde. Hierdoor werd onze vlucht met dagen vertraagd, waardoor wij uiteindelijk helemaal niet konden gaan omdat mijn werk niet meewerkte.

Dit was voor mij ook een hel als werkende aan de telefoon bij een verzekeraar voor de reis/annuleringsverzekering.

Kan mij voorstellen dat dat drama was!

**Geplaatst**: 02-09-25 17:26

Geplaatst: 02-09-25 17:26

Ik heb ook een keer een week vastgezeten in Frankrijk. Reisgenoot reed en zijn auto ging kapot. Maar zodanig dat die niet zomaar meer te fixen was. Alleen, hij had geen pechhulp en flink wat meer geld dan ik en ik kon nog niet thuiswerken, hij kon gewoon vanuit Frankrijk werken. Hij was echter ook enorm gierig en had dus de garage waar z'n auto stond al tegen zich weten te krijgen. De onderdelen voor een VW zijn in Nederland goedkoper, dus mocht zijn auto niet met onderdelen uit Frankrijk gerepareerd worden. Tja, dat moet je niet doen natuurlijk.
Mijn pechulp-, en reisverzekering wilde niets doen, want we waren niet met mijn auto. Na heeft veel gezeur kon ik dan de trein van Cahors naar Rotterdam vergoed krijgen. Hoe ik dan vanuit een minidorpje 80km verderop in Carhors kwam en vanuit Rotterdam weer in een dorpje boven Groningen deed er niet toe, dat was mijn probleem.
Na een week was er nog niets aan de auto gedaan en toen hebben we maar een auto gehuurd om naar Nederland te rijden. Ik was in ieder geval thuis en hij ging met de VW onderdelen die hij in Nederland gehaald had een dag later weer terug naar Frankrijk. Hij heeft nog wel een dag of 5 in Frankrijk gezeten voordat hij met zijn eigen auto weer naar huis kon rijden.

Doordat ik ondertussen al 4 keer gestrand ben met autopech in het buitenland (en 1 keer met moeite thuisgekomen zonder vermogen) heb ik best wel een broertje dood aan lange afstanden alleen rijden. En nee, het waren in geen van de gevallen oude auto's of slecht onderhouden auto's. Bij 1 auto stond er nog maar 2200km op de teller bij vertrek in Nederland. En toch de turbo stuk in een tunnel in Zwitserland. En dan begint het gezeik van VW met de mobiliteitsservice.
Want de voorwaarde voor mobiliteitsservice is ten eerste dat de auto onderhouden wordt bij VW. En tja, deze motor was nieuw, dus nog niet onderhouden. En dus vonden ze dat ze niets hoefden te regelen. En de tweede eis is dat je gebruikt maakt van contractbedrijven van VW. Echter, in de Zwitsers tunnels en op Zwitserse autowegen mag geen autotransport plaatsvinden. Als dat dan moet zoals in ons geval dan moet dat door een bedrijf wat door Zwitserland is gecontracteerd en niet door een bedrijf wat door VW is gecontracteerd. Oftewel: je kunt zelf dokken.
In het geval van pech in Slovenie was het ook de turbo, ja wederom van een VW, maar een andere VW.
In Frankrijk was het een auto die 3 weken eerder een grote beurt en APK gehad had en de motorsteunen braken af, dus het hele motorblok donderde naar beneden op de versnellingsbak. Gelukkig reden we niet extreem hard, want alles blokkeert in 1 keer.

In een iets minder ernstig geval was ik verzekerd voor pechhulp, en bleek het hitteschild van de uitlaat ineens los te liggen. Kon wel rijden, maar die verschoof steeds en dan kwam een hoek tegen het asfalt. Op zich simpel vast te zetten met ijzerdraad. Ik kon er vanaf de grond niet goed bij, dus dacht op zaterdagmiddag rond 2 uur toen het gebeurde dat ik nog wel een garage in Frankrijk kon vinden, die hebben hopelijk die bouten op voorraad die missen. Ik was vlakbij een grote stad, maar ziek, geen stem en koorts. 2 garages gebeld, maar die hadden geen monteur meer. Nee, ik kan het zelf, maar heb een krik of brug nodig (krik heb ik wel bij me, maar nadat zo'n soortgelijke krik eens bij iemand voor mijn ogen is ingezakt en die persoon met de hand er onder vastzat durf ik zo'n noodkrik eigenlijk niet meer te gebruiken). Nee kon niet. Toen dacht ik van ik bel mijn pechhulpverzekering en laat die dan een rondje bellen naar een Speedy of Euromaster, want mijn Frans is ook niet zo heel erg goed. Toen stelden ze voor om een pechhulpdienst te laten komen, want daar was ik voor verzekerd. Ook goed. Maar ze stuurden een depannage, oftewel een wegsleepdienst.
En toen begon de ellende, mijn auto zou verrot zijn, want er zat roest op de achteras, en dat moest vervangen worden en zus en zo. Ik had koorts en wilde eigenlijk op bed, maar ja, daar sta je dan in een garage met sloopauto's, dus zonder onderdelen. Jongens, zet dat even vast met ijzerdraad en dan kan ik door. Dat wilden ze niet. ZE wilden voor mij voor de maandag een afspraak maken bij de VW dealer in Cahors 80km verderop en dan konden die het wel repareren. Ook moest dat hitteschild in hun ogen vervangen worden omdat er een deukje in zat. Ik had zoiets van waarom? Nee, ik wil gewoon dath et even vastgezet wordt, de juiste schroeven regel ik in Nederland wel. Dat kon allemaal niet. Toen belde mijn verzekering of ik al geholpen was. Ik zo van nee, en als jullie willen dat ik die auto hier laat repareren voor al die onzin wat ze zeggen en ik niet geloof, dan rij ik direct door naar Nederland. Dan zoek ik wel een boer die me even kan helpen met ijzerdraad. Toen hebben ze bij die sloopgarage er schroeven op gezet van een Citroen en ik heb ze netjes beloofd omdat ik ziek was dat ik zelf de afspraak zou maken.
Ben direct daarna naar de bricolage gereden en heb ijzerdraad gekocht en met stoeprandjes gekeken hoe ik zelf er eventueel bij zou kunnen komen zodat ik die week wel in Frankrijk kon blijven en weer thuis kon komen. Tevens meteen mijn eigen garage gebeld met de vraag of ze die bouten alvast konden bestellen. Bij thuiskomst hadden ze dat niet gedaan, maar was dus helemaal niet nodig, die Citroen bouten zaten goed. Ook was er dus niets met mijn auto verder aan de hand en 2 weken later kwam die zonder issues door de apk. En ik heb nog 3 jaar rondgereden met die Citroen bouten. Maar ze dachten natuurlijk, een vrouw alleen, kunnen we mooi wat aan verdienen.

Alleen 3 jaar later, ik ging nog even naar Frankrijk, ik wist dat mijn auto nieuwe schokdempers nodig had (is overigens geen afkeurpunt apk, maar je voelt het wel) en ging dus vlak voor de jaarlijkse beurt en apk naar Frankrijk. Op de terugweg, nog in de Lot merkte ik dat ik in z'n 4 en 5 geen vermogen meer had. In z'n 1,2 en 3 wel. Dan is het geen turbo, maar de sensor die brandstof moet inspuiten, want bij plankgas kwam er gewoon geen extra brandstof bij de motor. Ik kon dus niet harder dan 90, en eigenlijk heb ik nooit het gevoel gehad dat ik niet thuis zou komen, ik vertrouwde deze auto gewoon. En ben zo thuis gekomen. Omdat de kosten voor reparatie van alles, dus grote beurt, schokdempers, sensor de waarde van de auto ruim overschreden heb ik de auto ingeruild. Ook omdat deze auto geen groene 'Umweltplakete' kon krijgen voor Duitsland (maar toen werd er nog niet voor buitenlanders gecontroleerd, dus reed ik altijd gewoon door milieuzones zonder problemen). Dus met 399.999 op de teller heb ik de auto ingeruild. Ik had eigenlijk nog een paar rondjes rond de garage moeten rijden om er 4 ton van te maken. Maar deze VW golf was de beste auto die ik ooit gehad heb. 6 jaar in gereden, mij nooit laten staan en een afschrijving van nog geen 500 euro per jaar. Trok met gemak een paardentrailer en was nog zuinig ook. Het kapot gaan van die sensor had niets met onderhoud of wat dan ook te maken.

Dus auto's kunnen ook voor horror zorgen op vakantie. Door de autopech met de auto van mijn duikbuddy zijn we voor 1.5 dag duiken naar Kroatie gereden (we zouden 3 dagen duiken, maar tijd verloren met reparatie), maar ik heb wel Ljubljana gezien. Ben niet zo'n stedentripliefhebber, maar dit was toch wel een hele mooie stad.

En iets waar ik zelf weinig van meegekregen heb, maar wat mijn familie in angst heeft doen zitten is een aardbeving in Thailand. Wij zaten tijdens de aardbeving onder water en hebben alleen hele rare stromingen bemerkt. Bij boven komen was de bootsman helemaal in paniek. Maar ja, niemand sprak Thais. Op het punt waar bereik was voor de telefoon werd onze instructeur gebeld door zijn vrouw of alles goed was. Er was een golf van 1.5m over het meer gegaan waar wij doken, vele boten gezonken, mensen verdronken, en er was een tsunami-waarschuwing afgegeven voor Phuket en zij ging dus nu de heuvel op. Hij moest maar proberen of het mogelijk was om 's nachts het meer weer op te gaan om vanaf de 'telefoonspot' te bellen. Dus om 2 uur 's nachts wij het meer weer op met de boot. Zijn huis in Phuket stond er nog en ik heb mijn familie ook gebeld. Tja, aardbeving met wat doden niet zo ver van Phuket betekent natuurlijk dat ze ook willen weten hoe het met ons was. Heb iets van 5 euro verbeld in die 60 seconden dat ik gebeld he. Maar goed, alles was goed dus.
Dus ik ben getuige geweest van een aardbeving en heb er niets van meegekregen. (heb wel een paar keer aardbevingen in Groningen gevoeld).

Laatst bijgewerkt door germie op 02-09-25 17:29, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-09-25 17:27

Geplaatst: 02-09-25 17:27

Dallista schreef:
laura1987 schreef:
Wat een vreselijke verhalen komen hier langs.
Het 'ergste" wat ik heb meegemaakt is dat wij jaaaaaaaren geleden naar Curaçao zouden vliegen. Helaas was er een uitbarsting van een vulkaan in ijsland die voor een aswolk zorgde. Hierdoor werd onze vlucht met dagen vertraagd, waardoor wij uiteindelijk helemaal niet konden gaan omdat mijn werk niet meewerkte.

Ook voorjaar 2010 zeker? de Eyjafjallajökull

Wij zaten met diezelfde vulkaan vast op het vliegveld van Glasgow. Geen hotel in de buurt meer te krijgen, dus in onze slaapzakken op de grond van het vliegveld de nacht doorgebracht :')

uiteindelijk nog naar een ander vliegveld moeten gaan met een omgeboekt ticket de dag erna, maar dan toch thuisgeraakt.

**Geplaatst**: 02-09-25 18:01

Re: Vakantie from hell? Wat heb jij meegemaakt op vakantie?

Geplaatst: 02-09-25 18:01

Voor mij was dat toch wel een hotelkamer in Turkije die behoorlijk spookte. Er was een hoop negatieve paranormale activiteit in die kamer. Geloof het of niet. Helaas waren er geen andere kamers beschikbaar, maar aan het personeel was te zien dat ze dondersgoed er vanaf wisten toen ze het kamernummer te horen kregen. We waren met meer, totaal 3 kamers naast elkaar, in de andere twee kamers was niks aan de hand. Zelfs bij het terugkijken van beeldmateriaal waar bewijs op staat word ik alweer helemaal naar.
Uiteindelijk dus eigenlijk niet durven slapen en een enorm slaaptekort op vakantie. Verder was de vakantie leuk

Oh en nog een dolfijnen boottocht in Gran Canaria. De zee bleek zo wild te zijn dat de boot bijna omsloeg. Het scheelde echt heel erg weinig. Boot vol kotsende mensen en geen dolfijn gezien

**Geplaatst**: 02-09-25 18:07

Geplaatst: 02-09-25 18:07

laura1987 schreef:
daantjuhhh schreef:

Dit was voor mij ook een hel als werkende aan de telefoon bij een verzekeraar voor de reis/annuleringsverzekering.

Kan mij voorstellen dat dat drama was!

Ja, voor de vakantiegangers was het natuurlijk een stuk erger. Maar God, wat een drukte.
Veel moeten overwerken en veel mensen aan de telefoon gehad die teleurgesteld waren. Sommige ook boos, maar ik kon er niks aan doen.
Vond het oprecht heel sneu voor veel mensen.

**Geplaatst**: 03-09-25 13:24

Geplaatst: 03-09-25 13:24

Ik ben jaren geleden in Zweden van een rots gevallen en ik kon absoluut niet meer lopen. Eind van de middag, midden in een natuurgebied. Leg dan maar eens aan de hulpdiensten uit waar je zit -O-

Na uren zijn we gevonden en moesten ze me met een heel team uit dat gebied zien te krijgen op een brancard. Tussen de rotsen door over de smalle paadjes ging niet, dus we gingen dwars door het bos met steile hellingen waar reddingswerkers zich een weg baanden door de begroeiing zodat ik er langs gehesen kon worden. Het bos was te dichtbegroeid en er kon geen helikopter komen.

Uiteindelijk het laatste stuk het bos uit gereden in de laadbak van een off-road voertuig met een hoop wielen. En toen moesten we nog naar het ziekenhuis, uren verderop. In de ambulance met een verpleegkundige die geen woord Engels sprak, mijn vriend met de auto er achteraan. Voordat ik goed en wel onderzocht was en naar een kamer werd gebracht was het 4 uur 's nachts :Y)

Resultaat was een gecompliceerde enkelbreuk en ik ben de volgende dag in Zweden geopereerd (door een Nederlandse arts

). De reis terug naar Nederland overdwars op de achterbank was ook echt een feestje.

**Geplaatst**: 03-09-25 14:22

Geplaatst: 03-09-25 14:22

Eretria schreef:
Voor mij was dat toch wel een hotelkamer in Turkije die behoorlijk spookte. Er was een hoop negatieve paranormale activiteit in die kamer. Geloof het of niet. Helaas waren er geen andere kamers beschikbaar, maar aan het personeel was te zien dat ze dondersgoed er vanaf wisten toen ze het kamernummer te horen kregen. We waren met meer, totaal 3 kamers naast elkaar, in de andere twee kamers was niks aan de hand. Zelfs bij het terugkijken van beeldmateriaal waar bewijs op staat word ik alweer helemaal naar.
Uiteindelijk dus eigenlijk niet durven slapen en een enorm slaaptekort op vakantie. Verder was de vakantie leuk

Oh en nog een dolfijnen boottocht in Gran Canaria. De zee bleek zo wild te zijn dat de boot bijna omsloeg. Het scheelde echt heel erg weinig. Boot vol kotsende mensen en geen dolfijn gezien

Ben dan toch wel heel benieuwd of je niet een matras naar die andere kamer kon brengen en daar slapen. Of dat je kon rouleren wie in de spookkamer ging slapen. Lijkt me best wel raar dat het personeel er ook van weet. Heb je het ook nog met hen over de details gehad?

**Geplaatst**: 03-09-25 14:27

Geplaatst: 03-09-25 14:27

germie schreef:
Eretria schreef:
Voor mij was dat toch wel een hotelkamer in Turkije die behoorlijk spookte. Er was een hoop negatieve paranormale activiteit in die kamer. Geloof het of niet. Helaas waren er geen andere kamers beschikbaar, maar aan het personeel was te zien dat ze dondersgoed er vanaf wisten toen ze het kamernummer te horen kregen. We waren met meer, totaal 3 kamers naast elkaar, in de andere twee kamers was niks aan de hand. Zelfs bij het terugkijken van beeldmateriaal waar bewijs op staat word ik alweer helemaal naar.
Uiteindelijk dus eigenlijk niet durven slapen en een enorm slaaptekort op vakantie. Verder was de vakantie leuk

Oh en nog een dolfijnen boottocht in Gran Canaria. De zee bleek zo wild te zijn dat de boot bijna omsloeg. Het scheelde echt heel erg weinig. Boot vol kotsende mensen en geen dolfijn gezien

Ben dan toch wel heel benieuwd of je niet een matras naar die andere kamer kon brengen en daar slapen. Of dat je kon rouleren wie in de spookkamer ging slapen. Lijkt me best wel raar dat het personeel er ook van weet. Heb je het ook nog met hen over de details gehad?

Ik ben mooi bij een ander op de kamer gaan slapen vanaf de helft van de vakantie

**Geplaatst**: 03-09-25 15:26

Re: Vakantie from hell? Wat heb jij meegemaakt op vakantie?

Geplaatst: 03-09-25 15:26

als ik vragen mag Eretria, wat maakte de kamer dan zo heftig? ik heb het zelf nog nooit meegemaakt (gelukkig) maar vraag me wel af wat het zo paranormaal maakt, behalve het gevoel van narigheid..

**Geplaatst**: 03-09-25 15:36

Geplaatst: 03-09-25 15:36

Wat een bizarre verhalen zeg.

In 1990 overleed mijn vader plotseling maar mijn zus en ik hadden al een ticket geboekt naar Botswana, gelukkig was de reis 2 maanden na het overlijden maar toch we moesten onze moeder wel alleen laten. Na een mooie vakantie bij onze nicht en haar man, waar we ook de nodige avonturen beleefden tijdens raften op de Zambezi rivier en lekke band in Kruger Park, gingen we naar huis en we vlogen van Gabarone in Botswana naar Zambia(Lusaka) en daar moesten we overstappen naar Londen. alleen ging het vliegtuig niet van Lusaka naar Londen omdat de president het vliegtuig plotseling nodig had en wij allemaal pech hadden. Er was gezegd dat er pas in de avond een vliegtuig zou gaan dus hele dag hangen op het vliegveld maar we hadden 2 jongens leren kennen die Nederlandse vrienden hadden op de universiteit in Lusaka dus daar konen we wel heen maar hoe kom je van de luchthaven af terwijl dat eigenlijk niet mocht.

Toch weggegaan en een mooie dat gehad in Lusaka en einde middag weer stiekem op de luchthaven gekomen en helaas toch geen vliegtuig maar met een bus naar een hotel. Helaas pech want gezinnen gingen voor dus de jeugd werd wij bij een gesloten Motel afgezet en zoek het maar uit. geen eten, geld of kleding. Gelukkig hadden we nog geld over dus wat te eten gehaald en geslapen in een bed wat we konen opmaken met wat lakens die achtergebleven waren. Volgende dag zijn we zelf weer naar de luchthaven gegaan terwijl iedereen zoiets had ze komen ons wel halen. Op de luchthaven een vliegtuig naar Keulen kunnen nemen en dus op weg naar huis.

We hadden een collect call geprobeerd want nog geen mobieltjes, wat helaas niet lukte. Van Keulen een vliegtuig naar Schiphol en naar huis alleen zonder bagage. Thuis was mijn moeder in alle staten want haar dochters waren vermist en niemand kon vertellen waar we waren volgens iemand op Schiphol was de vlucht vertrokken naar Londen en dat klopte alleen zonder passagiers. Voor ons was het een spannend verhaal maar voor haar heel veel stress zo vlak na het verlies van haar man en onze vader.

**Geplaatst**: 03-09-25 15:38

Geplaatst: 03-09-25 15:38

Het begon met super ziek worden op de boot deze vakantie, daarna kwamen we in een storm terecht en later werd onze poes ziek thuis en zijn we naar huis gegaan om haar te laten inslapen

**Geplaatst**: 03-09-25 15:39

Geplaatst: 03-09-25 15:39

Vervelendste wat wij ooit hebben meegemaakt was bij vertrek op Schiphol. We waren net weg, 10 minuutjes in de lucht, en ik had net m'n kussentje gepakt. FlitZZZZZ... Komt de piloot; dames en heren, we gaan terug vanwege een blikseminslag, want op de luchthaven waar we landen is geen technische dienst.
Dus binnen 20 minuten waren we weer terug bij af.
Maar erg netjes, binnen 2 uur waren we weer op weg, en aangekomen stond onze auto klaar en konden we in het stikdonker naar het hotel rijden.
Het was maar goed dat ik op YT vooraf een filmpje had gezien van het weggetje ernaar toe, want anders hadden we het nooit never niet gevonden in het pikkedonker. Want aan straatverlichting deden ze niet. Het was een half verhard paadje, 1 auto breed, met hier en daar kuilen, half over boerenerfjes en steil naar beneden.
Maar het is gelukt, en de gastvrouw stond klaar, zei; zet snel je koffer neer en dan kun je nog net even daar en daar een hapje eten. Zo gedaan en verder was het een prima vakantie in een prachtig gelegen hotelletje met uitzicht op de Peloponnesos.

Oh, ja, en oorontsteking; ook zoiets, maar je krijgt in Turkije prima antibiotica die goed werkt, zodra je taxichauffeur je bij een kliniek heeft "afgezet'. Maar goed, de verzekering heeft alles vergoed. De AB kostte trouwens maar een paar euro.

**Geplaatst**: 05-09-25 17:03

Re: Vakantie from hell? Wat heb jij meegemaakt op vakantie?

Geplaatst: 05-09-25 17:03

Bij mij vooral al meerdere keren voedselvergiftiging helaas. Afgelopen week nog flink ziek geweest tijdens een reis door Kirgizië.

Daarnaast 2x paspoort kwijtgeraakt, maar gelukkig teruggevonden en tijdens een noodtoestand in een land zitten kan ik ook zeker niet aanraden haha

**Geplaatst**: 07-09-25 13:54

Geplaatst: 07-09-25 13:54

2018:
Met man en kids van 5 en 3 jaar naar Gran Canaria. Middenin de nacht een harde klap, was de oudste uit bed gevallen. Huilen natuurlijk. Ik hem getroost en terug in bed gelegd. Hierna ga ik naar het toilet en zie ik door de schemer van de ganglamp dat mijn nachthemd onder het bloed zit. Was ons zoontje met zijn oor op het handvat van het nachtkastje gevallen, die was dwars door zijn oorschelp gegaan met nog een flinke snee achter zijn oor.

Taxi opgeroepen die ons naar het medisch centrum van Maspalomas heeft gebracht. De arts werd opgeroepen, die durfde het niet aan om hier iets mee te doen en stuurde ons door naar het ziekenhuis in Las Palmas. Hier is de plastisch chirurg uit bed gebeld, die na lang wachten ons zoontje heeft gehecht. Dat heeft hij keurig gedaan!

2024:
We gingen met de auto naar Zuid-Frankrijk. De avond voor vertrek gooit mijn jongste (9 jaar) zonder te kijken het autoportier open, terwijl er een auto langs rijdt. Godszijdank had hij zijn arm en been binnenboord. Maar complete portier naar voren geklapt, frame verbogen, dus auto total loss...
Uiteindelijk met een leenauto alsnog op vakantie... Daar voelde ik dat ik een pukkeltje op mijn slaap kreeg. Zag verder niks. Uiteindelijk begon het steeds meer te zwellen, elke dag erger. Toen ik ook nog koorts kreeg en mijn halve gezicht dik werd en ik echt hondsberoerd werd, toch maar naar de SEH. Hier direct opgenomen en aan de antibiotica. Risico was groot dat het zou overslaan op de hersenen en dat zou waarschijnlijk fataal zijn. Na ontslag eigenlijk alleen maar op bed gelegen en geslapen... tot zover de vakantie in Zuid-Frankrijk...

**Geplaatst**: 07-09-25 14:17

Geplaatst: 07-09-25 14:17

Ik bedenk me er nog 2:

Op schoolkamp in de Spaanse Pyreneeën in 1996. Hier kon je steeds verschillende activiteiten gaan doen. Een aantal jongens gingen canyoning doen en een grot bezoeken. Terwijl ze in de grot waren, werd het noodweer en sloot hoog water de uitgang af. Ze hebben daar moeten overnachten en zijn de volgende dag gered door de hulpdiensten. Toen hebben ze nog de Spaanse krant gehaald.

Verder ook in de jaren '90 was ik met mijn ouders op vakantie op Bali en Lombok. We kwamen net in ons hotel op Lombok aan en liepen een rondje. Bij de receptie hoorde ik een Duitse vrouw die huilend aan het bellen was in haar eentje. Ik spreek geen Duits, dus heb mijn vader gevraagd om haar te helpen.
Het verhaal: zij was op vakantie met haar man en zoon. Die laatste 2 zijn samen de vulkaan Rinjani gaan beklimmen. Haar man is ergens uitgegleden en in een ravijn gevallen, hij kon zijn benen niet meer bewegen. De zoon is de berg afgegaan om hulp in te schakelen en zijn moeder te informeren. Hierna is hij weer omhoog gegaan om bij zijn vader te zijn.
De vrouw probeerde al 2 dagen de reddingsoperatie in gang te krijgen, maar de hulpdiensten vonden het te gevaarlijk.
Mijn vader heeft uiteindelijk zijn eigen netwerk ingeschakeld (hij was arts) en alles is heel hoog op gelopen. Uiteindelijk heeft het leger de opdracht gekregen om hem naar beneden te halen. Maar doordat hij op een moeilijk bereikbare plek lag, hoog op een berg, met niet al te best weer was er weinig hoop dat de helikopter hem zou kunnen bereiken. Die man lag er inmiddels al een week in zijn eigen vuil en werd in leven gehouden met flesjes water en eten dat met een mand bij hem werd gezet. Wij waren ondertussen al een week samen met die vrouw bezig om alles op alles te zetten voor haar man.
Uiteindelijk was er na 8 dagen bij zonsopgang een moment dat er weinig bewolking was en het leger alleen dat moment wilde proberen om hem met de helikopter te bereiken. Er was ook uitgesproken dat als het nu niet zou lukken, het er slecht voor hem uit zag.
Wij zijn vroeg opgestaan en in het donker met haar naar het vliegveld gebracht. Hier was het wachten. De zon kwam langzaam op en in de verte zag je de vulkaan opdoemen. Je hebt geen idee wat er daar allemaal gebeurt op dat moment en kan alleen hopen. Er stond een privévliegtuig klaar, om als de reddingsoperatie gelukt was hem in 1x door te vliegen naar Singapore voor de best mogelijke zorg. En dan na lang wachten hoor je een helikopter aankomen. Ik vergeet nooit dat haar zoon als eerste uitstapt en er hierna een brancard wordt uitgeladen en dat er 2 grote bergschoenen onder het laken vandaan steken. De man was er erg slecht aan toe en ze zijn direct ingeladen en weer opgestegen.
De man is geopereerd en heeft lang gerevalideerd. Uiteindelijk lukte het hem om met een stok weer stukjes te lopen. Als dank hebben mijn ouders een mooi schilderij van ze gekregen en zijn ze nog regelmatig bij elkaar op visite gegaan.

**Geplaatst**: 07-09-25 16:07

Geplaatst: 07-09-25 16:07

Een paar ervaringen, geen hele horrorvakanties gelukkig.

Met een groep in Nepal op reis, bij uiteindelijk een 'luxe' hotel 12 vd 15 mensen voedselvergiftiging. De dag erna moesten we met de bus 16 u en afstand overbruggen waarvan 1 lange weg langs een ravijn zonder stop mogelijkheden. De wc rol stond voor in de bus en we hebben heel wat noodstops en genante 'zichtbare' toiletmomenten moeten incasseren met elkaar. Het schept een band zullen we maar zeggen

.

1x in Kirgizië te snel naar een hoogte gestegen waar het in de nachten vroor. 2 personen kregen heftig dilerium en gingen ronddolen in pyjama en was geen medische hulp beschikbaar (geen tel bereik). De dag erna met veel moeite een plek met bedden lager gelegen kunnen fixen en een dokter. De zorgen die je dan hebt, die 2 mensen lagen half bewusteloos in het gangpad van een bus op weg naar beneden. Uiteindelijk alles goed gekomen na een paar dagen maar heftig om mee te maken. De rest van de reis was prachtig wel.

1x was ik alleen in borneo in de jungle, de nacht een mega storm en mijn balkondeur was 'open gebroken' door de wind en wilde niet meer dicht. Receptie lag 500m lopen door jungle en geen wifi uiteraard... geen oog dicht gedaan en in de morgen allerlei ongewenste bezoekers in de kamer (kevers, kakkerlakken en bergen muggen..).

In Australië willen surfen en daar uit het water gehaald bij byron bay want er was een great White gesignaleerd, een uur later bleek dat hij dus net voordat ik uit het water werd gehaald een local had doodgebeten. Dat was echt f schrikken.

Een hike in Nepal in de regen, denken dat je schoen lek is en er later achter komen dat er allemaal bloedzuigers op je benen/voeten zitten en je dus sopt in je 'eigen bloed'. Verwijderen hadden de locals gelukkig ervaring mee!

In Sri Lanka door een taxi chauffeur afgezet bij een creapy hotel in de avond,een kamer krijgen zonder ramen en vol zwarte schimmel, geen slot op de deur. Heb me daar voor t eerst ever al vrouw alleen op reis onveilig gevoelt. Deur gebarikadeert en bij t eerste licht maken dat ik weg kwam (te voet).

Dat zijn denk ik wel de heftigste/ minder leuke memorabele momenten geweest.

**Geplaatst**: 07-09-25 16:08

Geplaatst: 07-09-25 16:08

ista schreef:
Ik bedenk me er nog 2:

Op schoolkamp in de Spaanse Pyreneeën in 1996. Hier kon je steeds verschillende activiteiten gaan doen. Een aantal jongens gingen canyoning doen en een grot bezoeken. Terwijl ze in de grot waren, werd het noodweer en sloot hoog water de uitgang af. Ze hebben daar moeten overnachten en zijn de volgende dag gered door de hulpdiensten. Toen hebben ze nog de Spaanse krant gehaald.

Verder ook in de jaren '90 was ik met mijn ouders op vakantie op Bali en Lombok. We kwamen net in ons hotel op Lombok aan en liepen een rondje. Bij de receptie hoorde ik een Duitse vrouw die huilend aan het bellen was in haar eentje. Ik spreek geen Duits, dus heb mijn vader gevraagd om haar te helpen.
Het verhaal: zij was op vakantie met haar man en zoon. Die laatste 2 zijn samen de vulkaan Rinjani gaan beklimmen. Haar man is ergens uitgegleden en in een ravijn gevallen, hij kon zijn benen niet meer bewegen. De zoon is de berg afgegaan om hulp in te schakelen en zijn moeder te informeren. Hierna is hij weer omhoog gegaan om bij zijn vader te zijn.
De vrouw probeerde al 2 dagen de reddingsoperatie in gang te krijgen, maar de hulpdiensten vonden het te gevaarlijk.
Mijn vader heeft uiteindelijk zijn eigen netwerk ingeschakeld (hij was arts) en alles is heel hoog op gelopen. Uiteindelijk heeft het leger de opdracht gekregen om hem naar beneden te halen. Maar doordat hij op een moeilijk bereikbare plek lag, hoog op een berg, met niet al te best weer was er weinig hoop dat de helikopter hem zou kunnen bereiken. Die man lag er inmiddels al een week in zijn eigen vuil en werd in leven gehouden met flesjes water en eten dat met een mand bij hem werd gezet. Wij waren ondertussen al een week samen met die vrouw bezig om alles op alles te zetten voor haar man.
Uiteindelijk was er na 8 dagen bij zonsopgang een moment dat er weinig bewolking was en het leger alleen dat moment wilde proberen om hem met de helikopter te bereiken. Er was ook uitgesproken dat als het nu niet zou lukken, het er slecht voor hem uit zag.
Wij zijn vroeg opgestaan en in het donker met haar naar het vliegveld gebracht. Hier was het wachten. De zon kwam langzaam op en in de verte zag je de vulkaan opdoemen. Je hebt geen idee wat er daar allemaal gebeurt op dat moment en kan alleen hopen. Er stond een privévliegtuig klaar, om als de reddingsoperatie gelukt was hem in 1x door te vliegen naar Singapore voor de best mogelijke zorg. En dan na lang wachten hoor je een helikopter aankomen. Ik vergeet nooit dat haar zoon als eerste uitstapt en er hierna een brancard wordt uitgeladen en dat er 2 grote bergschoenen onder het laken vandaan steken. De man was er erg slecht aan toe en ze zijn direct ingeladen en weer opgestegen.
De man is geopereerd en heeft lang gerevalideerd. Uiteindelijk lukte het hem om met een stok weer stukjes te lopen. Als dank hebben mijn ouders een mooi schilderij van ze gekregen en zijn ze nog regelmatig bij elkaar op visite gegaan.

Heeeel heftig en wat fijn dat je ouders iets konden betekenen. Dat gezin zal zich zo machteloos gevoeld hebben!!

**Geplaatst**: 07-09-25 18:03

Geplaatst: 07-09-25 18:03

Paar jaar geleden pleegde een Nederlandse man zelfmoord in een hotel op Zakynthos in de kamer naast vrienden van ons. Wij zaten in het gebouw er naast.
Iedereen moest zich verzamelen in de bar buiten (het was half 12 's avonds) of op je kamer blijven. Er kwam natuurlijk een (schouw)arts en politie. Er was toevallig een Nederlandse politieman in het hotel en die heeft hem los gemaakt en tevergeefs gereanimeerd.
Het stel was daar om aan hun huwelijk te werken. Een van de twee was vreemd gegaan. Uiteindelijk heeft die man zijn vrouw eerst mishandeld op de kamer en daar schaamde hij zich zo voor, dat hij zelfmoord pleegde. Terwijl zij opnhet terras haar moeder aan het bellen was.
Eerst hing hij zich op aan de douchestang, maar die brak af.
Daarna aan de deurklink.
Was heel bizar, wij zaten daar met 30 Nederlanders en de weduwe.
Het schiep wel een band.
De volgende dag hebben we nog met 20 man en de weduwe samen gegeten.

En wij waren eens aan het toeren in Gambia met een privé chauffeur en gids met onze 2 dochters van 15 en 10. En midden in de "jungle" werden we ineens aangehouden door gewapende militairen. De chauffeur en gids waren heel bang, zij moesten papieren laten zien en de militairen hadden heel veel interesse in onze dochters; gelukkig mochten wij Uiteindelijk wel doorrijden, maar het was een hele rare gewaarwording.

40 jaar geleden waren wij in Griekenland en zaten we in een huis op een berg bij familie te eten.
Ik werd toen gestoken door een mug, dacht ik. Ik had 3 kleine rode bultjes op mijn scheenbeen.
Die werden echter met de dag roder en groter, gingen bloeden en deden pijn.
Ik ben op advies van familie daar naar de dokter geweest en doorverwezen naar het ziekenhuis.
Die wisten niet wat het was, behalve een insectenbeet ofzo.
Ik mocht niet meer in de zon en zee.
Ik moest naar een gespecialiseerd ziekenhuis in Athene.
Nu was dat toen bijna 7 uur met de ferry en we zouden 2 dagen later met de auto naar huis gaan, dus ik dacht ik ga thuis wel naar de dokter.
Met de auto duurde een paar dagen en op die 3 grote rode plekken kwamen dikke gele korsten.
Uiteindelijk bleek in Nederland dat ik waarschijnlijk gestoken was door een spin, die bulten zaten vol met verdroogde eitjes.
Als je goed kijkt, zie je nog de littekens op.mijn scheenbeen.

**Geplaatst**: 07-09-25 18:09

Geplaatst: 07-09-25 18:09

Electra63 schreef:
Paar jaar geleden pleegde een Nederlandse man zelfmoord in een hotel op Zakynthos in de kamer naast vrienden van ons. Wij zaten in het gebouw er naast.
Iedereen moest zich verzamelen in de bar buiten (het was half 12 's avonds) of op je kamer blijven. Er kwam natuurlijk een (schouw)arts en politie. Er was toevallig een Nederlandse politieman in het hotel en die heeft hem los gemaakt en tevergeefs gereanimeerd.
Het stel was daar om aan hun huwelijk te werken. Een van de twee was vreemd gegaan. Uiteindelijk heeft die man zijn vrouw eerst mishandeld op de kamer en daar schaamde hij zich zo voor, dat hij zelfmoord pleegde. Terwijl zij opnhet terras haar moeder aan het bellen was.
Eerst hing hij zich op aan de douchestang, maar die brak af.
Daarna aan de deurklink.
Was heel bizar, wij zaten daar met 30 Nederlanders en de weduwe.
Het schiep wel een band.
De volgende dag hebben we nog met 20 man en de weduwe samen gegeten.

En wij waren eens aan het toeren in Gambia met een privé chauffeur en gids met onze 2 dochters van 15 en 10. En midden in de "jungle" werden we ineens aangehouden door gewapende militairen. De chauffeur en gids waren heel bang, zij moesten papieren laten zien en de militairen hadden heel veel interesse in onze dochters; gelukkig mochten wij Uiteindelijk wel doorrijden, maar het was een hele rare gewaarwording.

40 jaar geleden waren wij in Griekenland en zaten we in een huis op een berg bij familie te eten.
Ik werd toen gestoken door een mug, dacht ik. Ik had 3 kleine rode bultjes op mijn scheenbeen.
Die werden echter met de dag roder en groter, gingen bloeden en deden pijn.
Ik ben op advies van familie daar naar de dokter geweest en doorverwezen naar het ziekenhuis.
Die wisten niet wat het was, behalve een insectenbeet ofzo.
Ik mocht niet meer in de zon en zee.
Ik moest naar een gespecialiseerd ziekenhuis in Athene.
Nu was dat toen bijna 7 uur met de ferry en we zouden 2 dagen later met de auto naar huis gaan, dus ik dacht ik ga thuis wel naar de dokter.
Met de auto duurde een paar dagen en op die 3 grote rode plekken kwamen dikke gele korsten.
Uiteindelijk bleek in Nederland dat ik waarschijnlijk gestoken was door een spin, die bulten zaten vol met verdroogde eitjes.
Als je goed kijkt, zie je nog de littekens op.mijn scheenbeen.

Beide ontzettend heftig!