Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-02-25 20:09

Geplaatst: 11-02-25 20:09

Nu heb ik niet echt een kinderwens, maar ik zou het al helemaal niet alleen willen. Heb altijd gezegd, dat zelf al had ik een partner, ik dan alsnog als de dood zou zijn er met kinderen alleen voor te komen te staan. Dat zou ik gewoon niet trekken. Maar goed, ik zeg ook altijd dat ik amper voor mezelf kan zorgen, laat staan voor een ander.

Ook vraag ik me dan ergens wel af, handel je dan vanuit je eigen “egoisme” of handel je in het belang van je kind? Ik oordeel over niemand hè. Uiteindelijk moet iedereen die keuze zelf maken en zijn daar heel veel manieren om tegen aan te kijken. Maar ik zelf zou het niet kunnen.

Overigens heb ik wel van mijn oudste zus twee super lieve nichtjes waar ik echt dol mee ben. Dus als er dan kinder praat is, dan klets ik gewoon mee over mijn nichtjes.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-02-25 22:22

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst door de TopicStarter : 11-02-25 22:22

Ik zou alleenstaande moeder worden ook echt heel erg ingewikkeld vinden. Ik heb dan eindelijk zo ver iets voor mezelf opgebouwd, en met comfortabel gemaakt met mijn eigen identiteit.
Word ik m'n kind...

Want die eerste jaren is het kind zoooo afhankelijk. En ik ben dan wel heel erg van achter m'n keuzes blijven staan, dus niet de helft van de zorg afdoen aan opa, oma, oom, tante en zelf lekker holladiejeeee naar de paardjes.
Naast dus de psychologische gevolgen van éénouderschap voor het kind, want je moet wel echt ijzersterk zijn wil dit niet een weerslag hebben op je kind. Al die onzekerheid maar alleen dragen.

Ik heb ontzettend veel respect voor de mensen die dit doen. Al dan niet bewust gekozen.

**Geplaatst**: 11-02-25 23:05

Geplaatst: 11-02-25 23:05

Alleenstaande ouder is alsnog minder eng dan het lijkt hoor, ook wanneer het niet van te voren het plan was

Maar: ik snap helemaal om dat niet bewust te doen, want dat was hier ook niet het plan.

En hoewel het allemaal nog zo het echte plaatje leek, ja, dan alsnog kan je er alleen voor staan... En dan maak je ook keuzes.

Dus hoera, hier ook ervaringsdeskundige. 40 jaar geworden, dus het natuurlijke moment dat je, of je nu wil of niet, blijkbaar biologisch haast wel verplicht gaat terugkijken...

Ik heb dan wel de mazzel om alles op orde te hebben, want dat is intussen ook geen gegeven meer als ik om mij heen kijk. Leuke baan, eigen huis, nog steeds contact met mensen van vroeger ook. En het voordeel van twee kinderen hebben is: je bent nooit eenzaam in huis

Maar hier zijn het intussen pubers, ze zijn meer op hunzelf, intussen kijkt de oudste al uit naar uitvliegen... en jemig, is dit het dan?

En dan zie je die vrienden die leuke stelletjes zijn en het wel voor elkaar hebben, en met hun gezinnetjes, en dan voel je je toch nog een buitenbeentje met je 1-ouder-half-kerngezin.

Maar met kinderen ben je dan ook weer voorzichtiger, want tja, je haalt niet zomaar iemand in huis. Dat kan ook weer goed mis gaan. Maar als je dan weer een werkdag hebt gehad... wat... ga je dat delen met je kind? Of als je weer een vakantie moet plannen, of toch in huis wat verbouwen... dat is toch alleen maar alleen.

Ach ja. Maar dan start je een datingsapp op, en heb je weer het gevoel: alles goed en aardig, maar *zo* ben ik nou ook weer niet

Daar kom je dus niet de wat rustigere, boeken lezende, museum-bezoekende partners tegen die niet de festivals aflopen. Oeps

Adem in, adem uit. Ik mis het dromen hebben samen met iemand. Maar dan nu toch maar zorgen dat ik mijn eigen plannen wel heb wanneer ze uitvliegen. (Boven aan de lijst: zelf dan ook gaan studeren

We komen er wel!)

**Geplaatst**: 11-02-25 23:39

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 11-02-25 23:39

Ik draai het graag om: 95% van de relaties om mij heen zijn geen fijne relaties. Vaak zijn dit mensen die al op jonge leeftijd (tussen de 18 en 25) bij elkaar zijn gekomen.
Ik zie veel vrouwen die volledig vast zitten(financieel en emotioneel), mannen die steeds vaker overwerken of bij de voetbalclub blijven hangen en kinderen die de dupe worden van ongelukkige ouders.
In mijn inner circle zijn er een aantal vriendinnen die uitermate jaloers zijn op mijn single en kinderloze bestaan. Ze geven eerlijk aan niet gelukkig te zijn maar ook niet te kunnen/willen veranderen.
Ik bedank daarvoor!
Sterker nog, ik denk dat wanneer je op wat latere leeftijd een partner tegenkomt de kans op langdurig succes en een echt fijne relatie een stuk groter is.
Je kent en begrijpt jezelf beter, kunt beter relativeren en voelt wellicht minder maatschappelijke druk.
Ik ben al een paar jaar vrijgezel, zonder problemen overigens.
Ben alleen de hele wereld over gereisd, heb een fijn huis, een aantal waardevollevriendschappen en een goede band met mijn moeder, paarden en andere huisdieren en financieel geen zorgen. Ik sta open voor iemand die wat toevoegt aan mijn fijne bestaan en ik geloof nog steeds in volmaakte liefde, ookal laat de wereld om me heen me continu zien dat, dat zelden voorkomt.

**Geplaatst**: 12-02-25 13:56

Geplaatst: 12-02-25 13:56

Wildgirl schreef:
Ik draai het graag om: 95% van de relaties om mij heen zijn geen fijne relaties.

Wat intens verdrietig.

**Geplaatst**: 12-02-25 14:09

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 12-02-25 14:09

Ik zie meer topics op SM van mensen die van hun partner afwillen dan van mensen die ernaar op zoek zijn. Nou is het waarschijnlijk zo dat mensen die helemaal blij en tevreden zijn met hun relatie niet de behoefte zullen hebben om erover te gaan posten.

**Geplaatst**: 12-02-25 14:12

Geplaatst: 12-02-25 14:12

Renee1991 schreef:
Fly_high schreef:
Dooddoener wellicht;) maar om je iets aan te trekken van al die goedbedoelde adviezen is ook een keuze. Mensen zoals je buren met bijbehorende denkwijze zak je altijd tegenkomen, de vraag is waarom ze invloed zouden moeten hebben op hoe je je leven leidt.

Is een keuze, maar ondanks dat komt het misschien wel binnen en knaagt het, of doet het zeer. Dat is niet altijd een keuze.

Nee klopt, ik zeg ook niet dat TS die gevoelens niet mag hebben. Maar de kans dat ene of andere Henk of Gerda ineens van mening verandert is zo goed als niet bestaand :')

Als hun opvattingen verder geen invloed hebben op je leven is het fijn om het voor jezelf te leren relativeren.

Wildgirl schreef:
Ik draai het graag om: 95% van de relaties om mij heen zijn geen fijne relaties.

Ik denk dat de meeste mensen sowieso niet heelemaal gelukkig zijn, relatie of niet. Dus je kunt beide kanten op redeneren.

**Geplaatst**: 12-02-25 14:12

Geplaatst: 12-02-25 14:12

Doubtless schreef:
Wildgirl schreef:
Ik draai het graag om: 95% van de relaties om mij heen zijn geen fijne relaties.

Wat intens verdrietig.

Dit ervaar ik ook. In een heel enkel geval zie ik weleens een stel wat het echt heel leuk heeft samen. Maar de meeste lange relaties en met name de huwelijken waarin mensen dus ‘vast zitten’ met kinderen en een koophuis etc zijn geen situaties waar ik jaloers op ben. Integendeel zelfs. Veel mensen zouden willen dat ze single waren en een koophuis konden betalen maar ze kunnen meestal niet weg zonder grote offers en consequenties. En dus blijven ze in een ongelukkige relatie. En gaan dan vreemd bijvoorbeeld. Nee ik tel mijn zegeningen, echt. Ik heb zoveel waar menigeen een moord voor zou doen. Mocht ik ooit iemand tegenkomen dan zie ik het dan wel. Maar ik ga er niet naar op zoek.

**Geplaatst**: 12-02-25 15:02

Geplaatst: 12-02-25 15:02

Suzanne F. schreef:
Dit ervaar ik ook. In een heel enkel geval zie ik weleens een stel wat het echt heel leuk heeft samen. Maar de meeste lange relaties en met name de huwelijken waarin mensen dus ‘vast zitten’ met kinderen en een koophuis etc zijn geen situaties waar ik jaloers op ben. Integendeel zelfs. Veel mensen zouden willen dat ze single waren en een koophuis konden betalen maar ze kunnen meestal niet weg zonder grote offers en consequenties. En dus blijven ze in een ongelukkige relatie. En gaan dan vreemd bijvoorbeeld. Nee ik tel mijn zegeningen, echt. Ik heb zoveel waar menigeen een moord voor zou doen. Mocht ik ooit iemand tegenkomen dan zie ik het dan wel. Maar ik ga er niet naar op zoek.

Dit is inderdaad ook een van de redenen dat ik het helemaal gezegend vind in mijn eentje. Ik ken denk ik niemand in een relatie/huwelijk die gelukkig is. Dat vast zitten herken ik ook bij andere, dan is het makkelijker om samen te blijven voor financieel of voor de kinderen of of, dus ja dan doen ze dat maar. Mij niet bellen.

Edit; herken ik overigens van mezelf ook hoor. Toen het uit ging met mijn laatste relatie kwam ik op het werk en mijn collega's zeiden ineens 'we hebben jou nog nooit zo gelukkig gezien'. Toen dacht ik ook van ja hebben jullie nog gelijk in ook. Laat mij maar lekker alleen zijn dan. :')

**Geplaatst**: 12-02-25 15:10

Geplaatst: 12-02-25 15:10

Ik zie inderdaad ook veel ronduit slechte relaties om mij heen helaas. Oa super controlerende partners.
In een aantal gevallen zijn ze ook echt ongelukkig, maar ik zie ook wel situaties die me verschrikkelijk lijken maar waar ze zelf wel tevreden mee lijken te zijn.
Of dat echt zo is weet je natuurlijk niet.

En het is ook niet per se een reden om relaties totaal af te zweren.

**Geplaatst**: 12-02-25 15:12

Geplaatst: 12-02-25 15:12

Temeraire schreef:
Ik zie inderdaad ook veel ronduit slechte relaties om mij heen helaas. Oa super controlerende partners.
In een aantal gevallen zijn ze ook echt ongelukkig, maar ik zie ook wel situaties die me verschrikkelijk lijken maar waar ze zelf wel tevreden mee lijken te zijn.
Of dat echt zo is weet je natuurlijk niet.

En het is ook niet per se een reden om relaties totaal af te zweren.

Dat komt ook vaak voor inderdaad.

**Geplaatst**: 12-02-25 15:28

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 12-02-25 15:28

Heb niet 5 pagina's bijgelezen.

Maar ik snap de eenzaamheid wel, TS.
Ik kan je wel 1 ding vertellen: die eenzaamheid gaat niet per definitie weg door een relatie.
Ik heb namelijk een relatie met een ontzettend lieve man. Maar ook ik ervaar met vlagen eenzaamheid. En dat ligt echt bij mijzelf.

Niemand kan die leegte opvullen, behalve jijzelf.

**Geplaatst**: 12-02-25 15:36

Geplaatst: 12-02-25 15:36

Ik wil niet met dooddoeners komen, dus probeer het te vermijden, maar anders.........sorry

Ik heb zelf wel een relatie, ben getrouwd zelfs en ken mijn man al van vrij jongs af aan. Wij hebben een vrij saaie, stabiele relatie.

Als ik om me heen kijk, zie ik geen enkele relatie of partner waarmee ik wil ruilen.

Mijn man zijn guilty pleasure is Lang leve de Liefde en dan maken we wel grapjes dat we elkaar gaan opgeven en wel willen zien hoe dat loopt met een ander.
Maar als ik er echt serieus over nadenk, zou ik er echt enorm tegenop zien om iemand te ontmoeten, te leren kennen, intiem te worden, samen te zijn en dingen te delen.

Ik snap dus denk ik wel waar je tegenaan loopt als je eigenlijk iemand wil ontmoeten en meer....

Maar ik zie en hoor ook wel dat mensen enorm in hokjes denken en elkaar een beetje gek maken. We leven in Nederland heel erg met hoe het "hoort" en dat past gewoon niet iedereen.

Het alleen zijn snap ik. Maar ik denk dat een deel van de behoefte toch wel voortkomt uit wat je om je heen ziet en wat we gewend zijn of wordt aangeleerd dat dat het normaal is.
Is een vaste relatie gelijk de oplossing? Ik las bijv over het samenwonen met een zus. Mooie oplossing als dat kan en werkt. Niet iedereen heeft een vrijgezelle zus of broer en wil dat, maar het is ook een vorm van samen zijn. En daar zullen mensen ook iets van vindne of vragen over stellen.

En ik snap ook wel dat mensen in of na een slechte relatie er anders in staan. Maar die hebben het wel gehad en dat neemt niet je eigen behoefte weg. Je moet het toch zelf kunnen beslissen en ervaren. Als dat niet lukt, is het misschien frustrerend, maar ik kan alleen hopen dat het niet alles overneemt.

Ik kom wel uit een vrouwenlijn, waar ze alleen blijven als ze bijv weduwe worden. Mijn oma vanaf haar 40e en mijn moeder va haar 52e. Mijn oma dacht niet aan mannen en mijn moeder heeft weleens een opmerking gemaakt, maar nooit serieus.
Hun leven was en is wel vol van kinderen, kleinkinderen etc.

**Geplaatst**: 12-02-25 15:53

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 12-02-25 15:53

Ik zie gelukkig ook genoeg goede relaties om me heen! Maar dat zijn wel mensen die een eigen leven hebben gehouden en gelijkwaardig zijn in hun relatie. Ik krijg ook altijd de rillingen van die vrouwen die dan twee of drie dagen gaan werken en het erover hebben dat hun salaris ‘voor de leuke dingen’ is. En het ergste is nog als ze dan gaan scheiden en klagen dat ze geen voorrang op sociale huur krijgen.

**Geplaatst**: 12-02-25 17:55

Geplaatst: 12-02-25 17:55

Tiggs schreef:
Ik zie gelukkig ook genoeg goede relaties om me heen! Maar dat zijn wel mensen die een eigen leven hebben gehouden en gelijkwaardig zijn in hun relatie. Ik krijg ook altijd de rillingen van die vrouwen die dan twee of drie dagen gaan werken en het erover hebben dat hun salaris ‘voor de leuke dingen’ is. En het ergste is nog als ze dan gaan scheiden en klagen dat ze geen voorrang op sociale huur krijgen.

Maar dat zou inderdaad iedereen zelf invulling moeten kunnen geven. Zonder oordelen en veroordelen van een omgeving. Ook als je altijd samen wilt zijn en alles samen doet, moeten mensen dat zelf kunnen weten.

Ik denk echt dat het enorm veel kan schelen, voor zowel mensen in een relatie als zonder, als mensen elkaar minder in hokjes stoppen en willen zien wat "hoort" of anders oordelen en veroordelen. Laat mensen hun eigen pad en gevoel volgen.

Over het laatste. off topic, ook als je beiden een net inkomen hebt, kan scheiden echt wel heel veel impact hebben. Als 2 verdieners nu al moeite hebben met een huis kopen, zal het iemand alleen al helemaal niet goed lukken. Kan je nog zo je best doen om te werken en voor jezelf te sparen etc.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-25 22:35

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-25 22:35

Heftig om te lezen dat zo weinig mensen mooie relaties om zich heen zien.
Gelukkig schreef iemand al dat je moeilijk kan bepalen wat voor een ander acceptabel is in een relatie.

Toen ik vorig jaar met mijn collega ging, waren we nog erg voorzichtig met dit openbaar maken op het werk. Mijn buurvrouw/vriendin vond dit belachelijk en vond van alles van onze relatie. Maar elke relatie heeft z'n eigen vorm, dacht ik dan.

Jammer om te lezen dat er ook weer een aantal misinterpretaties zijn, waarbij gedacht wordt dat ik alleen het geluk denk te vinden in een relatie, maar waardoor voorbij wordt gelezen aan mijn uitleg over wat ik wel zoek in een relatie en dat ik nu ook gewoon gelukkig ben. Enkel heel af en toe me eenzaam voel.

**Geplaatst**: 15-02-25 08:09

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 15-02-25 08:09

Als aanvulling op die negatieve reacties: ik herken het niet. De stellen in mijn netwerk zijn overwegend blij én leuk met elkaar. Hier geen mensen die voor de kinderen bij elkaar blijven terwijl ze elkaar niet meer kunnen uitstaan

**Geplaatst**: 15-02-25 08:49

Geplaatst: 15-02-25 08:49

Hoi Ts

Fijn dat je dit topic opent. Ik heb niet alles bijgelezen maar snap jou heel goed.

Ik wordt 34 dit jaar. Iedereen om mij heen is inmiddels bezig een gezinnetje op te bouwen, stappen voorwaarts te maken en ik? Ik lijk in alles achter te lopen.

Hoewel ik alles goed op de rit heb en goede tijdsinvulling heb, met vrienden, familie en kenissen, wordt ik soms wel eens wanhopig. Ben nog steeds zoekende naar ‘ wat wil ik in dit leven’, en raak daar soms van in paniek, met vragen als wanneer komt t allemaal goed en vind ik die rust in mezelf, zoals anderen dat ‘lijken’ te hebben.

Inmiddels al 10 jaar alleen. En hoewel ik mezelf echt prima red, en een relatie eerlijk gezegd spannender en ingewikkelder lijk te vinden dan alleen te zijn, vind ik het soms best lastig op momenten. Nooit een klankbord thuis, aan wie je even een vraag kan stellen, hoe zou jij dit doen? Of gewoon even lekker om tegen aan te kletsen.

Ik weet niet of ik kinderen zou willen. Maar dat mijn leeftijd op loopt maakt me wel onrustiger. Mocht ik het wel willen, nog een mislukte relatie maakt dat wel lastiger. Dus ik leg de lat voor mezelf wel hoog denk ik }:0

Ik hoop dat binnen nu en 5 jaar in ieder geval voor mij ook dingen op zn pootjes terecht gaan vallen (niet dat dat nu helemaal niet zo is, maar ergens ist naar mijn gevoel niet compleet/voldoende/zou er meer voldoening moeten zijn)

Overigens de meeste stellen om mij heen zijn gewoon gelukkig met elkaar, hebben zeker wel eens issues of hobbels op de weg, maar dat heb ik als alleenstaande ook toch? :(:)

**Geplaatst**: 15-02-25 08:58

Geplaatst: 15-02-25 08:58

Ik las laatst iets over dat een relatie samen problemen oplossen is die je alleen niet zou hebben gehad.

Daar zit veel waarheid in hoor. Natuurlijk zijn er alleen ook dingen. Maar voor mij wegen de voordelen absoluut zwaarder. Geen twijfel. Ik erger me zo snel aan mensen, aan geuren of geluiden maar ook zooi die ze maken of onzin die ze uitkramen. Ik ben ook gewoon graag alleen, heerlijk rustig.

**Geplaatst**: 15-02-25 09:56

Geplaatst: 15-02-25 09:56

Doubtless schreef:
Als aanvulling op die negatieve reacties: ik herken het niet. De stellen in mijn netwerk zijn overwegend blij én leuk met elkaar. Hier geen mensen die voor de kinderen bij elkaar blijven terwijl ze elkaar niet meer kunnen uitstaan

Hier ook om mij heen stellen die blij en gelukkig zijn

**Geplaatst**: 15-02-25 10:26

Geplaatst: 15-02-25 10:26

Ik zie beide kanten. M'n broertje heeft echt een heel leuke relatie en een mooi gezin. Ze werken echt samen als een team en kunnen over alles praten. Die relatie zie ik als voorbeeld die me aanspreekt. En zo zijn er nog wel wat voorbeelden in m'n omgeving.

Maar ik zie ook relaties waarin jaloezie en wantrouwen een grote rol speelt waardoor partners elkaar niet durven los te laten. Of die bij elkaar blijven omdat de partner alleen eigenlijk niet op eigen benen kan staan en lastig een eigen woning kan bekostigen. Dan tel ik m'n zegeningen.

Ik heb zelf een toxische relatie gehad en toen ik die verbrak heb ik wel geleerd hoe waardevol die mentale rust is. Ik ben in m'n eentje echt gelukkiger dan dat ik toen was. Terwijl ik in het begin echt dacht dat ik m'n soulmate was tegen gekomen. Door die ervaring ben ik heel erg terughoudend geworden met daten. Zodra iemand die rust in de war schopt dan ben ik er klaar mee :')

**Geplaatst**: 15-02-25 12:52

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 15-02-25 12:52

Relaties om je heen die leuk en goed lijken, zijn dat echt niet altijd allemaal. Ben weleens meer van slag geweest als mensen vertelden dat ze uit elkaar gingen, dan zij zelf. En dat is ook wel logisch dat mensen niet alles delen. Zelfs niet met naasten.

Nu ben ik dan wel getrouwd en ook niet van plan om te gaan scheiden.

Maar als wij naar bijv Lang Leve de Liefde kijken, kan ik ook niet het gevoel onderdrukken dat er een reden is als mensen alleen zijn en vaak komt die na verloop van tijd dan ook ter voorschijn. Dat wil niet zeggen dat alle singles iets mankeren, maar het wordt wel duidelijk waarom ze niet in ene relatie zitten. En ik denk ook dat het oprecht moeilijker wordt als je al een leven hebt, niet gewend bent aan iemand veel om je heen te hebben etc.

Zelfs in een relatie gaat het weleens mis op vakanties als mensen opeens op elkaars lip zitten. En ik weet ook van meerdere stellen dat ze enorm moesten schakelen toen 1 of beiden met pensioen gingen.

En misschien slaan mensen wel snel stappen over als ze al een leven voor zichzelf hebben opgebouwd. Je weet natuurlijk waar je hard voor hebt gewerkt, wat je hebt opgebouwd en hoe je leven eruit ziet. Daar iemand binnen laten komen is misschien ook wel heel anders, dan als je beiden nog aan de start van het leven staat en beiden nog volop gaat ontwikkelen.
Waar gevoelens misschien dan weer niet zoveel verschillen en je dan een soort tweestrijd hebt met gevoel en verstand.

**Geplaatst**: 15-02-25 14:10

Geplaatst: 15-02-25 14:10

Superpony, TS zoekt herkenning, begrip en ervaringsdeskundigen. Je bent geen van allen en noemt nog even dat je wel snapt dat sommigen alleen zijn. Hoe denk je TS hiermee te helpen? Of is het simpelweg niet behulpzaam bedoelt?

Ik noem jou nu, maar ik zie meer reacties waarvan ik denk dat TS dat nou juist niet zoekt.

Verder herken ik veel in wat Suzanne zegt.

**Geplaatst**: 15-02-25 14:25

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 15-02-25 14:25

Ik vind dat soort opmerkingen ook altijd echt heel ruk, "ik snap wel dat ze nog alleen zijn". Ik denk dan altijd maar "wat weet jij ervan hoe iemand zijn of haar leven is verlopen". Je hebt geen idee waarom iemand de liefde nog niet heeft gevonden.

TS, ik vind het dapper en heel mooi dat je dit topic hebt geopend. Behalve dat ik geen kinderwens heb en steeds gelukkiger ben met alleen zijn, lees ik wel heel veel herkenbare dingen.

**Geplaatst**: 15-02-25 14:29

Re: Ik zoek herkenning/begrip/ervaringsdeskundigen

Geplaatst: 15-02-25 14:29

Ja, inderdaad. Hier op Bokt ook weleens gehoord, "ik snap dat musiqolog geen vriendin heeft." Wat een smerige opmerking is dat. Het is gewoon vanaf je paard een voetganger de grond in trappen.