Ik sta regelmatig met een stand op paardenevenementen en ik verkoop dan naast magazines ook sidepulls, touwteugels en halster en nog wat kleiner spul als armbandjes en sleutelhangers. Ik heb zoveel mogelijk 'vast' zitten waardoor het lastiger is om iets zo mee te nemen, maar bijvoorbeeld de magazines liggen in stapels los op de tafels. Veel mensen vinden dat als iets van papier is dat ze het dan zo mee mogen nemen.

Ook al staan er vijf prijskaarten bij. En ook niet even vragen of ze het zo mee mogen nemen of niet, nee gewoon pakken en snel weglopen. Als ik het zie ga ik er wel achteraan, ik roep dan 'U bent vergeten af te rekenen!'. Meestal krijgen ze dan een rood hoofd en zeggen sorry. Soms is het echt onnozelheid maar meestal weten ze het dondersgoed.
De stand is 4x4 en ik probeer samen met de medewerkers in mijn stand iedereen in de gaten te houden want eerlijk gezegd, ik vertrouw niemand.

Meestal gebeurt het proletarisch winkelen als het druk is rondom de stand. Dan is het ook lastiger om het in de gaten te houden. Maar als ik het zie dan zeg ik er altijd iets van of ren erachteraan als ik de kans krijg. Wel altijd netjes en met het voordeel van de twijfel dat ze het 'vergeten' zijn af te rekenen.
In een winkel heb ik het nog nooit zien gebeuren eigenlijk, ook niet toen ik vroeger zelf in een winkel werkte. Als ik het wel zou zien dan zou ik het zeker melden, of iets van zeggen als het bv aan de kassa gebeurt. Maar dan wel met 'Oh u vergeet iets'.
