Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-11-23 18:52

Geplaatst: 22-11-23 18:52

Citaat:
Omdat kinderen wel gewoon naar hun ouders hebben te luisteren en ik van mening ben dan een kind gewoon mee moet draaien in het gezin en niet op een voetstuk hoort te staan continue. Tuurlijk mag er echt verwent worden en zeker moet er veel aandacht zijn voor emotie en ontwikkeling. Maar in de grote boze mensenwereld krijg je zelden je zin. Daar moet een kind wel op een goede manier meer leren werken en leven. Vind ik.

Wellicht zal dat gelden voor jongere kinderen (ze hebben te luisteren) maar zodra ze rond de 13, 14, 15, 16 (beetje afhankelijk van het kind) zijn vind ik dit dus niet. Ze zijn zich door hun puberteit al wat aan het losmaken van het gezin en dan is een gezonde basis om op terug te kunnen vallen ontzettend belangrijk. Dus ook een basis om tegen te kunnen zeggen nu ff niet, maar dan weer ff wel.
Die van ons snapten en snappen heel goed dat je gewoon ook wat moet inschikken af en toe, tuurlijk, zo is het leven.
Wat ik veel tussen de regels door lees is dat het of A of B móet zijn. Maar zo is het wat mij betreft niet, want die kinderen zijn ook niet A of B, en elk kind is ook weer anders, elke situatie is anders. Dus het is wikken, wegen, beetje links, beetje rechts.

Moet eerlijk zeggen dat ik zo'n complex en ingewikkeld huwelijk heb gehad dat ik een ongelovelijke hekel heb gekregen aan gedoe en gezeur dus ik heb daar ook helemaal geen zin in. Ga daar zelf dus ook niet meer aan meewerken of het veroorzaken. Leven is daar te kort voor en er is al genoeg gez&%*(k geweest / in de wereld.

**Geplaatst**: 22-11-23 18:57

Geplaatst: 22-11-23 18:57

Ts zegt, mijn kinderen hebben meer tijd nodig. Dat is toch helemaal prima? Die willen kerst vieren met hun eigen familie, TS heeft ook niet de behoefte om haar kinderen mee te nemen naar zijn familie dus heel vervelend als zijn kinderen teleurgesteld zijn maar je kunt het niet forceren.

En dat TS haar kinderen op nummer 1 zet lijkt me helemaal logisch. En niet meer dan gezond.

**Geplaatst**: 22-11-23 19:10

Geplaatst: 22-11-23 19:10

Maar 2 jaar? Hoeveel langer tijd hebben ze nog nodig? Voor mij klinkt het als traineren omdat ze erg geen zin of trek in hebben. Op deze manier stagneert ook de relatie in een verdere ontwikkeling. Je kunt maar tot een bepaald niveau blijven overleggen. Moeders zal eens een knoopt moeten door hakken. De moeder, zeker niet de kinderen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-11-23 19:12

Geplaatst door de TopicStarter : 22-11-23 19:12

Hoe stel jij je die 2 jaar precies voor Pareltjes?
En welke ontwikkeling verwacht je dan?

**Geplaatst**: 22-11-23 19:15

Geplaatst: 22-11-23 19:15

Pareltjes schreef:
Maar 2 jaar? Hoeveel langer tijd hebben ze nog nodig? Voor mij klinkt het als traineren omdat ze erg geen zin of trek in hebben. Op deze manier stagneert ook de relatie in een verdere ontwikkeling. Je kunt maar tot een bepaald niveau blijven overleggen. Moeders zal eens een knoopt moeten door hakken. De moeder, zeker niet de kinderen.

Nou en, jij kent de kinderen niet dus je vult het vooral zelf in.

**Geplaatst**: 22-11-23 19:18

Geplaatst: 22-11-23 19:18

Waarom? Waarom zou moeder een knoop moeten doorhakken en zou een relatie stagneren omdat een samengestelde familie met Kerst (1 dag van de 365) niet bij elkaar zou zijn? Waarom hangt er zo'n idiote 'met kerst moet de familie gezellig bij elkaar zijn' dwang op?

Geldt trouwens ook voor niet-samengestelde families. Wat doen we met z'n allen toch moeilijk en oncomfortabel op 25 en 26 december. Wie heeft die verplichting toch ooit bedacht

Laatst bijgewerkt door Ibbel op 22-11-23 19:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-11-23 19:19

Geplaatst: 22-11-23 19:19

Pareltjes schreef:
Maar 2 jaar? Hoeveel langer tijd hebben ze nog nodig? Voor mij klinkt het als traineren omdat ze erg geen zin of trek in hebben. Op deze manier stagneert ook de relatie in een verdere ontwikkeling. Je kunt maar tot een bepaald niveau blijven overleggen. Moeders zal eens een knoopt moeten door hakken. De moeder, zeker niet de kinderen.

Ook al doen ze er tien jaar over. Een scheiding is voor kinderen niet normaal he. Veiligheid wordt ineens niet zo vanzelfsprekend meer. Je moet verhuizen, mama en papa hebben ruzie. Er verandert van alles. En dan komt een ouder ook nog met een nieuwe partner op de proppen.

Ja dat kan allemaal wat veel zijn. Dingen doordrukken gaat echt niet elke kind beter van worden.

**Geplaatst**: 22-11-23 19:22

Geplaatst: 22-11-23 19:22

WowAmigo schreef:
Hoe stel jij je die 2 jaar precies voor Pareltjes?
En welke ontwikkeling verwacht je dan?

Ik denk dat je het als moeder best mag sturen. Onbekend maakt ongeliefd, een stuk angst voor het onbekende. Kinderen willen graag alles bij het oude , het bekende houden. Presenteer het als iets iets leuks, niet als iets moeilijks. Daarom ook dat ik schreef, gewoon doen. Het is nooit de perfecte tijd. Overleg met je vriend, plan van aanpak. Houdt het luchtig en gezellig en trap niet in de valkuil van die pubers soms kunnen creeren. Drama, of schuldgevoel. Take charge, ga voor je relatie en zie gaande weg hoe je het geheelin elkaar gaat passen. Er is geen standaard draaiboek. Gewoon trial and error. Maar als je er nooit aan begint, wordt het probleem / weerstand alleen maar groter. Je vriend zal er ook een keer klaar mee zijn, je kunt hem slechts nog 2 jaar afpoeieren omdat je kids niet willen.

Je gaat zeker fouten maken, je vriend ook. Accepteer dat vast op voorhand. Succes!!!

**Geplaatst**: 22-11-23 19:26

Geplaatst: 22-11-23 19:26

WowAmigo schreef:
Mijn vriend zien ze al niet vaak, echt maar een paar keer per jaar, zijn kinderen nog minder. Echt samengesteld zijn we dus inderdaad niet en gezien de leeftijd van mijn kinderen wordt het dat ook niet meer. Ik snap mijn vriend ook wel, maar dat maakt de situatie niet anders...
o

Dit wordt, denk ik, door velen over het hoofd gezien.
Ze hebben de kinderen van ts nieuwe vriend pas paar keer gezien.
Ik snap wel dat ze dan meer tijd nodig hebben, voor ze kerst met neefjes en nichtjes én de kinderen van de nieuwe partner van mama samen willen vieren.

**Geplaatst**: 22-11-23 19:27

Geplaatst: 22-11-23 19:27

Earth schreef:
Pareltjes schreef:
Maar 2 jaar? Hoeveel langer tijd hebben ze nog nodig? Voor mij klinkt het als traineren omdat ze erg geen zin of trek in hebben. Op deze manier stagneert ook de relatie in een verdere ontwikkeling. Je kunt maar tot een bepaald niveau blijven overleggen. Moeders zal eens een knoopt moeten door hakken. De moeder, zeker niet de kinderen.

Ook al doen ze er tien jaar over. Een scheiding is voor kinderen niet normaal he. Veiligheid wordt ineens niet zo vanzelfsprekend meer. Je moet verhuizen, mama en papa hebben ruzie. Er verandert van alles. En dan komt een ouder ook nog met een nieuwe partner op de proppen. Ja dat kan allemaal wat veel zijn. Dingen doordrukken gaat echt niet elke kind beter van worden.

In stand blijven houden uit angst om....ook niet. Het leven gaat door, vallen en opstaan. Uitdeuken en sterker worden. Gewoon met de kinderen in gesprek blijven tot op zekere hoogte. Want gescheiden ouders hoeven hun leven niet eindeloos onhold te zetten voor de kids. Laten zien dat het leven doorgaat, dat als de ene deur gesloten wordt een andere weer open gaat.

**Geplaatst**: 22-11-23 19:32

Geplaatst: 22-11-23 19:32

Ibbel schreef:
Waarom? Waarom zou moeder een knoop moeten doorhakken en zou een relatie stagneren omdat een samengestelde familie met Kerst (1 dag van de 365) niet bij elkaar zou zijn? Waarom hangt er zo'n idiote 'met kerst moet de familie gezellig bij elkaar zijn' dwang op?

Geldt trouwens ook voor niet-samengestelde families. Wat doen we met z'n allen toch moeilijk en oncomfortabel op 25 en 26 december. Wie heeft die verplichting toch ooit bedacht

Exact de reden dat ik niet aan feestdagen met de familie doe als ik daar geen zin in heb.

Zelf geen relatie oid maar mijn moeder heeft nog een dochter uit haar tweede huwelijk waar ik geen contact mee heb en mijn stiefvader (niet getrouwd maar bijna 16 jaar met mijn moeder) heeft 2 zoons waar ik niet specifiek contact mee onderhoud maar prima mee overweg kan als we elkaar wel zien ofzo.
Hier worden de feestdagen niet met het volledige gezin gevierd omdat ik weiger te komen wanneer mijn moeders andere dochter komt en de jongens hebben vaak ook plannen met hun schoonfamilie.
Wanneer ik ervoor kies om met kerst naar mijn moeder te gaan is dat vaak tweede kerstdag eind vd middag, dan hebben ze kerstavond en eerste kerstdag alle tijd en ruimte om met de anderen af te spreken en begin vd middag rustig aan van mijn stiefvadeers huis naar mijn moeders huis te reizen, nog ff wat boodschappen te doen etc.
Willen ze dat niet of alleen met het hele gezin samenkomen dan kom ik gewoon niet, heb ik ook geen probleem mee.

**Geplaatst**: 22-11-23 19:45

Geplaatst: 22-11-23 19:45

Ibbel schreef:
Waarom? Waarom zou moeder een knoop moeten doorhakken en zou een relatie stagneren omdat een samengestelde familie met Kerst (1 dag van de 365) niet bij elkaar zou zijn? Waarom hangt er zo'n idiote 'met kerst moet de familie gezellig bij elkaar zijn' dwang op?

Geldt trouwens ook voor niet-samengestelde families. Wat doen we met z'n allen toch moeilijk en oncomfortabel op 25 en 26 december. Wie heeft die verplichting toch ooit bedacht

Als zowel de moeder als haar nieuwe vriend samen kerst willen doorbrengen, waar is dan de dwang? De hakken in het zand van 2 bijna volwassen pubers is niet dwingend opleggen naar hun moeder om het niet te doen?
Ze zijn oud genoeg om hier iets mee te kunnen, te begrijpen. Ze kunnen het afkeuren, maar tegenhouden niet. Want daarmee houden ze hun moeder gevangen in hún wil. Wil opleggen dus...maar dan via de andere kant.

**Geplaatst**: 22-11-23 19:53

Geplaatst: 22-11-23 19:53

Doubtless schreef:
Hutcherson schreef:
Omdat kinderen wel gewoon naar hun ouders hebben te luisteren en ik van mening ben dan een kind gewoon mee moet draaien in het gezin en niet op een voetstuk hoort te staan continue. Tuurlijk mag er echt verwent worden en zeker moet er veel aandacht zijn voor emotie en ontwikkeling. Maar in de grote boze mensenwereld krijg je zelden je zin. Daar moet een kind wel op een goede manier meer leren werken en leven. Vind ik.

Ik krijg een naar smaakje van de autoritaire inslag die jij kiest. In een gezin heb je naar elkaar te luisteren, als het om emoties gaat. Niemand hoort binnen een gezin op een voetstuk te staan, ook de ouder niet. En als je in de grote boze mensenwereld zelden gehoord wordt op emotioneel vlak, dan gaat er iets niet goed hoor. Ik dacht dat we daar anno 2023 wel meer aandacht voor hadden gekregen (respectvol met elkaar omgaan, emoties erkennen, grenzen respecteren).
Gelukkig klinkt het alsof TS dat wel doorheeft.

Ik denk niet dat er veel werkgevers zijn die zitten te wachten op emotionele ontwikkelingsgesprekken. Bovendien verbaas ik mij hoe weinig opleidingen nog een sociale ontwikkeling in hun curriculum hebben opgenomen (zeker in de zorg!) en hoe slecht stagiaires zichzelf kennen.
Je mag mijn autoritaire inslag niks vinden, maar een kind waar niet mee te praten valt omdat hij te druk is met gillen en neulen in de Hornbach omdat 'zn papie weg is gelopen van de kar' (duh, ik snap die man totaal) en zichzelf volledig onder de kar heeft gewurmd waar zijn moeder met haar blik op oneindigd geduldig wacht tot zijn tantrum wegebt.... Nee sorry dan krijgen we zeker een autoritaire inslag ja.
Ik ben 100% pro emotie en ontwikkeling, warmte en samen. Maar ben ook echt voor leren omgaan met teleurstelling en niet altijd krijgen wat je wilt. Soms kun je een kind prima horen en begrijpen en aangeven dat je er rekening mee houdt... Maar als een kind niet naar de tandarts wil... Wat doe jij dan als ouder? Moet toch gebeuren niet? Erover praten is 100% noodzaak maar t moet wel gaan gebeuren toch? Of hoeft vlinder dan niet van jou?

**Geplaatst**: 22-11-23 20:17

Geplaatst: 22-11-23 20:17

Citaat:
Moeders zal eens een knoop moeten door hakken.

Of niet.

Je kunt ook om de 'spanning' eraf te halen beslissen dat je 3e Kerstdag iets samen doet. Of de 23e van december. Whatever.
En iets samen doen is nog wat anders dan de hele dag op elkaars lip zitten

Dat gedoe dat het altijd op Kerstavond, 1e of 2e Kerstdag moet :roll:

en wat móet...

**Geplaatst**: 22-11-23 20:20

Geplaatst: 22-11-23 20:20

Naar de tandarts of een hele andere thuissituatie met mensen waarmee je je niet comfortabel voelt is toch geen vergelijking?

**Geplaatst**: 22-11-23 20:23

Geplaatst: 22-11-23 20:23

Pareltjes schreef:
In stand blijven houden uit angst om....ook niet. Het leven gaat door, vallen en opstaan. Uitdeuken en sterker worden. Gewoon met de kinderen in gesprek blijven tot op zekere hoogte. Want gescheiden ouders hoeven hun leven niet eindeloos onhold te zetten voor de kids. Laten zien dat het leven doorgaat, dat als de ene deur gesloten wordt een andere weer open gaat.

Ouders zetten hun leven niet on hold. Dat maak jij er nu van.

**Geplaatst**: 22-11-23 20:45

Geplaatst: 22-11-23 20:45

Pareltjes schreef:
Als zowel de moeder als haar nieuwe vriend samen kerst willen doorbrengen, waar is dan de dwang? De hakken in het zand van 2 bijna volwassen pubers is niet dwingend opleggen naar hun moeder om het niet te doen?
Ze zijn oud genoeg om hier iets mee te kunnen, te begrijpen. Ze kunnen het afkeuren, maar tegenhouden niet. Want daarmee houden ze hun moeder gevangen in hún wil. Wil opleggen dus...maar dan via de andere kant.

De kinderen hebben ook de leeftijd om te zeggen: wij doen niet meer mee.
Het gaat niet om met beide gezinnen thuis vieren, maar met de hele familie.
Houden hun moeder gevangen met hun wil? Waar slaat dat op? Nergens toch.

En ja ik kom van gescheiden ouders en ja ik moest meedoen zowel met familie als kerkgerelateerd en ja ik was dus al heel vroeg het huis uit en had langdurig zeer slecht contact met familie.

**Geplaatst**: 22-11-23 20:50

Geplaatst: 22-11-23 20:50

Hutcherson schreef:
Je mag mijn autoritaire inslag niks vinden, maar een kind waar niet mee te praten valt omdat hij te druk is met gillen en neulen in de Hornbach omdat 'zn papie weg is gelopen van de kar' (duh, ik snap die man totaal) en zichzelf volledig onder de kar heeft gewurmd waar zijn moeder met haar blik op oneindigd geduldig wacht tot zijn tantrum wegebt.... Nee sorry dan krijgen we zeker een autoritaire inslag ja.
Ik ben 100% pro emotie en ontwikkeling, warmte en samen. Maar ben ook echt voor leren omgaan met teleurstelling en niet altijd krijgen wat je wilt. Soms kun je een kind prima horen en begrijpen en aangeven dat je er rekening mee houdt... Maar als een kind niet naar de tandarts wil... Wat doe jij dan als ouder? Moet toch gebeuren niet? Erover praten is 100% noodzaak maar t moet wel gaan gebeuren toch? Of hoeft vlinder dan niet van jou?

Je haalt er allemaal zaken bij waar hier geen sprake van is, waardoor je mening irrelevant wordt. TS heeft geen kinderen die gillen en beulen in de Hornbach. Er is geen probleem met de tandarts en de Vlinder waar jij naar verwijst leeft niet in dit topic.

Ik vind het achterhaald en toxisch om als ouder van pubers, die net door het toedoen van hun ouders een niet zo fijne periode achter de rug hebben, ervoor te kiezen om ze tijdens de Kerst met teleurstelling om te leren gaan. Omdat jij als ouder zo nodig moet krijgen wat je wil. Dat is een mooi recept voor je kinderen om afstand te nemen en wanneer ze uit huis gaan of een leuke relatie krijgen zo min mogelijk terug te komen. De winst? Dan heb je als ouder die ene kerstdag lekker zo kunnen vieren zoals JIJ dat wil, nou hoera.

**Geplaatst**: 22-11-23 20:55

Geplaatst: 22-11-23 20:55

Wat een vergelijk, een kind dat niet naar de tandarts wil :')

Kerst vieren met je stiefbroertje(s)/zusje(s) bij de rest van je familie is toch niet iets dat "moet gaan gebeuren".

Verder helemaal eens met Doubtless, de kinderen hebben zelf al niet gekozen voor deze situatie.

Volgens mij komt dit trouwens in de situatie van TS echt wel goed, vind het knap dat kinderen dit zo duidelijk (durven) aangeven en dat jij met ze in gesprek gaat. Maar verbaas me wel echt over de meningen van een aantal hier

**Geplaatst**: 22-11-23 20:56

Geplaatst: 22-11-23 20:56

Citaat:
De kinderen hebben ook de leeftijd om te zeggen: wij doen niet meer mee.
Het gaat niet om met beide gezinnen thuis vieren, maar met de hele familie.
Houden hun moeder gevangen met hun wil? Waar slaat dat op? Nergens toch.

En ja ik kom van gescheiden ouders en ja ik moest meedoen zowel met familie als kerkgerelateerd en ja ik was dus al heel vroeg het huis uit en had langdurig zeer slecht contact met familie.

Zo jammer.

Citaat:
Ik vind het achterhaald en toxisch om als ouder van pubers, die net door het toedoen van hun ouders een niet zo fijne periode achter de rug hebben, ervoor te kiezen om ze tijdens de Kerst met teleurstelling om te leren gaan. Omdat jij als ouder zo nodig moet krijgen wat je wil. Dat is een mooi recept voor je kinderen om afstand te nemen en wanneer ze uit huis gaan of een leuke relatie krijgen zo min mogelijk terug te komen. De winst? Dan heb je als ouder die ene kerstdag lekker zo kunnen vieren zoals JIJ dat wil, nou hoera.

Dat dus.... -O-

Maar je ziet het TS, goede vraag die je hebt gesteld en er zijn zeer veel meningen en ideeën

**Geplaatst**: 22-11-23 20:58

Geplaatst: 22-11-23 20:58

LWDaisy schreef:
Vinden we dat er aan de vertrouwdheid en veiligheid van TS haar kinderen voorbij gegaan wordt, wanneer aan hen gevraagd wordt de kinderen van hun moeders vriend erbij te nemen op kerst?
Akkoord dat je eigen kinderen en bovengenoemde zaken op nummer 1 (moeten) staan - maar hoe erg is het nou als er aan 2 tieners gevraagd wordt om er 2 kinderen, hun stiefbroer/zus, bij te nemen op een feestdag?

Dat is totaal niet erg

TS hééft het gevraagd. Zij hebben netjes geantwoord, dat ze het fijner vinden om gewoon de vertrouwde, gemoedelijke kerst met hun eigen familie te willen vieren. Omdat ze niet de stress erbij willen van het naar de zin maken van de kinderen van moeder haar vriend die ze nauwelijks kennen. Moeder zegt zèlf trouwens ook dat ze het nog te vroeg vindt :)*

Citaat:
Ik snap the big deal niet zo..
Ik snap wat de kinderen van TS vragen, maar ik snap niet zo goed dat ze daar zo'n punt van maken.

Het klinkt helemaal niet of ze er een punt van maken? Jij maakt er zelf een veel groter punt van en je hebt er niet eens wat mee te maken

Kijk, als de kinders van TS (en zij zelf) hadden gezegd van ja hoor laat maar komen, dan was het prima geweest natuurlijk

Maar ze voelen nu gewoon nog niet "eigen" genoeg om er een relaxed gevoel bij te hebben. Is ook niet zo gek hè als die kinders elkaar nog maar een paar keer gezien hebben.

**Geplaatst**: 22-11-23 21:04

Geplaatst: 22-11-23 21:04

WowAmigo schreef:
Lijsken schreef:
@TS: Ik denk dat het redelijk standaard is hoor. Juist met kerst spelen tradities natuurlijk een grote rol. Wij merkten hier ook dat veel dingen makkelijk mixten maar op 'traditiemomenten' (met kerst naar Oma, sinterklaasavond bij tante, eieren zoeken in de tuin met pasen) wilden de kinderen het liefst dat alles nog gewoon zo bleef als dat het was. Als dat dan niet met hun beide ouders kon, dan in elk geval naar dezelfde oma, dezelfde tante, en niet met nieuwe mensen erbij zodat het zoveel mogelijk bleef zoals 'normaal'.

Ja dat is heel herkenbaar inderdaad! Ik denk ook dat er minder beladen dagen te bedenken zijn waarop je alles samen kunt voegen .

pmarena schreef:
Ik zal wel te simpel denken, maar het mooie aan de kerst is dat het 2 dagen zijn en je er zelfs met wat goede wil 3 of 4 van kan maken (als je kerstavond en "3e kerstdag" er ook bij rekent).

Op 1 van die dagen zouden jullie dan toch wel met zijn zessen wat leuks kunnen doen...?

Oh zeker, we hebben al wat leuks gepland in de kerstvakantie, niet persé strak aangesloten aan kerst, want allerlei omgangsregelingen, maar dat wel en oud en nieuw ook. Maar k denk ook dat hij het gevoel van "zij zijn daar lekker samen en wij zitten hier alleen en mogen niet komen" niet fijn vindt. Wat ik dan ook wel weer snap. Maar ik kan het ook niet voor iedereen oplossen (dat heb ik vaak genoeg gedaan )

In principe kun je dat ook gewoon uitleggen toch? Dat je kinderen er nog niet klaar voor zijn. Dat het niks te maken heeft met dat ze niet welkom zijn maar dat jou kinderen daar gewoon nog niet aan toe zijn en daar zou die dan wel een beetje respect voor moeten hebben vind ik.

**Geplaatst**: 22-11-23 21:15

Geplaatst: 22-11-23 21:15

BeFunny schreef:
In principe kun je dat ook gewoon uitleggen toch? Dat je kinderen er nog niet klaar voor zijn. Dat het niks te maken heeft met dat ze niet welkom zijn maar dat jou kinderen daar gewoon nog niet aan toe zijn en daar zou die dan wel een beetje respect voor moeten hebben vind ik.

En de nieuwe partner van TS kan er natuurlijk voor zorgen dat hij en zijn gezin op een andere manier een hele gezellige kerstdag beleven {:)

**Geplaatst**: 22-11-23 21:49

Geplaatst: 22-11-23 21:49

En trouwens wat ook altijd nog kan gebeuren is dat de kinderen elkaar gewoon best OK vinden, maar dat het niet zo dat ze als ze 'in het wild' rond hadden gelopen elkaar direct tegen zouden zijn gekomen of iets met elkaar zouden ondernemen.

Mijn zoon is bijv een hardrocker, speelt electrische gitaar in een band en de zoon van mijn vriend houdt van bijv Nielsson en zingt in musicals... Ze hebben dus beiden wel iets met muziek maar wel op een totaal andere manier :))

Wat ze alle vier wel hebben is een bijzonder droog gevoel voor humor. Dat helpt bij van alles

**Geplaatst**: 22-11-23 21:56

Geplaatst: 22-11-23 21:56

Doubtless schreef:
BeFunny schreef:
In principe kun je dat ook gewoon uitleggen toch? Dat je kinderen er nog niet klaar voor zijn. Dat het niks te maken heeft met dat ze niet welkom zijn maar dat jou kinderen daar gewoon nog niet aan toe zijn en daar zou die dan wel een beetje respect voor moeten hebben vind ik.

En de nieuwe partner van TS kan er natuurlijk voor zorgen dat hij en zijn gezin op een andere manier een hele gezellige kerstdag beleven

Achja.....wat een relatie...na 2 jaar