paardenfann schreef:TS, ik herken je verhaal helemaal! ongeveer een jaar geleden zat ik in precies dezelfde situatie als jou. Mijn ex en ik hadden toen drie jaar een relatie, deze was ook al 3x aan- en uitgeweest. Ik hield voormijn gevoel ontzettend van hem, omdat ik dacht dat achter al die afstandelijkheid die er vaak was wel veel liefde zat. Maar uiteindelijk sloopt die onzekerheid je. Mijn ex was soms ook ontzettend afstandelijk in de relatie en dan ging ik weer twijfelen en pleasen om hem bij mij te houden. Ik weet niet of jij dit patroon ook herkent?
Maar uiteindelijk is het uitgegaan en heb ik ervoor gekozen om hem nooit meer toe te laten in mijn leven. En ik kan zeggen dat dit de beste keuze ooit was! Uiteindelijk kwam ik er ook achter dat mijn gevoelens voor hem helemaal niet zo sterk waren, maar dat ik verslaafd was aan het patroon van weggaan en terugkomen. Als diegene terugkomt geeft het je een goed gevoel, maar uiteindelijk komt de onzekerheid en wanhoop toch weer terug.
Ondertussen ben ik ook weer een paar maanden in een nieuwe relatie waar ik echt gelukkig ben. Ik gun jou dat ook heel erg. Waarschijnlijk ben je nu door al de onzekerheid toe aan wat bevestiging en dit klinkt hard, maar dat gaat deze jongen je nooit geven. Ik zou je echt aanraden om bij hem weg te bijvn en voorgoed al het contact te verbreken. Daarnaast is het misschien ook verstandig om over al deze angst en onzekrheid te gaan praten die je opgelopen hebt door deze relatie of wat is versterkt door deze relatie. Zelf kwam ik er ook achter dat het probleem tn diepste ook bij mij lag, verlatingsangst en pleasen. Maar echt er lopen nog zoveel meer mannen rond die je wel de zekerheid en liefde kunne geven en die onvoorwaardelijk voor jou gaan. Want ik weet zeker dat je het waard bent!
edit: daarnaast als hij nu nog terugkomt, geeft het misschien even een goed gevoel en zeker als hij met grote beloften komt, maar de klap komt bij iedere keer uitgaan harder aan.
Ja, dat patroon herken ik zeker. Zodra ik merkte dat hij weer wat minder moeite ging doen, afstandelijker deed etc begon ik juist meer mijn best te doen en kwam al het initiatief van mij. En als we samen waren was het zoals altijd heel fijn, dus dat maakte het dan weer een soort van goed. Het is zo raar dat iemand zó je beste maatje kan zijn, maar vervolgens zo makkelijk afstand kan nemen en ineens geen behoefte meer heeft om je te zien..?
Is hij na het verbreken nog teruggekomen en heb jij hem toen kunnen afhouden? Vind het echt sterk van iedereen die dat heeft kunnen doen uiteindelijk.