Kinke schreef:Dat ze bewust mee moeten dat wist ik wel. Maar als dat de reden is zoals jij zegt Mars, dan vind ik dat dieptriest.
Mars schreef:Zo is het me vanmiddag uitgelegd door een ex-JG. Ze moest ook mee als kind en bij elke dichtgeslagen deur, scheldpartij etc werd er nog eens benadrukt hoe slecht de seculiere wereld was, dat zag ze toch nu zeker zelf wel? De kerk is de enige veilige haven etc. Een self fulfilling prophecy dus.
Over individuele beleving kan ik natuurlijk niks zeggen. Ik kan alleen maar zeggen dat ik dat zelf nooit zo heb ervaren. En ik ben in dat geloof geboren.
Ik denk dat veel ligt bij eigen interpretatie van het geloof en opvoeding van de ouders zelf. Dat geldt voor alle geloven en elke manier van opvoeden buiten alle geloven. Het is niet overal perfect noch ideaal. Ook bij JG niet. Dat er slechte ervaringen zijn, kan ik me serieus ook wel indenken. Niemand is volmaakt.
Er is een "grijs" gebied van wat wel en niet kan of mag; dat wat kan of mag wordt bepaald door Gods wetten. Sommige mensen leggen zichzelf (en hun kinderen) meer op dan nodig.
Daarom zit er ook verschil in JG in de Bible belt of in de Randstad of Amsterdam. Ik heb nooit iets geMOETen.
Toen we heel klein waren ging ik natuurlijk wel mee als mn ouders gingen prediken. Toen ik oud genoeg was om thuis te blijven "moest" ik niet mee, of heb het in ieder geval nooit zo gevoeld. Bij JG wordt je ook niet als baby gedoopt maar pas als je die verantwoordelijkheid zelf kunt beseffen. En ook niet zomaar, maar op basis van kennis. Daar wordt dan een soort examen voor afgenomen
Mars schreef:Over dat eeuwig leven dat beloofd wordt: dat lijkt me dus iets vreselijks. Wat moet je met een eeuwig leven? Voor mij heeft onze tijd in leven juist meer waarde omdat het eindig is. Een eindeloos durend leven lijkt me serieus een nachtmerrie.
Kan zijn dat je daar nu zo over denkt. Maar je bent jong. Ik word dit jaar 60. En ik heb nog niet een fractie gedaan in mijn leven dat ik zou willen doen. Of genoten van alles wat het leven en de schepping ons te bieden heeft. Ik ben nu nog gezond, maar "takel wel af". Ik kan dus zeker niet blijven doen wat ik graag zou willen doen. Ik moet al rekening houden of het huis waarin ik woon straks wel geschikt is om in te blijven wonen. Het leven wordt steeds minder leuk, naarmate je ouder wordt. Zelfs in ideale omstandigheden.
Onze hersenen zijn gemaakt om eeuwig te blijven leren. Naarmate we meer van de hersenen te weten komen, lijkt de capaciteit ervan zich meer richting het oneindige te ontwikkelen, net als het universum. De capaciteit is enorm en we gebruiken er in ons leven maar een heel klein deeltje van.
Terwijl evolutie zich juist aanpast aan de omstandigheden. Interessant om over na te denken.
Laatst bijgewerkt door Babootje op 25-04-22 18:50, in het totaal 1 keer bewerkt