Nielojram schreef:CoonArt schreef:Nee hoor, hij staat los van de muur en we zitten ver van de weg vandaan.
Los van de muur?
Ja iets van 2 cm of zo... Raakt niet de muur in ieder geval...
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
prompter schreef:Ik ken jouw gebouw Coon, daar komt inderdaad nauwelijks verkeer langs. Rare kast heb je!
Ik heb dit topic helemaal gemist. Ben ook niet zo van de spoken en geesten, maar toch maak je weleens iets onverklaarbaars mee. Ik was een jaar of 16. In onze familie hadden we een tante die met de rest geen goed contact had, maar mijn moeder en mij mocht ze wel, al zagen we haar weinig (op haar verzoek).
Ik had haar al maanden niet gezien. Ik fiets naar school, en ineens sla ik af naar de straat waar ze woonde. Ik heb een poosje naar haar ramen staan kijken, geen idee waarom. Ik kwam er nog te laat door op school ook. De volgende dag kwam het bericht dat ze was overleden, zo rond het tijdstip dat ik onder haar ramen heb gestaan. Heel bijzonder vond ik dat
LWDaisy schreef:Ik heb mijn liefste paardenkind, mijn Daisy, iets langer dan 4 weken geleden laten inslapen. Ik ben er helemaal kapot van, ze was mijn allerbeste vriendinnetje, en nu moet ik na 11 jaar en half samen te zijn geweest zonder haar verder. Ik ben er dus echt helemaal stuk van.
In het IM topic schreef iemand "je voelt haar vast nog wel eens knabbelen", iets in die trant.
En een week of 2 geleden was is aan het werken, en ik voélde het. Iets knabbelde aan mijn kuit, zo duidelijk dat ik me heg omgedraaid, want echt: ik voelde iets aan mijn kuit. Niets te zijn, geen huisdieren oid in de buurt, ik ben nergens tegenaan gestoten ofzo. Er was alleen maar lucht, leegte. En met mijn hand op mijn hart: ik zweer dat ik haar voelde knabbelen.
De helft van de wereld zal me wel voor gek verklaren, maar dat maakt me niets uit. Ik heb het ook alleen maar aan mijn vriend verteld, want om eerlijk te zijn doet andermans mening hierover er niet toe - ik weet wat ik gevoeld heb, en zelfs als ik het me ingebeeld heb, zorgde het voor een heel vredig gevoel, en daar ben ik heel dankbaar voor.
Ondertussen heb ik een ster gekocht (iets wat ik altijd onzin vond haha) en op mijn Daisy haar naam gezet. Zo kijkt ze altijd mee
Gitana schreef:Wat een leuk topic dit, en mooie verhalen.
Toen mijn opa net overleden was, kwam ik net op school aan en besloot ik eerst maar even een sigaretje te gaan roken. Ik stak hem aan en hijste eraan maar werd zowat verbrand in m'n gehele longen. Ik keek naar die sigaret, bleek er geen tabak in te zittenSnap daar nog steeds niets van. Het hele pakje was goed gevuld en de betreffende sigaret was ook stevig toen ik hem eruit haalde.
Ik linkte het toen direct aan mijn opa. Dit was ook wel een actie voor hem geweest om te doen als hij nog leefde, om je even een lesje te lerenhet lesje was geleerd die dag