Blue_Eyes schreef:Het punt is: hoe zie je dat voor je? Want om dat te doen, moet je gaan tornen aan de vrijheid van onderwijs (en dus aan de grondwet).
Dat lijkt me wel goed ja
Citaat:
Als je de vrijheid van onderwijs afschaft krijg je dus dat scholen een vastgesteld staatsprogramma moeten gaan afwerken en dat andere vormen van bijzonder onderwijs (bv vrije school, jenaplan) ook niet meer mogen.
Daar snij je wel wat hoekjes af. De Vrije School is een beetje een geval apart, maar er zijn bijvoorbeeld openbare montessorischolen, die kunnen dus bestaan. De andere kant is bovendien dat het inmiddels vele malen moeilijker is geworden om ook echt op kleine schaal een school op te richten of, eenmaal opgericht, die school kleinschalig te houden en het bestuur dicht bij de ouders.
Dat is niet geholpen door al die ingewikkelde constructies van samenwerkingsverbanden, en in het zuiden van Nederland is het halve voortgezet onderwijs in handen van OMO.
Dus misschien moeten we gewoon weer eens opnieuw beginnen met nadenken over hoe we het onderwijs in willen delen, en dan op een manier die recht doet aan alle leerlingen en aan de maatschappelijke reden waar wij onderwijs voor willen. 't Is niet verkeerd om af en toe weer even aan de basis te beginnen.
Maar een iets minder ingrijpende oplossing is om een acceptatieplicht in te voeren voor leerlingen (dus een school mag kinderen van een homostel niet weigeren!) en vrijheid van religie gewoon niet meer te accepteren als grond van discriminatie, niet naar ouders, niet naar leerlingen en niet naar docenten.
En dan heb je als school nog steeds wel de ruimte om dingen in te vullen. Ik noem hierboven wel enigzins kattig het OMO, maar ik heb op twee scholen gezeten die dus van huis uit katholiek waren (al was 1 school een samenwerking van katholiek en protestant), en waar er wel enkele religieuze vieringen waren (maar vrijwillig). Maar ook hadden ze beide ruim aandacht voor andere religies en levensbeschouwingen.
En dat bestaat dus al tientallen jaren. Gewoon keurig binnen de wet, zonder onaanvaardbaar tegen artikel 1 te botsen, vanuit een identiteit als school zonder dat het ook maar ergens dwingend of respectloos naar de leerlingen of hun ouders wordt.
En een verandering van artikel 23 verandert daar niet automatisch wat aan. Het heeft vooral gevolgen voor de scholen die vinden dat ze leerkrachten mogen weren omdat die homoseksueel zijn, of leerlingen omdat hun ouders tv hebben, of dat je geen broek mag dragen als meisje, dat soort rare regels. En dat lijkt me meer dan terecht. Die tijd is geweest, jammer dan.
(Maar wat ik eigenlijk vooral zorgelijk vind is dat het erop lijkt dat er allerlei dingen vanuit de VS, bv die rottige Nashville-verklaring, ineens hier weer een ingang vinden terwijl de meeste mensen helemaal geen problemen hebben in het met rust laten van anderen. Ook de CU heeft in hun achterban heel veel mensen die niet zitten te wachten op dit soort terug naar de verzuiling en conservatief gedoe. Die wel christelijk zijn, maar dat niet zien als inspiratie om anderen buiten te sluiten of weg te pesten of verkeerd te doen voelen. En gelukkig maar!)