Geplaatst: 17-12-19 10:22 Hij zit wel heel erg in zíjn eigen wereld lijkt het voor mij, als hij zo makkelijk afspraken omgooit terwijl jij in de stress zit.. Die omschrijvingen geven mij dit gevoel een beetje.. Pas goed op jezelf.
Mijn advies zou zijn: ga leuke dingen doen, voor jezelf. Wat wilde je, groot of klein, altijd al eens doen of maken? Ga dat doen. Houd jezelf bezig en geeft je een goed gevoel. Afgelopen jaar maakte ik met mijn vriend exact hetzelfde mee toen hij depressief/overwerkt raakte.. Juist door het nemen van je rust en het geven van ruimte, zijn wij nog samen. Hij is vanzelf terug gekomen, hij is zelfs, net als eigenlijk bij jou, nooit verdwenen.. We hadden elke keer in de week contact. En soms goed, soms slecht, dit hing van zijn buien af.. Op een goede dag: mooi, lekker kletsen en contact houden. Op een slechte dag: telefoon wegleggen. Niet zijn gevoelens en problemen naar je optrekken. Dat geeft wat afstand, maar daarbij komt de rust. En als hij dan terugkomt, ben jij ook weer een sterkere versie van jezelf. Komt hij niet terug: Dan ben je nog steeds een sterkere versie van jezelf. Voor jou is het dan om het even..
Mijn uitspraak in die tijd was "Ik wil gewoon gelukkig zijn en mijn leven delen met een lieve man van wie ik houd. Als jij dat niet bent, gaat dat een ander zijn. Jij bepaald je plaats.. Neem je tijd, maar besef wel dat levens doorgaan." en da's eng, geloof me, maar uiteindelijk zette dat de mijne hard aan het denken, en zat hij zodra hij beter was meteen voor mijn deur om zijn excuses te maken en te vragen of ik alsjeblieft met hem wilde blijven, ondanks wat er gebeurd is. We bouwen nu samen, en dat gaat nu onwijs goed. Ik heb in die periode ook geleerd dat ik écht écht van hem hou. En dat relaties hard werken is. Maar een écht perfecte relatie, zijn twee imperfecte mensen, die er samen aan werken bij elkaar te blijven. En daar hoort soms afstand nemen ook bij. Als je uiteindelijk beide maar in heldere staat terugkomt en dan beslissingen maakt.. Niet nu hij een vertroebelde blik heeft en jij een heel emotionele.. Geef elkaar even de rust, praat op goede momenten, maar laat de rest even zijn.
Ik hoop vooral heel erg dat de situatie zoals hij bij mij was, ook bij jou gaat zijn. Nog steeds niet fijn, maar veel minder erg dan na 13 jaar je maatje kwijtraken.
Heel veel sterkte. 
Wie weet wat die periode gaat brengen. En laat het niet op twee maanden elkaar negeren uitlopen hoor, als jullie elkaar een berichtje kunnen doen of iets leuks met elkaar delen, dan is dat alleen maar heel erg goed! Jullie hebben nog steeds jullie relatie en hoewel die op een lager pitje staat, ís die er wel nog steeds. Leuke dingen delen, moeilijke dingen even loslaten. Dat is vaak de key.. 
