Geplaatst SuperPepeijn"]dat denk ik eigenlijk ook ja.
[quote="Fasel schreef:Ik denk eigenlijk dat ze met z'n allen eens naar een gezinstherapeut moeten. Wellicht dat een totaal neutraal iemand hier iets mee kan.
[/quote]
ben ik het helemaal mee eens, dat heeft de therapeute van mn zus in Veghel ook gezegd tegen mn ouders, maar mn moeder wil daar niets van weten
verder heb ik nooit tegen mn moeder gezegd dat ze terug moet naar haar psycholoog, weet niet of je dat bedoelde Gijsenkim, maar mn zus en mn vader zeggen dat, en de therapeute van mn zus zei dat ook nadat ze een gesprek met mn moeder heeft gehad. ik haal het niet in mn hoofd om zoiets te zeggen, omdat ik weet dat ze dat van mij niet kan hebben
verder heb ik Destiny gekregen van hun, Quentin heb ik voor 1/5 zelf betaald en ik betaal verder alles, eten, smid, DA, lessen, wedstrijdgeld, startkaart, wedstrijdkleding, gewone rijkleding, zadels, hoofdstellen etc etc alles is voor mijn rekening.
verder ben ik hard aan t sparen voor mn rijbewijs, en daarna komt mn E rijbewijs er meteen achteraan(wat mn vader wil betalen
)de afspraak met mn ouders, is dat ik wedstrijden rij, en hun vor het vervoer zorgen, in ruil daar voor moet ik in en om het huis klusjes doen, denk aan de dingen poetsen die de huishoudster niet aan toe is gekomen, boodschappen doen, herstelstal en kippenhok schoonmaken, kattenbak, honden uitlaten, in de tuin(dan is bijna 6000 m2 erg veel
) werken, de 3 auto's wassen en de trailer regelmatig grondig schoonmaken, of hier heel het terrein schoonvegen etc etchet is dus niet zo dat ik het vanzelf sprekend vind dat ik naar wedstrijden toe kan, mn moeder schrijft de wedstrijden in, ik zorg dat ik die dag ook vrij ben en natuurlijk goed voorbereid op de wedstrijd
maar daar staat dus tegenover dat ik andere taken overneem.
ik vind mezelf echt niet goed, of beter dan de rest hier, absoluut niet hoor, en ik heb hier ook niet gerageerd op een manier alsof ik vind dat mensen dingen zeggen die niet mogen, ja oke tegen petit maar dat is via pb opgelost
fasel, ik ga echt niet met mn vriend samenwonen omdat het thuis niet meer gaat.
ik sta al sinds mn 18e ingeschreven voor een huurhuis in oa eersel, bladel hapert en bergeijk, maar of het wordt aan gezinnen toegewezen, of t wordt aan de gemeente overgedragen voor asielzoekers.
Mn vriend heeft al, ook nog voordat hij terug naar NL wilde, gevraagd of ik meer bij hem wil zijn, niet meer alleen het weekend, maar ook door de week. Dat is dus al een teken dat het goed zit, en we graag bij elkaar willen zijn.
over samenwonen hebben we het ook al vaker gehad, ook voordat het uit ging tussen ons, mar ik zag het niet zitten om 15 km over de grens te gaan wonen, omdat ik dan steeds afhankelijk ben van wanneer hij met de auto heen en weer rijdt, of dat ik zelf ruim 30 km met de brommer naar huis zou rijde voor de paarden, en 25 km naar mn werk moest rijden.
Daarna zijn we het over een huis in bergeijk(waar hij woont en zn vrienden en familie wonen) of in eersel(waar ik werk en nog geen 7 km bij bergeijk vandaan en 8 km vanaf hoogeloon, dus dichtbij de paarden)gaan hebben, en al snel kwamen we tot de conclusie dat dat het beste haalbaar is wanneer we een hypotheek nemen met onze 2 salarissen
en ik ben mn ouders heel dankbaar dat ik de mogelijkheid heb om hier mn paarden te hebben staan, maar aa alles betaal ik mee, of betaal ik helemaal zelf. Ook weet ik da ze heus wel van mij houden, ik ook van hun, maar op de een of andere manier botsen mn moeder en ik heel erg, net zols mijn moeder niet met haar eigen moeder kan opschieten, terwijl dat een schat van een mens is
zo vinden de leerlingen uit mn moeder's klas dat ik een superleuke en coole moeder heb, en komen er weleens leerlingen hier bij de paarden kijken enz(geeft op de mavo les) en er zijn ook wel eens momenten dat het oke gaat, maar zo vaak is er ruzie of stress zonder echte reden, dat het gewoon echt niet meer vol te houden is en het voor iedereen beter is als ik gewoon mn eigen weg ga, en dan probeer ik of ik de paarden iig tot het najaar thuis kan laten(weet ook niet hoe snel ik het huis uit ben) en dan in het najaar gaat Quetin naar een pensionstal, mocht er dan thuis ruzie zijn, dan hoef ik alleen destiny maar te doen, en die is zo makkelijk e braaf da het niet fout gaat als ik er getressed naar toe ga, Quentin is dan weer een geval apart waar ik dan maar beter niet op kan gaan zitten
ik heb het er trouwens vanavond met mn zus over gehad in de auto toen we gingen werken(asinds kort werkt ze bij mij, en ze is daar al op t matje geroepen omdat ze naar huis was gegaan zonder mij mee te nemen terwijl dat wel de afspraak was, en ze dingen fout had gedaan en had gezegd dat ik dat had gedaan, ze heeft haar excuses aangeboden en gezegd dat dat kwam omdat ze onzeker was, en dat ze zich even beter voelde als ik op mn kop kreeg vim een fout, maargoed dat is uitgepraat en we rijden vortaan als we tegelijk moeten werken samen naar t werk toe
)maar iig, we hadden het er over, en ook al staat mn zus altijd aan de kant van mn moeder, ze zei ook dat het niet alleen aan mij ligt, en dat ze hoopte dat het beter zou gaan als ik helemaal op mezelf woonde en dat ons mam tegen haar had gezegd dat ze het wel eens moeilijk vond dat mn zus en ik steeds meer onze eigen weg gaan, maar ja over 3 weken is mn zus 20 en ik ben 21 dus logisch dat we meer en meer een eigen leven krijgen, en dat ze zich afvraagt of ze in onze ogen net zo'n slechte meoder is geweest als onze oma dat in haar ogen was, en at ze soms uit onmacht dingen probeert af te dwingen, in mijn geval dus door te dreigen met mn paard weg te doen, of tegen ons 2en door te zeggen internet af te sluiten, of ze haalt de kabels van de tv van mn zus weg als ze ruzie heeft gehad met mn zus, al komt dat zelden voor dat die 2 ruzie hebben.
lis, even over wat je zei van het communiceren, er wordt hier thuis inderdaad niet gepraat, of dingen uitgepraat.als er ruzie is, dan gaat er iemand even weg, als diegene er weer is, dan wordt er gedaan of er niets is gebeurt. zelfs toen ik na een aantal weken ergens anders te hebben gewoond weer thuis kwam werd er gedaan of ik oooit weg was geweest.
dat is ook de reden waarom de therapeute van mn zus gezinstherapie aanraadde, om dat te verbeteren, maar mn ouderskomen alle2 uit een familie waar je naar je ouders luisterde en verder geen weerwoord gaf, en er dus ook niet gepraat werd, of bv gevraagd hoe het met je was enz, dus onze ouders zijn dat nooit gewend geweest, en hebben dat bij ons dus ook niet gedaan.
en uit deze situatie hier thuis blijkt maar weer hoe belangrijk praten met elkaar is.
). _kopie_(1)_kopie.jpg)
