Lusitana schreef:Ik heb in mijn tienertijd nooit vriendjes gehad, snapte dat gelebber van vriendinnen met hun vriendjes ook niet.
Ik heb me op een gegeven moment maar nog net voor mijn 25ste verjaardag laten ontmaagden omdat ik het raar vond om een 25 jarige maagd te zijn, er werd lacherig over gedaan als ik vertelde dat ik nog maagd was.
Ik wist als jonge tiener al dat ik afweek van de norm. Ik had vriendinnen die er wel pap van lustten en ik snapte daar gewoon helemaal niks van.
Je weet het gewoon, maar je hebt er geen naam voor. Op het moment dat je leert over asexualiteit krijg je een "aha moment". Alles valt op z´n plaats.
Zo herkenbaar dit.
Inderdaad de afschuw als er je op feestjes was en er druk "gerommeld "werd links en rechts.
En het "raar "gevonden worden.
Dat blijft toch wel iets héél ergs.
Helemaal omdat de rest van de wereld om je heen het allemaal zo "gewoon "schijnt te vinden.
Ik héb er ooit eens met mijn moeder over gepraat toen ik ook maar eens een vriendje dácht te hebben.
Allemaal dat gefrunnik op de bank en zo ( bed kwam al helemaal niet in beeld ) wat moet je er mee?
Ik weet nog dat ik me best "verraden "voelde door mijn moeder!! toen ze vertelde.......dan doe je toch gewoon een beetje mee???
Had echt gedacht dat ze wel beter wist.