Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-03-18 09:38

Geplaatst: 23-03-18 09:38

Goof schreef:
Vanuit autisme zijn Ts haar reacties echt vrij simpel te verklaren. Ik kan TS dan ook echt begrijpen in dit verhaal.Het is echter geen autisme- gerelateerd topic.
TS ik zou je aanraden dit topic verder niet meer te lezen, maar je tijd komende dagen te steken in je familie, opa, je verdriet.
Je irritaties over de reacties in dit topic voegen nu niets toe aan je leven. Sterkte.

Dat vind ik ook hoor. Maar dan nog kan het voor TS heel waardevol zijn om zich beter bewust te worden van waar dit vandaan komt (autisme) en hoe hier beter mee om te leren gaan (daar kan ze zelf alleen maar beter van worden). Want als je weet dat dit vanuit het autisme komt kun je (als je daartoe in staat bent) ook zeggen ''Okee, ik denk hier nu zo over omdat ik behoorlijk rigide bent en heel graag dingen volgens een bepaald patroon/bepaalde regels zie gaan, maar anderen hebben net zo goed recht op hun eigen ideeën over patronen en 'regels' dus ik moet me hier niet aan vasthouden en anderen ook de ruimte geven''.

**Geplaatst**: 23-03-18 09:49

Geplaatst: 23-03-18 09:49

Gecondoleerd met het verlies van je opa.
Ik kan je vertellen dat na 20 jaar ik ook geen klik heb met mijn schoonfamilie. Nu is vorig jaar de vader van mijn man overleden, had hem in geen 9 jaar of langer gesproken/gezien. Mijn man een enkele keer in die tijd. Maar meer niet dan wel. Ik heb aan mijn man gevraagd of hij het fijn vond dat ik erbij zou zijn, puur voor hem, niet voor mijn schoonfamilie. Hij wilde heel graag dat ik er voor hem zou zijn, dus heb ik dat gedaan, met alle keren condoleren en de dag van de begrafenis zelf ook. Het deed mij niets, maar voor mijn man was ik een grote steun.
Wellicht vindt je broer het wel prettig om haar erbij te hebben, ze mag dan pas 16 zijn maar kan in dit soort dingen toch een steun zijn voor je broer. ze kan ook volwassener zijn in haar gedrag, je weet het niet.

**Geplaatst**: 23-03-18 10:01

Geplaatst: 23-03-18 10:01

Soortgelijke situatie mee gemaakt met een oom van mijn vriend..
(Oom was wel tweelingbroer met mijn vriend zijn vader) ik kende de oom amper

ik stond dus ook bij de familie en was daar absoluut niet meer eens...maargoed zij wilden het zo... stonden mensen mij te condoleren terwijl zij echt goede vrienden van de oom waren en ik “ familie”.. de kromme wereld.. eigenlijk zou ik hen moeten condoleren.. iedereen vond dat ik mij niet moest aanstellen maar ik vond het echt heeel apart

( onze relatie is wel al bijna 6 jaar en wonen ook samen endergelijk)

**Geplaatst**: 23-03-18 10:27

Geplaatst: 23-03-18 10:27

Gecondoleerd, maar ik vind dat je je een beetje aanstelt.

Heb al zo vaak mee in het rijtje moeten staan bij mensen die k van haar nog pluim kende, maar die blijkbaar wel een oudtante was oid. Meh. Degene die het rouwkaartje opstelt, staat er meestal het dichtste bijen als die dat graag wil of neutraal in staat en gewoon keurig de opsomming van mensen op dat moment doet.
Denk dat jij gewoon wat issues met dat vriendinnetje hebt, en dat je nu eigenlijk naast het treurige gevoel er ook een beetje venijnig kantje aan gaat geven. Zo ontstaan familieruzies. Laat het gaan.

**Geplaatst**: 23-03-18 10:37

Geplaatst: 23-03-18 10:37

Goof schreef:
Vanuit autisme zijn Ts haar reacties echt vrij simpel te verklaren. Ik kan TS dan ook echt begrijpen in dit verhaal.Het is echter geen autisme- gerelateerd topic.
TS ik zou je aanraden dit topic verder niet meer te lezen, maar je tijd komende dagen te steken in je familie, opa, je verdriet.
Je irritaties over de reacties in dit topic voegen nu niets toe aan je leven. Sterkte.

Ze zijn ook absoluut te verklaren; maar je kan niet iedereen wegstoten die je niet aanstaat omdat je het autisme-stickertje hebt. Het ene excuus na de andere staat geschreven over de vriendin van d’e broer met frustraties die blijkbaar óók voor het overlijden speelden, maar toen ook de moeite niet waren om uitgesproken te worden. TS heeft kritiek op een meisje van 16; maar ze was zelf krap 3 jaar geleden ook nog maar 16. Was het wel goed geweest als de vriendin 20 was geweest en er 1x per maand op visite was geweest?

Ik snap dat ze zich aangevallen voelt, maar je broer het huis uit wensen en vinden dat hij z’n steun en verdriet maar bij z’n familie moet zoeken is niet reëeel en kan ik ook niet rijmen met elkaar. Als je aangeeft dat je broer wat jou betreft niet snel genoeg het huis uit kan gaan; hoe verwacht je dan dat ie steun zoekt bij de familie...

**Geplaatst**: 23-03-18 10:51

Re: Vriendin van broer mee naar crematie

Geplaatst: 23-03-18 10:51

Ik vind het echt niet vreemd. Mijn oma is recent overleden, op de rouwkaart stond ook de aanhang vermeld van mijn broer, broertje en mij. Mijn broertje had net een paar maanden een vriendin en die zijn ook 16 (ik ben zelf 20 trouwens). Tuurlijk, als het ooit uitgaat tussen wie dan ook is het jammer als die namen op de kaart staan, maar op die dag zelf hebben wij allemaal heel veel steun gehad aan onze partners. En daarnaast is die kaart ook maar een stuk papier, vind de herinneringen die je hebt aan je opa/oma/wie dan ook véél meer waar dan die kaart. Die steun die ik van mijn vriend kreeg had ik niet kunnen krijgen van mijn mijn broer of wie dan ook. Als je oma dit goed vindt, dan zou ik het ook zeker laten rusten.

**Geplaatst**: 23-03-18 11:03

Geplaatst: 23-03-18 11:03

Ten eerste gecondoleerd met het verlies van je opa.

Ik vind dit echt aanstellerij. En autisme als ‘smoes’ gebruiken.. Het komt op mij heel naar over naar de vriendin van je broer. Wat maakt het voor jou uit? Het heeft toch geen effect op het afscheid van jou en je opa?

Je broer wordt gesteund door iemand van wie hij op dat moment houdt. Wat maakt het uit dat ze 16 is? Dat heeft er toch niks mee te maken.

Probeer niet zo op anderen te letten want je maakt het zelf heel negatief. Je creëert zelf een probleem.

**Geplaatst**: 23-03-18 11:09

Geplaatst: 23-03-18 11:09

xApple schreef:
Ten eerste gecondoleerd met het verlies van je opa.

Ik vind dit echt aanstellerij. En autisme als ‘smoes’ gebruiken.. Het komt op mij heel naar over naar de vriendin van je broer. Wat maakt het voor jou uit? Het heeft toch geen effect op het afscheid van jou en je opa?

Je broer wordt gesteund door iemand van wie hij op dat moment houdt. Wat maakt het uit dat ze 16 is? Dat heeft er toch niks mee te maken.

Probeer niet zo op anderen te letten want je maakt het zelf heel negatief. Je creëert zelf een probleem.

Precies dit.
Wat is nou het werkelijke probleem.
Is het nou zo'n ramp dat je broer zijn vriendin meeneemt?
Daar heb je totaal geen last van, wees blij dat er iemand is voor je broer die hem ook steunt.

**Geplaatst**: 23-03-18 11:12

Geplaatst: 23-03-18 11:12

Jeetje. TS gecondoleerd.

Ik snap heel goed dat dit topic je wat rauw valt. Je wilde alleen je gevoelens delen en vervolgens `moet´ iedereen daar wat van vinden.

Het is voor mij nog niet zo lang geleden dat ik mijn opa verloor en ik begrijp je gevoel heel erg goed. Al dat verdriet kan zich uiten op verschillende manieren. Ik heb mij ook ontzettend aan mijn familie geërgerd. Net zoals jij heb ik dit niet uitgesproken behalve naar mijn vriend. In zo'n situatie zijn alle emoties verhoogd.

Probeer je verdriet bespreekbaar te houden met je moeder en de rest te vergeten. Het gaat uiteindelijk helemaal niet om alles er omheen maar vooral om het afscheid nemen van je opa door jou. Het is jammer als je straks alleen nog negatieve gevoelens kunt herinneren.

**Geplaatst**: 23-03-18 11:14

Geplaatst: 23-03-18 11:14

Ik vind niet dat je kan stellen dat TS autisme als smoes gebruikt. Vind ik persoonlijk ook nogal kwetsend ook.
Feit is dat mensen met autisme emoties anders kunnen ervaren en ook anders de ongeschreven omgangsregels kunnen interpreteren.

**Geplaatst**: 23-03-18 11:22

Re: Vriendin van broer mee naar crematie

Geplaatst: 23-03-18 11:22

Ik vind het echt apart dat sommige mensen vinden dat TS autisme als ‘smoes’ gebruikt. Dit topic en de reacties van TS zijn als je een beetje kennis van autisme hebt echt heel makkelijk vanuit de stoornis te verklaren. Een kenmerk is namelijk het egocentrisch (en nee, niet egoistisch want dat is bewust, egocentrisch is onbewust) denken. Tel hierbij de moeite met verandering en nieuwe dingen op en je snapt inderdaad niet waarom een indringer in de familie zich komt bemoeien met de crematie van jouw opa, waarbij het verlies van de opa ook een grote verandering is en een crematie een onbekend en onvoorspelbaar iets is. Heb een beetje begrip voor elkaar zeg en hou op met zeggen dat het autisme een smoes is.

TS, gecondoleerd met het verlies van je opa. Ik denk dat er, als je de negativiteit eruit filtert, ook goede adviezen gegeven worden in dit topic. Probeer je vooral op jezelf te richten in het verwerkingsproces en je broer en zijn vriendin een beetje los te laten, het is al lastig genoeg zonder dat je je daar druk over maakt!

**Geplaatst**: 23-03-18 11:27

Geplaatst: 23-03-18 11:27

TS: Gecondoleerd met het verlies van opa :(:)

Ik heb alleen jouw posts doorgelezen en wat flarden hier en daar, vervelend dat mensen meteen weer zo hard moeten oordelen.

Het is best begrijpelijk dat je het afscheid van opa liefst met familie onder elkaar wil doormaken

Maar op dit moment is de vriendin van je broer óók deel van de familie, het is immers zijn partner. En die hoort erbij.

Dat ze nooit bij opa is geweest komt wellicht / waarschijnlijk door je eigen broer, het initiatief om bij zijn opa langs te gaan, ligt toch bij hem zelf.

Ik kan me trouwens heel goed voorstellen dat het meiske er zelf ook niet zo'n fijn gevoel bij heeft, om in een rijtje te moeten staan om handjes te schudden? Hebben jullie het wel met haar daar over gehad? Misschien vindt zij het ook erg ongemakkelijk gezien ze de beste man helemaal niet gekend heeft?

Misschien kunnen jullie daar nog een mouw aan passen tijdens de plechtigheid, zodat ze er wel is als partner van je broer maar toch een stapje terug doet?

Tenzij familie dat dan juist weer raar vindt en het haar kwalijk neemt ofzo. Want die kant kan het ook weer op gaan....dan kan zo'n meiske het nooit goed doen want als ze erbij staat dan had dat niet gemogen, maar als ze er niet bij staat dan is het weer respectloos ofzo :roll:

Ik vind de hele situatie voor haar ook sneu, moet je je voorstellen dat je haar zou zijn....dat is toch súper ongemakkelijk :(:)

**Geplaatst**: 23-03-18 11:28

Geplaatst: 23-03-18 11:28

Nou ik weet veel van autisme en ook dat mensen met autisme prima leerbaar zijn, ook op sociaalvlak.
Leren omgaan met zaken anders dan je eigen gedachte is ook een onderdeel daarvan.
Haar broer geeft zelf aan hoe hij er over denkt en dat hij haar er graag bij wil hebben. dat antwoord is genoeg, meer hoef je er niet van te vinden.
Het is zijn vriendin, ze valt niemand lastig en hij wordt er gelukkig van als ze er is.
TS zal moeten leren omgaan met haar eigen gevoel, dat staat los van haar broer&vriendin.

En zelfreflectie is ontzettend moeilijk maar om antwoord te geven op de vraag van TS.

Hikarii schreef:
Stel ik me nou aan om hier lichtelijk boos om te staan of is dit uberhaupt niet raar?

.

Ja ik vind wel dat je je een beetje aanstelt.
wat is er nou daadwerkelijk erg aan dat ze er bij is, heb jij er last van?Beïnvloed het de crematie of zijn het voor de "het is niet zoals het hoort"gedachte die hier je gevoel voert

**Geplaatst**: 23-03-18 11:32

Geplaatst: 23-03-18 11:32

Allereerst gecondoleerd met het verlies van je opa.

Wij hadden afgelopen zomer ook z'n situatie toen mijn opa overleed.
Mijn zusje had toen al een maand of 4/5 een vriend die ik toen nog nooit had gezien, hij had opa dus ook nog nooit gezien. Ik weet niet meer of hij bij op de kaart stond, maar zowel tijdens de dienst al bij het condoleren zat hij bij ons. Dit was wel ongemakkelijk want het was voor mij de eerste keer dat ik hem zag, mijn ouders hadden hem al wel een aantal keer ontmoet.
Op dat moment hadden ze een relatie dus horen ze gewoon bij elkaar, het is ook nooit een discussie punt geweest of hij er wel of niet bij mocht zijn.

Ik heb overigens niet het hele topic doorgelezen.

**Geplaatst**: 23-03-18 11:35

Geplaatst: 23-03-18 11:35

TS, gecondoleerd met je opa :(:)

.

Ik heb nu bijna 2 jaar een relatie met mijn vriend en mijn ene opa (paps kant) overleed sept. 2017 en mijn andere opa (mams kant) feb. 2018. Beide in korte tijd.

Beide opa's zag mijn vriend niet heel vaak.
Mijn oma (paps kant) zag mijn vriend ook niet heel vaak, maar zij is helemaal gek op hem en vindt hem een lieve jongen. Zij wilde hem er graag bij hebben, ook op de kaart.
Mijn ooms en tantes vonden dit niet erg en snapte het.

Bij de opa aan mams kant zagen wij de familie ook niet veel, want die wonen overal en nergens. En mijn opa was ook al 96, dus soms waren er momenten dat het heel goed ging, en momenten dat hij echt niks wilde.
Ook daar stond hij op de kaart, omdat mijn ooms en tantes vonden dat hij er bij hoorde.
Mijn overleden zus stond ook op beide kaarten, omdat zij er bij hoorde, in gedachte..

**Geplaatst**: 23-03-18 11:37

Geplaatst: 23-03-18 11:37

Mensen met een uitnodiging hebben recht om te komen, ongeacht wat anderen er van vinden.
Het moet iemand die afscheid komt nemen feitelijk ook niet uitmaken wie er nog meer is, want het afscheid is een persoonlijk iets. Je komt niet voor de anderen of om het iemand naar de zin te maken.

Dat partners, hoe jong en recent ook, op kaarten en in aankondigingen etc genoemd worden is ook accoord volgens protocol.
En dat ze meekomen ook al als ze er niet op staan, is ook normaal.

**Geplaatst**: 23-03-18 11:40

Geplaatst: 23-03-18 11:40

Tuurlijk is het autisme een bijkomende drempel en ik denk dat veel mensen hier dat ook echt wel snappen. Maar de vraag van ts was niet hoe ze met het probleem om moet gaan vanuit autisme, maar wat anderen van de situatie vonden. Waarschijnlijk om te toetsen of zij zo raar zit met haar gedachten en gevoel (eigen invulling, zo komt het op mij over). Dat er dan vanuit de kant van ts dingen worden gezegd als dat ze hem het liefst zo snel mogelijk het huis uit gaat, kunnen wij wat van vinden, maar we weten niet wat daar achter steekt. Misschien is haar broer wel een enorme pestkop. Of vindt ze het gewoon lastig dat hij zorgt voor onrust bij haar. Allemaal aannames. We weten niet hoe het zit

**Geplaatst**: 23-03-18 11:44

Geplaatst: 23-03-18 11:44

Ts, gecondoleerd.

Hoewel ik het niet heel aardig vind hoe je over de vriendin van je broer praat wil ik je toch een tip geven. Onthou gewoon dat zij er is om je broer te steunen. Ze had niks met je opa, oké, dan is ze er dus om je broer te steunen.

Toen mijn oma overleed had ik haar 5 jaar niet gezien. Ik mocht haar niet en zij mij niet. Prima. Wou eigenlijk ook niet naar haar begrafenis. Maar m'n vader wel, die vond het fijn dat ik er wel zou zijn om hem te steunen.

Ik ben dus heen gegaan, met tegenzin, maar voor m'n vader. Het was voor mij ook moeilijk omdat ik niks met m'n oma had.

Probeer het gewoon te zien als dat ze er voor je broer is. De mooie herinneringen die jij hebt met je opa gaat ze jou niet afpakken, echt niet. Die zijn tussen jou en je opa.

Heel veel sterkte, richt je op het rouwen en steek je energie niet in de vriendin van je broer.

**Geplaatst**: 23-03-18 12:00

Geplaatst: 23-03-18 12:00

NatasjavE schreef:
Ik vind niet dat je kan stellen dat TS autisme als smoes gebruikt. Vind ik persoonlijk ook nogal kwetsend ook.
Feit is dat mensen met autisme emoties anders kunnen ervaren en ook anders de ongeschreven omgangsregels kunnen interpreteren.

Inderdaad. Mensen met autisme voelen zich er vaak nog behoorlijk rot of zelfs schuldig onder, en dna zijn deze reacties al helemaal kwetsend.

TS, heel veel sterkte net dit verlies. :(:)

Ik snap je reactie, snap ook jouw broer en zijn vriendin. En jouw oma.
Zijn vriendin zal nu ongetwijfeld iemand zijn wat hij heel veel emoties mee deelt, en dan is het heel fijn als hij het op deze manier kan delen.

Als ik jou was zou ik me er niet druk om maken.

**Geplaatst**: 23-03-18 12:11

Geplaatst: 23-03-18 12:11

TS je hebt geen hekel aan haar en je bent niet jaloers. Waarom dan die moeilijke gedachtes over deze situatie?

**Geplaatst**: 23-03-18 12:12

Geplaatst: 23-03-18 12:12

TS beschrijft dat ze haar problemen van zich af wilde schrijven in dit topic voor wat steun en inzicht. Gewone menselijke gevoelens en gedachten die iedereen wel eens heeft.
Wie is hier perfect??

Ts, sterkte gewenst voor de aankomende week.

**Geplaatst**: 23-03-18 12:24

Geplaatst: 23-03-18 12:24

Allereerst gecondoleerd. Probeer het los te laten. Wie waar wel of niet bij hoort, is nu toch niet relevant of belangrijk. Belangrijk is dat jullie je opa eer aan doen en met elkaar zijn afscheid kunnen delen.

Toen ik 16 was had ik een vriendje van 14 (ik ben nu 31). Toen we 5 maanden verkering hadden overleed zijn Oma. Ik had haar 1 keer ontmoet. Ook ik heb de hele dag aan mijn toenmalige vriend zijn zijde gestaan.

Voelde het raar? Om vooraan te zitten, terwijl er achter mij mensen zaten die haar jaaaaren hadden gekend? Ja, best wel, ik voelde me ontzettend opgelaten. Maar ik was daar om mijn respect te tonen voor zijn oma en bovenal was ik daar om hém te steunen.

Ik vind het eigenlijk wel normaal. Iedereen begrijpt toch dat je daar bent als steun. Uiteindelijk zelfs maanden later, zei hij nog wel eens hoe fijn hij het wel niet gevonden had, dat ik er toen voor hem was.

Ik snap dat gevit en getouwtrek rond "wie is belangrijk genoeg om waar bij te horen en waar te zitten, en schandalig dat die daar gaat zitten, terwijl die en die achteraan moeten zitten" niet zo... jeses, daar gaat het op dat moment toch niet om? Het gaat er toch om dat je een dierbaar iemand bent verloren, en dat je er met zijn allen er een waardig afscheid van maakt? Wat dondert het dan wie waar staat?

[edit] Toevoeginkje. Had nog niet alles gelezen, die hele discussie over autisme als excuus gebruiken of niet vind ik niet relevant. Wat ik wel relevant vind is dat je vanuit je autisme er wellicht met een andere blik tegen aan kijkt, en daardoor moeilijk vind om te relativeren wat het voor je broer waard is dat zij naast hem staat om hem te steunen.

Ik heb ook autisme, en ik snap dus heel goed het dagelijks gevecht met "ja maar.... het hoort zus en zo! En niet zo! en dat kan ik niet rijmen met elkaar en dus zit het me dwars". Daarnaast vind je het denk ik moeilijk te verplaatsen in wat voor je broer de toegevoegde waarde is dat je vriendin naast hem staat. Je zegt "maar hij heeft ons toch ook". Maar dat is gewoon anders. Probeer te accepteren dat dat zo is, ondanks dat je het zelf niet zo goed kunt begrijpen. Zo zijn er ook dingen die mensen van jou niet zo goed kunnen begrijpen, maar ook moeten accepteren. En nog belangrijker nog, respecteren!

Ik snap écht waar het vandaan komt maar probeer het te accepteren en er niet zo'n punt van te maken. Waarschijnlijk voelt dat meisje zich al opgelaten genoeg, en zit zij uiteindelijk ook met een heel dubbel gevoel van. Voor je broer is het gewoon heel fijn als ze aan zijn zijde staat. Wat is uiteindelijk belangrijker? Dat je broer zich optimaal gesteund voelt, of dat alles helemaal is "zoals het hoort" voor jou gevoel.

**Geplaatst**: 23-03-18 13:24

Geplaatst: 23-03-18 13:24

amandananana schreef:
Ik vind het echt apart dat sommige mensen vinden dat TS autisme als ‘smoes’ gebruikt. Dit topic en de reacties van TS zijn als je een beetje kennis van autisme hebt echt heel makkelijk vanuit de stoornis te verklaren. Een kenmerk is namelijk het egocentrisch (en nee, niet egoistisch want dat is bewust, egocentrisch is onbewust) denken. Tel hierbij de moeite met verandering en nieuwe dingen op en je snapt inderdaad niet waarom een indringer in de familie zich komt bemoeien met de crematie van jouw opa, waarbij het verlies van de opa ook een grote verandering is en een crematie een onbekend en onvoorspelbaar iets is. Heb een beetje begrip voor elkaar zeg en hou op met zeggen dat het autisme een smoes is.

Dit dus.
Ik word heel verdrietig van mensen die roepen dat personen met wat voor problemen dan ook dat als smoes gebruiken. Mensen met autisme denken nou eenmaal een beetje anders.
En dat mensen met autisme ook 'normale' gedragingen kunnen leren, ja, tuurlijk! Maar dat kan tijd kosten, heel veel tijd.
Waar de een zoiets in een paar week oppikt doet de ander er jaren over, geloof me, ik spreek uit ervaring.

Autisme is nooit een smoes, maar een verklaring om aan andere mensen duidelijk te maken dat je anders denkt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-03-18 13:25

Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-18 13:25

Even tussendoor, zit op telefoon.

Maar waar de **** haalt iedereen vandaan dat ik autisme als smoes gebruik? Ik zei letterlijk alleen dat ik me stoorde aan het feit dat ik de verkeerde schoenen aan had toen we opa gingen bekijken. Daarop zei ik alleen "iets met autisme" en dat ik me dus stoor aan dingen die niet perfect zijn.

Dus waar komen de beschuldigen vandaan dat ik het als excuus gebruik? Typisch bokt. Kan het woord "autisme" niet laten vallen of het word gemarkeerd als excuus.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-03-18 13:28

Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-18 13:28

Siesjuh schreef:
Tuurlijk is het autisme een bijkomende drempel en ik denk dat veel mensen hier dat ook echt wel snappen. Maar de vraag van ts was niet hoe ze met het probleem om moet gaan vanuit autisme, maar wat anderen van de situatie vonden. Waarschijnlijk om te toetsen of zij zo raar zit met haar gedachten en gevoel (eigen invulling, zo komt het op mij over). Dat er dan vanuit de kant van ts dingen worden gezegd als dat ze hem het liefst zo snel mogelijk het huis uit gaat, kunnen wij wat van vinden, maar we weten niet wat daar achter steekt. Misschien is haar broer wel een enorme pestkop. Of vindt ze het gewoon lastig dat hij zorgt voor onrust bij haar. Allemaal aannames. We weten niet hoe het zit

Dit. Amen aan deze reactie.
Dat ik mijn broer het huis uit wil heeft helemaal niks met deze situatie te maken. Daar gaat iedereen wel van uit. Er zijn persoonlijke dingen die ik hier niet plaats.

Daarbij vind iedereen het raar dat ik haar "die meid" noem en vinden het als een scheldwoord. Zeg het alleen zo omdat ik "de vriendin van mijn broer" schrijven zo irritant vind.

Daarnaast heeft iedereen rare ideeen bij "ik geef het nog 1 kans"
Ik had het op dat moment over het topic en bedoelde het ook zo. Ik had het niet over de situatie, maar het topic.