Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-07-22 12:21

Re: Gehandicapten zorg..

Geplaatst: 24-07-22 12:21

Dat kan ik me goed voorstellen. Zelf heb ik ook geen verpleegkundige achtergrond, maar sta er wel voor open de opleiding alsnog te doen om zo meer handelingen te kunnen en mogen verrichten.
Maargoed, eerst maar eens zien.

**Geplaatst**: 24-07-22 12:56

Geplaatst: 24-07-22 12:56

Daar hoef je niet perse verpleegkundige voor te zijn, met MBO MZ, of HBO SPH mag je na interne scholing en toetsing ook bepaalde handelingen uitvoeren, dan wordt je bevoegd en bekwaam gemaakt. Denk hierbij bijv aan stoma verzorging, diabetes ( insuline prikken, bloedsuiker prikken) zuurstof toedienen, medicatie delen, stesolid toedienen, klysma. Kijk maar eens op de website van Vilans voor de protocollen. Alles wat daar op staat mag je als agoog na scholing ook. En zeker bij lvb of gedrag is een agogische opleiding echt een meerwaarde tov een verpleegkundige vind ik. Bij emb of ouder wordende cliënten is een bepaald deel Vig of verpleegkundigen in een team wel prettiger.

**Geplaatst**: 24-07-22 13:22

Re: Gehandicapten zorg..

Geplaatst: 24-07-22 13:22

Ik heb ook geen verpleegkundige opleiding gedaan, maar ben wel bevoegd en bekwaam om bepaalde handelingen uit te mogen voeren zoals injecteren of een vlindernaald aanbrengen.

Overigens herken ik op onze locatie ook niet het beeld wat hier wordt geschetst. Ja wij hebben ook te maken met uitval van personeel waardoor we vaak met uitzendkrachten staan. Maar hier wordt altijd wel geprobeerd om dezelfde gezichten terug te vragen.

**Geplaatst**: 24-07-22 13:26

Geplaatst: 24-07-22 13:26

Gebeurd hier veel met flexers. Ook een reden waarom ik uit de flex ben gegaan. Ze moeten niks van je hebben wat heel logisch is ik zou het ook niet fijn vinden om elke dag een nieuw gezicht voor mijn neus te hebben die mij dan aan en uit gaat kleden. Je komt immers in hun huis. Vond het ook wel vervelend dat ik niet echt een band om kon bouwen en ze kon leren kennen. Ander nadeel is dat je ze dan niet de juiste begeleiding kunt geven die ze nodig zijn.

Ze zien veel verschillende gezichten met name mijn eigen locatie nu zijn ook altijd wel redelijk veel flexers. Niet echt ideaal voor de groep. Maar helaas is er door tekort gewoon geen andere oplossing.... nu ben ik er bijgekomen maar ik weet ook nog niet alles van deze groep maar nu heb ik daar teminste tijd en ruimte voor.

Hier kun je cursussen intern doen. Echt super handig! Elk jaar krijg je dan een herhalingscursus. De keuze is heel divers van medicatie tot aan agressie de lijst is eindeloos wat je allemaal extra kunt doen en wat nodig is voor de woning waar je werkt.

**Geplaatst**: 24-07-22 13:47

Re: Gehandicapten zorg..

Geplaatst: 24-07-22 13:47

Wie moet niks van flexers hebben? De clienten? Dat is op mijn groep helemaal niet zo. Het is ook hoe wij als begeleiders ermee omgaan. Soms gebeurd het wel eens dat een collega ziek is en er een uitzendkracht komt. Ja so be it. En dan zijn er clienten die dat lastig vinden. Maar zo is het leven wel eens. Je kan niet alles voorkomen/plannen en soms loopt het wel eens anders. Als wij als begeleiders aan de clienten laten merken dat het niet erg is en alles goed komt dan leren ze daar ook wel wat meer mee om te gaan.

**Geplaatst**: 24-07-22 14:31

Geplaatst: 24-07-22 14:31

Olympia schreef:
Wie moet niks van flexers hebben? De clienten? Dat is op mijn groep helemaal niet zo. Het is ook hoe wij als begeleiders ermee omgaan. Soms gebeurd het wel eens dat een collega ziek is en er een uitzendkracht komt. Ja so be it. En dan zijn er clienten die dat lastig vinden. Maar zo is het leven wel eens. Je kan niet alles voorkomen/plannen en soms loopt het wel eens anders. Als wij als begeleiders aan de clienten laten merken dat het niet erg is en alles goed komt dan leren ze daar ook wel wat meer mee om te gaan.

Helemaal mee eens.

**Geplaatst**: 24-07-22 14:55

Re: Gehandicapten zorg..

Geplaatst: 24-07-22 14:55

Bij ons hebben de bewoners er inmiddels wel last van, er is te weinig continuïteit en de vaste collega's zijn overbelast.

Ik heb ook een SPH diploma en middels interne cursussen bevoegdheden behaald. Ik val nu in als nachtdienst in de gehandicapten/ouderenzorg. Maar ik voel mij zeker niet voor alles bekwaam, omdat het in de nacht te weinig voorkomt (catheteriseren, vleugelnaald plaatsen). Dan zal daar toch iemand anders voor moeten komen of de tweede collega waarmee ik werk moet het kunnen en willen doen.

**Geplaatst**: 24-07-22 15:21

Re: Gehandicapten zorg..

Geplaatst: 24-07-22 15:21

Ik heb jarenlang op de groep gestaan en werkte toen 32 uur, met slaapdiensten. Vond ik heerlijk en gaf me meer vrijheid dan nu met mijn 28 uur als ambulant hulpverlener.
Bij slaapdiensten wordt een deel van je nacht betaald. Ik had er 2 A 3 in de week. Wij begonnen dan om 3 uur smiddags en eindigden om 10u in de ochtend en dan had je iets van 14 gewerkt en was je klaar voor de rest van de dag.

Nu bij ambulant plan ik mijn eigen dagen in. Soms werk ik op maandag een uurtje langer en op dinsdag weer een uurtje korter.

Overigens werk ik voor een zeer grote organisatie met veel doorgroei mogelijkheden.

Hier zie je ook wel dat mensen van 7-10 op een woning werken en dan aansluitend een dienst op de dagbesteding, bij ambulant, of als schoolondersteuner werken.

**Geplaatst**: 24-07-22 15:58

Geplaatst: 24-07-22 15:58

Olympia schreef:
Wie moet niks van flexers hebben? De clienten? Dat is op mijn groep helemaal niet zo. Het is ook hoe wij als begeleiders ermee omgaan. Soms gebeurd het wel eens dat een collega ziek is en er een uitzendkracht komt. Ja so be it. En dan zijn er clienten die dat lastig vinden. Maar zo is het leven wel eens. Je kan niet alles voorkomen/plannen en soms loopt het wel eens anders. Als wij als begeleiders aan de clienten laten merken dat het niet erg is en alles goed komt dan leren ze daar ook wel wat meer mee om te gaan.

Tja ik heb het ook zo geleerd je komt in hun huis. En helemaal sinds ik een hele mooie quote eigenlijk heb gehoord van cliënt zelf die de vraag terug stelde in wat voor pyjama wij sliepen. Eerst snapte ik niet helemaal waar het verhaal heen ging maar de clue was jij en heel veel anderen weten wel in wat voor pyjama ik slaap. Sindsdien denk ik er nog veel meer over na.

Waar ik hiervoor werkte werd het ook heel nadrukkelijk gezegd je komt in hun huis en ze mogen een eigen mening en wensen hebben.

Dat je zo denkt wordt overigens zeer gewaardeerd door familie. Ik ga graag met respect om met hun kind / broer / zus / neef / nichtje.

Het werk voor mij absoluut niet prettig. Ik ben al meedere malen geslagen door bewoners puur omdat ik ze niet begreep en hun mij niet en mij niet werd gemeld joh dit zijn eventuele triggers. Ik neem ze dit overigens niet kwalijk. En als je dan een kerel voor je hebt staan van bijna 2 meter met duidelijk gedragsproblematiek is het gewoon heel rot om flexer te zijn en daar een beetje mee in een gat te vallen.

Er gaan ook veel flexers weer weg. Meeste reden is onduidelijke communicatie. Maar ook wel mensen die echt bang worden en niet op hun plek zitten vanwege onduidelijk communicatie over bewoners.

**Geplaatst**: 24-07-22 16:09

Geplaatst: 24-07-22 16:09

Zebrastreep schreef:
Olympia schreef:
Wie moet niks van flexers hebben? De clienten? Dat is op mijn groep helemaal niet zo. Het is ook hoe wij als begeleiders ermee omgaan. Soms gebeurd het wel eens dat een collega ziek is en er een uitzendkracht komt. Ja so be it. En dan zijn er clienten die dat lastig vinden. Maar zo is het leven wel eens. Je kan niet alles voorkomen/plannen en soms loopt het wel eens anders. Als wij als begeleiders aan de clienten laten merken dat het niet erg is en alles goed komt dan leren ze daar ook wel wat meer mee om te gaan.

Tja ik heb het ook zo geleerd je komt in hun huis. En helemaal sinds ik een hele mooie quote eigenlijk heb gehoord van cliënt zelf die de vraag terug stelde in wat voor pyjama wij sliepen. Eerst snapte ik niet helemaal waar het verhaal heen ging maar de clue was jij en heel veel anderen weten wel in wat voor pyjama ik slaap. Sindsdien denk ik er nog veel meer over na.

Waar ik hiervoor werkte werd het ook heel nadrukkelijk gezegd je komt in hun huis en ze mogen een eigen mening en wensen hebben.

Dat je zo denkt wordt overigens zeer gewaardeerd door familie. Ik ga graag met respect om met hun kind / broer / zus / neef / nichtje.

Het werk voor mij absoluut niet prettig. Ik ben al meedere malen geslagen door bewoners puur omdat ik ze niet begreep en hun mij niet en mij niet werd gemeld joh dit zijn eventuele triggers. Ik neem ze dit overigens niet kwalijk. En als je dan een kerel voor je hebt staan van bijna 2 meter met duidelijk gedragsproblematiek is het gewoon heel rot om flexer te zijn en daar een beetje mee in een gat te vallen.

Er gaan ook veel flexers weer weg. Meeste reden is onduidelijke communicatie. Maar ook wel mensen die echt bang worden en niet op hun plek zitten vanwege onduidelijk communicatie over bewoners.

Oh wat naar dat je geslagen bent! Ben je daar achteraf wel goed in begeleid?
Hier zijn heel veel verschillende woongroepen, met verschillende doelgroepen. De ene vindt het leuk om met cliënten met moeilijk verstaanbaar gedrag te werken, de ander met kinderen en de volgende staat juist weer graag op een Zorggroep. Die voorkeur kan je -gelukkig- gewoon aangeven.

**Geplaatst**: 24-07-22 16:21

Geplaatst: 24-07-22 16:21

Het was niet zo schokkend maar wel vervelend als je alleen op een onbekende groep staat. Ik vindt het enger om iemand dood in bed te vinden dan geslagen te worden. Hiervoor ga ik nog hulp vragen want dit is op mijn vorige werklocatie gebeurd Je schrikt even als ze slaan maar ik spreek ze altijd streng toe. Terugslaan zie ik niet echt als een optie.

Laatste keer was meer stom van mijzelf ik kwam te dichtbij. Stond toen met een zzp'er van buitenaf op een groep en een zei ik die doen wel samen voor het slaan. Voordeel was dan zij vond dat juist wel uitdagend om mee te werken en ik vindt de mensen met downsydroom en dementie juist heel leuk om te begeleiden dus dan vang je elkaar wel op.

Ik heb nu gelukkig mijn vaste woning wat goed bij mij past. Leuk en fijn team waarin dingen goed bespreekbaar zijn. Ik voel me daar ook zeker genoeg en kan daar heerlijk mijn eigen ding doen.

**Geplaatst**: 24-07-22 16:42

Geplaatst: 24-07-22 16:42

Zebrastreep schreef:
Het was niet zo schokkend maar wel vervelend als je alleen op een onbekende groep staat. Ik vindt het enger om iemand dood in bed te vinden dan geslagen te worden. Hiervoor ga ik nog hulp vragen want dit is op mijn vorige werklocatie gebeurd Je schrikt even als ze slaan maar ik spreek ze altijd streng toe. Terugslaan zie ik niet echt als een optie.

Laatste keer was meer stom van mijzelf ik kwam te dichtbij. Stond toen met een zzp'er van buitenaf op een groep en een zei ik die doen wel samen voor het slaan. Voordeel was dan zij vond dat juist wel uitdagend om mee te werken en ik vindt de mensen met downsydroom en dementie juist heel leuk om te begeleiden dus dan vang je elkaar wel op.

Ik heb nu gelukkig mijn vaste woning wat goed bij mij past. Leuk en fijn team waarin dingen goed bespreekbaar zijn. Ik voel me daar ook zeker genoeg en kan daar heerlijk mijn eigen ding doen.

Oh iemand in bed vinden is wel heel heftig ja. Wij hebben daarvoor het ‘opvangteam’ wat je altijd kunt bellen.
Is er wel een melding gedaan van de keren dat je geslagen bent? Dat is belangrijk, om het ook voor de volgende te voorkomen door goede afspraken te maken.
Fijn dat je nu een groep hebt die bij je past.

**Geplaatst**: 24-07-22 22:15

Geplaatst: 24-07-22 22:15

Zebrastreep schreef:
Het was niet zo schokkend maar wel vervelend als je alleen op een onbekende groep staat. Ik vindt het enger om iemand dood in bed te vinden dan geslagen te worden. Hiervoor ga ik nog hulp vragen want dit is op mijn vorige werklocatie gebeurd Je schrikt even als ze slaan maar ik spreek ze altijd streng toe. Terugslaan zie ik niet echt als een optie.

Laatste keer was meer stom van mijzelf ik kwam te dichtbij. Stond toen met een zzp'er van buitenaf op een groep en een zei ik die doen wel samen voor het slaan. Voordeel was dan zij vond dat juist wel uitdagend om mee te werken en ik vindt de mensen met downsydroom en dementie juist heel leuk om te begeleiden dus dan vang je elkaar wel op.

Ik heb nu gelukkig mijn vaste woning wat goed bij mij past. Leuk en fijn team waarin dingen goed bespreekbaar zijn. Ik voel me daar ook zeker genoeg en kan daar heerlijk mijn eigen ding doen.

Een client dood in bed vinden lijkt mij ook heel akelig. Gelukkig hebben wij een goed nazorgteam voor zulke gebeurtenissen of bij heftige agressiegebeurtenissen

Hier is het verplicht om van elke agressie een melding te maken. Niet alleen om hier als pber bijv overleg te hebben met een gedragsdeskundige, maar deze meldingen kunnen ook zeer zeker nut hebben als je bij het zorgkantoor een meerzorg aanvraag doet of bijv een zzp ophoging aanvraag doet.

Als pber lees ik ook alle meldingen altijd en als ik zie dat ze de meldingen hebben beoordeelt als ernstigs dan stuur ik altijd even een mailtje na aan die collega of nog een gesprek wenselijk is. Ook geef ik bij inwerken aan dat iemand dit ook echt naar eigen gevoel moet invullen. Iets wat voor mij als niet ernstig kan zijn, kan voor een ander als wel ernstig voelen. Ik vind het heel belangrijk dat iedereen daarin eerlijk is naar zichzelf toe.

Ik ben zelf heel nuchter, terugslaan is sowieso nooit een optie. Kijken naar wat maakt dat de client onregelt raakt en hoe je dat kan voorkomen wel. Bij ons kan bijv gedrag al voortkomen omdat een planbord niet goed.

Zelf vind ik eigen regie en herstel naar het normale leven heel belangrijke punten. Maar eigen regie wel passend bij wat de client aan kan. Sommige clienten kan ik vragen wat wil je eten vanavond en de ander moet je gekaderd een keuze laten maken.

Ook kijk ik altijd naar de mogelijkheden hoe iets wel kan ipv beren op de weg zien waarom een client x niet zou kunnen doen als uitje. En ik vind mezelf daarin erg creatief. Denk ook dat alle clientvertegenwoordigers zullen benoemen dat ik het heel belangrijk vind dat mijn clienten een zo gelukkig/normaal leven hebben binnen de mogelijkheden die er zijn en dat ik werken in de driehoek ( client, clientvertegenwoordiger, pber) erg belangrijk vind. Wij hebben een woning mobiel. Stuur altijd de meest gekke selfies of filmpjes naar de verwanten toe en het leuke is. Als clienten bij familie is krijgen we ook altijd foto's en filmpjes. Het is zo leuk als een client thuis komt met een taxi en wij kunnen vragen of het uit eten gaan leuk was of bijv de taart lekker was. Zon telefoon geeft echt een extra aan het contact. Straks als we op vakantie gaan met clienten sturen we ook foto's door van wat we allemaal doen. Ze kunnen het niet vertellen, maar zo weet het thuisfront wel wat we allemaal hebben gedaan.

Ook ga ik met 5 clienten 4 dagen naar Disneyland met 2 collega's. We zijn helemaal in de dit wordt zo leuk en oh wat zullen ze genieten. Maar ik denk dat we zelf na die 4 dagen total loss zijn qua vermoeidheid. Maar alles voor de client :))

**Geplaatst**: 24-07-22 22:29

Geplaatst: 24-07-22 22:29

Ik heb er op mijn vorige werk ontslag door genomen omdat ik geen juiste nazorg kreeg. Het was een kleine organisatie, klein team en een heel kort lijntje naar de zorgondernemers.

Ik kreeg op een hele vervelende manier te horen pas na 3!!! Weken dat ik niet meer alleen mocht staan omdat ik niet goed 'gehandeld' had en bepaalde verantwoordingen niet aan kon. Ik mocht eigenlijk helemaal niks meer proberen. Motivatie was compleet weg en ik was hartstikke onzeker en ook nog eens heel zenuwachtig om mensen uit bed te halen en ik voelde me heel erg in de steek gelaten door zowel de zorgondernemers als het team. Ook werd ik steeds vergelijken met de collega die erbij was die overigens toen nog stagiaire was wat met mijn ervaring nooit , maar dan ook nooit gemogen had. Beide eigenlijk compleet aan ons lot over gelaten. Maar omdat hij haar als eerste vond en 112 had gebeld werd hij bijna als een held onthaald. Ik heb hier ook nog excuses voor gekregen dat de zorgondernemers mij hadden vergeleken met een andere collega. Ik vroeg regelmatig om hulp en dat ik er wat mee wou doen. Dan kreeg ik maar tips als lees dit boek maar... op den duur zei ik ook ik heb hier niks aan maar dan kreeg ik weer het ene na het andere verwijt. Ze hadden eigenlijk moeten zeggen sorry we weten niet hoe we je kunnen helpen maar zullen we samen opzoek naar begeleiding van buitenaf? Nee ik moest maar naar de psycholoog om aan mijn angsten te werken. Maar goed ik heb de afgelopen jaren al bij een psycholoog gelopen en ik weet wanneer het nodig is en dat gevoel had ik nu niet. Ze wouden er eigenlijk gewoon simpel vanaf komen.

Op de duur kreeg ik dus een aanbod van een andere organisatie en toen is de bom eigenlijk gebarsten en heb ik ontslag genomen. Ook voor mijn eigen gemoedstoestand. Eerste waarnaar ik heb geïnformeerd is of ze haar een hulpteam hadden anders was ik er niet begonnen want een herhaling had ik geen zin in.

Ik heb nu nog wel spanning om mensen uit bed te halen. Het is maar kort maar wel heel vervelend. Ik mag hier ieder moment daar nog om hulp voor vragen en wil dat eigenlijk ook nog wel doen. Maar wel is mijn motivatie en plezier gelukkig weer terug gekomen ( en een deel van het zelfvertrouwen ook).

**Geplaatst**: 24-07-22 22:35

Geplaatst: 24-07-22 22:35

Mocht je een inkijkje willen in de familie-kant: je mag altijd PB-en. Mijn broer behoort tot de categorie EMB en woont al bijna z'n hele leven intramuraal.

Behalve medicatie krijgt hij weinig echt medische zorg. Meer gedragsbegeleiding (hij was vroeger veel agressiever dan nu) en de dagelijkse zorg als wassen, verschonen, eten geven etc.

Ik heb een hele fijne band met de begeleiders op zijn groep. Er wordt met zoveel liefde voor hem gezorgd!! En hij is zeker niet de makkelijkste...

Ik heb diep, diep respect voor jullie allemaal! $_/-\o_$

**Geplaatst**: 24-07-22 23:59

Re: Gehandicapten zorg..

Geplaatst: 24-07-22 23:59

Ik lees dit topic nu al een tijdje mee en vind het oprecht echt interessant.

Ik ben als zorgbeveiliger op een zorginstelling aanwezig waar agressie voorkomt.

Mooi beroep hebben de begeleiders.

**Geplaatst**: 25-07-22 00:16

Re: Gehandicapten zorg..

Geplaatst: 25-07-22 00:16

Wat een fijn topic
Ik ben een maand geleden afgestudeerd als mmz persoonlijk begeleider specifieke doelgroepen. En sinds een maand een 30 uur vast contract als persoonlijk begeleider op een agressieve gedragsgroep waar ik al afgelopen ander half jaar weekend kracht ben geweest tijdens mijn opleiding.

Wat een heerlijk beroep en echt een doelgroep waar mijn hart van nature ligt. Natuurlijk heel heftig deze doelgroep maar ik haal er zoveel energie uit

**Geplaatst**: 25-07-22 09:02

Re: Gehandicapten zorg..

Geplaatst: 25-07-22 09:02

Ik heb wel respect hoor, voor de begeleiders die moeten dealen met agressie.
Heb dat zelf in andere sectoren gehad en ik herken ook wel het gevoel dat je aan je lot wordt overgelaten/ er alleen voor staat. Dat is echt ontzettend naar.

**Geplaatst**: 25-07-22 09:15

Re: Gehandicapten zorg..

Geplaatst: 25-07-22 09:15

Ik werk als zorgcoördinator / persoonlijk begeleider op een LVB- woongroep. Mijn taken bestaan naast het reguliere groeps/begeleiderswerk uit het schrijven en opzetten van de begeleidingsplannen en persoonlijke doelen, herindicaties, onderhouden van contact met derden zoals familie, mentor, bewindvoerder, uitkeringsinstanties, therapeuten enz. Daarnaast is het mijn taak om het begeleidersteam op de hoogte te houden van de afspraken en te bewaken of dit goed wordt uitgevoerd.

Ik ben HBO gediplomeerd, maar kom wel uit een andere richting (pabo/onderwijs). Ik vind mijn werk erg leuk, veel persoonlijk contact en je bouwt echt een band op met je bewoners. Voor mij zijn de extra taken wel waar ik uitdaging uit haal. Enkel begeleiden zou me te weinig voldoening geven. Het is alleen wel zo dat het vaak druk is met het begeleiden waardoor ik (te) weinig tijd heb voor mijn overige taken. Ik draai diensten van 7,5 uur (vroeg en laat) en van 13 of 15 uur (laatslaap). Op deze manier kom ik wel goed aan mijn uren (32). Van korte diensten zou ik niet blij worden.

Op onze groep is op het moment niet veel agressie. In het verleden wel meer. Ik werk hier nu ruim 3 jaar, maar ik heb daarvoor 8 jaar als persoonlijk begeleidster in een TBS kliniek voor LVBers gewerkt. Daar was agressie aan de orde van de dag. Ik vond het toen geen probleem maar ik zou nu niet meer terug willen.

**Geplaatst**: 25-07-22 09:23

Geplaatst: 25-07-22 09:23

Ik vind het een lastige. Ik kan zelf makkelijk dealen met agressie. Maar de agressie kan ook een manier zijn om iets duidelijk te maken van een client. Die kan het namelijk alleen maar op die manier duidelijk maken. En aan ons de kunst om de client met zijn vraag achter de agressie te zien. Of ervoor te zorgen dat je als begeleider weer voorspelbaar wordt. Veel clienten met agressie hebben een agressieprotocol. Hierdoor weet de begeleiding precies wat ze bij gedrag x moeten doen. Het blijft belangrijk om als de client ontregelt is ook die veiligheid en nabijheid te bieden die hij nodig heeft op welke manier dat dan ook is.

En het blijft belangrijk dat je als team samen met de gedragsdeskundige daar voor open blijft staan wat de vraag/hulpvraag achter het gedrag.

Soms zijn het ook heel kleine dingen. Ik heb ook op mn oude groep een client gehad die elke keer mijn deo uit mijn tas pakte en half leegspoot op haar kleding. Tot ik een keer een andere deo meehad. Die pakte ze niet. De conclusie. Ze vond mijn deo gewoon veel lekkerder ruiken die ik bijna standaard in mijn tas mee had. Die ook gekocht voor haar en hierna bleef ze uit mijn tas. Soms kan iets al heel kleins zijn qua oplossing en je maakt een client heel blij

Of bijv ons Disney avontuur. Dat is ooit begonnen voor de Corona met een wens van een client. Dan ga ik kijken is dit mogelijk, hoe kunnen we het mogelijk maken etc.

**Geplaatst**: 25-07-22 14:42

Geplaatst: 25-07-22 14:42

Zebrastreep schreef:
Ik heb er op mijn vorige werk ontslag door genomen omdat ik geen juiste nazorg kreeg. Het was een kleine organisatie, klein team en een heel kort lijntje naar de zorgondernemers.

Ik kreeg op een hele vervelende manier te horen pas na 3!!! Weken dat ik niet meer alleen mocht staan omdat ik niet goed 'gehandeld' had en bepaalde verantwoordingen niet aan kon. Ik mocht eigenlijk helemaal niks meer proberen. Motivatie was compleet weg en ik was hartstikke onzeker en ook nog eens heel zenuwachtig om mensen uit bed te halen en ik voelde me heel erg in de steek gelaten door zowel de zorgondernemers als het team. Ook werd ik steeds vergelijken met de collega die erbij was die overigens toen nog stagiaire was wat met mijn ervaring nooit , maar dan ook nooit gemogen had. Beide eigenlijk compleet aan ons lot over gelaten. Maar omdat hij haar als eerste vond en 112 had gebeld werd hij bijna als een held onthaald. Ik heb hier ook nog excuses voor gekregen dat de zorgondernemers mij hadden vergeleken met een andere collega. Ik vroeg regelmatig om hulp en dat ik er wat mee wou doen. Dan kreeg ik maar tips als lees dit boek maar... op den duur zei ik ook ik heb hier niks aan maar dan kreeg ik weer het ene na het andere verwijt. Ze hadden eigenlijk moeten zeggen sorry we weten niet hoe we je kunnen helpen maar zullen we samen opzoek naar begeleiding van buitenaf? Nee ik moest maar naar de psycholoog om aan mijn angsten te werken. Maar goed ik heb de afgelopen jaren al bij een psycholoog gelopen en ik weet wanneer het nodig is en dat gevoel had ik nu niet. Ze wouden er eigenlijk gewoon simpel vanaf komen.

Op de duur kreeg ik dus een aanbod van een andere organisatie en toen is de bom eigenlijk gebarsten en heb ik ontslag genomen. Ook voor mijn eigen gemoedstoestand. Eerste waarnaar ik heb geïnformeerd is of ze haar een hulpteam hadden anders was ik er niet begonnen want een herhaling had ik geen zin in.

Ik heb nu nog wel spanning om mensen uit bed te halen. Het is maar kort maar wel heel vervelend. Ik mag hier ieder moment daar nog om hulp voor vragen en wil dat eigenlijk ook nog wel doen. Maar wel is mijn motivatie en plezier gelukkig weer terug gekomen ( en een deel van het zelfvertrouwen ook).

Je kan ook achteraf altijd nog praten met iemand binnen de plek waar je nu werkt, bijv bedrijfsmaatschappelijk werk. Het is toch wel goed om de eerdere vervelende ervaringen een plek te kunnen geven. Ik kan het natuurlijk niet voor jou invullen maar het komt op mij over alsof het nog niet helemaal verwerkt is.

**Geplaatst**: 25-07-22 15:22

Geplaatst: 25-07-22 15:22

Ik kreeg de vraag laatst ook maar wil je nog hulp en toen pas kwam het besef dat ik dacht eigenlijk weet ik helemaal niet zo goed wat ik ermee wil ene helft van mijn hersenen riep ja en de andere kant riep heel hard nee.

Ene kant is het weer oude wonden openhalen en het verhaal steeds weer moeten doornemen , en aan de anders kant is het goed om er over te praten.

Het is wel 100% zeker dat ik van die spanning af wil tijdens een ochtenddienst. Als ik eenmaal zie dat iemand wakker is zakt het af. En als iedereen uit bed is , is het volledig weg.

Met een avonddienst heb ik er geen last van dat scheelt alweer een hoop.

**Geplaatst**: 05-08-22 08:42

Re: Gehandicapten zorg..

Geplaatst: 05-08-22 08:42

Ik heb ondertussen kennis gemaakt met de groep en ga nog een deel van een dienst meedraaien.
Ben erg benieuwd..

**Geplaatst**: 05-08-22 08:57

Re: Gehandicapten zorg..

Geplaatst: 05-08-22 08:57

Hoe vond je het?

**Geplaatst**: 11-08-22 10:24

Re: Gehandicapten zorg..

Geplaatst: 11-08-22 10:24

Zie nu pas je vraag.
Super leuk, en ga nog een deel meelopen.
Maar waar ik wel wat mee zit is dat ik me afvraag hoe hoog de werkdruk gaat zijn. Met name voor iemand als ik zonder specifieke ervaring..