Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-08-15 21:04

Re: Toekomst: willen we veel te snel, veel te veel?

Geplaatst: 27-08-15 21:04

Tsjah, we willen heel veel, maar we moeten ook een hoop... Dat is een beetje het punt natuurlijk. Het verbouwen van een huis kost heus geen 10 jaar, maar als je beide fulltime werkt en daarnaast ook nog een huis moet verbouwen, dan duurt het allemaal wat langer. Ik spreek uit ervaring en ik zou het niet nog een keer doen. 1,5jr hier en het is nog niet af en we zijn beide helemaal gesloopt en kunnen de vibe niet meer te pakken krijgen om het nog af te maken.

Want: kantooruren werken, in de avonduren boodschappen doen, koken, eten, boel opruimen, wasje draaien en vouwen en je avond is alweer voorbij. In de weekenden boodschappen doen, schoonmaken en met een beetje geluk nog wat klussen want voor je het weet is het weer maandag. Je vrije dagen gaan allemaal op aan afspraken met aannemers, klusjesmannen, keukenboer etc. Wij konden het eerste jaar helemaal geen vrij nemen om uit te rusten, alleen maar dagen waarop afspraken gepland staan en om te klussen.

Hier verdienen we te veel voor een sociale huurwoning en een vrije sector woning is 2x zo duur als een koopwoning.

Ik zou dolgraag kids willen maar de kinderopvang kost hier meer dan dat ik zelf verdien. Huis moet betaald worden maar dat gaat niet op 1 salaris. Dus gewerkt zal er worden en zolang we niet genoeg hebben gespaard om een paar jaar thuis te zitten of minder te werken kunnen er in mijn ogen gewoon geen kinderen komen.

Ik snap wel dat men tegenwoordig steeds later kinderen krijgt (met alle verhoogde risico's en zorgkosten van dien) want het is voor jonge mensen bijna niet haalbaar om een beetje fatsoenlijk je zaakjes op orde te hebben voordat je 30/35 bent.

**Geplaatst**: 27-08-15 22:06

Geplaatst: 27-08-15 22:06

_Nelleke_ schreef:
Tsjah, we willen heel veel, maar we moeten ook een hoop... Dat is een beetje het punt natuurlijk. Het verbouwen van een huis kost heus geen 10 jaar, maar als je beide fulltime werkt en daarnaast ook nog een huis moet verbouwen, dan duurt het allemaal wat langer. Ik spreek uit ervaring en ik zou het niet nog een keer doen. 1,5jr hier en het is nog niet af en we zijn beide helemaal gesloopt en kunnen de vibe niet meer te pakken krijgen om het nog af te maken.

Want: kantooruren werken, in de avonduren boodschappen doen, koken, eten, boel opruimen, wasje draaien en vouwen en je avond is alweer voorbij. In de weekenden boodschappen doen, schoonmaken en met een beetje geluk nog wat klussen want voor je het weet is het weer maandag. Je vrije dagen gaan allemaal op aan afspraken met aannemers, klusjesmannen, keukenboer etc. Wij konden het eerste jaar helemaal geen vrij nemen om uit te rusten, alleen maar dagen waarop afspraken gepland staan en om te klussen.

Hier verdienen we te veel voor een sociale huurwoning en een vrije sector woning is 2x zo duur als een koopwoning.

Ik zou dolgraag kids willen maar de kinderopvang kost hier meer dan dat ik zelf verdien. Huis moet betaald worden maar dat gaat niet op 1 salaris. Dus gewerkt zal er worden en zolang we niet genoeg hebben gespaard om een paar jaar thuis te zitten of minder te werken kunnen er in mijn ogen gewoon geen kinderen komen.

Ik snap wel dat men tegenwoordig steeds later kinderen krijgt (met alle verhoogde risico's en zorgkosten van dien) want het is voor jonge mensen bijna niet haalbaar om een beetje fatsoenlijk je zaakjes op orde te hebben voordat je 30/35 bent.

je kunt je ook afvragen waarom je verbouwen 'moet'....als alles het gewoon doet?
Eigelijk is het vreemd dat we alles zo perfect willen hebben.Ons daarvoor rotwerken en er dan vervolgens weinig thuis zijn om er van te genieten

**Geplaatst**: 27-08-15 22:08

Re: Toekomst: willen we veel te snel, veel te veel?

Geplaatst: 27-08-15 22:08

Als de dat niet deden gingen we nog steeds dood bij bevallingen en leefden we nog in grotten/bossen zonder vuur.

**Geplaatst**: 27-08-15 22:13

Geplaatst: 27-08-15 22:13

Eulogy schreef:
Ik heb dit gevoel soms al en ik ben nog maar 20 Mijn vriend wil jong kinderen, maar hij is 2 jaar ouder dan ik (als we het erover hebben zegt hij altijd dat 28 hem de perfecte leeftijd lijkt maar eh, dan ben ik dus nog maar 26 en dat vind ik wel erg jong).

Daar had ik op jou leeftijd(oef,...nu klink ik oud) onmiddellijk binndingsangst en verlatingsdrang van gekregen. :')

Ik ben een laatbloeier. Ik wist vroeger nooit wat. Niet wat ik qua werk wilde gaan doen, of ik kinderen zou willen, etc, etc.

Ik wilde het dus zeker niet allemaal heel snel.

**Geplaatst**: 27-08-15 22:19

Re: Toekomst: willen we veel te snel, veel te veel?

Geplaatst: 27-08-15 22:19

Geerke, als je een casco huis koopt zal je toch iets moeten doen! Ik vond 2 weken slapen op een kale betonnen vloer op een matrasje genoeg! En een toilet in huis is geen luxe maar gewoon een noodzaak, evenals badkamer en keuken.

Iedere 5jr een nieuw interieur vind ik iets anders dan gewoon een kaal opgeleverde woning afbouwen.

**Geplaatst**: 27-08-15 22:34

Geplaatst: 27-08-15 22:34

Ik heb ook het gevoel dat het allemaal veel te snel gaat. Ik zei eerst dat ik voor mn 30e een eerste kind zou willen, maar nu ik er nog maar 3 jaar vanaf zit moet ik er nog steeds niet aan denken. Ik wil nog zoveel van de wereld zien en daar werk ik ook veel en hard voor. Ik vind dat de wereld zoveel moois te bieden heeft.

**Geplaatst**: 27-08-15 22:47

Geplaatst: 27-08-15 22:47

_Nelleke_ schreef:
Geerke, als je een casco huis koopt zal je toch iets moeten doen! Ik vond 2 weken slapen op een kale betonnen vloer op een matrasje genoeg! En een toilet in huis is geen luxe maar gewoon een noodzaak, evenals badkamer en keuken.

Iedere 5jr een nieuw interieur vind ik iets anders dan gewoon een kaal opgeleverde woning afbouwen.

dat is wat anders natuurlijk

Maar ik ken ze die zich diep in de schulden steken omdat de keuken niet naar wens is en de vloer.Zou ik dus nooit doen.

**Geplaatst**: 28-08-15 09:15

Geplaatst: 28-08-15 09:15

NatasjavE schreef:
Eulogy schreef:
Ik heb dit gevoel soms al en ik ben nog maar 20 Mijn vriend wil jong kinderen, maar hij is 2 jaar ouder dan ik (als we het erover hebben zegt hij altijd dat 28 hem de perfecte leeftijd lijkt maar eh, dan ben ik dus nog maar 26 en dat vind ik wel erg jong).

Daar had ik op jou leeftijd(oef,...nu klink ik oud) onmiddellijk binndingsangst en verlatingsdrang van gekregen.

Ik ben een laatbloeier. Ik wist vroeger nooit wat. Niet wat ik qua werk wilde gaan doen, of ik kinderen zou willen, etc, etc.

Ik wilde het dus zeker niet allemaal heel snel.

Ik word morgen 27 en weet nog altijd niet wat ik wil worden als ik groot ben

**Geplaatst**: 28-08-15 09:19

Re: Toekomst: willen we veel te snel, veel te veel?

Geplaatst: 28-08-15 09:19

Dat weet ik ook pas sinds 1,5jr heel zeker. Door schade en schande wijs geworden en vooral erachter gekomen wat ik niet wil, maar ook erachter gekomen wat wel heel goed bij me past. Toevallig iets waarvan mijn naasten al jaren zeggen: 'waarom ga je dat niet doen, vind ik echt iets voor jou' waarop ik altijd direct zei: 'neejoh, niks voor mij'.

**Geplaatst**: 28-08-15 09:21

Geplaatst: 28-08-15 09:21

Ja hier precies hetzelfde dilemma, deze maand 29 geworden. "vroeger" zei ik altijd dat ik op mn 27e kinderen wilde, nou dat wordt hem sowieso al niet meer.
Verder een super leuke en lieve vriend, groot appartement en allebei een vaste baan. We weten dat we kinderen willen (als ons dat gegund is), maar wanneer? We zijn beide gek op reizen, hebben een heerlijk leven samen en genieten van elke dag. Laatst is mijn beste vriendin bevallen, dan krijg ik toch wel even de kriebels hoor, wat heerlijk zo'n hummeltje. Maar dan komen mijn rationale gedachten weer en raak ik in de war. Tot die tijd leven we gewoon lekker zo verder. Trouwen, graag, maar geen noodzaak. We zitten nu meer zo van, we zien wel waar het schip strand....

**Geplaatst**: 28-08-15 09:33

Geplaatst: 28-08-15 09:33

Irene_S schreef:
Laatst is mijn beste vriendin bevallen, dan krijg ik toch wel even de kriebels hoor, wat heerlijk zo'n hummeltje. Maar dan komen mijn rationale gedachten weer en raak ik in de war. Tot die tijd leven we gewoon lekker zo verder. Trouwen, graag, maar geen noodzaak. We zitten nu meer zo van, we zien wel waar het schip strand....

Hier hetzelfde gevoel, alleen gaan mijn kriebels niet weg bij het zien van mijn hoogzwangere beste vriendin

**Geplaatst**: 28-08-15 09:44

Geplaatst: 28-08-15 09:44

Xanthippe schreef:
Irene_S schreef:
Laatst is mijn beste vriendin bevallen, dan krijg ik toch wel even de kriebels hoor, wat heerlijk zo'n hummeltje. Maar dan komen mijn rationale gedachten weer en raak ik in de war. Tot die tijd leven we gewoon lekker zo verder. Trouwen, graag, maar geen noodzaak. We zitten nu meer zo van, we zien wel waar het schip strand....

Hier hetzelfde gevoel, alleen gaan mijn kriebels niet weg bij het zien van mijn hoogzwangere beste vriendin

Nou hier duurt het ook eventjes hoor, een andere vriendin is nu ook zwanger. Zo mooi! Maar dan denk ik aan hoe dat met mijn paard moet, met spontaan even naar vrienden, weekendjes weg. (Ik woon in Zuid oost Drenthe en mijn vrienden en familie voornamelijk in Brabant) Maarja moet ik mijn leven inrichten op anderen? Ik weet het niet..... dat zijn de rationale gedachten die door mn hoofd spoken

**Geplaatst**: 28-08-15 09:47

Re: Toekomst: willen we veel te snel, veel te veel?

Geplaatst: 28-08-15 09:47

Ik heb nog niemand gezien met kids, werk en tijd over voor de paarden.

**Geplaatst**: 28-08-15 09:49

Geplaatst: 28-08-15 09:49

Irene_S schreef:
Nou hier duurt het ook eventjes hoor, een andere vriendin is nu ook zwanger. Zo mooi! Maar dan denk ik aan hoe dat met mijn paard moet, met spontaan even naar vrienden, weekendjes weg. (Ik woon in Zuid oost Drenthe en mijn vrienden en familie voornamelijk in Brabant) Maarja moet ik mijn leven inrichten op anderen? Ik weet het niet..... dat zijn de rationale gedachten die door mn hoofd spoken

Begrijp ik helemaal, want hier zijn ook een tijdlang redenen geweest om niet aan kinderen te beginnen.
Maar ik ben er ook heilig van overtuigd dat er altijd méér redenen gaan zijn om het niet te doen dan om het wel te doen. En als het kind er eenmaal is, gaat het toch allemaal wel mee door, denk ik

_Nelleke_ schreef:
Ik heb nog niemand gezien met kids, werk en tijd over voor de paarden.

Lijkt mij perfect doenbaar mits een partner die serieus meehelpt en van aanpakken weet. (zoals de mijne :p)

**Geplaatst**: 28-08-15 09:50

Geplaatst: 28-08-15 09:50

Heel herkenbaar allemaal!

Ik ben 24 maar heb echt vaak het onrustige gevoel dat ik 'alles niet meer ga halen'. Als ik dan rustig nadenk slaat het nergens op, maar ik voel het wel.

Altijd gezegd dat 28 voor mij de max is voor een kind, maar 4 jaar is zo kort om mijn andere doelen nog te halen... Dat lukt nooit! We wonen nu sinds kort in een huurhuis maar willen volgend jaar verhuizen, liefst paarden aan huis. Dat betekent wel heel veel klussen. Hoe gaan we dat allemaal doen met tijd, geld etc? Moeten onze paarden dan weg? Heb ik dat er voor over? Drama.

Ik kan het maar moeilijk los laten. Probeer er zo weinig mogelijk aan te denken maar dat lost het probleem uiteraard ook niet op.

Tips heb ik dus helaas niet :')

**Geplaatst**: 28-08-15 13:31

Geplaatst: 28-08-15 13:31

NatasjavE schreef:
Eulogy schreef:
Ik heb dit gevoel soms al en ik ben nog maar 20 Mijn vriend wil jong kinderen, maar hij is 2 jaar ouder dan ik (als we het erover hebben zegt hij altijd dat 28 hem de perfecte leeftijd lijkt maar eh, dan ben ik dus nog maar 26 en dat vind ik wel erg jong).

Daar had ik op jou leeftijd(oef,...nu klink ik oud) onmiddellijk binndingsangst en verlatingsdrang van gekregen.

Ik ben een laatbloeier. Ik wist vroeger nooit wat. Niet wat ik qua werk wilde gaan doen, of ik kinderen zou willen, etc, etc.

Ik wilde het dus zeker niet allemaal heel snel.

Oh ja we hebben het er ook alleen een beetje voor de grap over hoor, het is echt niet zo dat we daar nu al serieus over nadenken

Ik weet al sinds ik heel jong ben precies wat ik wil en ga er dan ook heel doelgericht voor, dus het past wel bij m'n karakter. Hoewel ik ook altijd (echt al vanaf m'n 14e/15e) heel hard riep dat ik geen kinderen wilde, dat ik een carriere wilde, nooit wilde settlen en me nooit zou laten tegenhouden door een relatie oid, maar dat is, op de carriere na, toch een beetje anders gelopen

**Geplaatst**: 28-08-15 14:27

Re: Toekomst: willen we veel te snel, veel te veel?

Geplaatst: 28-08-15 14:27

Je plannen aanpassen dat is ook alleen maar normale, gezonde ontwikkeling denk ik

Alles hoeft in principe ook helemaal niet perfect te zijn, vaak zijn dingen leuker als je het allemaal een beetje loslaat. Maar voor sommige stappen moet de basis gewoon goed zijn vind ik...

En aan kinderen (of van mijn part dieren) beginnen vind ik daarbij een hele belangrijke dat je dat niet doet met "ach het komt wel goed" terwijl je niet als uitgangspunt hebt dat je zaakjes voor elkaar zijn qua zorg kunnen geven, inkomsten en goede huisvesting zeg maar.

Dat je daar zelf voor kiest om in een rommeltje toch er voor te gaan is 1 ding, maar om daar nu een ander levend wezen toe te veroordelen....heel bewust... dan neem je geen verantwoordelijkheid vind ik

**Geplaatst**: 02-09-15 15:17

Re: Toekomst: willen we veel te snel, veel te veel?

Geplaatst: 02-09-15 15:17

heel herkenbaar, ik had 'vroeger'

ook een beeld voor mij hoe ik het precies wilde, uiteindelijk al best veel voor elkaar gekregen behalve trouwen en een kindje

Heb een leuke, goedbetaalde baan, een eigen koophuis, een paardje, 2 lieve katten en een super lieve vriend! Ben nu 27 en zou erg graag voor mijn 30st een kindje willen, trouwen vind ik minder belangrijk. Maar wil ook nog erg graag meer van de wereld zien.. dilemma, nu maar eerst sparen en zie wel wat de toekomst brengt!

**Geplaatst**: 02-09-15 15:21

Geplaatst: 02-09-15 15:21

_Nelleke_ schreef:
Ik heb nog niemand gezien met kids, werk en tijd over voor de paarden.

Meldt zich!

Werk, kind en 2 paarden.

**Geplaatst**: 02-09-15 15:27

Re: Toekomst: willen we veel te snel, veel te veel?

Geplaatst: 02-09-15 15:27

Ik had vroeger een beeld van, mooie boerderij met veel land, mooie stallen en veel paarden.

4 Jaar geleden mijn eerste paardje gekocht zonder het land die er bij hoorde (geluk gehad) toen de direct erna de tweede. Twee jaar met twee paardjes gedaan en toen begon het weer te kriebelen, nog een derde erbij die drachtig was dus ook meteen weer de vierde.

Dit was in 2013, nog steeds geen land van mij, geluk gehad, bij mijn ouders in de buurt land kunnen lenen voor twee jaar.

In december van dit jaar krijgen mijn vriend en ik de lang verwachte sleutels van mijn lang verwachte boerderijtje met land er bij.

Misschien wel heel veel geluk gehad dat het zo gelopen is en dat ik toch krijg waar ik altijd al van gedroomd heb

Kinderen en trouwen dat kan zo veel later nog wel haha

**Geplaatst**: 03-09-15 11:32

Geplaatst: 03-09-15 11:32

Ik heb de OP gelezen en nog wat berichten tussendoor. (Lees binnenkort wel helemaal bij).

Ik herken het gevoel. Mijn eerste echt serieuze relatie startte toen ik 17 was. We zijn bijna 5 jaar samen geweest, alle dromen van de wereld natuurlijk samen gepland. We waren bezig met het kopen van een huis, vlak daarna strandde de relatie. Te jong, teveel willen, vast herkenbaar. Achteraf een mooie levensles met veel leuke herinneringen.

Maar ik herken dus, huisje, boompje, beestje en baby's. Ik had ook een heel 'levensplan'. Ik wilde graag trouwen met hem, voor mijn 25ste de eerste, koophuis etc etc. Ik ben nadat mijn relatie stuk liep ook heel lang van slag geweest en heb echt moeten dealen met het feit dat die 'planning' dus niet ging lopen zoals gepland.

Nu ben ik 25, geen baby's! Wel een leuke baan, appartementje, auto, alles eigenlijk op orde. Pas iemand leren kennen en nu dus aan het daten. Niks van mijn 'levensplan' waar gemaakt zoals gepland, maar ik had het niet anders willen doen uiteindelijk! Ik heb nu kunnen genieten van citytripjes met mijn beste vriendinnetje, lekkere weekendjes weggeweest, festivals en andere feestjes, hele weekenden stappen, eindeloos uiteten etc. En dat had ik voor geen goud willen missen!

Maarrrr.. toch blijft dat huisje, boompje, beestje gevoel wel kriebelen en mijn hart en hormonen slaan nog steeds op hol bij het zien van baby's. Maar goed wie weet wat die date in de toekomst brengt

**Geplaatst**: 03-09-15 11:37

Geplaatst: 03-09-15 11:37

Shivatjuh01 schreef:
. Ik had ook een heel 'levensplan'. Ik wilde graag trouwen met hem, voor mijn 25ste de eerste, koophuis etc etc. Ik ben nadat mijn relatie stuk liep ook heel lang van slag geweest en heb echt moeten dealen met het feit dat die 'planning' dus niet ging lopen zoals gepland.

Dit inderdaad

Ik heb best even moeten slikken toen ik op mijzelf ging in mijn huur-appartementje. Helemaal alleen. Dat was niet volgens plan. Achteraf is het alleen maar goed zo, maar ik was best wel teleurgesteld in mijzelf. Slaat ook helemaal nergens op

**Geplaatst**: 03-09-15 11:41

Geplaatst: 03-09-15 11:41

Winged schreef:
Shivatjuh01 schreef:
. Ik had ook een heel 'levensplan'. Ik wilde graag trouwen met hem, voor mijn 25ste de eerste, koophuis etc etc. Ik ben nadat mijn relatie stuk liep ook heel lang van slag geweest en heb echt moeten dealen met het feit dat die 'planning' dus niet ging lopen zoals gepland.

Dit inderdaad Ik heb best even moeten slikken toen ik op mijzelf ging in mijn huur-appartementje. Helemaal alleen. Dat was niet volgens plan. Achteraf is het alleen maar goed zo, maar ik was best wel teleurgesteld in mijzelf. Slaat ook helemaal nergens op

Ja precies dat! Teleurstelling in jezelf, achteraf kijk ik er op terug en denk ik, ik heb het toch maar mooi allemaal alleen gedaan!

Ik kan nu nog midden in de nacht als ik naar het toilet loop slaapdronken denken, goh, dit is echt mijn eigen appartement :')

**Geplaatst**: 03-09-15 11:45

Geplaatst: 03-09-15 11:45

Weet je wat nog erger is ?
Huisje tuintje boompje kindje iedereen wil dit persee.
Door de financiële druk die hier mee gepaard gaan. word er getrouwd komen de kindjes en gaan ze een tijdje later uit mekaar.
Mijn advies geniet van elke dag. Veel water bij de wijn doen in een relatie.
Kopen naar budget en kinderen niet naar de kinderopvang doen. .
Niet persee binnen de 5 jaar een kast van een villa kopen met een aangelegde tuin etc...
Ik snap echt niet hoe veel mensen het allemaal voor mekaar kunnen krijgen.

**Geplaatst**: 03-09-15 12:08

Geplaatst: 03-09-15 12:08

kitobeer schreef:
Weet je wat nog erger is ?
Huisje tuintje boompje kindje iedereen wil dit persee.
Door de financiële druk die hier mee gepaard gaan. word er getrouwd komen de kindjes en gaan ze een tijdje later uit mekaar.
Mijn advies geniet van elke dag. Veel water bij de wijn doen in een relatie.
Kopen naar budget en kinderen niet naar de kinderopvang doen. .
Niet persee binnen de 5 jaar een kast van een villa kopen met een aangelegde tuin etc...
Ik snap echt niet hoe veel mensen het allemaal voor mekaar kunnen krijgen.

Dit is wel heel gemakkelijk gesteld. Als ik met mijn vriend kinderen krijg in mijn koophuisje, gaan de kindjes toch echt een dag of drie per week naar de opvang. Omdat ik mijn werk fantastisch vindt en mijn het zijne ook, omdat ik vind dat het goed is voor de kleine om in verschillende omgevingen te leren zijn, omdat ik hem thuis nooit alle dingen kan leren die ze in de opvang wel leren en omdat ik weiger mijn hele leven alleen maar om een kindje te laten draaien.

Overigens is het wel herkenbaar. Ik had van mijn 19e tot mijn 25e (vorig jaar) een vaste relatie, huisje gekocht, alles op de rit. Vorige zomer hadden we het over kleintjes en toen sloeg de twijfel toe. Toch nog maar een nieuwe spiraal laten zetten (die moest vervangen) en ik oktober de stekker uit mijn relatie getrokken.

Nu een nieuwe vriend, maar nog lang niet toe aan kindjes. We willen ze allebei wel heel graag en kijken enorm uit naar het moment dat we er wel klaar voor zijn. Heb net een huisje gekocht (alleen!) en we gaan aan het eind van het jaar samenwonen. Geen kindjes voor mijn 25e dus, maar met een beetje geluk wel nog voor m'n 30e.

Wat ik trouwens niet snap, is dat mensen het idee hebben dat er van alles moet. Ik wil heel veel, maar dit moet allemaal niet hoor. Het is simpelweg waar ik blij van word.