Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-05-15 13:08

Geplaatst: 24-05-15 13:08

Jeetje wat een moeilijk gedoe zeg...

Hoe wil hij je 's nachts ondersteunen? Als jij bv wilt geven moet je toch echt wakker zijn... Mijn vriend ligt dan echt gewoon onverstoorbaar te pitten hoor

Ik pluk mijn baby uit bed als hij wakker wordt en ik voed hem... Vervolgens hou ik hem nog een 10 minuutjes recht om te voorkomen dat hij spuugt... Dan gaat ie weerzijn bedje in...

Heel fijn dat de papa wilt ondersteunen... En die steun zul je ook echt nodig hebben... Maar bedenk alsjeblieft iets waarmee het ook haalbaar is! De hele zooi overpendelen om de 2 weken gaat het echt niet worden... Samenwonen indien er geen liefdesrelatie is ook niet... Dit gaat echt te veel energie kosten en geloof me... Die heb je niet.

Bovendien krijg ik uit je posts het gevoel dat jij toch echt meer voor hem voelt... Die spanningen gaat het kindje echt meekrijgen... Het samenwonen en om de 2 weken naar een ander huis is echt nog steeds samenwonen... Je zit nog steeds op elkaars lip... Wederom spanningen... En ik voorzie grote problemen voor het moment waarop er andere relaties in het spel gaan komen...

Ik zou toch kijken voor een vorm van co ouderschap waarbij er niet constant bij elkaar gelogeerd moet worden...

**Geplaatst**: 24-05-15 13:11

Geplaatst: 24-05-15 13:11

Nelleke: Jawel, maar dan moet de vriendschap dat wel aankunnen wil ik daar mee zeggen.
Als hij eigenlijk al niet samen wilde wonen en het omwille van de baby toch doet is er een kans dat er snel ruzies ontstaan als de verse moeder overgenomen wordt door die kl'te hormonen en zich totaal onredelijk gedraagd.
Er zijn misschien weinig vrouwen die het toegeven of willen inzien, ze geven doorgaans liever de niet begrijpende partner de schuld zie ik in mijn omgeving.

**Geplaatst**: 24-05-15 14:25

Geplaatst: 24-05-15 14:25

Ik heb letterlijk 9 maanden moeten ontzwangeren haha

**Geplaatst**: 24-05-15 14:45

Geplaatst: 24-05-15 14:45

Liselot schreef:
vrouwke schreef:
Ik weet niet wat ik zou doen in deze situatie.
Het is zo'n gedoe voor de baby.
Ik zou gewoon de baby bij je thuis houden en als die wilt mag hij komen.
Het is wat jij wilt, niet wat hij wilt.
Jij draagt het kind, enz.
Hij heeft zich maar te schikken naar jou, en jij niet naar hem.
Hij wilt voor de rest niks van je, maar soms voor de baby zorgen.
Sorry maar ik zou toch het eerste aan mezelf denken en aan de baby, en dan komt hij een keertje.
Dit is mijn mening.

Dus omdat ik het kind toevallig draag en baar moet het maar allemaal zoals ik wil? Dat is in mijn ogen echt belachelijk. Hij is de vader en heeft net zoveel te zeggen over het kind als ik.

Iris: ik ga je link doornemen. Maar ik zal (buiten mijn werk om na het verlof) zo ongeveer altijd bij het kindje zijn, samen met de vader. Van hechtingproblematiek lijkt me dan toch geen sprake? Het enige wat er verschilt is het kamertje waar de kleine in slaapt

Ts helemaal met je eens.
Een moeder is niet meer ouder dan een vader.
Vind dat jij en de papa het goed proberen op te lossen.

Optie 3 klinkt voor mij het meest ideal.

**Geplaatst**: 24-05-15 14:55

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 24-05-15 14:55

Ik krijg een beetje het idee dat je water bij de wijn doet omdat hij per sé niet wil samenwonen. En een goede vriendschap zonder liefdesrelatie mét sex lijkt mij eerlijk gezegd een liefdesrelatie met iemand met hechtingsproblematiek.

Mij lijkt het echt niet ideaal om als zwangere vrouw of ontzwangerende vrouw heen en weer te gaan reizen en te gaan slepen met spullen en een baby (ja gaat toch niet álles dubbel kopen, wat kost dat wel niet en hoeveel concessies moet je dan doen, je krijgt van niks het mooiste).

Klinkt mij in de oren als een goed moment om op je strepen te leren staan. Maargoed het is natuurlijk jouw lichaam dus jij moet zelf weten wat je doet.

**Geplaatst**: 24-05-15 14:56

Geplaatst: 24-05-15 14:56

Ik denk dat je zoveel mogelijk naar het welzijn van de baby moet kijken. Dat is niet heen en weer slepen en/of co-ouderschap. Zoveel mogelijk op dezelfde plek met zoveel mogelijk de zelfde ouder zodat de baby kan gaan hechten. De vader kan regelmatig langskomen en als de baby ouder is af en toe een dagje meenemen en van daaruit kun je weer verder zien.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-15 15:47

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-15 15:47

sallandval schreef:
Ik krijg een beetje het idee dat je water bij de wijn doet omdat hij per sé niet wil samenwonen. En een goede vriendschap zonder liefdesrelatie mét sex lijkt mij eerlijk gezegd een liefdesrelatie met iemand met hechtingsproblematiek.

Mij lijkt het echt niet ideaal om als zwangere vrouw of ontzwangerende vrouw heen en weer te gaan reizen en te gaan slepen met spullen en een baby (ja gaat toch niet álles dubbel kopen, wat kost dat wel niet en hoeveel concessies moet je dan doen, je krijgt van niks het mooiste).

Klinkt mij in de oren als een goed moment om op je strepen te leren staan. Maargoed het is natuurlijk jouw lichaam dus jij moet zelf weten wat je doet.

Ik ben niet de enige die water bij de wijn moet doen, dat zal hij ook moeten doen. Maar waarom zou hij iets moeten doen wat hij pertinent niet wil en andersom. We zoeken dus naar een middenweg waar we ons beide goed bij voelen en wat goed is voor ons kindje. Dit hoeft geen conventionele oplossing te zijn, zowel hij als ik zijn geen conventionele mensen en denken graag buiten de lijntjes.

**Geplaatst**: 24-05-15 16:00

Geplaatst: 24-05-15 16:00

Waarom ga je niet kolven?
Dan krijgt de uk toch borstvoeding, maar kunnen jij en de vader gescheiden wonen.

**Geplaatst**: 24-05-15 16:09

Geplaatst: 24-05-15 16:09

Ik heb niet alles doorgelezen behalve enkele reacties en het 1e bericht natuurlijk...

Ik zou er persoonlijk ook voor kiezen om de kleine voor de eerste tijd bij jou te laten en dat papa dan (zeer) regelmatig komt voor de band en verzorging.
Als een kindje net geboren is is de wereld buiten de baarmoeder al heel heftig en als je dan met een kind zo regelmatig heen en weer gaat slepen kan dat veel stress voor zo'n hummeltje veroorzaken.

Mijn dochter was/is heel erg gevoelig voor veranderingen en mijn ex en ik zijn uit elkaar gegaan net nadat ze 1 jaar werd. Hij is een jaar lang 3 keer per week langsgekomen zodat ze wel regelmatig contact hadden en hij ook hielp met de verzorging.
Inmiddels is ze 2 jaar en gaat ze nu iedere woensdag en om het weekend naar papa toe. Daar had ze in het begin wel wat moeite mee maar inmiddels gaat dat vrij goed. We merken wel dat als we wisselen (hij brengt haar naar hier of hij komt haar ophalen) dat ze dan even uit haar doen is en slechter slaapt, dus alsnog heeft ze iets wat moeite met de verandering maar dit is nog 'te doen'.

Wij hebben juist niet voor co-ouderschap gekozen omdat wij heel duidelijk aan onze dochter hebben gemerkt dat dit te veel stress zou veroorzaken (te veel prikkels, te veel veranderingen voor haar). We hebben wel het idee om later alsnog voor co-ouderschap te gaan mits we merken dat het haalbaar is voor dochterlief en zij daar baat bij heeft.

Niet ieder kind is hetzelfde en houd goed in je achterhoofd dat een kind of juist heel makkelijk is qua veranderingen en heen en weer slepen en een ander kind daar juist absoluut niet fijn mee om kan gaan en daar erg onrustig/oververmoeid van raakt.

Ik zou vooral alle mogelijk opties doorspreken maar houd zeker in je achterhoofd dat de prioriteit bij de kleine 'moet' liggen en dat hij/zij mogelijk niet goed reageert op de keuze die wel het meest naar jullie hart is en jullie omwille van de kleine toch iets wat gaan inleveren links of rechtsom. Gewoon als tip bedoeld, niet als kritiek.

**Geplaatst**: 24-05-15 16:19

Geplaatst: 24-05-15 16:19

Kolven zonder baby hou je nog geen 6 weken vol en dan ben je die zes weken ook nog stront sacherijnig en verdrietig omdat je iedere 3 uur een uur bezig bent om 50 ml te kolven terwijl het baby'tje al 100 ml drinkt. Dat gaat hem (met natuurlijk vast wel een keer een uitzondering) niet worden.

Verder wil ik graag nog een visie aandragen vanuit mijn werk in de kinderopvang. De kinderen die het bij ons het moeilijkst hebben zijn de kinderen die de ene dag bij oma zijn, de volgende dag bij de andere oma en opa en dan ook nog een dag bijvoorbeeld bij ons. Dan hebben ze namelijk zo veel verzorgers en ook plekken, dat het ze niet goed lukt te "aarden". Je ziet deze kinderen heel veel moe zijn, veel meer huilen, of juist heel stil zijn en slecht spelen. Je ziet ook dat ze zich aan niemand goed kunnen hechten. Terwijl wij juist zo veel mogelijk dezelfde gezichten hebben op de groep. Andere kinderen zijn wel in staat zich aan ons te hechten.

Verder zijn ons de kinderen die maar 1 dag of 2 dagdelen komen de kinderen waartussen wij de "probleemgevallen" hebben zitten. Deze kindjes moeten steeds weer opnieuw wennen aan de situatie bij ons en hebben veel verdriet omdat ze dat steeds weer niet begrijpen. Dat kost ze erg veel energie.

Uit onderzoeken is gebleken dat het voor baby's het fijnste en beste is om het eerste jaar bij hun ouders(verzorger) te zijn. Dit heeft onder andere met het cortisol(stresshormoon) level van baby's te maken wat dan hoger blijft dan eigenlijk gezond is voor de mens (in de rest van zijn leven).

Mijn advies is dus om in ieder geval het kind dan niet ook nog twee middagen bij oma te huisvesten en dan ook nog naar het kdv. Laat het dan gewoon naar het kdv gaan en laat oma's en opa's oppassen om lekker een avondje uit te gaan (bijv om die leuke nieuwe man te ontmoeten) en je heerlijk te ontspannen. Opvoeden is namelijk een hele dagtaak en juist af en toe ontspannen is enorm belangrijk.

Verder wil ik ook nog melden vanuit mijn werk dat het voor baby's het belangrijkste is als de dag op een kdv niet te lang duurt. Dan kunnen ze namelijk de stress die ze opbouwen weer laten afvloeien als ze thuis zijn waardoor dat cortisol niveau weer daalt. Het zou fantastisch zijn als Y bijvoorbeeld het kind al om 16.00 van het kdv af zou kunnen halen. (of 5 uur ipv 6, dat scheelt al enorm).

Deze waarnemingen/onderzoeken gelden trouwens voor alle kinderen, niet alleen in jullie situatie.

Verder ben ik het ook eens met wubwub, husselen met een kind kan afhankelijk van het kind enorm zwaar zijn. Zeker als het ook nog eens naar een kdv moet. Sterkte met je keuze en blijf goed naar je kindje kijken!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-15 16:23

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-15 16:23

Bedankt voor je inzichten kippetje! Die ga ik zeker meenemen in de gesprekken die gaan volgen

**Geplaatst**: 24-05-15 16:31

Geplaatst: 24-05-15 16:31

eline_di schreef:
Waarom ga je niet kolven?
Dan krijgt de uk toch borstvoeding, maar kunnen jij en de vader gescheiden wonen.

Kolven is leuk voor een keertje, maar niet voor langere tijd. Het is best lastig en om dan ook nog de juiste hoeveelheid te krijgen, dat valt niet mee. Bovendien heb je toch je eigen baby het meeste nodig om er melk voor te kunnen produceren.

**Geplaatst**: 24-05-15 17:17

Geplaatst: 24-05-15 17:17

Liselot schreef:
Ik ben niet de enige die water bij de wijn moet doen, dat zal hij ook moeten doen. Maar waarom zou hij iets moeten doen wat hij pertinent niet wil en andersom. We zoeken dus naar een middenweg waar we ons beide goed bij voelen en wat goed is voor ons kindje. Dit hoeft geen conventionele oplossing te zijn, zowel hij als ik zijn geen conventionele mensen en denken graag buiten de lijntjes.

Als ik het topic zo lees hoor ik eigenlijk dat vooral jij water bij de wijn aan het doen bent, sorry. Volgens mij zoeken jullie naar een middenweg waar niet echt een middenweg mogelijk is, je geeft zelf al aan dat je voelt dat een zuigeling rust en regelmaat nodig heeft. Dat gevoel is niet irrationeel, mij lijkt het een heel natuurlijke gedachte, misschien wel gesterkt door hormonen die jou nu klaar aan het stomen zijn om zo goed mogelijk te zorgen. In twee huizen wonen geeft wel regelmaat maar geen rust. Een vriendin van mij woont nu door werk en studie op verschillende plekken en dat breekt haar aardig op en dat is dan een volwassen vrouw zonder kind, laat staan een baby!

Een vader die altijd bij zijn zuigeling wil zijn maar niet samen wil wonen met de moeder is simpelweg onmogelijk. Op twee plekken samen wonen geeft alleen onnodige stress en waarvoor? Waar is hij eigenlijk bang voor, heb je dat wel eens uitgevraagd? Het zal vast niet het woord 'samenwonen' zijn. Is hij bang dat andere vrouwen hem niet meer interessant vinden als hij samen woont? Dat hij zijn vrijheid kwijt raakt? Dat jij teveel gevoelens voor hem ontwikkeld? Volgens mij zijn deze redenen toch allemaal al waarheid geworden door ervoor te kiezen om een kindje met jou te krijgen.

**Geplaatst**: 24-05-15 18:09

Geplaatst: 24-05-15 18:09

eline_di schreef:
Waarom ga je niet kolven?
Dan krijgt de uk toch borstvoeding, maar kunnen jij en de vader gescheiden wonen.

Omdat de baby verleert aan de borst te drinken als het gedurende een aantal dagen enkel de fles krijgt.
Omdat de opbrengst met de kolf nooit zoveel is als aan de borst
omdat de borst niet alleen voeding is maar ook rust
omdat. ...

gefeliciteerd liselot! Jullie blijven rationeel nadenken, dat is heel belangrijk. De optie van je moeder klinkt prachtig, maar heeft nogal wat mitsen en maren. Een dergelijke constructie zou op een plek die daar al voor is ingericht ideaal zijn, maar waar vind je zoiets?

**Geplaatst**: 24-05-15 18:18

Geplaatst: 24-05-15 18:18

Gea99 schreef:
Dan zou je toch in 1 huis kunnen samenwonen. Als ik het goed begrepen heb is die van jou het grootst?
Het andere huis gewoon aanhouden, zodat er nog een alternatief is om (tijdelijk) naar toe te gaan.

Ik zou het zelf tenminste niet zien zitten om iedere week mijn boeltje te pakken.

Je reageert met; hij wil niet samenwonen. Maar ergens zal hij toch een keuze moeten maken.
En als hij zijn eigen huis aanhoudt dan krijg je toch een lat relatie?
Wil hij naar zijn eigen huis dan gaat hij gewoon.
Hij wil bij jullie zijn maar niet samenwonen, dan is dit toch een mooie tussenoplossing?

**Geplaatst**: 24-05-15 18:18

Geplaatst: 24-05-15 18:18

Jeetje alweer een aantal pagina's verder

Je vroeg of ik de derde optie ook als samenwonen zie.
Ik denk als je zo dicht tegen elkaar aan woont en zoveel met elkaar delen zal de grens enorm vervaagt.
Wat ik me meer afvraag is, hoe het zit met de gevoelens?
Hij heeft aangegeven niet op die manier gevoelens voor je te hebben.
Een kindje samen opvoeden is normaal gesproken als je bijelkaar bent nog al een hele taak.
Bij jou is er wel gevoel om de hoek gaan kijken.....
Ben je niet bang dat je het jezelf enorm lastig gaat maken kwa gevoelens?
zoals ik eerder zei wat als hij een nieuwe relatie krijgt, je woont zo direct bij of naast elkaar.
Of jullie willen toch meer privacy en hij of jij verhuisd alsnog. Ik zou niet mijn hele leven ( en van mijn kindje) op zn kop zetten, voor een toekomst die zo onzeker is.

Ik hoop enorm dat je voor jezelf en het kindje de juiste keuze maakt

Welke keuze dat is maakt niet uit, als het maar die van jou en je kindje is

**Geplaatst**: 24-05-15 18:50

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 24-05-15 18:50

Vind je de 3 de optie voor lange termijn wel handig? Stel jij krijgt een partner of hij. Dan wonen jullie naast elkaar. Lijkt mij erg belemmeren in je vrijheid en snel irritatie geven. Ik zou dan liever in de buurt wonen niet ernaast.

**Geplaatst**: 24-05-15 19:01

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 24-05-15 19:01

Gefeliciteerd met je zwangerschap.

Ik zou sowieso je koophuis niet verkopen en dit als jouw woonhuis -met babykamer- houden.
De eerste weken zou ik niet met de baby heen en weer pendelen, ik denk dat het daarna geen kwaad kan.

**Geplaatst**: 24-05-15 19:06

Geplaatst: 24-05-15 19:06

Denk dat het voor het kind toch het beste is wanneer de papa steeds op bezoek komt en met het kind speelt, zoals dat eerder zo " negatief is neergezet". Kun jij op dat moment of momenten ff bijslapen bijv.
Kan me voorstellen dat de vader dit niet fair vind, maar hij wil ook niet samen wonen.
Met het kind sjouwen heennen weer is gewoon niet goed, kind heeft rust, regelmaat en reinheid nodig.
Zelf heb ik de borstvoeding bijna anderhalf jaar vol gehouden - dat had ik vooraf ook niet zo bedacht.
Daarmee wil ik ook aangeven dat afspraken vooraf leuk is, maar vaak gewoon niet haalbaar is. Je gevoel volgen is ook heel belangrijk.
Om nog maar te zwijgen over een partner van de 1 of de ander waardoor jij of hij geen fijn gevoel krijgt.
Afspraken dus op korte termijn doen en goed communiceren, daarna bijsturen waar nodig.
Kind bepaalt de regels - als die zich goed voelt, dan voelen de ouders zich ook goed.
Onze zoon heeft ook heel lang op onze kamer geslapen ivm de borstvoeding- dit was ook zo anders dan vooraf onze gedachte daarover was. Gelukkig ging de overgang naar zijn eigen kamer daarna toch vrij soepel, terwijl veel mensen ons hadden gewaarschuwd. Je moet kiezen vanuit het kind en niet omdat het voor jezelf makkelijker is\schuldgevoel en niet omdat je vooraf de regeltjes hebt bepaald.

**Geplaatst**: 24-05-15 19:13

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 24-05-15 19:13

Ik denk dat het een moeilijke situatie is, maar dat het wel degelijk mogelijk is. Advies van bokt misschien fijn, maar ik denk dat je zeker iemand met verstand van zaken moet zoeken. Gewoon om jullie een handje te helpen. Iemand met verstand van zowel baby's als van co-ouderschap en de eventuele problemen en hindernissen die je tegenkomt in deze situatie. Het siert jullie dat jullie er beide willen zijn voor jullie kindje, ook al heb je geen liefdesrelatie. Misschien zou je eens via de huisarts kunnen informeren bij wie je terecht kan om jullie op weg te helpen.

**Geplaatst**: 24-05-15 19:17

Geplaatst: 24-05-15 19:17

Jij moet voor jezelf en je baby kiezen. Als de vader deel wil uitmaken van het leven van jullie kind zal hij zich moeten schikken.
Ik heb overigens wel het idee dat je je in deze bochten wringt in de hoop dat er toch nog een relatie van komt. Misschien is het verstandiger om die gedachte uit je hoofd te zetten en te focussen op je kindje.

De afspraken die je nu maakt in zijn voordeel kunnen wel eens heel anders gaan uitvallen als je bevallen bent. Iets met moedergevoelens en beschermend zijn enzo.

**Geplaatst**: 24-05-15 19:44

Geplaatst: 24-05-15 19:44

sneeuwpop schreef:
Om nog maar te zwijgen over een partner van de 1 of de ander waardoor jij of hij geen fijn gevoel krijgt.

Inderdaad, zeer onwaarschijnlijk dat zijn toekomstige vriendin zin heeft om elke twee weken met jullie mee te verhuizen (laat staan dat jij dat zou willen).

**Geplaatst**: 24-05-15 19:51

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 24-05-15 19:51

Wat een lastige situatie, wel fijn dat jullie samen goed nadenken over wat het beste is voor jullie kindje. Er is al een hoop gezegd, ik wil alleen als aanvulling op Kippetje een boekentip geven: 'Wat doen we met de baby' van Marilse Eerkens. Dat geeft heel veel informatie over hechting, opvang en de gevolgen daarvan.

Heel veel succes met het maken van een plan enne, geniet ook een beetje van je zwangerschap

**Geplaatst**: 24-05-15 20:33

Geplaatst: 24-05-15 20:33

sallandval schreef:
sneeuwpop schreef:
Om nog maar te zwijgen over een partner van de 1 of de ander waardoor jij of hij geen fijn gevoel krijgt.

Inderdaad, zeer onwaarschijnlijk dat zijn toekomstige vriendin zin heeft om elke twee weken met jullie mee te verhuizen (laat staan dat jij dat zou willen).

Of iets als roken of drinken of drugs van de toekomstige partner.
Of overdreven luchtje wat voor een baby echt heel naar is. Of gewoon het gevoel van vertrouwen er niet is en jij daar je kind moet achter laten......

**Geplaatst**: 24-05-15 21:59

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 24-05-15 21:59

TS gefeliciteerd ten eerste! Ik zou het voor mijzelf en baby zo goed mogelijk regelen. Er komen straks krachten bij je naar boven waarvan je niet wist dat je ze in je had. De baby moet in het begin echt bij jou zijn. Daarna rustig uitbouwen met vader en dan zie je het allemaal wel. Het loopt toch anders dan je vooraf gaat denken. Je kunt het nu dicht timmeren maar straks zit je heel anders in je vel en denk je heel anders over zaken. Komt tijd komt raad. Succes en hou ons op de hoogte!