Bokt.nl

arankeng schreef:

Het valt mij ook op dat ze gewoon in die slachtoffer rol blijft kruipen.. en ik denk dat we dit baseren op meerdere topics van ts. Dit is namelijk niet de eerste over haar beperking.

Astaloca schreef:

Het valt mij ook op dat ze gewoon in die slachtoffer rol blijft kruipen.. en ik denk dat we dit baseren op meerdere topics van ts. Dit is namelijk niet de eerste over haar beperking.

Nemurin schreef:

Aprils_joke dan weet je dus ook dat het labeltje geen barst zegt... Sterkte!

antje_vip schreef:

Hier iemand met Asperger en ik vind ook dat TS uit de slachtofferrol moet komen. Zowel jezelf zielig vinden als agressie is niet constructief. Het is niet boos bedoeld maar meer als spiegel, meerdere mensen vertellen je hoe je (virtueel) overkomt. Dat kan confronterend zijn, of niet. Het zou denk ik verstandig zijn om te gaan werken aan je zwakke punten, zoals leren omgaan met jouw agressieprobleem. Daarnaast moet je leren jouw eigen aandeel te zien in de conflicten die ontstaan, kijk eens naar je eigen aandeel hierin i.p.v. direct naar een ander te wijzen, ookal zou het ook aan de ander liggen. Kijk naar jouw eigen problemen en ga dáár aan werken, ipv je energie te verdoen met anderen beschuldigen en op dezelfde voet verder te gaan. En als je hulp nodig hebt om daarin passende begeleiding te vinden, is er vast wel iemand uit je omgeving die mee kan kijken.

antje_vip schreef:

Hier iemand met Asperger en ik vind ook dat TS uit de slachtofferrol moet komen. Zowel jezelf zielig vinden als agressie is niet constructief. Het is niet boos bedoeld maar meer als spiegel, meerdere mensen vertellen je hoe je (virtueel) overkomt. Dat kan confronterend zijn, of niet. Het zou denk ik verstandig zijn om te gaan werken aan je zwakke punten, zoals leren omgaan met jouw agressieprobleem. Daarnaast moet je leren jouw eigen aandeel te zien in de conflicten die ontstaan, kijk eens naar je eigen aandeel hierin i.p.v. direct naar een ander te wijzen, ookal zou het ook aan de ander liggen. Kijk naar jouw eigen problemen en ga dáár aan werken, ipv je energie te verdoen met anderen beschuldigen en op dezelfde voet verder te gaan. En als je hulp nodig hebt om daarin passende begeleiding te vinden, is er vast wel iemand uit je omgeving die mee kan kijken.

Astaloca schreef:

Ah kom op zeg. Dat hoort bij haar die slachtoffer rol? Ik heb ook een beperking en ik zie toch echt in dat ik goed fout ben. Wat een bullshit van je april joke. Jij scheert nu ook je beperking over 1 kanm.

Nemurin schreef:

Geryon: Lees ook maar eens iets naar boven of vorige pagina hoeveel dat labeltje zegt...
Niet zeggende dat TS geen probleem heeft, want dat heeft ze wel en ik gun je ook echt alle hulp ermee TS!

Maar eerlijk gezegd denk ik dat PDD-NOS (en alles NOS-en en NOA's) als labeltje afgeschaft zou moeten worden. Mijn broertje zegt bv. altijd dat hij liever géén labeltje had gehad dan al die tijd de behandeling die bij dit niet-specifieke plakkertje hoort en die dus niets hielp.

Het zou zelfs zo kunnen zijn dat hem daar het probleem in zit. Mensen zien het etiketje, ontmoeten vervolgens TS en kunnen dat beeld niet met het labeltje rijmen.
Vervolgens krijgt TS niet wat ze nodig heeft. Zou best kunnen toch?

Poess91 schreef:

Mensen weten vaak niet eens wat 't etiketje inhoud.
Ook denk ik dat het bijna onmogelijk is om te beoordelen hoe het voelt om zo'n 'beperking' te hebben als je er zelf geen heb. Hoe dichtbij je ook sta bij iemand die deze wel heeft.
Ik hoop dat TS de juiste begeleiding gaat vinden.

Ikeje schreef:

Ik zit toevallig te kijken naar een vlieg die dwars door het glas een weg naar buiten probeert te vinden. Dat hij daar nog steeds niet is wil niet zeggen dat hij het niet heeft geprobeerd. Wel dat hij op de verkeerde manier bezig is..

vuurneon schreef:

Ts, wat is nu je plan van aanpak?
Je hebt nog professionele begeleiding, dus ga echt met diegene en je ouders om tafel zitten om écht toekomst gericht te werk te gaan. En bedenk daarbij goed dat je daarbij niet de woorden; 'ja maar hij/zij...' Kan gebruiken. Gebruik de 'ik' vorm. Ik word agressief bij teveel prikkels, ipv een kind haalt het bloed onder de nagels vandaan en daarom...
'Ik heb de begeleider onterecht een tik gegeven' en niet 'ze zat aan mijn spullen en dus...'

Je toekomst begint nu al!

Anne. schreef:

TS, als ik jouw berichten zo lees zie ik dat je een slimme meid bent die prima doorheeft wat er om zich heen gebeurd. Probeer eens goed te kijken naar jouw aandeel in die 'gebeurtenissen'. Wat had je hetzelfde gedaan en wat had je anders kunnen doen zodat je nu niet in deze situatie terecht was gekomen. Kijk bijvoorbeeld eens naar hoe jouw reactie op de begeleiders was. Inplaats van uit te leggen wat je dwars zat, ben je nu heel boos geworden? Heeft dat effect gehad? Ben je er beter van geworden?

Ik weet verder niet hoe instanties als deze werken, maat TS.. asjeblieft.. als je nog een kans gegund wordt om in een leuke groep te worden geplaatst, neem die dan met beide handen aan en doe je best erin te blijven. De situatie waar je nu in zit gun je jezelf niet en gunt niemand anders je.

Geryon schreef:

Dat heb ik al gelezen. Ze heeft nog steeds dat labeltje niet voor niets gekregen. Zoals jij het beredeneerd zou iedereen met zulk soort problemen het labeltje PDD-NOS krijgen. Is niet zo.

En ja, dat zou best kunnen. Maar dat heb je overal. Ook bij 'echte' stoornissen, zoals angst- en persoonlijkheidsproblematiek.

Nee, het is niet goed om te schuilen achter je labeltje. Maar het labeltje verklaart wel het een en ander. Zo niet dan had ze ook helemaal geen labeltje moeten krijgen. Niemand niet, want 'de stoornis is helemaal geen excuus voor het gedrag' zoals zovelen altijd zeggen. Bullshit vind ik dat..

milou123 schreef:

Ikeje schreef:

Ik zit toevallig te kijken naar een vlieg die dwars door het glas een weg naar buiten probeert te vinden. Dat hij daar nog steeds niet is wil niet zeggen dat hij het niet heeft geprobeerd. Wel dat hij op de verkeerde manier bezig is..

Wat ik vooral lees, en niet alleen hier, is een gigantische schreeuw om hulp.
TS, je wil verhuizen zeg je naar de andere kant van het land, hoe serieus ben je hierin en je ouders?
Anders kan ik evt. bij mijn werk wat rondvragen, maar dan moet ik wel weten of je een zorgindicatie o.i.d. hebt (mag per PB).

En zoek een goede hulpverlener die je kan helpen, ik weet zeker dat je ouders je daarbij willen helpen.
Naast veel structuur en duidelijkheid ga je denk ik ook veel baat hebben bij iemand die oplossingsgericht te werk gaat.
Wat gaat er goed, ga je ook wel eens anders/goed om met je woede en wat doe je dan?
Wat gebeurd er wanneer het je teveel is? Hoe is dat te voorkomen en hoe kan je leren daarmee op een constructieve manier om te gaan etc.


Voor de mensen die roepen dat het allemaal lekker makkelijk als excuus gebruikt wordt, ik weet dat het vaak zo lijkt en soms is het ook echt zo, maar jullie hebben geen idee dat het een dagelijkse (!!) strijd is en sommige dingen niet zo vanzelfsprekend zijn en anders werken dan bij een 'normaal' mens. TS had waarschijnlijk niets liever gewild dan 'normaal' zijn, niets liever.