Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-10-11 17:55

Geplaatst: 26-10-11 17:55

Is het niet eens tijd voor een weekje vrij Joolien?

Wat betreft het wel/niet zijn bij je vriend: ik heb je tot nu toe eigenlijk alleen maar heel positief over je vriend horen praten. Dus volgens mij zit daar het probleem niet.
Ik weet niet of het te maken heeft met onzekerheid over jezelf? Dat word nu natuurlijk wel versterkt als je zo slecht in je vel zit.

**Geplaatst**: 26-10-11 18:07

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 26-10-11 18:07

Ik heb het vermoeden dat het een ernstige vorm van bindingsangst is. Mijn vader heeft daar ook heel erg last van gehad, die had ook een knipperlichtrelatie met zn vriendin.

Over 2 weken kan ik terecht voor het onderzoek.

**Geplaatst**: 26-10-11 18:15

Geplaatst: 26-10-11 18:15

Hopelijk komen ze daar dan bij de onderzoeken achter. Heb je dit ook al bespreekbaar gemaakt met je vriend?

**Geplaatst**: 26-10-11 18:19

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 26-10-11 18:19

Ik bespreek alles met mn vriend

**Geplaatst**: 26-10-11 18:49

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 26-10-11 18:49

Ik ga met Sassol mee, klinkt inderdaad als onzekerheid...

Je vriend klinkt hartstikke tof en je lijkt het heel fijn te hebben met hem samen, dus daar kan het niet aan liggen!

Bindingsangst ontstaat vaak uit verlatingsangst. Als je je niet geeft, kan iemand je ook niet kwetsen.

**Geplaatst**: 26-10-11 21:13

Geplaatst: 26-10-11 21:13

Nemurin schreef:
Ik ga met Sassol mee, klinkt inderdaad als onzekerheid... Je vriend klinkt hartstikke tof en je lijkt het heel fijn te hebben met hem samen, dus daar kan het niet aan liggen!

Bindingsangst ontstaat vaak uit verlatingsangst. Als je je niet geeft, kan iemand je ook niet kwetsen.

Dat herken ik ook wel, en ik begin me steeds meer te realiseren dat ik nooit echt emotionele steun van mn ouders of wie dan ook heb gehad. Ik ben ook bijna iedereen kwijtgeraakt dus ik weet eigenlijk niet beter....

**Geplaatst**: 27-10-11 00:24

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 00:24

Jaaaa dat ken ik dus ook.

Daarom is het zo makkelijk aan anderen vertellen denk ik... bijna iedereen met zoiets heeft dus ook bindingsangst blijkbaar.

Is veiliger. :')

Dus probeer er doorheen te kijken en bespreek het allemaal met je vriend. Als je weet dat het goed zit zoals je zelf zegt weet je ook dat je door wil gaan ondanks dat het eng is. :(:)

**Geplaatst**: 27-10-11 07:16

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 07:16

Ik ga ook zeker door

ik heb dit al 2 keer eerder gehad, de eerste keer ging ik daadwerkelijk bij hem weg maar toen merkte ik na 2 dagen dat dat niet klopte en ben ik weer bij hem terug gegaan. Ik heb toen voor de zekerheid wel een huisje gehuurd maar daar was ik nauwelijks.

Ik ga nu naar m'n werk maar het is zo zwaar. Maar ik doe het wel, als ik er eenmaal ben gaat de automatische piloot aan en dan lukt het allemaal wel. We zouden alleen dit weekend naar m'n broer toe gaan maar ik denk dat ik dat ga afzeggen... Dat wordt me echt teveel...

**Geplaatst**: 27-10-11 09:48

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 09:48

Zonde van de prijs van dat huisje. _O-

Maar toch fijn!

Verstandig om je broer af te zeggen hoor, ik denk ook dat hij dat wel begrijpt?

**Geplaatst**: 27-10-11 12:37

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 12:37

Haha ja was idd zonde van het geld, maar gelukkig was het niet duur en helemaal gemubileerd

Nu ben ik weer thuis en stort ik weer bijna in, er is iets veranderd in mn hoofd, ik heb het gevoel dat ik een persoonlijkheidsstoornis heb maar ik weet niet wat. Klinkt misschien raar maar goed, zo voelt het. Maar het is nu des de zwaarder om normaal te blijven functioneren. Dan zeggen jullie meteen 'dan moet je dat niet doen', maar ik wil gewoon blijven functioneren, als ik eenmaal aan de gang ben gaat het wel. Dat masker voorhouden gaat me prima af, ik ben immers niet anders gewend, al wordt het steeds zwaarder. Ik heb mazzel dat ik maar halve dagen werk anders was ik allang afgehaakt...

Vanmiddag zou ik naar mn nieuwe verzorgpaard gaan maar ook dat heb ik afgezegd, ik kan het gewoon niet opbrengen, het idee dat ik wat moet doen maakt me zelfs ziek, misselijk en hoofdpijn...

Misschien gaan we dit weekend 1 dagje. Maar dat hangt er een beetje vanaf hoe ik me verder voel deze week.

**Geplaatst**: 27-10-11 12:41

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 12:41

oooh ik weet precies wat je bedoelt.

afspraken maak ik 100 en kom dr m,aar 10 na ( met moeite)
mijn dag bestaat uit doen wat ik moet doen , en verder zit ik op de bank , achter de pc en doe ik niets.

ik heb borderline en door mijn verleden ben ik om de haverklap depressief.

dit uit zich bij mij in eten...ik eet dan alles waar ik zin in heb , en heb achteraf spijt. ( ik weeg 100kg dus aankomen is niet zo slim)

ik weet het allemaal heel goed , maar mijn lijf doet iets totaal anders....

als je behoefte hebt aan een praatje . mn pb box staat open

**Geplaatst**: 27-10-11 12:56

Geplaatst: 27-10-11 12:56

Hè bah!! Ik hoop zo dat je je snel weer lekker voelt en gelukkig met de keuzes die je maakt! Je bent zo'n leuk grietje!

**Geplaatst**: 27-10-11 12:58

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 12:58

Thanks Melis

**Geplaatst**: 27-10-11 13:09

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 13:09

Ik heb dezelfde klachten als jij, en ik heb een aantal jaar geleden de diagnose borderline gehad in combinatie met bindings/verlatingsangst. Ik heb ook een hele lieve vriend die er altijd voor me is en bij wie ik alles kwijt kan, maar toch ben ik er van overtuigd dat hij een keer weg gaat, want bij mij is ook iedereen altijd weg gegaan. Bij mij gaat het heel erg in periodes, ik heb periodes dat ik heel de wereld aan kan en dat ik weken lang keihard kan werken, super veel sociale dingen plan etc. Dan ga ik langzaam tegen dingen op zien, steeds meer afspraken afzeggen (vaak met smoesjes) en dan komt er dus weer een slechte periode waarin ik niet verder kom dan het huishouden doen, mezelf aankleden (soms) en eten koken. Zelfs naar m'n paardje gaan is dan nog wel eens een opgave, maar ik weet dat als ik ga ik me op dat moment echt een stuk beter voel, zowel door haar als door het gewoon even naar buiten gaan, de frisse lucht in. Ik weet hoe moeilijk het is en hoe groot de behoefte om alleen maar op de bank te blijven liggen, maar probeer toch iedere dag iets nuttigs te doen, dan voel je je zoveel beter. Bij mij is dat dus het huishouden en koken (lekker saai, haha), maar ik kan dan echt genieten van m'n schone huisje en 's avonds iets lekkers eten met m'n vriend.. Succes!!

**Geplaatst**: 27-10-11 13:26

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 13:26

Bedankt voor je berichtje Lili. Ik herken heel veel in jouw verhaal. Wat ik al zei, ik heb het vermoeden dat ik een persoonlijkheidsstoornis heb, geen idee dus waarom.

**Geplaatst**: 27-10-11 15:19

Geplaatst: 27-10-11 15:19

Ik begrijp heel goed dat je graag wilt functioneren.
Wou ik ook in mijn slechte periode.

Zou best kunnen dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt, zo'n vermoeden komt toch niet uit het niets aanzetten?

**Geplaatst**: 27-10-11 15:26

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 15:26

Idd. Maar het is ook gewoon dat ik nu heel erg van slag ben, k weet allemaal niet meer wat ik moet denken.

**Geplaatst**: 27-10-11 15:27

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 15:27

Dat hoort erbij. Dingen kunnen soms ontzettend in de knoop zitten en dan kan blijken dat je maar één extra probleempje hebt vergeleken bij mensen die wel "normaal" zijn.

Of je hebt echt een stoornis en dan kan er tenminste iets aan therapie gedaan worden.

**Geplaatst**: 27-10-11 15:28

Geplaatst: 27-10-11 15:28

Nemurin schreef:
Dat hoort erbij. Dingen kunnen soms ontzettend in de knoop zitten en dan kan blijken dat je maar één extra probleempje hebt vergeleken bij mensen die wel "normaal" zijn.

Of je hebt echt een stoornis en dan kan er tenminste iets aan therapie gedaan worden.

Tja, ik wil het altijd zelf oplossen maar dit kan ik niet zelf, dat vind ik ook irritant

Dus maar braaf wachten. Nog 2 weken, maar ook dan zal het natuurlijk niet in een keer ovr zijn.

**Geplaatst**: 27-10-11 15:38

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 15:38

Ken 't...

Je zult toch je trots in moeten slikken op dat punt en dat kun je alleen zelf!

**Geplaatst**: 27-10-11 15:42

Geplaatst: 27-10-11 15:42

Joolien schreef:
Bedankt voor je berichtje Lili. Ik herken heel veel in jouw verhaal. Wat ik al zei, ik heb het vermoeden dat ik een persoonlijkheidsstoornis heb, geen idee dus waarom.

Ik zou daar toch niet te veel aan gaan 'hangen'. Als dit wel zo is komt het vanzelf naar voren, maar het zal iniedergeval niet helpen om er alvast in te gaan geloven. Ik denk dat het goed is om te bedenken dat mensen altijd stabieler overkomen dan ze zijn, waardoor je eigen conditie ongelooflijk instabiel kan lijken. Ik kan natuurlijk niet in jouw koppie kijken, maar wat je schrijft is geloof ik voor veel mensen in meer of mindere mate best herkenbaar. Voor hetzelfde geld heeft het te maken met foute gedachtepatronen waarin je vast zit en is het op te lossen door je daaruit los te krijgen, of iets anders wat niets te maken heeft met de 'hardware' in je hersenen

Natuurlijk kan het ook wel zo zijn, maar wacht het rustig af. Je hebt de zekerheid dat er nu een traject gaat starten waardoor vanzelf naar voren komt wat er aan de hand is, dat is al een hoop 'progress'.

**Geplaatst**: 27-10-11 15:43

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 15:43

Ik ga wel mee met wat Killyenn zegt ja.

Ik heb bv. helemaal geen stoornissen maar ben ook jaren af en aan depressief geweest. Waarom? Problemen die met elkaar gingen spelen en me van binnen opvraten. Maar naar buiten toe vindt iedereen mij ontzettend stabiel.

Bij mij was het dus ook inderdaad de software en niet de hardware die mis was.

Dus gewoon afwachten... en nog 2 weekjes doorbikkelen.
Vaak als er een proces gestart is geeft dat al wat verlichting, hoor ik tenminste altijd.

**Geplaatst**: 27-10-11 15:47

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 15:47

Bedankt voor je berichtje Killyen, je hebt gelijk, nu ben ik iets meer tot rust gekomen en denk ik het nie meer. Ik laat het los en wacht de behandeling rustig af.

Bedankt voor je berichtje Nemurin, doet me goed

**Geplaatst**: 27-10-11 15:47

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 27-10-11 15:47

Goed zo, daar doe ik het voor!
Nou ja het is niet zo dat ik loop te liegen verder...

:(:)

**Geplaatst**: 30-10-11 19:14

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 30-10-11 19:14

Zo heb een redelijk goed weekend gehad, maar als het geestelijk goed gaat, ben ik lichamelijk moe. Het is nu 7 uur maar ik ben echt total loss. Voel me echt verrot.