Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
winnie03 schreef:Ik weet nooit precies hoe hij zich voelt. Hij is het gesloten type wat nooit een eigen mening heeft, althans, hij heeft hem wel maar zal het niet uiten, zelfs niet na aandringen. Ik was gisteravond zo beroerd dat ik niet de kracht had om erover te beginnen. We zijn meteen naar het ziekenhuis gespoed en daarna ben ik in een soort coma beland door de morfine. Vanmorgen is hij om 8 uur vertrokken om te werken dus er is nog geen woord over gesproken. Helaas ook geen spontane spijtbetuiging van hem uit.
In voorgaande situaties laat hij nooit merken ook maar enigzins te begrijpen wat mijn probleem is. Het antwoord is altijd hetzelfde, namelijk: 'jaahaa, ik heb toch sorry gezegd. Ik heb nu geen zin om het erover te hebben, ik ga daar niet op in nu. Ik ben er nu toch?!' Tja,..
)
Niet als je gewoon gezond bent en al helemaal niet als je ziek bent! Je verdient beter, hoeveel liefde hij je verder ook geeft!
knuffeldier schreef:klinkt als mijn ex. Die vond het ook normaal om my in mn eentje naar de ehbo te laten gaan met een bloedende voet (was een uur rijden) En vervolgens helemaal niet te bellen om te sms of ik uberhaupt nog levend was aangekomen. Toen ik daar uren later een boos smsje over stuurde was hij vervolgens boos omdat hij vond dat ik daar niet geirriteerd over mocht zijn.....
Zulke dingen gebeurde aan de lopende band en ik ben ook absoluut niet claimerig, zelf zijn vrienden zeiden altijd dat hij bofte met zo'n relaxte vriendin en vonden het schandalig hoe respectloos hij met me omging. Ik denk dat je diep in je hart ook wel weet dat het zo niet verder kan en dat je er een punt achter moet zetten. Dat was bij mij in iedergeval wel zo. Ik voelde me steeds ongelukkiger en kon de knoop niet doorhakken. Het probleem is dat je gewend raakt aan deze situaties ook al zegt de iedereen dat het niet kan en weet je dat zelf ook wel, je moet dat patroon zien te doorbreken. Uiteindelijk is er wel een eind gekomen aan deze relatie en kan het er soms nog moeilijk mee hebben. Maar houd jezelf voor iemand die zo respectloos met je omgaat verdient je niet.
IMJ schreef:Waarom is het zo moeilijk dit soort mannen te laten gaan terwijl de balans compleet weg is?
) 
winnie03 schreef:Ik weet nooit precies hoe hij zich voelt. Hij is het gesloten type wat nooit een eigen mening heeft, althans, hij heeft hem wel maar zal het niet uiten, zelfs niet na aandringen. Ik was gisteravond zo beroerd dat ik niet de kracht had om erover te beginnen. We zijn meteen naar het ziekenhuis gespoed en daarna ben ik in een soort coma beland door de morfine. Vanmorgen is hij om 8 uur vertrokken om te werken dus er is nog geen woord over gesproken. Helaas ook geen spontane spijtbetuiging van hem uit.
In voorgaande situaties laat hij nooit merken ook maar enigzins te begrijpen wat mijn probleem is. Het antwoord is altijd hetzelfde, namelijk: 'jaahaa, ik heb toch sorry gezegd. Ik heb nu geen zin om het erover te hebben, ik ga daar niet op in nu. Ik ben er nu toch?!' Tja,..
Storm schreef:Als je vriendje vandaag niet met spijt en een ENORME bos rozen, een weekendje weg of een knuffelbeer zo groot als een kleuter aankomt, dan zou ik nog eens heel goed gaan nadenken.
Hij zal toch echt heel veel spijt moeten hebben van gisteren, en als hij dat niet heeft én er niet van heeft geleerd waarom je wil weten waar hij is, dan is het echt geen relatiemateriaal.