Bokt.nl

Balou_k schreef:

@ Rainbow, prachtig dat ernaast liggen, hoe oud was hij toen ?

Sodera schreef:

Brainless: wat erg...
Een huiswerkinstituut wil ook wel helpen maar daar moet je het geld voor (over) hebben....

Twiggy2008 schreef:

Ik heb gelukkig nog geen puberdochter , dus dat zie ik dan wel weer. Als moeder groei je mee met je kinderen, dus komt tijd, komt raad.

Maar ik denk dat als ze 13-15 is, dat ik dan ook dingen ga verbieden ofzo. Denk ik. Ik bedoel, je kent je eigen kind zo goed, dus tegen die tijd, weet ik echt wel waar ik haar mee heb, hoor.

En geloof me, ik laat me door niemand als een voetveeg behandelen, ook niet door mijn eigen kind. Ochtendhumeur? Prima, zolang het maar niet op mij afgereageerd wordt.

Citaat:

Als ik naar mijn kamer gestuurd werd, moest ik minimaal 2 keer naar beneden komen, 1 keer omdat ik niet mocht stampen op de trap en de tweede keer omdat ik niet mocht slaan met de slaapkamer deur

rainbow8 schreef:

Brianless:
Daar heb ik gisteren de mentor voor gebeld met die vraag. En het antwoord was gewoon nee. Ze moet het maar gewoon en anders moet ik er maar bij blijven zitten en het leuk maken?!

mariellede schreef:

Ik heb 2 dochters (ruim 2,5 en 11 maanden)

de oudste wil nog weleens als ze haar zin niet krijgt gaan gillen (krijsen) kan je dan ook niet tegen praten, daar dring je echt niet tot door. zet haar meestal buiten of in de gang en als ze klaar is met gillen ga ik naar haar toe om met haar te "praten".
dan luisterd ze ook wel, maar tot 3 tellen of consequenties (misschien dat ze daar nog net wat te klein voor is om dit te snappen) maken voor haar weinig uit. meestal draait het uit op gillen.
nu wordt het wel minder hoor.

anneliesdj schreef:

Hmm was het maar zo simpel.

Ik kom uit een gezin van 5 en momenteel wonen alleen de jongste 2 nog thuis, die zijn 17 en 13. Die van 17 is eigenlijk wel lief behalve dat ze wat teveel moedert over de jongste. Maar die van 13 is echt een draak af en toe, ze vind dat alles maar moet kunnen, wil nergens naar luisteren, doet gewoon wat ze wil, liegt met een stalen gezicht en wanneer er consequentie's zijn voor haar gedrag vliegt ze je gewoon aan of raakt hysterisch.
Nu zie ik vaak dingen waarvan ik denk; dat moest ik vroeger niet proberen hoor, mijn ouders zijn nu veel voorzichtiger, durven niet goed te straffen (ook door hoe ze reageert) en consequent zijn, zijn ze nooit heel goed in geweest.

Twiggy2008 schreef:

Ik denk dat je de basis al moet leggen voor hun 12de, want daarna wordt het een stuk moeilijker. Ben ik met je eens.
Je zegt zelf al dat je ouders veel voorzichtiger zijn en niet consequent zijn (geweest). Daar ga je al......
Want eenmaal in de pubertijd maken ze zich los van je, richten ze zich meer op hun vrienden en bezigheden buiten het gezin en raak je ze 'kwijt'. Daarom denk ik dat voor die pubertijd je al een basis moet leggen van communiceren, luisteren, consequenties e.d. Dat is in elk geval wat ik probeer te doen. De tijd zal leren of ik dat goed heb gedaan of niet.

mariellede schreef:

Rocamor pas ik me aan haar aan door haar buiten/op de gang te zetten?
ik dacht juist dat het beter zou zijn om haar af te laten koelen en dan zeggen wat ze fout doet als tegen een gillend kind te gaan praten.

wemkelover schreef:

Ik was ook altijd aardig langzaam ochtends, mijn moeder heeft toen gezegd, je krijgt zelf een wekker en je ziet maar of je op tijd komt of niet. Consequenties waren toch voor mezelf.
Ik neem aan dat de oudste bijna naar de middelbare school moet?

anneliesdj schreef:

Ja dat ben ik met je eens maar ik geloof dat het meer van de laatste tijd is dat ze minder consequent zijn, ik ben ook pas 3 jaar uit huis en toen waren ze nog consequenter, hoewel, consequent, het is meer dat ze durven straffen en dat doen ze nu eigenlijk nooit meer, ook omdat het dan vaak uit de hand loopt waardoor de drempel alleen maar hoger wordt.

mariellede schreef:

Rocamor pas ik me aan haar aan door haar buiten/op de gang te zetten?
ik dacht juist dat het beter zou zijn om haar af te laten koelen en dan zeggen wat ze fout doet als tegen een gillend kind te gaan praten.

Rocamor schreef:

mariellede schreef:

Ik heb 2 dochters (ruim 2,5 en 11 maanden)

de oudste wil nog weleens als ze haar zin niet krijgt gaan gillen (krijsen) kan je dan ook niet tegen praten, daar dring je echt niet tot door. zet haar meestal buiten of in de gang en als ze klaar is met gillen ga ik naar haar toe om met haar te "praten".
dan luisterd ze ook wel, maar tot 3 tellen of consequenties (misschien dat ze daar nog net wat te klein voor is om dit te snappen) maken voor haar weinig uit. meestal draait het uit op gillen.
nu wordt het wel minder hoor.

ik geloof niet dat ze daar te jong voor is. Kinderen snappen dat echt heel snel. Als ze zo hysterisch zijn, gewoon 1 of 2 keer onder de arm en onder een koude douche zetten. Verrassingseffect en volgens mij krijg je dat gegil er dan vast wel uit. Op die manier heeft ze iig niet het laatste woord, wat ze nu met haar gillen wel heeft (jij moet je aan haar aanpassen...)

LindyH schreef:

Om nog even op de OP terug te komen...

Mijn broer en ik hadden er vroeger ook een handje van om vreselijk te teuten als we naar school moesten. Mijn moeder was het een keer zo zat dat ze ons gewoon te laat heeft laten komen. Ze liet ons alles gewoon in ons eigen tempo doen, waardoor we natuurlijk te laat kwamen. We moesten aan de juf uitleggen waarom we zo laat waren, en zij zou dat 's middags controleren bij de juf.

Wij vonden dat echt een rotstreek, maar het heeft ons wel geleerd dat we zelf verantwoordelijk zijn voor het op tijd komen. We hebben het daarna nooit meer zo bont gemaakt.