Essssss schreef:Hahaha wat een geweldige verhalen staan hier!
Toen ik klein was liep ik een keer samen met mijn moeder door de stad. Toen mijn moeder even niet op stond te letten was ze me kwijt. Ze had overal gezocht, in alle winkels gekeken, maar ze kon me maar niet vinden. Uiteindelijk bleef er nog maar 1 winkel over, de snoepwinkel.. Hysterisch was ze daar naar toe gelopen, en ze zag al een paar kassameisjes lachend ergens naar staan gluren. Toen ze binnen kwam, zag ze mij uit al die snoepbakken eten. Ze zei dat ik handen vol met snoep naar binnen werkte, en de kassameisjes moesten er erg om lachen.
Zo heeft me broer toen die klein was wel is aan de noodrem gehangen van de trein. Hij was zo geschrokken dat ie in mijn moeders vest kroop.

Geweldige verhalen hier!
Ik ging ook toen ik klein was winkelen met m'n moeder en m'n zus.. tot ik op een keer kwijt was... hun mij steeds zoeken door alle straten.. zat ik daar gewoon lief op zo'n schommelpaardje te schommelen. 
En ook een keer.. moesten we op zolder iets kijken.. maar daar stond een klein fietsje wat ik zou krijgen voor kerstmis.
En toen vroeg ik natuurlijk van wie dat fietsje was.. mama zo "dat is van een ander kindje", terwijl die voor mij bedoeld was.
Dus toen het kerstmis was.. en ik scheurde het inpakpapier van het fietsje af.. toen dacht ik natuurlijk nog steeds dat ie echt voor een ander kindje was.. "Neee mama die is van ander kindje die is niet van mij"
Heb er volgens m'n moeder een half jaar lang niet op gefietst.