Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-08-10 20:23

Geplaatst: 28-08-10 20:23

Vjestagirl schreef:
Zoooo jij hebt me zojuist laten realiseren dat dat dus echt wel op mijn trouwkaart gaat!

Ik ben om onder andere deze reden dus in het geheim getrouwd, met alleen familie en getuigen, en heb pas later een beperkt feestje gevierd. Geen onderbroekenlol op mijn trouwerij

**Geplaatst**: 28-08-10 20:23

Geplaatst: 28-08-10 20:23

Het is niet zo dat iemand zegt "ik mag jouw kinderen niet dus wil ze niet over de vloer".
Iemand maakt een weloverwogen keuze voor dát moment en dat hoeft toch niet meteen consequenties te hebben voor de vriendschap?

**Geplaatst**: 28-08-10 20:23

Geplaatst: 28-08-10 20:23

Ayasha schreef:
hoe zit het met de beleefdheid. Wanneer jij naar andermans huis/feest gaat volg je IMO diens regels.

Dat geldt hier ook niet zo. Ik krijg ook wel eens mensen op bezoek met honden bijvoorbeeld, terwijl ik op een bovenverdieping 4 hoog met alleen trappen woon (binnenkort: woonde) en mijn katten in de gordijnen zitten. Vind ik niet handig, maar blijkbaar hebben ze graag hun hond mee of konden ze de hond nergens anders kwijt op dat moment. Prima, so be it, bakje water erbij en daar kom ik wel overheen.
Als iemand zijn hond mee wil nemen naar mijn bruiloft (die niet komt), moeten ze dat ook vooral doen, zolang ze hem maar een beetje bij zich houden dat ie niet de taart opvreet hahaha.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:25

Geplaatst: 28-08-10 20:25

Ibbel schreef:
Vjestagirl schreef:
Zoooo jij hebt me zojuist laten realiseren dat dat dus echt wel op mijn trouwkaart gaat!

Ik ben om onder andere deze reden dus in het geheim getrouwd, met alleen familie en getuigen, en heb pas later een beperkt feestje gevierd. Geen onderbroekenlol op mijn trouwerij

goede ideeen hier!! :')

ik wil nog steeds dolgraag lekker in het buitenland trouwen
krijg je ook niet dit soort discussies (kinderen wel of niet welkom)
gewoon lekker met zijn tweetjes trouwen.... want daar gaat het toch om, om ons 2en en niet om de rest van de wereld die op zo'n dag hun normen en waarden belangrijker vinden dan die van mij....

**Geplaatst**: 28-08-10 20:25

Geplaatst: 28-08-10 20:25

Marley schreef:
mijn feest, mijn regels

Een onverenigbaar verschil inderdaad. Ik vind een feest iets van verbondenheid, geen egotrip of iets dergelijks, en ik vind het een situatie om te vieren, niet om gezagsverhoudingen uit te proberen. De toon van die uitspraak alleen zou voor mij inderdaad genoeg zijn om te beseffen (niet besluiten, maar beseffen) dat er geen vriendschap kan zijn. Ik heb vele kennissen, maar mijn vrienden kies ik zorgvuldig.

En Ibbel: daarvoor geldt eigenlijk hetzelfde denk ik. Ik zou niemand 'meeslepen', maar ik zou bijvoorbeeld geen liefdesrelatie aan kunnen gaan met iemand die weigert betrokken te zijn bij mijn paardensport. De ander hoeft het niet leuk te vinden, natuurlijk niet. En niemand hoeft voor mij avond aan avond op een stal te zitten. Maar als een ander helemaal niks over mijn ervaringen met paarden zou willen weten en dit nadrukkelijk tot 'niet welkom' zou verklaren, of zou zeggen 'daar wil ik niks mee te maken hebbe', dan zou ook dat voor mij een fundamenteel probleem zijn voor een diepere relatie.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:26

Geplaatst: 28-08-10 20:26

Urielle schreef:
Ayasha schreef:
hoe zit het met de beleefdheid. Wanneer jij naar andermans huis/feest gaat volg je IMO diens regels.

Dat geldt hier ook niet zo. Ik krijg ook wel eens mensen op bezoek met honden bijvoorbeeld, terwijl ik op een bovenverdieping 4 hoog met alleen trappen woon (binnenkort: woonde) en mijn katten in de gordijnen zitten. Vind ik niet handig, maar blijkbaar hebben ze graag hun hond mee of konden ze de hond nergens anders kwijt op dat moment. Prima, so be it, bakje water erbij en daar kom ik wel overheen.
Als iemand zijn hond mee wil nemen naar mijn bruiloft (die niet komt), moeten ze dat ook vooral doen, zolang ze hem maar een beetje bij zich houden dat ie niet de taart opvreet hahaha.

En ik zou dat dus ontzettend onbeschoft vinden als mensen hun hond meenemen terwijl ze weten dat jij katten hebt...

**Geplaatst**: 28-08-10 20:26

Geplaatst: 28-08-10 20:26

Ik heb al geruime tijd geen contact met mijn zus omdat ze mijn vriend niet uitnodigde op haar bruiloft en de vriend van mijn zusje wel.

Dit was destijds voor mij de druppel die de emmer liet overlopen. Ik heb al het contact met haar verbroken, het contact was toch al niet zo goed.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:27

Geplaatst: 28-08-10 20:27

Ik heb het hier wel over een bruiloft, verjaardag, visite, oud en nieuw enz. is anders. Kinderen mogen dan komen, maar ik verwacht wel van de ouders dat die ze in de gaten houden, daar begin ik namelijk niet aan.

Ibbel, ik weet ook mensen die dat op hun trouwkaart gezet hebben en dat hebben we ook gerespecteerd. Net zoals een nicht van mij geen vrijgezellenfeest wilde, iets wat ik ook kan begrijpen.
Iets leuks doen is prima, maar niet verkleed en niet te gek qua kosten.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:27

Geplaatst: 28-08-10 20:27

Shadow0 schreef:
Marley schreef:
mijn feest, mijn regels

Een onverenigbaar verschil inderdaad. Ik vind een feest iets van verbondenheid, geen egotrip of iets dergelijks, en ik vind het een situatie om te vieren, niet om gezagsverhoudingen uit te proberen. De toon van die uitspraak alleen zou voor mij inderdaad genoeg zijn om te beseffen (niet besluiten, maar beseffen) dat er geen vriendschap kan zijn. Ik heb vele kennissen, maar mijn vrienden kies ik zorgvuldig.

En Ibbel: daarvoor geldt eigenlijk hetzelfde denk ik. Ik zou niemand 'meeslepen', maar ik zou bijvoorbeeld geen liefdesrelatie aan kunnen gaan met iemand die weigert betrokken te zijn bij mijn paardensport. De ander hoeft het niet leuk te vinden, natuurlijk niet. En niemand hoeft voor mij avond aan avond op een stal te zitten. Maar als een ander helemaal niks over mijn ervaringen met paarden zou willen weten en dit nadrukkelijk tot 'niet welkom' zou verklaren, of zou zeggen 'daar wil ik niks mee te maken hebbe', dan zou ook dat voor mij een fundamenteel probleem zijn voor een diepere relatie.

Ook niet als diegene ze alleen niet welkom verklaard als je een dag naar zijn oma gaat, die 100 jaar wordt en dit in het bejaardentehuis viert, en er voor de rest heel leuk mee omgaat?

Want dat gebeurd er, kinderen worden alleen 'niet welkom verklaard' op 1 hele specifieke, speciale dag. En voor de rest zijn ze best welkom.

Laatst bijgewerkt door Vjestagirl op 28-08-10 20:28, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 28-08-10 20:28

Geplaatst: 28-08-10 20:28

dan zitten we voor een deel op 1 lijn Shadow want ook ik kies mijn vriendschappen zorgvuldig. Alleen bij mij werkt het dan anders
Al mijn vrienden respecteren mij en ik hun.
Als ik een feest geef, dan is er niemand die daar moeilijk over doet
en andersom ook niet
dus daar zit wel een verschil in....

En ook mijn familie/vrienden vragen of hun hond mee mag naar mijn appartement, niemand die em zomaar meeneemt.... zou ik ook niet netjes vinden

geen punt, hond is welkom maar ik vind het wel zo netjes als dit even gevraagd wordt.....
Maar dit hoef ik niet eens tegen mijn vrienden/familie te zeggen, zij doen dit uit zichzelf.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:31

Geplaatst: 28-08-10 20:31

Marley, dit klinkt heel bekend en zo ervaar ik het ook.

Wat betreft visite is er niet gauw een probleem, maar ik zou graag zien dat het even gevraagd wordt en ik niet voor een onvoldongen feit wordt gesteld.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:32

Geplaatst: 28-08-10 20:32

Shadow0 schreef:
En Ibbel: daarvoor geldt eigenlijk hetzelfde denk ik. Ik zou niemand 'meeslepen', maar ik zou bijvoorbeeld geen liefdesrelatie aan kunnen gaan met iemand die weigert betrokken te zijn bij mijn paardensport. De ander hoeft het niet leuk te vinden, natuurlijk niet. En niemand hoeft voor mij avond aan avond op een stal te zitten. Maar als een ander helemaal niks over mijn ervaringen met paarden zou willen weten en dit nadrukkelijk tot 'niet welkom' zou verklaren, of zou zeggen 'daar wil ik niks mee te maken hebbe', dan zou ook dat voor mij een fundamenteel probleem zijn voor een diepere relatie.

Relatie is wat anders. Maar vriendschap? Mijn vrienden hebben niets met paarden, sommigen vinden ze eng. Ze komen wel hier, en ik heb de paarden nou eenmaal aan huis, maar gaan echt niet bij de stallen staan knuffelen en willen ook helemaal geen verhalen horen over wedstrijden of wat dan ook. Heb ik geen enkel probleem mee. Toch zijn paarden een fundamenteel onderdeel van mijn leven.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:33

Geplaatst: 28-08-10 20:33

Vjestagirl schreef:
Ook niet als diegene ze alleen niet welkom verklaard als je een dag naar zijn oma gaat, die 100 jaar wordt en dit in het bejaardentehuis viert, en er voor de rest heel leuk mee omgaat?

Dan denk ik: dan kun je het beter op een andere manier even overleggen, ipv verklaren of op de uitnodiging printen. Natuurlijk valt er over te praten als je zegt, joh, we vieren dit en dat en die ruimte is al benauwd en daarom...
Het is de toon die de muziek maakt. Over keuzes valt met mij altijd te overleggen, en ik ben best realistisch. Maar verboden (en ultimatums trouwens ook) doen het nooit goed bij mij. Vooral niet als ze autoritair als 'mijn feest, mijn regels' gebracht worden.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:35

Geplaatst: 28-08-10 20:35

Ibbel, ik praat met niet paarden mensen ook niet tot nauwelijks over paarden en als ze er naar vragen dan geef ik antwoord, maar probeer ik wel zsm naar een algemener onderwerp over te gaan.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:35

Geplaatst: 28-08-10 20:35

Een leuk gedichtje op een kaartje dat het bruidspaar het zou appreciëren als de kinderen thuis gelaten worden bv shadow0?

gr_roos: ik doe dat dus ook :')

**Geplaatst**: 28-08-10 20:37

Geplaatst: 28-08-10 20:37

Over het wel of niet de partner meenemen ... hier komt het in de praktijk eigenlijk nooit voor dat enkel ik of enkel mijn vriend wordt uitgenodigd. Ook mensen die mij uitnodigen en mijn partner niet kennen vinden het geen probleem dat hij meekomt. Hij staat er dan wel bij op de uitnodiging. Andersom is dit eigenlijk ook altijd zo. Nu zijn wij bijna 8 jaar bij elkaar, dus het is niet zo maar een scharrel

Wordt één van ons uitgenodigd zonder partner dan respecteren we dit en gaan we alleen. Dit hebben we in de praktijk alleen nog nooit meegemaakt.
Mocht het nu gebeuren dat enkel één van ons wordt uitgenodigd op een familiefeest zou ik toch raar staan te kijken. Dan zou ik er voor kiezen om of samen te gaan en anderts niet.

Over het wel of niet meenemen van kinderen ... op een bruiloft zijn wij meestal 's avonds uitgenodigd of als daggast. In beide gevallen nemen we dan automatisch onze dochter al niet mee. Ik vind het heerlijk om eens zonder kleine op stap te gaan en daarnaast hebben kinderen er meestal weinig. De opa's en oma's vinden het heerlijk om eens op te passen en dan heeft ze het waarschijnlijk ook meer naar haar zin dan op een bruiloft.

Zijn we uitgenodigd voor een receptie, dan is dat dus meestal overdag en maar voor even en dan zou ik wel onze dochter meenemen. Ongeacht haar naam er wel of niet bij staat. Ook op verjaardagen overdag gaat ze gewoon mee. Ik ga niet voor elk wissewasje oppas regelen.
Voor verjaardagen 's avonds zoek ik wel oppas, omdat ik haar niet tot laat rond wil hebben lopen.

Ik heb nog nooit meegemaakt dat mijn dochter niet mee mocht. Stel dat we een uitnodiging krijgen en onze dochter mag niet mee, dan zullen we dat respecteren. Alleen als ik op dat moment geen zin heb o.i.d. om haar weg te brengen, dan gaan we gewoon lekker niet.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:39

Geplaatst: 28-08-10 20:39

Ibbel schreef:
Relatie is wat anders. Maar vriendschap?

Nog nooit meegemaakt eigenlijk. Natuurlijk richten vriendschappen zich soms meer op het ene aspect en soms meer op het andere, en onderneem je met vrienden ook dingen die je samen leuk vindt en minder wat de een helemaal niet leuk vindt... maar een bepaalde acceptatie is essentieel en ik heb dan ook eigenlijk niet meegemaakt dat die er niet was.
Een niet-uitnodiging van kinderen is daar nog weer een stap of 5 voorbij voor mijn gevoel - als mensen zo anders in dat soort dingen staan... tsja, dan zijn het geen vrienden maar kennissen. Kun je ook een prima avond mee hebben hoor, maar... het mist een bepaalde emotionele verbondenheid.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:39

Geplaatst: 28-08-10 20:39

Shadow0 schreef:
[Maar verboden (en ultimatums trouwens ook) doen het nooit goed bij mij. Vooral niet als ze autoritair als 'mijn feest, mijn regels' gebracht worden.

Ik kan me niet voorstellen dat jouw vrienden niet weten dat jij 'allergisch' bent voor verboden en ultimatums. Goede vrienden weten dit (zoals mijn vrienden weten dat ik geen kinderliefhebber ben - dat is en hoefde nooit zo extreem uitgesproken te worden met verboden etc.). Het lijkt me dat het jou dus niet zal overkomen, maar dat jouw vrienden in dergelijke omstandigheden even een belletje vooraf plegen. Of misschien zijn al jouw vrienden wel net zó anti-autoritair, en zal de omstandigheid zich dus gewoon nooit voordoen.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:40

Geplaatst: 28-08-10 20:40

Ik vind ten eerste een paard wel echt iets anders dan een partner of een kind. Ten tweede: als ik mezelf sh*t voel om een slechte wedstrijd of juist in de gloria ben omdat ik geselecteerd ben ofzo, en vrienden die niet 'in de paarden zitten' zouden daar niet over willen praten met me omdat ze dat deel van mijn leven ronduit blocken dan hebben we ook een probleem. Ik zou mezelf een vreselijk slechte vriendin vinden als het omgekeerde waar zou zijn over iemands volleybaltraining. En ja, als een vriendin van me naar een tafeltenniskampioenschap (gaaaaap!) zou mogen, sta ik vooraan aan te moedigen hoor, absoluut!

Een vriendin van me heeft een hond en in het geheim vind ik het eigenlijk een vies beest (niet alle honden, maar die wel). Ik zou haar daar vreselijk mee kwetsen als ze het wist, dus ik zal dat haar echt nooit zeggen en als ik bij haar op bezoek ga, zal ik altijd even wat zeggen tegen de hond, aai over zijn kop (en daarna naar de wc handen wassen

)

**Geplaatst**: 28-08-10 20:42

Geplaatst: 28-08-10 20:42

Urielle: Zijn jouw vriendschappen dan niet gebaseerd op valse interesse omdat het "zo hoort"? Niemand hoeft voor mij blij te zijn als ik wat leuks bereik met mijn paard, integendeel zelfs, als iemand die niet in de paarden zit niet specifiek vraagt met hoe het op mijn wedstrijd was of hoe het gaat met de paarden zal ie dat zelfs nooit te weten komen.

Niemand MOET interesse in me tonen, niemand MOET dingen vragen of vooraan staan omdat ik me daar "goed" door zou voelen... Of de interesse is oprecht, of ik heb liever helemaal geen interesse....

Ik denk dat het verschil in de mening over wat vriendschap is bij ons gewoon te groot is om elkaar te begrijpen.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:47

Geplaatst: 28-08-10 20:47

Als ik iets zou organiseren waarbij kinderen van goede vrienden niet wenselijk zijn, zou ik zelf voor kinderopvang zorgen. Ik vind het leuk dat die mensen komen en heb daar best wat moeite voor over. Stel dat ik zou trouwen of zo (ain't gonna happen) zou ik ook een kinderoppas regelen zodat mensen ook niet met allerlei praktische problemen opgezadeld worden omdat ik toevallig iets wil organiseren. Bij barbeques en feestjes werkt dat prima. Kinderen blij, die kunnen lekker met elkaar spelen, volwassenen blij want niemand word buitengesloten. En ik moet ook mijn huis verbouwen als ik een feestje geef om kinderen een slaapplek te geven. Als ik dat er niet voor over heb moet ik geen feestje willen geven.

Volwassenen stelletjes nodig ik gewoon samen uit. Als ik een uitnodiging ergens voor verstuur geld die voor het hele gezin, niet voor een deel ervan tenzij het om heel specifieke dingen gaat zoals een vrouwendagje. Voor alle andere dingen mogen de partners van vrienden zelf bepalen of ze wel of niet meekomen. En relatief besloten familiefeestjes zijn juist heel geschikt om kennis te maken met eventuele nieuwe partners van familieleden. heeft zo iemand ook meteen de vuurdoop gehad.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:49

Geplaatst: 28-08-10 20:49

Als ik alleen op een verjaardag of feestje verschijn krijg ik standaard de vraag waarom ik alleen kom, mensen om mij heen gaan er altijd vanuit dat je partner mee komt

Op een trouwerij zijn kids van familie meer dan welkom, echter zou ik het niet waarderen als ik de avond jonge kinderen ook mee gebracht worden, maar dat is meer m.b.t. het tijdstip en wanneer ze moe worden het meestal trammelant is.

Binnenkort heb ik een feest van mensen die 50 jaar getrouwd zijn, dan ga ik wel alleen ook al mag mijn vriend mee. Hij heeft deze mensen pas 1 keer gezien, het is geen nauwe familie van mij en het voelt dat niet gepast om toch samen te gaan, ook al zal hij meer dan welkom zijn

**Geplaatst**: 28-08-10 20:50

Geplaatst: 28-08-10 20:50

Ibbel schreef:
Het lijkt me dat het jou dus niet zal overkomen, maar dat jouw vrienden in dergelijke omstandigheden even een belletje vooraf plegen. Of misschien zijn al jouw vrienden wel net zó anti-autoritair, en zal de omstandigheid zich dus gewoon nooit voordoen.

Die kans is inderdaad groot

(Overigens ben ik eigenlijk helemaal niet anti-autoritair. Alleen - autoriteit is wat mij betreft alleen van toepassing in bepaalde situaties. En niet in vriendschappen.)

Urielle, precies

Ik heb inderdaad wel wat volleybaltrainingen en -wedstrijden bijgewoond terwijl dat nou niet direct mijn sport van voorkeur is

Maar dat doet er niet toe. Het is deel van wat iemand tot de persoon maakt die die is, en dus is dat iets waar ik ook betrokkenheid bij voel. Ik heb al heel wat voorstellingen, wedstrijden en trouwens ook feesten en partijen* om die reden bijgewoond: omdat ik mijn waardering en interesse wil laten blijken voor die persoon, niet voor de activiteit an sich.

(*Weinig bruiloften trouwens.)

Ayasha: mijn interesse is oprecht trouwens. Maar interesse in de persoon, niet in de bezigheid dus.

**Geplaatst**: 28-08-10 20:51

Geplaatst: 28-08-10 20:51

@Ayasha
Nee, ik heb vrij weinig boodschap aan puur 'hoe het hoort', dan zou ik me op Bokt ook wel meer aanpassen

Ik vind het belangrijk om met elkaar te delen, en misschien heb ik geen interesse in volleybal, tafeltennis of Koikarpers, maar ik heb wel interesse in mijn vriendin en haar leven en in wat zij meemaakt

**Geplaatst**: 28-08-10 20:52

Geplaatst: 28-08-10 20:52

Oh man....
Als ik dit allemaal lees, dan raak ik er steeds meer van overtuigd....
Als ik ooit trouw.. Dan op een prachtig eiland, met de huwelijksreis er meteen achteraan... Ouders en broers/zussen mogen komen, voor de rest bekijken ze het maar.
Ik ga geen feest geven waarop iedereen zich helemaal klem kan zuipen "omdat dat hoort"