

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
trustHim schreef:als ik het zo lees zou ik je toch aanraden om ze af en toe even te laten huilen, dreinen etc. Je hoort vanzelf wel of het huilen menens is omdat er wat is, of dat het gewoon huilen is om iets simpels. Creeer wat meer rust voor jezelf. En besteed ze af en toe uit, en bel dan niet hoe het gaat. Heel moeilijk zeker in het begin, maar het is goed voor jou en je kinderen om ook een beetje los van elkaar te kunnen. Begin rustig aan en breid het verder uit, ga b.v. eens een uurtje weg terwijl er een vertrouwde kundige oppast. dan ga je eens iets langer weg etc. spreek met jezelf af dat je niet gaat bellen en beloon jezelf
Nakisha schreef:Hierom ben ik dus blij kindervrij.
Ik kan me best indenken dat je er af en toe even doorheen zit. Helemaal alleen en dan twee kleintjes... ik vind 't knap, ik zou 't niet kunnen. (Én niet willen)
Ken je toevallig de programma's van Supernanny? Die heeft heel veel, vrij simpele strafmethodes om kinderen die een loopje met een straf nemen tóch aan te pakken, en ze dan ook weer te belonen bij goed gedrag. Misschien een leuk idee om eens naar te kijken, wie weet helpt het voor Calvin. Aangezien hij sowieso al niet de gemakkelijkste is, lijkt het me zaak dat hij heel veel duidelijkheid krijgt.
En wat je zelf al zegt... de twee worden op hun wenken bediend. Dat hoeft niet hoor, mamma mag ook best eens even een ''stomme mamma'' zijn.Geeft niks! Je hebt soms ook gewoon die ruimte voor jezelf nodig. Dat mag je jezelf absoluut gunnen.