Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
) Ik denk dat ik me er wel ongemakkelijk bij zou hebben gevoeld als het de eerste keer was dat ik iets alleen gedaan had, maar nu vond ik het vooral leuk om te merken dat het mij niet raakte en ik haar hooguit zou willen vertellen hoe leuk het kan zijn, en hoeveel vrijheid het geeft, en hoe stoer het voelt als je zoiets bereikt. Shadow0 schreef:Ik ben deze zomer alleen op vakantie gegaan naar Zwitserland. En dat was nog best een onderneming, met de trein wat zeker in het begin niet vlekkeloos verliep. Dus toen ik daar eenmaal zat, op een terras in Zwitserland toen voelde ik me zoooo stoer, en zo'n wereldreiziger.
Een van de dagen kwam er ook een hele familie op dat terras eten, zij zaten met z'n achten, en ik alleen, en het vriendinnetje van 1 van de zoons en volgens mij dacht ze inderdaad dat het heel raar was om alleen te gaan. Maar toen raakte het me echt niet meer, ik vond het veel te leuk en ik was veel te trots op dat ik daar was.
Zij was overigens de enige die ik zo heb zien kijken, en inmiddels heb ik heel wat dingen alleen gedaan. (Misschien zijn er meer mensen geweest maar die deden het dan in elk geval wat minder opvallend) Ik denk dat ik me er wel ongemakkelijk bij zou hebben gevoeld als het de eerste keer was dat ik iets alleen gedaan had, maar nu vond ik het vooral leuk om te merken dat het mij niet raakte en ik haar hooguit zou willen vertellen hoe leuk het kan zijn, en hoeveel vrijheid het geeft, en hoe stoer het voelt als je zoiets bereikt.
Bambi1995 schreef:Shadow0 schreef:Ik ben deze zomer alleen op vakantie gegaan naar Zwitserland. En dat was nog best een onderneming, met de trein wat zeker in het begin niet vlekkeloos verliep. Dus toen ik daar eenmaal zat, op een terras in Zwitserland toen voelde ik me zoooo stoer, en zo'n wereldreiziger.
Een van de dagen kwam er ook een hele familie op dat terras eten, zij zaten met z'n achten, en ik alleen, en het vriendinnetje van 1 van de zoons en volgens mij dacht ze inderdaad dat het heel raar was om alleen te gaan. Maar toen raakte het me echt niet meer, ik vond het veel te leuk en ik was veel te trots op dat ik daar was.
Zij was overigens de enige die ik zo heb zien kijken, en inmiddels heb ik heel wat dingen alleen gedaan. (Misschien zijn er meer mensen geweest maar die deden het dan in elk geval wat minder opvallend) Ik denk dat ik me er wel ongemakkelijk bij zou hebben gevoeld als het de eerste keer was dat ik iets alleen gedaan had, maar nu vond ik het vooral leuk om te merken dat het mij niet raakte en ik haar hooguit zou willen vertellen hoe leuk het kan zijn, en hoeveel vrijheid het geeft, en hoe stoer het voelt als je zoiets bereikt.
Heb je dan niet dat als mensen naar je kijken en je dat hebt gezien, dat je ogen dan iedere keer naar de persoon die veel naar je kijkt gaan? Ik kan daar wel ongemakkelijk van worden. Hoe kun je daar het beste mee omgaan?
Bambi1995 schreef:Heb je dan niet dat als mensen naar je kijken en je dat hebt gezien, dat je ogen dan iedere keer naar de persoon die veel naar je kijkt gaan? Ik kan daar wel ongemakkelijk van worden. Hoe kun je daar het beste mee omgaan?
Ik ga vaak alleen naar de bios. Heerlijk tijd met mezelf, want zeg nou zelf: het overgrote deel van de tijd praat je toch niet. Ook als het zo uitkomt alleen naar concerten, ideaal want je hoeft niemand te zoeken en je kan staan waar je wil. Alleen reizen ook echt geen probleem, 10 maanden in Australië gespendeerd. Ik ga ook echt wel graag met anderen op pad, maar als ik iets wil dan regel ik het voor mezelf.
Dat was niet het punt, ik wil alleen. Bambi1995 schreef:Heb je dan niet dat als mensen naar je kijken en je dat hebt gezien, dat je ogen dan iedere keer naar de persoon die veel naar je kijkt gaan? Ik kan daar wel ongemakkelijk van worden. Hoe kun je daar het beste mee omgaan?
Wandelen, bios, musea, reizen, rondje stad. Het zijn vaak spontane dingen. Zeker ook gezellig om dat met vrienden of familie te doen, maar ik heb regelmatig geen zin om eerst 10 mensen af te gaan voordat iemand mee wil/kan. Dat spontane is er dan wel af
en ik vind het ook fijn in m’n uppie, lekker opladen en geen rekening met iemand te hoeven houden.
Er zijn zóveel mensen die niet met zichzelf kunnen zijn. Ik vind het een mooi iets 
Ben wel gewoon gegaan, want thuis blijven…zeker niet
Femke_Tweety schreef:Al letten ze wel op me, I don't care.
Als ik zin heb ga ik een gesprek aan, over ditjes, datjes, koetjes en kalfjes.
En als ik geen zin heb niet.
Áls er een gesprek ontstaat, is dat doorgaans positief.
Mensen vervelen zich ook wel eens binnen het gezelschap waar ze mee op pad zijn.
Een praatje met iemand die alleen is, is voor dat soort mensen soms een welkome afleiding

Niets veranderd in 14 jaar tijd. Ik doe nog steeds veel in mijn eentje, vooral wandelen, naar concerten en musea gaan, op vakantie en weekendjes weg. Ik vind het leuk om iets samen te doen met iemand die minstens net zo veel van de betreffende activiteit geniet als ik (voor bepaalde artiesten heb ik al jaren vaste concertmaatjes), maar van het idee om iets met een ander te doen puur om maar niet alleen te hoeven zijn krijg ik jeuk op lastig bereikbare plekken 
Ik ben daar zelf overigens nooit zo mee bezig 'in het wild'. Ik merk wel dat mensen het snel 'stoer' of 'dapper' vinden dat ik veel dingen in mijn eentje doe. Alleen op die momenten ben ik mij ervan bewust dat het blijkbaar niet zo gewoon en algemeen geaccepteerd is. prugelpiet schreef:Ik doe graag dingen alleen. Ik merk dat dat in mijn vriendengroep nog wel eens raar gevonden word, en er vervolgens 3 mensen zich aanbieden om mee te gaanDat was niet het punt, ik wil alleen.
Uit eten is niet iets wat ik snel alleen ga doen, maar ik heb gelukkig best veel mensen om mij heen die ook van lekker eten en nieuwe dingen proberen houden, dus daar is altijd wel iemand voor te porren. Maar shoppen, sauna, bios, wat drinken op het terras, ik vermaak me wel. Meestal neem ik inderdaad een boek of een notitieboekje mee, zodat ik niet alleen maar op mijn telefoon zit.
Ik heb bijna altijd mensen om me heen, iets alleen doen is echt even me-time.
Ik denk echt dat ze dat niet zullen snappen.
) en een Nederlandse dame maar “jullie” tegen me bleef zeggen als ze aan mijn vakantie refereerde, tot ik zei “o, maar ik ben maar alleen hoor.” Vond ze ontzettend dapper en indrukwekkend, en ik dacht: je moest eens weten. 
Nature93 schreef:Cardiff, York, Edinburgh, Londen, Cambridge e.o., Trier, Florence, Montpellier, Arles, Avignon en Thessaloniki zijn bestemmingen die ik in m’n eentje onveilig heb gemaakt of waar ik wel met anderen geweest ben, maar rustig in m’n eentje onveilig zou maken. Rome en Parijs zou ik op zich ook wel alleen doen, maar ik geef vaak toch de voorkeur aan een wat kleinere stad (tot ongeveer een half miljoen inwoners). Aangezien een stedentrip meestal niet zo lang is, doe je in een kleinere stad relatief vaak meer — van echt grote steden krijg ik vaak keuzestress, muv Londen omdat ik daar al jaren vlakbij woon en dus niet het gevoel heb dat ik zoveel mogelijk in drie dagen moet proppen.Als jullie een stedentrip mogen kiezen, waar ga je dan in je eentje heen?
Alleen uit eten doe ik eigenlijk nooit, maar ik zit er nu al een poosje over te denken om dit wel te doen. En dan naar een all you can eat wereldrestaurant. Daar was ik laatst met een vriendin en dat was echt heel lekker. Ik zou daar best een keer vaker naar toe willen en het was hardstikke gezellig, maar zoiets alleen doen lijkt me ook nog wel wat. Maar je ziet daar echt alleen maar meerdere mensen aan een tafeltje zitten. Is het bij een wereldrestaurant raar om alleen te gaan of valt dat mee? Nature93 schreef:Als jullie een stedentrip mogen kiezen, waar ga je dan in je eentje heen?
en ik moet ook echt weer eens naar Schotland voor Edinburgh en Glasgow.
en ik heb de halve zomer in Duitsland doorgebracht, ben in steden als Heidelberg en Schwerin geweest. Het Rurhgebied is ook enorm opgeknapt. Ik kom vooral graag in Essen en aan de noordkant van Duisburg (bij het Landschaftspark). Moet ik nog even doorgaan?
Nature93 schreef:Haha, dit heb ik ook wel eens. Of als mensen vragen of je al plannen hebt op een bepaald tijdstip, dan weet ik ook niet wat ik moet zeggenprugelpiet schreef:Ik doe graag dingen alleen. Ik merk dat dat in mijn vriendengroep nog wel eens raar gevonden word, en er vervolgens 3 mensen zich aanbieden om mee te gaanDat was niet het punt, ik wil alleen.
Uit eten is niet iets wat ik snel alleen ga doen, maar ik heb gelukkig best veel mensen om mij heen die ook van lekker eten en nieuwe dingen proberen houden, dus daar is altijd wel iemand voor te porren. Maar shoppen, sauna, bios, wat drinken op het terras, ik vermaak me wel. Meestal neem ik inderdaad een boek of een notitieboekje mee, zodat ik niet alleen maar op mijn telefoon zit.
Ik heb bijna altijd mensen om me heen, iets alleen doen is echt even me-time.
Dat dikgedrukte heb ik ook wel. Ik heb altijd wel mensen voor de bioscoop bijvoorbeeld. Dan ben ik bang dat ik mensen kwets als ik ineens zeg nee ga liever in mijn eentje. Alsof je zegt ik ga nog liever in mijn eentje dan met jou.Ik denk echt dat ze dat niet zullen snappen.
"Ja ik heb wel plannen en je zou in principe mee kunnen maar ik wil alleen" klinkt zo banketstaaf
Op m'n werk lopen we altijd een rondje in de pauze met collega's en ik wil exact datzelfde rondje af en toe eigenlijk liever alleen lopen, maar ja, dat durf ik ook niet te zeggen haha.