Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-10-09 21:07

Geplaatst: 22-10-09 21:07

Abortus, zonder twijfel.
Ik kan het kind nu weinig bieden, op alleen liefde kan het niet leven. En ondanks dat ik al wel vanalles voel rammelen bij mij, zou ik er toch echt voor kiezen het te laten verwijderen.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:07

Geplaatst: 22-10-09 21:07

neve never nooit ik had het er is met me zus over en die zei eigenlijk hetzelfde
als ik nu denk na veel overwegen.

je neemt een kind geen tijd meer voor je paard, je zit eraan vast,
geen spontane tripjes meer, alles foetsie weg ,gone.
dan als ze 20 zijn en dan heb je nog geluk als ze pas op hun 20ste weg gaaan
krijgen ze hn eigen kinderen en die wroden bij oma en opa gedumt ...
met anderen woorden niets voor mij.
ik ga bij jeugdzorg werken en zo draag ik mijn steentje bij aan een betere jeugd.
ik hou van me vrije tijd voor mezelf en dat hou ik ook graag zo.
voor degene die het geweldig vinden om een kind te zien opgroeien en dingen op zou willen
geven ervoor heb ik geen moeite mee, doen wat je hart je ingeeft , mijn hart licht er aallleen niet

ben benieuwd of ik boze reacties terug krijg haha

**Geplaatst**: 22-10-09 21:09

Geplaatst: 22-10-09 21:09

Interessant topic, ik heb hier namelijk laatst nog uitgebreid over nagedacht.
Ik val er een beetje buiten; ik ben 21. Als ik nu zou ontdekken dat ik zwanger ben, dan zou ik het zonder te twijfelen houden. Ik woon samen in een gezinswoning, mijn vriend werkt fulltime en we kunnen het kind alles bieden wat het nodig heeft. Daarbij is het hartstikke welkom; ik wil in de toekomst graag kinderen, alleen staat het nu nog niet op de planning.

Dus ondanks dat ik als ik nu zwanger zou zijn, mijn studie net niet af kan ronden, en de reis die we hebben gepland niet door kan kan, dan nog zou ik geen moment twijfelen. Mijn laatste 10 weken studie kan ik ook later doen en zou ik ook zeker doen, daar ben ik heel serieus in.
Ik zorg ervoor dat de kans zo klein mogelijk is, maar als het zo zou lopen, dan moest het zo zijn en mag het vechtertje zeker komen.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:10

Re: Tieners, wat zou je doen als je nu zwanger was?

Geplaatst: 22-10-09 21:10

Ik ben 14, en wat moet im er mee

Abortus dan maar, bespaard het kindje veel leed en mij ook.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:12

Geplaatst: 22-10-09 21:12

@ Wendy_Paard

Hoeze je neemt een kind en geen tijd meer voor je paard?
In 2006 heb ik mijn eerste eigen paard gekregen voor mijn verjaardag van mijn vriend, ik had toen al 2 kids,de jongste was toen 8 maand.
Ik ging elke dag naar mijn paar om te rijden verzorgen etc.
In 2008 heb ik mijn eerste eigen paard verkocht wegens een aandoening waardoor ik niet meer met hem kon rijden met wat ik wilde.
Ik heb toen een ander paard gekocht om de sport in te gaan en die komt ook echt geen aandacht/verzorging etc of wat dan ook tekort.
Sinds gisteren staat hij tijdelijk bij mijn vriendin gestald omdat ik hem nu niet meer kan rijden ivm de zwangerschap ( hij is niet al te vertrouwd onder het zadel) maar zodra onze kleine is geboren en ik weer ben hersteld komt hij weer naar huis en pak ik onze training weer gewoon verder op hoor.
Een beetje onzin dus dat je geen tijd meer zou hebben voor je paard als je ook kids hebt

Edit:

Sinds eind maart dit jaar staat hij aan huis hier voor hebben we altijd op een pensionstal gestaan.

Laatst bijgewerkt door Steph86 op 22-10-09 21:17, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-10-09 21:13

Re: Tieners, wat zou je doen als je nu zwanger was?

Geplaatst: 22-10-09 21:13

Ik ben 16, dus ja abortus. Kan nu nog niet zoveel he.. (5VWO..)

**Geplaatst**: 22-10-09 21:14

Geplaatst: 22-10-09 21:14

Ik ben bijna 16 en ik zou het kind laten weg halen. Want het kind zou een heel vreemde jeugd hebben denk ik, en ik ben er zelf ook helemaal niet klaar voor :s. Het is gewoon een logische oplossing. Tenslotte zijn er tegenwoordig genoeg middelen om zwangerschap tegen te gaan.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:15

Geplaatst: 22-10-09 21:15

wendy_paard: ik vind het zelf juist goed als mensen die stap ook durven te nemen. Ik lees wel vaker: eigen schuld, dus moet je maar de verantwoording op je nemen. Maar ik vind het ook dat je de verantwoordelijkheid neemt als je het kind weg laat halen. Juist omdat je het kind niet kunt bieden wat je het kind wel gunt.
Net zoals de tiener die er wel voor kiest om het kind te houden, omdat zij wel het gevoel hebben dat ze het kind wel kunnen bieden wat het kind nodig heeft.
Een kind moet nooit de dupe worden van het foutje tijdens de seks. Voor de een is dat het kind houden, voor de ander de keuze om het kindje niet geboren te laten worden.

(ik zou bv ook geen tijd meer hebben voor een paard als ik een kind zou hebben: mijn gezondheid kan helaas niet én én. Dus een kind vreet mijn energie weg, dus blijft er niets over

Al zou voor mij het paard niet meespelen in mijn keuze, maar mijn broer en schoonzus kiezen bewust voor geen kids omdat ze dieren hebben )

**Geplaatst**: 22-10-09 21:17

Geplaatst: 22-10-09 21:17

Ik ben 17 en zou het weg laten halen.
Heb nu oppaskindjes waar ik na een half uur al helemaal gek van wordt

En ik heb er ook helemaal geen tijd voor i.v.m studie en paardje.
Denk wel dat je er altijd wel last zou blijven houden dat je het weg hebt laten halen.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:19

Geplaatst: 22-10-09 21:19

Steph86 schreef:
@ Wendy_Paard

Hoeze je neemt een kind en geen tijd meer voor je paard?
In 2006 heb ik mijn eerste eigen paard gekregen voor mijn verjaardag van mijn vriend, ik had toen al 2 kids,de jongste was toen 8 maand.
Ik ging elke dag naar mijn paar om te rijden verzorgen etc.
In 2008 heb ik mijn eerste eigen paard verkocht wegens een aandoening waardoor ik niet meer met hem kon rijden met wat ik wilde.
Ik heb toen een ander paard gekocht om de sport in te gaan en die komt ook echt geen aandacht/verzorging etc of wat dan ook tekort.
Sinds gisteren staat hij tijdelijk bij mijn vriendin gestald omdat ik hem nu niet meer kan rijden ivm de zwangerschap ( hij is niet al te vertrouwd onder het zadel) maar zodra onze kleine is geboren en ik weer ben hersteld komt hij weer naar huis en pak ik onze training weer gewoon verder op hoor.
Een beetje onzin dus dat je geen tijd meer zou hebben voor je paard als je ook kids hebt

Edit:

Sinds eind dit jaar staat hij aan huis hiervoor hebben we altijd op een pensionstal gestaan.

Maar dan moet je al de luxe hebben om thuis te zijn de hele dag (want full-time job én kind én huishouden én paard lijkt mij niet doenbaar). Plus dat het financieel haalbaar moet zijn. Want je partner moet dan ook al wat verdienen om zowel paard en gezin te onderhouden. Als je uberhaupt al een partner hebt.
Ik denk niet dat het zo gemakkelijk ligt bij iedereen dus.

Laatst bijgewerkt door BraveSpots op 22-10-09 21:19, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-10-09 21:19

Geplaatst: 22-10-09 21:19

hoi steph,
je zegt het zelf door je zwangerschap kan je niet rijde het lijkt me dan logich dat je de eerste 3 maanden bijje kind blijft( dit om de beste basis aan te leggen voor een stabiel sociaal kind)

ik hebhet er niet voor over om een half jaar niet te rijden.
je wilt een weekendje weg zonder kind of naar lowlands b.v dan moet je het kind toch weer ergens `dumpen` je `belast` er altijd iemand mee, je bent afhankelijk van iemand voor oppassen.
ik werk dan liever met kinderen dan ik er zelf heb..
als ik dus over zeg maar wat de standaard leeftijd om kinderen te krijgen 27 ben ben ik pas op me 47 weer `vrij` . .

nee niets voor mij voor degene die het geweldig vinden prima ik wens ze alle geluk van de wereld het is niet voor mij wegelegd.

even offtopic ik weet ook echt dat ik een slechte moeder zal zijn haha.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:20

Geplaatst: 22-10-09 21:20

Welshcobfan schreef:
wendy_paard: ik vind het zelf juist goed als mensen die stap ook durven te nemen. Ik lees wel vaker: eigen schuld, dus moet je maar de verantwoording op je nemen. Maar ik vind het ook dat je de verantwoordelijkheid neemt als je het kind weg laat halen. Juist omdat je het kind niet kunt bieden wat je het kind wel gunt.
Net zoals de tiener die er wel voor kiest om het kind te houden, omdat zij wel het gevoel hebben dat ze het kind wel kunnen bieden wat het kind nodig heeft.
Een kind moet nooit de dupe worden van het foutje tijdens de seks. Voor de een is dat het kind houden, voor de ander de keuze om het kindje niet geboren te laten worden.

(ik zou bv ook geen tijd meer hebben voor een paard als ik een kind zou hebben: mijn gezondheid kan helaas niet én én. Dus een kind vreet mijn energie weg, dus blijft er niets over Al zou voor mij het paard niet meespelen in mijn keuze, maar mijn broer en schoonzus kiezen bewust voor geen kids omdat ze dieren hebben )

dus zal jij het houden of niet???
ik kwam er niet echt uit

**Geplaatst**: 22-10-09 21:25

Geplaatst: 22-10-09 21:25

Moeilijk... ik ben 20, en heb bijna een bachelor op zak. Mijn vriend werkt fulltime en heeft een eigen appartement, dus financieel gezien zou dat moeten werken. Ik zou bij hem in mogen trekken (doe dat niet omdat ik studeer en een eindje weg op kamers zit).

Ik weet alleen niet of ik er klaar voor ben, en ik zou enorm balen van het feit dat mijn toekomstplannen ineens niet meer kunnen (master halen, misschien postmaster iets doen of promoveren, en dan het onderzoek in). Klinkt egoïstisch, maar als je zelf niet gelukkig bent, pikt zo'n kind dat ook op.

Ik denk dat ik het vooral eerst heeeel goed met vriendlief zou moeten bespreken, of hij ook bereid is zijn verantwoordelijkheid te nemen. Dan zou ik het kunnen houden. Maar liever eigenlijk niet, omdat ik gewoon het gevoel het nog niet genoeg te kunnen bieden. Conclusie: gewoon oppassen met wat ik doe, en niet zwanger raken!

Wil later trouwens wel kinderen. Na de opleiding kan ik een aantal dagen in de week werken, en mij vriend is ook bereid minder te gaan werken.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:26

Geplaatst: 22-10-09 21:26

Ik vind het moord noemen een beetje overdreven...

Als net een paar weken zwanger bent is het niet meer dan een klompje cellen, niet levensvatbaar.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:28

Geplaatst: 22-10-09 21:28

Wendy_paard: daar ben ik dus zelf ook nog niet uit

Vorig jaar had ik gezegd: weghalen (ook ivm mijn gezondheid), maar nu weet ik het niet... Hangt ook af van de wat mijn ouders en vriend ervan: want mijn ouders moeten de baby in huis willen en mijn vriend is er ook verantwoordelijk voor

Dus het is wat ik dan samen wil beslissen

**Geplaatst**: 22-10-09 21:29

Geplaatst: 22-10-09 21:29

ik ben 16 en ik zou eerst zoiets hebben van weghalen maar ik denk dat ik later bij zou draaien en het zou houden.
Ik heb geen vriend en woon gewoon bij mijn ouders maar ik weet dat stel dat het zou gebeuren mijn moeder wel klaar voor me staat en die zou me ook helpen met het kind verzorgen.
ik denk dat ik anders gek word

toen ik in de eerste zat was een vriendin van mij zwanger (was 13 en toen ze beviel 14) die heeft het gewoon gehouden en is helemaal gek van het jongentje.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:30

Geplaatst: 22-10-09 21:30

maar als jou ouders dan zeggen nee..
en jij wilt wel laat je dan de keuze van je ouders hangen?
b.v. studeren kan nog tot de 9ste maand,,, werken kan je ook,
subsidies etc etc etc...

want een kind moet je toch krijgen omdat je het wilt ik vraag me dan af of iemand geen spijt krijgt al b.v. vriend het niet wilt...

ga ik nu offtopic?

**Geplaatst**: 22-10-09 21:31

Geplaatst: 22-10-09 21:31

Er zijn genoeg moeders ( waaronder ook alleenstaande) die kind,huishouden,werk en eigen paard hebben.
Het kan dus wel.

Mijn situatie:

Ik ben thuismoeder.
Ik blijf thuis bij de kids totdat ze allemaal naar de basisschool gaan, zodra ze allemaal op de basisschool zitten wil ik partime gaan werken.
Partime omdat ik ook weer thuis wil zijn als de kids vrij zijn van school.
De kids dumpen omdat wij ergens heen willen zoals bijv naar Lowlands ( ben er trouwens nog nooit geweest maar goed

) dat gebeurd bij ons niet zo snel.
Ja ze slapen wel is bij opa en oma maar ook alleen maar omdat oma en opa ( mijn ouders in dit geval) de kids ook graag is een weekendje willen hebben voor zichzelf, mijn ouders zien de kids niet zo vaak meer als voorheen sinds we verhuisd zijn.
Mijn vriend werkt in 2ploegen en is dus de ene week 's morgens aan het werk en 's middags op tijd thuis en de andere week is hij 's morgens thuis tot half 2 en werkt dan tot 23.00. en ik hoef straks als de kleine is geboren echt niet 24 uur per dag bij haar te zijn, ze kan best een aantal uurtjes ( denk aan 3 uurtjes) zonder mij, daarbij kan ik het zo plannen dat ik er even tussen uit knijp als zij slaapt en dat ze gewoon samen is met haar broers en vader.
Wij hebben misschien idd het geluk dat mijn vriend een goede baan heeft met een royaal salaris, maar wat wij/ik heb/ben is zeker niet ondenkbaar voor anderen.

Dat jij het niet wilt of ziet zitten eigen kids is je goed recht hoor Wendy_paard dat is jou keuze en die respecteer ik ook gewoon

Edit:

Wij vangen geen subsidies ( ja we hebben wel kinderbijslag maar dat is geen vetpot) en uitkeringen zijn hier ook niet van toepassing.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:35

Geplaatst: 22-10-09 21:35

Maar eerlijk gezegd denk ik niet dat thuismoeder voor de meeste tieners haalbaar is. Dat je er niet mag van uit gaan zeg maar.

Doe zelf eens 40 uur stressvol werk bij je schema en alles zou er anders uitzien, niet? Maakt wel veel uit imo

.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:37

Geplaatst: 22-10-09 21:37

BraveSpots schreef:
Maar eerlijk gezegd denk ik niet dat thuismoeder voor de meeste tieners haalbaar is. Dat je er niet mag van uit gaan zeg maar.

Doe zelf eens 40 uur stressvol werk bij je schema en alles zou er anders uitzien, niet? Maakt wel veel uit imo .

Je hebt gelijk, het is idd niet voor iedereen haalbaar om thuis te blijven.
En het zou zeker ook anders geweest zijn als ik wel 40 uur had gewerkt, maar dan nog was er een paard geweest, dan was ik alleen niet zo fanatiek geweest denk ik en had ik al genoegen genomen met alleen buitenritjes.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:38

Geplaatst: 22-10-09 21:38

wendy_paard schreef:
maar als jou ouders dan zeggen nee..
en jij wilt wel laat je dan de keuze van je ouders hangen?
b.v. studeren kan nog tot de 9ste maand,,, werken kan je ook,
subsidies etc etc etc...

want een kind moet je toch krijgen omdat je het wilt ik vraag me dan af of iemand geen spijt krijgt al b.v. vriend het niet wilt...

ga ik nu offtopic?

Als mijn ouders zeggen nee (en schoonouders ook), dan zeg ik ook nee. Want dan heb ik geen plek om met mijn kind naar toe te gaan. Vriend woont namelijk ook nog thuis. Ben zelf chronisch ziek, dus werken én studeren kan ik niet (heb met studie ook vreselijke vertraging opgelopen daardoor, maar ik ben volgens de planning voor de zomervakantie wel master of science

Dus qua studie kan het wel

)
Een kind moet je een stabiele omgeving kunnen bieden en dat zit er voor mij niet in als ik geen huis heb en zelf geen geld. Dan kan ik wel werken, maar dan vind ik het zonde van mijn studie omdat ik bijna klaar ben.
Ik zou mijn vriend ook niet zomaar opzadelen met een kind omdat ik het wil: het is een actie van ons samen, dus ook samen een beslissing. (nu weet ik van hem dat hij het kind altijd wil houden, maar wel achter abortus staat als ik dat wil)

In mijn tienertijd had ik het kind absoluut weggehaald. Daarvoor was ik gewoon té afhankelijk en nog te kinds voor

Nu kan ik alleen niet financieel voor mijzelf zorgen, maar mentaal kan ik wel een kind opvoeden: ik ben nu volwassen (die nog wel thuis woont hahaha

Maar goed: dat is ook om medische redenen helaas, was geen keuze van mijzelf)

**Geplaatst**: 22-10-09 21:41

Re: Tieners, wat zou je doen als je nu zwanger was?

Geplaatst: 22-10-09 21:41

Ben 19. En heb nu pas eigenlijk mijn 1e echte vriend, net 4 maandjes. Ik zei in het begin nog, weghalen. Maar denk er ondertussen anders over. Ben 19, woon hier samen met mijn moeder en vriend ( hij woont bij ons in) en hij is opzoek naar iets voor zichzelf. Hij is 21. Dus ik denk nu zo, we zijn beide oud genoeg en tja, als ik zwanger zou raken, dan is dat de consequentie van een bezigheid die ik een tijd daarvoor uitgeoefend heb

.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:43

Geplaatst: 22-10-09 21:43

Licht bij mij geheel aan de situatie. Nu ben ik 16 jaar.

Stel je voor,
Als ik verkracht zou worden zou ik het zonder pardon weg laten halen. Niet alleen dat ik het kind nu niks kan bieden maar ook kan het het niet aan doen te vertellen dat zijn/haar papie mij had verkracht.
Mocht ik een leuke jongen ontmoeten die mijn vriend word ect ect. en het is een "ongelukje" ( zou ik bij mijzelf niet kunnen indenken maarja "stel") Zou ik toch heel goed nadenken/overlegen met ouders en de jongen moet er ook zijn mening over kunnen geven. ( niet dat hij baas is maar het gaat om het idee).

Poe zeg, Moeilijk hoor.

**Geplaatst**: 22-10-09 21:46

Geplaatst: 22-10-09 21:46

Ik denk dat een kindje krijgen het mooiste is dat je kan overkomen. Jouw eigen kindje dat is gegroeid in jouw buik. Maar of ik daar nu allemaal al klaar voor zou zijn? Nee. Mijn ouders zouden sowieso willen dat ik abortus liet plegen. Ik weet het niet, abortus zou waarschijnlijk het beste zijn, maar het krijgen van een kindje is zo mooi. Er zijn zoveel vrouwen die daar een moord voor zouden doen. Die bijvoorbeeld onvruchtbaar zijn. Ik zou het weghalen, denk ik, maar het ligt aan de situatie. Aan de vader bijvoorbeeld en aan mijn ouders. Als ik ze zou verliezen door het krijgen van mijn baby..

**Geplaatst**: 22-10-09 21:47

Geplaatst: 22-10-09 21:47

Gillen.

Ik ben niet in staat om een kind op te voeden, ik moet nog ongeveer 14 jaar studeren (3 jaar VWO, 6 jaar geneeskunde, 4,5 jaar specialiseren), dan is je studie toch wel redelijk op z'n kop denk ik (helemaal met zo'n stresskikker als ik, die alles zelfs nu al helemaal vol heeft staan wat betreft planning

).
Een kind kan geen kind opvoeden. Ik ben van het voorkomen ipv. genezen.
Een beslissing nemen zou ik erg moeilijk vinden denk ik. Ik heb een kind momenteel niet veel te bieden, behalve echt een rotleven, gezien ik zelf ook nog een kind ben. Afhankelijk van de situatie neem ik een beslissing.
Bij een verkrachting denk ik dat ik toch eerder voor een abortus zou gaan dan tijdens een ongelukje met de pil in een gelukkige, stabiele relatie.
Maar nee, eigenlijk wil ik helemaal niet in zo'n situatie zitten.