Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-07-09 11:25

Re: Stel je krijgt dé kans van je leven maar je partner wil niet

Geplaatst: 17-07-09 11:25

ik ben een carrieremens, ik zou niets liever willen als hogerop komen en hard werken, ik ben ook helemaal geen trouw persoon en wil absoluut geen kinderen, voor mij zou het dus absoluut de droombaan zijn.

**Geplaatst**: 17-07-09 11:26

Geplaatst: 17-07-09 11:26

sonja dat bedoelde ik ook

nou is de vraagstelling ook wel:

"stel je krijgt dé kans van je leven en je partner wil niet"

maar als mijn partner niet zou willen zou ik mij al afvragen of dit wel de partner is waar ik een leven lang bij wil blijven

**Geplaatst**: 17-07-09 11:28

Re: Stel je krijgt dé kans van je leven maar je partner wil niet

Geplaatst: 17-07-09 11:28

ja precies. en daarbij,een relatie kan altijd uitgaan.
Ik hing eerder ook enorm vast aan mijn relatie,mijn paardenleven,mijn vrienden/kennissen.
Nu heb ik meer een houding van "het is MIJN leven en ik ga het leven zoals IK wil".
Ik zou me niet meer zo afhankelijk kunnen willen opstellen van iemand.

**Geplaatst**: 17-07-09 11:32

Geplaatst: 17-07-09 11:32

Ik denk ten eerste dat als ik echt de kans van mijn leven zou krijgen, mijn man dit ook zou snappen en zich dus waarschijnlijk wel zou schikken, maar goed...in dit geval dus niet:

Dan zou ik toch echt voor mijn relatie gaan eerlijk gezegd, we doen iets samen of we doen het niet...

Ik geloof sowieso niet in maar 1 kans in je leven, er komt altijd wel weer iets nieuws op je pad. Ik heb al wel gekozen voor mijn man en die blijft..Zolang we samen zijn nemen we samen beslissingen..

**Geplaatst**: 17-07-09 11:41

Geplaatst: 17-07-09 11:41

Mijn 'droom' op dit moment is om later een eigen huis met een lap grond er omheen te hebben,
met daarop twee paarden en evt. schapen.
Stel één of ander onbekend familielid sterft en ik erf zo'n huis met grond én een flinke som geld om die dieren te kopen.

Ik zou me alleen laten tegenhouden door mijn partner als ik daar al jaren gelukkig mee samen ben
én geen enkele twijfel heb over de toekomst van die relatie.
Dan zou hij ook nog met verdomd goede argumenten moeten komen,
maar dan zou ik het misschien wel voorbij laten gaan

**Geplaatst**: 17-07-09 12:03

Geplaatst: 17-07-09 12:03

1. Is het niet een natuurlijk proces dat je je blijft ontwikkelen, ook als je een relatie hebt? Waarom dan je ontwikkeling laten stoppen of remmen door die relatie? Ik zie echt niet in waarom het of/of moet zijn en waarom e.e.a. niet te combineren is. En ALS het niet te combineren is, is het dan niet 'gewoon' zo'n moment waarop je moet concluderen dat je partner en jij zich in een ander stadium van het leven/je ontwikkeling bevinden, en je misschien andere keuzes moet gaan maken? Mensen groeien uit elkaar, omdat ze zich in een andere richting ontwikkelen, of omdat de één harder gaat dan de ander. Is dat nou echt zo'n ramp? Is het echt "in de steek laten", of groei jij verder/harder/een andere richting uit??
Het gegeven dat je bij je vriend blijft, en een andere keuze maakt dan de keuze die je zou maken als je alleen was, wil niet zeggen dat je stopt met ontwikkelen. Je ontwikkelt misschien een andere kant op, maar so what? Je maakt alleen andere keuzes die je ook gelukkig kunnen maken. Je ontwikkelt sámen, en dat vraagt soms om een compromis. Maar uit een relatie haal je zoveel andere dingen die je ook gelukkig maken...

2. Als die relatie dan toch zo heilig is, waarom zou die dan niet op afstand stand kunnen houden? Er zijn weekeinden, je kunt afspraken maken over bv diensten en thuiswerkdagen etc etc...
Ja dat kan.. mijn vriend is militair, en als hij een halfjaar weg moet, blijf ik wachten. Gelukkig heb ik dan wel het vooruitzicht dat hij terug komt. Een toekomst samen, is voor mij toch wel een belangrijk iets in een relatie. Ik zie hem trouwens ook bijna alleen in de weekenden. We bellen wel veel, en hij komt ook vaak naar huis gereden om me te zien.

3. Voor degenen die direct zeggen bij de partner te blijven: draai de rollen eens om? Jouw partner krijgt DE kans ergens ver weg, en vraagt JOU om alles op te geven en met 'm mee te gaan. Wat zeg je dan?
Indien JA: waarom dan andersom niet? Hang je niet té veel aan je partner, en hoe wederzijds is het? Stel dat je partner om wat voor reden dan ook wegvalt, hoe bouw jij dan je leven weer op?
Indien NEE: dan kun je zélf DE kans ook wel pakken, want uiteindelijk kies óók jij niet voor die relatie...
Ik weet niet of ik mee zou gaan, ik hoop (hem kennende doet hij dat ook) dat hij dit toch wel met mij zou bespreken. Dan zou het afhangen van onze beide situaties, en zouden we hopelijk samen tot een beslissing komen. Zijn geluk is net zo belangrijk als dat van mij, maar niet belangrijker.

Ik vind het een soort van 'griezelig' hoe sommigen hun levensgeluk gekoppeld hebben aan hun huidige (!!!) partner...
Ach mijn levensgeluk is aan wel meer elementen gekoppeld. En ja mijn partner is daar 1 van. Als hij weg zou vallen zou ik daar flink kapot van zijn, maar is dat niet heel gezond in een relatie? Het is niet zo dat ik als ik hem zou verliezen de draad niet meer op zou kunnen pakken

**Geplaatst**: 17-07-09 12:07

Geplaatst: 17-07-09 12:07

_Ella_ schreef:
Het gegeven dat je bij je vriend blijft, en een andere keuze maakt dan de keuze die je zou maken als je alleen was, wil niet zeggen dat je stopt met ontwikkelen.

Nee da's waar, dat ben ik met je eens. Maar het gaat hier over DE kans he... (whatever that may be) niet over zomaar een voorbijkomend kansJE, maar over datgene waar iemand dan blijkbaar al járen van droomt en blijkbaar tot dan toe niet kon realiseren...
Ik moet eerlijk zeggen dat ik die droom uberhaupt niet heb hoor, heb m'n leven heel aardig op orde geloof ik. Maar of ik voor ZO iets groots compromissen zou sluiten... ik betwijfel het...

**Geplaatst**: 17-07-09 12:09

Geplaatst: 17-07-09 12:09

Tes, ik zou zeggen huis verkopen en hier in de buurt iets leuks kopen

Ik denk dat ik juist ook de perfecte partner voor mij heb gevonden omdat wij allebei onze relatie zo centraal hebben staan in ons leven... buitenlandse avonturen zouden wij allebei niet van kunnen genieten als we het niet kunnen delen.

Mijn levensgeluk hangt inderdaad voor het overgrote deel van mijn vent af. We hebben een leuk huis, een lief kind dat we gewoon zelf kunnen opvoeden (geen creches en toestanden), leuke vrienden en familie die vlakbij wonen..... kortom, we zijn gelukkig. Mijn vent had echt zijn droombaan kunnen hebben, maarja, werken doe je toch vooral voor het geld en elke avond op je hotelkamer in slaap vallen terwijl vrouw en kind thuis zijn is ook niet alles.

**Geplaatst**: 17-07-09 12:54

Geplaatst: 17-07-09 12:54

odetteke schreef:
Tes, ik zou zeggen huis verkopen en hier in de buurt iets leuks kopen

Ik ben 15

Heb zo'n vermoeden dat mijn ouders dat niet zo'n geniaal idee zouden vinden :')

**Geplaatst**: 17-07-09 13:11

Geplaatst: 17-07-09 13:11

Sonja schreef:
_Ella_ schreef:
Het gegeven dat je bij je vriend blijft, en een andere keuze maakt dan de keuze die je zou maken als je alleen was, wil niet zeggen dat je stopt met ontwikkelen.

Nee da's waar, dat ben ik met je eens. Maar het gaat hier over DE kans he... (whatever that may be) niet over zomaar een voorbijkomend kansJE, maar over datgene waar iemand dan blijkbaar al járen van droomt en blijkbaar tot dan toe niet kon realiseren...
Ik moet eerlijk zeggen dat ik die droom uberhaupt niet heb hoor, heb m'n leven heel aardig op orde geloof ik. Maar of ik voor ZO iets groots compromissen zou sluiten... ik betwijfel het...

Sja dan zou ik het niet weten... Die droom heb ik niet, dus weet ook niet hoe dat voelt.

Ik denk dat als je écht zo'n droom hebt, die er ook al wel is op het moment dat je een relatie begint. Mijn vriend is militair, en ik wist van het begin dat hij ook op uitzending gaat, als hij moet. Daarom is dat ook nooit een probleem geweest. Als hij nog andere dromen zou hebben zou hij dat nu alvast even moeten zeggen (zou ik andersom ook doen), dan weet ik namelijk waar ik aan toe ben, en waar ik mijn toekomst omheen bouw

**Geplaatst**: 17-07-09 13:20

Re: Stel je krijgt dé kans van je leven maar je partner wil niet

Geplaatst: 17-07-09 13:20

Maar waarom zou je je toekomst om iemand heen willen bouwen?
(begrijp me niet verkeerd,ik val je niet aan,ik ben alleen benieuwd)

**Geplaatst**: 17-07-09 13:27

Re: Stel je krijgt dé kans van je leven maar je partner wil niet

Geplaatst: 17-07-09 13:27

Omdat een soulmate je vele malen gelukkiger kan maken dan een huis of baan.

**Geplaatst**: 17-07-09 13:37

Geplaatst: 17-07-09 13:37

Als ik een aanbieding voor mijn droombaan krijg dan gaat mijn man mee, en andersom ook. Daarbij is hij 1 van de redenen dat ik elke dag mijn bed uit kom

Mocht verhuizen oid niet mogelijk zijn, vinden we er wel een weg omheen.

Mijn huidige paard laat ik voor niets en niemand achter

1e keer dat ik dat besloot dacht ik misschien wat naief te zijn geweest. Keer daarop wel gedaan, en ik werd daar doodongelukkig van. Dus wat dat betreft ligt mijn geluk ook echt wel bij mijn merrie. (speciaal verhaal

)

edit: ik vraag me af of als je partner je de kans van je leven niet gunt, of je daarin niet steunt, of het wel de juiste partner is

Uitzonderingen daargelaten.

**Geplaatst**: 17-07-09 13:54

Re: Stel je krijgt dé kans van je leven maar je partner wil niet

Geplaatst: 17-07-09 13:54

Maar is steunen en er in meegaan hetzelfde? Als ik morgen een stal wil beginnen zal mijn partner me ongetwijfeld steunen net zoals hij dat nu met mijn opleiding doet, maar ik mag wel zelf de rekening betalen en ik vermoed dat hij ook geen stallen zal gaan uitmesten (niet dat ik het plan heb om een stal te beginnen).

**Geplaatst**: 17-07-09 13:58

Geplaatst: 17-07-09 13:58

Ik moet ineens denken aan zwemmer Maarten van der Weijden:

http://www.intermediair.nl/artikel/week ... komst.html
http://www.trouw.nl/achtergrond/deverdi ... hand_.html

Fragmentje:

Citaat:
Zijn er meer topsporters die hun vriendin aan de kant zetten om optimaal te presteren?
'Nee, volgens mij niet. Ik ben een van de weinigen die zo'n keuze kunnen maken. De onvoorwaardelijkheid van mijn keuze voor het zwemmen was extreem. Van die enorme prestatiedrang die ik in me heb, word je geen beter mens.'

**Geplaatst**: 17-07-09 14:21

Geplaatst: 17-07-09 14:21

Anoniem schreef:
Maar waarom zou je je toekomst om iemand heen willen bouwen?
(begrijp me niet verkeerd,ik val je niet aan,ik ben alleen benieuwd)

Don't worry, kan wel wat hebben
Wel een goeie vraag, moest er even over nadenken. Maar eigenlijk is het antwoord simpel: omdat ik met hem oud wil worden, en ik mijn toekomst sámen met hem wil.
"Omheen bouwen" klinkt misschien wel erg extreem, is denk ik ook niet helemaal een goede woordkeus, omdat hij dat ook bij mij doet (vind het wel lastig om voor hem te spreken, maar ik weet dat hij hier ook zo over denkt). Als ik aan mijn toekomst denk, hoort hij daarbij, en ik denk hem niet even weg als ik een plan heb waar hij niet inpast.

**Geplaatst**: 17-07-09 14:36

Geplaatst: 17-07-09 14:36

Sonja: ik heb meerdere keren DE kans van mijn leven gehad, heb zelfs een keer daadwerkelijk mijn zootje bijeengeraapt, paard ingeladen en ben vertrokken naar de andere kant van het land, omdat ik daar een baan aangeboden kreeg op een dressuurstal, waar ik elke dag les zou krijgen en noem maar op. Het was bij Rien van der Schaft, waar ik toendertijd al ontzettend veel bewondering voor had. Ik mocht daar werken, dus ik liet alles achter en ging op pad...
Ik heb werkelijk een TOP-tijd daar gehad, heb werkelijk echt veel geleerd en een geweldige tijd gehad!
Het grappige was alleen dat ik er na een tijdje achterkwam dat ik daar ontzettend eenzaam was geworden... ik had nu een baan waarin ik me kon ontwikkelen op het gebied wat ik wilde, namelijk met mijn paard hogerop komen... maar ik vond het helemaal niet leuk... zelf mijn eigen paard rijden vond ik op den duur niet leuk meer, het was allemaal onderdeel geworden van mijn werk en mijn ontwikkeling en ik wilde eigenlijk veel meer in het leven dan alleen maar dat...

Ik wil hiermee zeggen dat ik geleerd heb dat ook die droombaan niet heilig is, en zoals Ella al mooi schreef: als je je droom hebt waar gemaakt, maar je hebt niemand om het mee te delen...?

Ik ben na een maand of 5 weer naar huis gegaan en heb geleerd de dingen te waarderen die ik heb... ik geef de mensen om wie ik intens geef niet meer zomaar op... daarbij heb ik het overigens niet alleen over mijn partner, maar ook mijn vrienden en familie, die zo verdomd veel voor mij betekenen!

Mijn droom is nu om volgend jaar af te studeren, daarna nog verder te studeren, te blijven genieten van mijn paard, mijn vriend, familie en vrienden... binnenkort waarschijnlijk officieel samenwonen en straks kindjes als dat voor ons weggelegd is... Ik zal mezelf ten alle tijden blijven ontwikkelen, na deze studie ga ik weer een nieuwe volgen en ook op gebied van mijn relatie en mijn paard zal ik me altijd blijven ontwikkelen... ik heb geleerd dat voor mij niets meer waard is dan dat

Ik hoop dat je op deze manier ook de andere kant kan zien... ik laat mijn zelfontplooing niet in de weg staan, maar ik zoek een manier om dat te combineren... ik ben het gelukkigst met mijn dierbaren aan mijn zij, dan kan ik mezelf het beste ontwikkelen

**Geplaatst**: 17-07-09 14:47

Re: Stel je krijgt dé kans van je leven maar je partner wil niet

Geplaatst: 17-07-09 14:47

Jarrah, jouw verhaal bevestig mij JUIST dat je moet gáán voor dergelijke kansen. Want moet je eens zien wat een enórme groei je doorgemaakt hebt door DIE kans met beide handjes aan te grijpen! Je hebt er zó veel van geleerd! Super!!!!

**Geplaatst**: 17-07-09 14:55

Re: Stel je krijgt dé kans van je leven maar je partner wil niet

Geplaatst: 17-07-09 14:55

Ik zoui het never nooit niet doen, paard niet en vriend niet achterlaten... hij maakt mij gelukkig en mijn paard ook.

Ik weet zeker dat hij zou zeggen ik ga mee!! (droom = verhuizen naar texas en hij wil dat ook

)

**Geplaatst**: 17-07-09 14:58

Geplaatst: 17-07-09 14:58

Sonja schreef:
Jarrah, jouw verhaal bevestig mij JUIST dat je moet gáán voor dergelijke kansen. Want moet je eens zien wat een enórme groei je doorgemaakt hebt door DIE kans met beide handjes aan te grijpen! Je hebt er zó veel van geleerd! Super!!!!

En wat als je het van tevoren al weet, dat je je vrienden/familie/relatie belangrijker vindt?

**Geplaatst**: 17-07-09 15:08

Geplaatst: 17-07-09 15:08

Ik weet wel zeker dat m'n vriend me dit wel zou gunnen,alleen, ik denk dat hij dan wel heel graag mee zou willen ,want hij is ook gek met paarden, en zou daarmee wel een toekomst op willen bouwen.
Maar ik zou echt niet alleen willen gaan zonder mijn partner,als dat zou moeten,daarvoor ben ik toch te gek met 'm

Ik zou 'm niet zolang kunnen missen, en ik zou daarbij ook nog heimwee kunnen krijgen naar mijn fam. en m'n vrienden.....

**Geplaatst**: 17-07-09 15:36

Geplaatst: 17-07-09 15:36

Sonja schreef:
Jarrah, jouw verhaal bevestig mij JUIST dat je moet gáán voor dergelijke kansen. Want moet je eens zien wat een enórme groei je doorgemaakt hebt door DIE kans met beide handjes aan te grijpen! Je hebt er zó veel van geleerd! Super!!!!

Dat ben ik met je eens... ik heb er gi-gan-tisch veel van geleerd!!! Heb ook mezelf leren kennen en ben ook vaak tegen mezelf aangelopen, het was een fantastische ervaring, en ik zou ook zeker iedereen aanraden hetzelfde te doen als dat ik gedaan heb!! Máár voor mijzelf persoonlijk ben ik tot de conclusie gekomen dat die droom niet zaligmakend is, dat dat voor mij toch de mensen om me heen zijn die mij uiteindelijk gelukkig maken!
Haha ik zie nu wel een tegenstrijdigheid bij mezelf ik moet zeggen dat ik het eigenlijk wel met je eens ben, dat je die kans niet moet laten glippen...
Ik heb om het hoekje kunnen kijken en kunnen ervaren hoe die stap is, ik denk dat alleen dat al een rijker mens maakt

Haha grappig, ik moet mijn mening toch wel nuanceren...
Ik zou het zelf niet meer doen, maar wil het anderen eigenlijk wel van harte aanraden

**Geplaatst**: 17-07-09 15:47

Re: Stel je krijgt dé kans van je leven maar je partner wil niet

Geplaatst: 17-07-09 15:47

Ik ben op dit moment bezig om mijn droom te verwezenlijken, carrieretechnisch. Dit is iets wat ik altijd heb gewild en daar ga ik 100% voor. Mijn man gaat daar in mee tot bepaalde hoogte en het is aan hem of hij daar geheel in mee gaat of niet. Ik ga dit doen namelijk anders zal ik mij altiijd af blijven vragen hoe het geweest zou zijn als....

**Geplaatst**: 17-07-09 15:54

Geplaatst: 17-07-09 15:54

Mooie aanvulling:
Elke gelukzalig gevoel is tijdelijk.
Stel, mijn droom is een mercedes. Rijd dat ding 3 maanden en het is maar "gewoon" een mercedes. Een auto die net zo goed kapot kan gaan
Stel, je komt dat man van je dromen tegen. Verliefd blijf je hooguit 2,5 jaar, daarna ga je je vast irriteren aan iets. Bovendien blijft die geweldige partner nooit dezelfde als die je ontmoet hebt. Ook hij heeft externe invloeden die een persoon ontwikkelen en karakter vormt.
Stel, ja kan DE carriere maken. Nou dan heb je die carriere, volgens mij is het na 3 jaar ook maar 'gewoon' een baan waar je vroeg je nest voor uit moet

Kortom wat ik bedoel te zeggen:
Je directe gevoel volgen is vaak een impulsieve handeling. Je bent eventje helemaal super blij, maar later besef je toch niet meer hoe geweldig het allemaal wel niet is.
Kan je me een beetje volgen wat ik bedoel te zeggen? Ben geen kei in psychologie.
En zeker als het gaat om iets materialistisch of over een dier, dat voorwerp gaat hopelijk veel minder lang mee dan je relatie!!
En mocht je relatie eindigen, dan komt er vast nog een kans om alsnog je droom te verwezelijken.

**Geplaatst**: 17-07-09 16:04

Geplaatst: 17-07-09 16:04

zoezie in jouw geval waren het dus niet Dé kans van je leven
dat lijkt me een auto ook nooit
een baan kan maar als het na na 3 jaar werk blijkt te zijn is het niet dé kans geweest maar dat weet je dan ook weer

verder lijkt het erg stom om impulsief ergens in te springen
ik neem aan dat als het dé kans is van je leven , je hier al heel wat over gedroomd hebt en nagedacht