Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-06-09 21:51

Geplaatst: 09-06-09 21:51

Hier tussendoor even de situatie van de andere kant.
Ik ben 18, heb nog een zus van 20.
Mijn vader word deze maand 70, mijn moeder is 42. Mijn vader dus nogal oud en mijn moeder erg jong. Ik ben heel erg voor het jonge ouder zijn, ik ervaar als kind van een oude ouder ( ik weet dat dit extreem is, maar toch) erg de nadelen hiervan, met name de angst om de ouder te verliezen gezien de leeftijd. Ik ervaar dit als verschrikkelijk lastig. Als kind zou je zo lang mogelijk van je ouders moeten kunnen genieten, dus op je 20ste ouder worden, als je er klaar voor bent, zeker doen. +:)+

**Geplaatst**: 09-06-09 21:51

Geplaatst: 09-06-09 21:51

Ik vind (persoonlijk) boven de 30 ook al 'oud' om kinderen te krijgen. Natuurlijk kan het ng makkelijk, maar de risico's worden wel groter.

**Geplaatst**: 09-06-09 21:51

Geplaatst: 09-06-09 21:51

CarinaR schreef:
waarom zou het kindje niet welkom zijn?
Mocht ik zo'n kindje krijgen, dan zou dat vast zijn omdat ik er voor kan zorgen.
Laat ik voorop stellen, ik ben niet gelovig, dat iemand abortus laat plegen ok, moet diegene weten, maar een 'ziek' kindje zou ik niet aborteren.
Met daarnaast dat je dan al zover in je zwangerschap bent voordat je dat uberhaupt weet.

Dat vind ik ook ieders mening. Ik heb laatst een uitzending gezien van een stel met een heel ernstig gehandicapt kindje, down samen met autisme en nog een reeks dingen. Nu was die jongen twaalf jaar en fysiek kunnen ze hem niet meer de baas, hij moet hele dagen met een helm rondlopen omdat hij anders zichzelf een schedelbreuk slaat tegen de muur,...
Dan kan ik me voorstellen dat je ervoor kiest om zo'n kindje niet te laten komen.
Iedereen is daar wat mij betreft vrij in...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-06-09 21:52

Geplaatst door de TopicStarter : 09-06-09 21:52

Meetje22 schreef:
Ik was 21 toen mijn dochter werd geboren en 23 toen mn tweede dochter werd geboren.
Ben er wel altijd op aan gekeken en nog steeds.
Ben standaard de jongste moeder aan het schoolplein en daarnaast ziet mijn dochter van 7 eruit alsof ze 10 is,dus ja, de opmerking : jij was er vroeg bij kan ik inmiddels dromen
Ach weet je, ik heb het reuze gezellig met mijn meiden en we zijn gewoon een leuk groepje ongeregeld bij elkaar

offtopic; wat een prachtig meisje is jouw oudste dochter zeg :oo

Echt zo'n modelletje haha.

**Geplaatst**: 09-06-09 21:53

Geplaatst: 09-06-09 21:53

Wow nativa dat is een groot leeftijdsverschil, maar goed uiteindelijk maakt dat met liefde niks uit natuurlijk. Maar het lijkt mij wel apart om een vader van 70 te hebben op de 18e.

Mijn ouders zijn nu 50 en 53, mijn broer is 25 en ik dan 23, vind het zelf echt heel erg leuk zo, met mijn ouders doe ik nog wel eens gekke dingen, ik vind het ook niet moeilijk om dingen aan ze te vertellen, omdat ze niet zoo ontzettend oud zijn.

**Geplaatst**: 09-06-09 21:53

Geplaatst: 09-06-09 21:53

BraveSpots schreef:
CarinaR schreef:
waarom zou het kindje niet welkom zijn?
Mocht ik zo'n kindje krijgen, dan zou dat vast zijn omdat ik er voor kan zorgen.
Laat ik voorop stellen, ik ben niet gelovig, dat iemand abortus laat plegen ok, moet diegene weten, maar een 'ziek' kindje zou ik niet aborteren.
Met daarnaast dat je dan al zover in je zwangerschap bent voordat je dat uberhaupt weet.

Dat vind ik ook ieders mening. Ik heb laatst een uitzending gezien van een stel met een heel ernstig gehandicapt kindje, down samen met autisme en nog een reeks dingen. Nu was die jongen twaalf jaar en fysiek kunnen ze hem niet meer de baas, hij moet hele dagen met een helm rondlopen omdat hij anders zichzelf een schedelbreuk slaat tegen de muur,...
Dan kan ik me voorstellen dat je ervoor kiest om zo'n kindje niet te laten komen.
Iedereen is daar wat mij betreft vrij in...

Ben ik met je eens

**Geplaatst**: 09-06-09 21:55

Geplaatst: 09-06-09 21:55

Ik wil ook voor mijn 30ste wel kinderen hebben het was altijd 25 maar dat kan nog weleens moeilijk worden.
Maar zodra het financieel verantwoord is ga ik niet lang wachten.
Gelukkig is mijn vriend het hier helemaal mee eens maar eerst maar even trouwen.

**Geplaatst**: 09-06-09 21:56

Geplaatst: 09-06-09 21:56

Nell_ schreef:
Ik vind (persoonlijk) boven de 30 ook al 'oud' om kinderen te krijgen. Natuurlijk kan het ng makkelijk, maar de risico's worden wel groter.

Waarom?
Ik wil misschien met de tijd nog wel een derde.
Dan ben ik ook boven de dertig.
Is toch helemaal niks mis mee?
Sommige mensen onder de dertig zijn gewoon zowel geestelijk als financieel niet toe aan het krijgen van kinderen.
Dikke pluim dat ze dan wachten tot ze het wel op orde hebben.
Daarnaast zijn er ook genoeg vrouwen die pas na hun dertigste een man ontmoeten waar ze kinderen mee willen hebben.

**Geplaatst**: 09-06-09 21:57

Geplaatst: 09-06-09 21:57

rockwitch schreef:
Wow nativa dat is een groot leeftijdsverschil, maar goed uiteindelijk maakt dat met liefde niks uit natuurlijk. Maar het lijkt mij wel apart om een vader van 70 te hebben op de 18e.

Mijn ouders zijn nu 50 en 53, mijn broer is 25 en ik dan 23, vind het zelf echt heel erg leuk zo, met mijn ouders doe ik nog wel eens gekke dingen, ik vind het ook niet moeilijk om dingen aan ze te vertellen, omdat ze niet zoo ontzettend oud zijn.

Dat is een flink verschil ja

Zo'n oude vader heeft ook wel voordelen (een heule hoop levenservaring bijvoorbeeld

) Maar ik zit dagelijks met de angst en de gedachte dat ik geen 40 wordt met mijn vader erbij, terwijl vele dit wel hebben, en ik denk dat ouders ook daaraan moeten denken als ze op oudere leeftijd aan kinderen beginnen.

**Geplaatst**: 09-06-09 21:57

Geplaatst: 09-06-09 21:57

rockwitch schreef:
Wow nativa dat is een groot leeftijdsverschil, maar goed uiteindelijk maakt dat met liefde niks uit natuurlijk. Maar het lijkt mij wel apart om een vader van 70 te hebben op de 18e.

Mijn ouders zijn nu 50 en 53, mijn broer is 25 en ik dan 23, vind het zelf echt heel erg leuk zo, met mijn ouders doe ik nog wel eens gekke dingen, ik vind het ook niet moeilijk om dingen aan ze te vertellen, omdat ze niet zoo ontzettend oud zijn.

dat vind ik een beetje raar, waarom zou je je ouders niets kunne vertellen als ze ouder zijn?
Mijn moeder is mijn beste vriendin, zij is degene die ik álles maar dan ook alles als eerste vertel..

Mijn nicht is pas geleden moeder geworden van haar eerste kindje en ze is nu 30

ze zijn 2 jaar geleden getrouwd en nu hun eerste kindje! ikzelf zou dat het liefste ook willen denk ik, eind 20/begin 30

**Geplaatst**: 09-06-09 21:59

Geplaatst: 09-06-09 21:59

Meetje22 schreef:
Nell_ schreef:
Ik vind (persoonlijk) boven de 30 ook al 'oud' om kinderen te krijgen. Natuurlijk kan het ng makkelijk, maar de risico's worden wel groter.

Waarom?
Ik wil misschien met de tijd nog wel een derde.
Dan ben ik ook boven de dertig.
Is toch helemaal niks mis mee?
Sommige mensen onder de dertig zijn gewoon zowel geestelijk als financieel niet toe aan het krijgen van kinderen.
Dikke pluim dat ze dan wachten tot ze het wel op orde hebben.
Daarnaast zijn er ook genoeg vrouwen die pas na hun dertigste een man ontmoeten waar ze kinderen mee willen hebben.

nee het kan ook nog makkelijk. Want dat zeg ik niet

Maar dat is meer mijn persoonlijke mening

**Geplaatst**: 09-06-09 22:00

Geplaatst: 09-06-09 22:00

@meetje22: Dat merk ik ook wel meer de laatste tijd. Mensen die vroeg kinderen hebben gekregen, dan zoveel jaar later nog eentje achterkomt (bewust dan).

Heb ik geen probleem mee verder hoor, maar ik zat er laatst over de denken en nu jij het aanhaalt

.
Mijn oudste broer (21) heeft ook een 'schoonzusje' van 6 jaar

.

**Geplaatst**: 09-06-09 22:01

Geplaatst: 09-06-09 22:01

BraveSpots schreef:
CarinaR schreef:
waarom zou het kindje niet welkom zijn?
Mocht ik zo'n kindje krijgen, dan zou dat vast zijn omdat ik er voor kan zorgen.
Laat ik voorop stellen, ik ben niet gelovig, dat iemand abortus laat plegen ok, moet diegene weten, maar een 'ziek' kindje zou ik niet aborteren.
Met daarnaast dat je dan al zover in je zwangerschap bent voordat je dat uberhaupt weet.

Dat vind ik ook ieders mening. Ik heb laatst een uitzending gezien van een stel met een heel ernstig gehandicapt kindje, down samen met autisme en nog een reeks dingen. Nu was die jongen twaalf jaar en fysiek kunnen ze hem niet meer de baas, hij moet hele dagen met een helm rondlopen omdat hij anders zichzelf een schedelbreuk slaat tegen de muur,...
Dan kan ik me voorstellen dat je ervoor kiest om zo'n kindje niet te laten komen.
Iedereen is daar wat mij betreft vrij in...

Laat ik dan maar iets pijnlijks zeggen.........
Ik heb een gehandicapte dochter.
Echter is dit wel gebeurt toen zij 2.5 jaar oud was.
Ik zou persoonlijk als ik zwanger was van een kindje dat een afwijking heeft,abortus laten plegen.
Puur en alleen omdat ik weet wat een verdriet en zorg dit met zich mee brengt.
Mijn dochter is gezond geboren en ik zou haar nooiiiiiiiiiiiit willen missen.
Maar om nou van te voren te kiezen voor een kindje dat een afwijking heeft vind ik iets anders.

**Geplaatst**: 09-06-09 22:02

Geplaatst: 09-06-09 22:02

Suuskipje schreef:
rockwitch schreef:
Wow nativa dat is een groot leeftijdsverschil, maar goed uiteindelijk maakt dat met liefde niks uit natuurlijk. Maar het lijkt mij wel apart om een vader van 70 te hebben op de 18e.

Mijn ouders zijn nu 50 en 53, mijn broer is 25 en ik dan 23, vind het zelf echt heel erg leuk zo, met mijn ouders doe ik nog wel eens gekke dingen, ik vind het ook niet moeilijk om dingen aan ze te vertellen, omdat ze niet zoo ontzettend oud zijn.

dat vind ik een beetje raar, waarom zou je je ouders niets kunne vertellen als ze ouder zijn?
Mijn moeder is mijn beste vriendin, zij is degene die ik álles maar dan ook alles als eerste vertel..

Mijn nicht is pas geleden moeder geworden van haar eerste kindje en ze is nu 30 ze zijn 2 jaar geleden getrouwd en nu hun eerste kindje! ikzelf zou dat het liefste ook willen denk ik, eind 20/begin 30

Dat heb ik dus ook. Om de reden dat ik nu nog geen (financiele) zekerheid heb en eerst geleefd wil hebben en meer van de wereld hebben gezien voordat ik aan kinderen begin.

Laatst bijgewerkt door Lous op 09-06-09 22:03, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-06-09 22:03

Geplaatst: 09-06-09 22:03

ikdoemaarwat schreef:
de 1 is er met 18 al aan toe en de ander pas met 34
dat verschilt gewoon per persoon en ik vind dat je dat moet respecteren
vind jij <22 te jong? nou dan zelf niet aan beginnen voor je 22e dus
maar mensen die dat wel willen gewoon lekker laten gaan en niet veroordelen

leven en laten leven

mee eens!

**Geplaatst**: 09-06-09 22:04

Geplaatst: 09-06-09 22:04

Suuskipje schreef:
rockwitch schreef:
Wow nativa dat is een groot leeftijdsverschil, maar goed uiteindelijk maakt dat met liefde niks uit natuurlijk. Maar het lijkt mij wel apart om een vader van 70 te hebben op de 18e.

Mijn ouders zijn nu 50 en 53, mijn broer is 25 en ik dan 23, vind het zelf echt heel erg leuk zo, met mijn ouders doe ik nog wel eens gekke dingen, ik vind het ook niet moeilijk om dingen aan ze te vertellen, omdat ze niet zoo ontzettend oud zijn.

dat vind ik een beetje raar, waarom zou je je ouders niets kunne vertellen als ze ouder zijn?
Mijn moeder is mijn beste vriendin, zij is degene die ik álles maar dan ook alles als eerste vertel..

Mijn nicht is pas geleden moeder geworden van haar eerste kindje en ze is nu 30 ze zijn 2 jaar geleden getrouwd en nu hun eerste kindje! ikzelf zou dat het liefste ook willen denk ik, eind 20/begin 30

Is gewoon persoonlijk hoor, ik had vroeger op de basisschool een vriendin waarvan haar ouders toen al boven de 50 waren, en ik merkte daar gewoon dat zij heel anders met elkaar omgingen als ik met mijn ouders. Mijn vader en ik hadden nog wel eens van die plagerige knokpartijtjes, maar daar was dat helemaal niet zo. Hoeft niet per se aan de leeftijd te liggen, maar dat is gewoon mijn ervaring en ik ken verder niemand met ook oudere ouders, dus weet niet of het dan anders is. Dus het was niet dat ik zelf vind dat je niks met je ouders kan bespreken als ze ouder zijn, maar ik heb zelf gewoon niet die ervaring daarmee in mijn omgeving.

**Geplaatst**: 09-06-09 22:04

Geplaatst: 09-06-09 22:04

Meetje22 schreef:
Laat ik dan maar iets pijnlijks zeggen.........
Ik heb een gehandicapte dochter.
Echter is dit wel gebeurt toen zij 2.5 jaar oud was.
Ik zou persoonlijk als ik zwanger was van een kindje dat een afwijking heeft,abortus laten plegen.
Puur en alleen omdat ik weet wat een verdriet en zorg dit met zich mee brengt.
Mijn dochter is gezond geboren en ik zou haar nooiiiiiiiiiiiit willen missen.
Maar om nou van te voren te kiezen voor een kindje dat een afwijking heeft vind ik iets anders.

Ik heb destijds je topic nog meegevolgd

! Kan me je reactie wel voorstellen, het is een grote last die bij het leven komt, zowel voor de ouders als het kindje zelf.

Doet ze het wel goed verder, je dochter

?

Laatst bijgewerkt door BraveSpots op 09-06-09 22:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-06-09 22:04

Geplaatst: 09-06-09 22:04

Ik heb niet heel het topic doorgelezen hoor, mijn god wat gaat het hier snel...

Ik kom uit een familie waar alle vrouwen eigenlijk wel vroeg (net voor of na 20) kinderen kregen. Toevallig blijkt ook iedereen vroeg in de overgang te gaan dus misschien maar goed ook dat we vroeg beginnen

Ben 31 en heb 3 kinderen.

Ik was net een maand 20 toen mijn eerste geboren werd. Huisje boompje beestje alles erop en eraan hoor

Met 24 kreeg ik de tweede. Daarna ben ik gescheiden en heb "love of my life gevonden" met hem nog een kind gekregen, toen was ik 28.
Het is nog steeds huisje boompje beestje

Als ik het over mocht doen, de afgelopen 11 jaar overdenkend, had ik misschien niet zo vroeg kinderen genomen. Misschien komt dat ook door de jaren die ertussen zitten want ik zit nu al ruim 11 jaar in de luiers. Is de 1 eruit gaat de volgende erin

Ben blij als de jongste ook weer zo zelfstandig is dat je zelf wat meer dingen kan gaan doen. Gelukkig heb ik daar als jonge moeder alle tijd voor

**Geplaatst**: 09-06-09 22:07

Geplaatst: 09-06-09 22:07

Meetje22 schreef:
Laat ik dan maar iets pijnlijks zeggen.........
Ik heb een gehandicapte dochter.
Echter is dit wel gebeurt toen zij 2.5 jaar oud was.
Ik zou persoonlijk als ik zwanger was van een kindje dat een afwijking heeft,abortus laten plegen.
Puur en alleen omdat ik weet wat een verdriet en zorg dit met zich mee brengt.
Mijn dochter is gezond geboren en ik zou haar nooiiiiiiiiiiiit willen missen.
Maar om nou van te voren te kiezen voor een kindje dat een afwijking heeft vind ik iets anders.

En daar kan ik me 100% in vinden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-06-09 22:09

Geplaatst door de TopicStarter : 09-06-09 22:09

Lous schreef:
Meetje22 schreef:
Laat ik dan maar iets pijnlijks zeggen.........
Ik heb een gehandicapte dochter.
Echter is dit wel gebeurt toen zij 2.5 jaar oud was.
Ik zou persoonlijk als ik zwanger was van een kindje dat een afwijking heeft,abortus laten plegen.
Puur en alleen omdat ik weet wat een verdriet en zorg dit met zich mee brengt.
Mijn dochter is gezond geboren en ik zou haar nooiiiiiiiiiiiit willen missen.
Maar om nou van te voren te kiezen voor een kindje dat een afwijking heeft vind ik iets anders.

En daar kan ik me 100% in vinden.

Inderdaad, ik heb ook altijd gezegd dat ik abortus laat plegen als mijn kind gehandicapt zou zijn... Ik heb namelijk een fobie voor gehandicapten

**Geplaatst**: 09-06-09 22:10

Re: (te?) vroeg kinderen?

Geplaatst: 09-06-09 22:10

Dat is inderdaad iets waar ik niemand over zou veroordelen, de keuze is al moeilijk genoeg...

**Geplaatst**: 09-06-09 22:11

Geplaatst: 09-06-09 22:11

Aranel schreef:
Inderdaad, ik heb ook altijd gezegd dat ik abortus laat plegen als mijn kind gehandicapt zou zijn... Ik heb namelijk een fobie voor gehandicapten

Dat vind ik dan weer de andere extreme kant. Wat als je kindje bij de geboorte of later gehandicapt word? Hoop van harte niet, maar is wel een realistisch risico hoor...

**Geplaatst**: 09-06-09 22:15

Geplaatst: 09-06-09 22:15

wat is jong?
vroeger was het hele normaal om op je 18de of 19de de eerste te krijgen
mijn moeder was 19 met de eerste, 22 met de tweede en 28 met de 3de

tegenwoordig is het maatschappelijk verantwoord om eerst carriere te maken en dan pas aan de kids te gaan
maar dat heeft ook tot gevolg dat de hoeveelheid vruchtbaarheids behandelingen tegenwoordig ook vele malen hoger zijn en niet alleen omdat de technieken beter ontwikkeld zijn, maar ook omdat je na je 30ste bergaf gaat kwa vruchtbaarheid

persoonlijk zou ik er ook niet aan moeten denken om op mijn 20ste al een kindje gehad te hebben
maar degene die daar wel blij van worden,
ga je gang en wees gelukkig

wat betreft afwijkingen bekend tijdens de zwangerschap... ligt er aan wat
ik weet van mezelf dat ik niet bewust zou willen kiezen voor een zwaar gehandicapt kind ...
maar ik denk dat je pas echt weet wat je zou doen , op het moment dat je opeens in een dergelijke situatie zit

**Geplaatst**: 09-06-09 22:20

Geplaatst: 09-06-09 22:20

Ik denk dat zo'n dingen erg persoonlijk zijn. Ik ben 26 en geen haar op m'n hoofd dat eraan denkt om aan kinderen te beginnen. De omstandigheden zijn er ook niet naar (studeer nog). Als ik afgestudeerd ben ga ik ook nog niet aan gezinnetje beginnen. Heb geen jaren gestudeerd om dan gelijk thuis te gaan zitten, wil eerst beetje carriere uitbouwen of toch op z'n minst stabiele basis ontwikkelen. Ben er nog niet helemaal uit of ik al dan niet persé kinderen wil. Momenteel denk ik dat ik ooit wel kinderen zou willen krijgen, maar dat zal dan zeker na m'n 30ste zijn. Als ik dezelfde genen heb als m'n moeder kan dat nog makkelijk, ze was 37 toen ik geboren werd en 41 toen mijn broer (jongste) geboren werd, nooit problemen mee gehad.

Een goede vriendin van mij is ook 26 en getrouwd en heeft een zoontje van bijna 2.
Maar zij is dan ook al 5 jaar samen met haar man en werkt al full time sinds haar 19de. Toen we beiden nog onbezonnen op middelbare school zaten deden we niets anders dan onnozel doen. Na het afstuderen kwamen we in verschillende omstandigheden terecht en hebben we nu dus totaal verschillende levens op dezelfde leeftijd. Is maar net hoe het loopt.

Nu ken ik ook genoeg studenten die al aan kinderen beginnen, echter zijn er maar weinig die studeren, kind en huishouden en eventueel werken vlot kunnen combineren.

Laatst bijgewerkt door Thioro op 09-06-09 22:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-06-09 22:20

Geplaatst: 09-06-09 22:20

Bravespots: ja Jamie doet het super.
Ze gaat na de grote vakantie naar de gewone basisschool.
Het lopen met protheses gaat nog moeilijk maar we zijn er hard mee bezig.
Maar al met al is ze nog steeds die opgewekte meid van toen

Aranel: Dat is best een pijnlijke opmerking