Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-11-08 20:58

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 04-11-08 20:58

Ik ben lang bloeddonor geweest, maar dat ging niet meer omdat ik zelf bloedarmoede kreeg. Was dit niet het geval geweest dan was ik er zeker mee doorgegaan.
Wat betreft orgaandonor; wat mij betreft mogen ze van mij alles hebben als ik dood ben, maar ik vind dat mijn nabestaanden hierover moeten/mogen beslissen als het moment daar is. Ik zou niet willen dat zij trauma's of iets dergelijks overhouden van het idee dat ik niet meer compleet zou zijn bij begraven......................raar gedacht misschien, maar dit is mijn idee. Wel hoop ik natuurlijk dat mijn nabestaanden dan de moed op kunnen brengen om tot het juiste besluit te komen.......

**Geplaatst**: 04-11-08 21:01

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 04-11-08 21:01

Ik wil hoe dan ook GEEN orgaandonor worden. In mijn lijf geen gesnij. Ook niet als ik dood ben. Ik wil heel begraven worden. Van het idee alleen al krijg ik kriebels.........ieks.......

**Geplaatst**: 04-11-08 21:02

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 04-11-08 21:02

ik ben het wel,omdat ik ook graag geholpen wil worden als ik een orgaan nodig heb.

geen donor zijn en wel organen willen aannemen......tsja daar is een hele discussie over geweest

**Geplaatst**: 04-11-08 21:03

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 04-11-08 21:03

Ik ben het al.
Mochten ze wat kunnen gebruiken vind ik het prima.
Zolang ik voor mijn nabestaanden dan maar enigzinds aantoonbaar ben.

**Geplaatst**: 04-11-08 22:02

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 04-11-08 22:02

Zoals Lalidan het mooi zei:

Citaat:
Voor degene die geen donor zijn voor het geval een alcoholist of junk jullie organen zou krijgen: Allereerst, wat maakt het uit? Stel dat zowel je hart, je nieren, je lever als je huid gebruikt zouden worden, en van al die dingen gaat er 1 nier naar een alcoholist, dan heb je nog steeds 4 mensen het leven gered die het wél waard zijn in jullie ogen!! En ook die mensen ontnemen jullie nu een kans!
Bovendien word er gescreend wie wel en niet in aanmerking komt voor een transplantatie. Een verstokte alcoholist krijgt dus echt geen nieuwe lever. Dus de kans daarop is sowieso erg klein.

**Geplaatst**: 04-11-08 22:04

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 04-11-08 22:04

ik heb nog altijd geen formulier ingevuld. ik vind het ook best moeilijk.
ik wil niet leeg geropt worden maar je kan aangeven wat je wel en niet afstaat.
zoals mijn hart... dat zou ik nooit kwijt willen... weet niet heb er een beetje een aparte gedacht bij.
zowiezo wel bij de dood..

ben er best een beetje angstig van

**Geplaatst**: 05-11-08 02:52

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 02:52

Recentelijk de vraag gekregen of ik (bij leven dus) een nier wil doneren aan mijn oom, die een erfelijke nieraandoening heeft en waarbij al een donornier is afgestoten, en dat was echt geen fijn gezicht, kon ik het niet, ik durfde het niet. Voelt enorm egoistisch. Mijn moeder heeft zich wel opgegeven, en is ook door de tests gekomen. In het geval van mijn oom zal het niet meer nodig zijn aangezien hij inmiddels ook teveel andere aandoeningen heeft gekregen (de grote K en nog veel meer) en te zwak is en zal blijven voor een transplantatie. Ik heb grenzeloos respect voor wat mijn moeder besliste, dat zij donor wilde zijn. Dat is een enorm zware beslissing. Heb haar daarin natuurlijk naar mijn beste kunnen gesteund en ben ook bij alle gesprekken en onderzoeken en tests aanwezig geweest om haar te steunen (al is ze stiekem ook wel opgelucht dat het niet doorgaat).

Ondanks dat ik het lef niet kon opbrengen voel ik me daar nog steeds grenzeloos schuldig over. Vooral omdat mijn oom inmiddels alles voor zijn overlijden (waarschijnlijk nog dit jaar) heeft geregeld en dus in feite opgegeven heeft na een voor hem levenslange lijdensweg en meer dan de helft van zijn leven in ziekenhuizen heeft doorgebracht.

Toch blijft het schuldgevoel knagen. Wat als we eerder hadden geweten hoe ernstig de situatie was (mijn oom geeft niet graag toe dat het echt heel slecht gaat, meestal horen we het pas als hij weer eens in een coma ligt) en er dus nog wat te redden was geweest. Maar dan nog heb ik het lef niet. Niet omdat ik bang ben dat het niet gaat matchen, daarvoor zijn nog andere mogelijkheden. En ja, het voelt heel dubbel. Aan de ene kant voel ik me een ongelooflijke egoist. Aan de andere kant, ik drink behoorlijk dus de kans dat ik door de tests was gekomen is klein, ook doordat ik regelmatig nierbekkenonstekingen heb (niet van de drank, van stress volgens de artsen).

Toch heeft de situatie met mijn oom ervoor gezorgd dat ik sinds mijn 14e (toen de minimale leeftijd) een donorcodicil op zak heb, nog eentje in mijn tas en in elke jas zit er ook eentje evenals in het dashboard van de auto. Van mij mogen ze na mijn dood, of als ik in een coma beland waarbij er zeer weinig kans is dat ik er nog uit zou komen, alles wat ze maar kunnen gebruiken. Evenals de wetenschap. Mijn omgeving is van deze wens op de hoogte, en steunen het ook. (al heeft vriendlief er wel moeite mee, dood is een onderwerp waar hij moeite mee heeft) maar ik ga ervan uit dat mijn omgeving mijn wensen zal respecteren.

Ik heb het trouwens ook op het buroblad van mijn computer gezet. Mocht er iemand toch dwars gaan liggen dan hoop ik van harte dat ik als geest terug kan komen en die mensen nog even goed kan sarren.

Over het organen ontvangen ben ik nog niet uit. Ik hecht niet bijster veel waarde aan mijn leven, minstens een keer per week komen er heftige suicide gedachten de kop op steken en ergens zie ik dood (voor mij!!!) als een bevrijding. Maar hoe je reageert als je in zo'n situatie terecht komt kan niemand van te voren weten als je niet in zo'n situatie verzeild raakt, wat je trouwens ook niemand gunt.

Ik hoef (zoals ik er nu over denk) geen organen te ontvangen. Vind het leven al moeilijk genoeg en deze lijdensweg hoeft niet zo nodig verlengd te worden.

En voor diegenen die bang zijn om hoornvlies of huid te doneren, ze zorgen ervoor dat dat niet zichtbaar is. Ze gebruiken wax om de ogen na te maken en de rest kleden ze netjes aan. Het ziet er heel natuurlijk uit.

**Geplaatst**: 05-11-08 06:27

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 06:27

Mick, wat een ontzettend heftig verhaal zeg!
Ik hoop dat je al deze gevoelens een plek kan geven. Als je zo'n vraag krijgt kom je ook wel voor een dilemma te staan zeg. Ik denk niet dat ik me dat kan voorstellen tot ik het mee zou maken...

Veel sterkte voor de komende tijd Ach gut

Laatst bijgewerkt door MJ_ op 05-11-08 06:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-11-08 06:32

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 06:32

idd heftig,het is voor iedereen anders en ik vind jou Mick erg eerlijk.

**Geplaatst**: 05-11-08 09:45

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 09:45

Knap dat je zo'n verhaal hier neerzet, Mick! Ik weet niet of ik het zou aandurven om bijv een nier af te staan .. Ik zou nu zeggen, van wel. Maar als het echt zo ver is, weet je natuurlijk nooit hoe je reageert (daarbij zijn mijn nieren niet goed dus niemand zal er wat aan hebben, gelukkig misschien maar Knipoog

).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-08 10:06

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-08 10:06

je moet het ook zo zijn: als jij een donor nodig hebt en iemand staat hem niet af zou je ook niet blij zijn je accepteerd het mischien wel maar als het in geval van doodsoorzaak is zou je het mischien toch wel doen ik wel. als ik iets kan missen als ik nog leef

**Geplaatst**: 05-11-08 10:07

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 10:07

Ook ik ben (natuurlijk) orgaandonor. Het idee dat iets tragisch als mijn dood er toch voor kan zorgen dat iemands ouder, kind of partner geholpen kan worden vind ik fijn. Al zou een orgaan van mij terecht komen bij iemand die het er 'zelf naar gemaakt heeft' , denk ik aan diegene zijn/haar ouders of kinderen, die niet gekozen hebben voor deze situatie.. en dus anders hun vader of kind verliezen. Omdat ik zo zelfzuchtig wou zijn..

En wat eerder al gezegd is in dit topic: Op deze manier ben ik niet helemaal dood, stukjes van mij zorgen voor plezier en blijdschap in andermans leven..

**Geplaatst**: 05-11-08 11:26

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 11:26

ik ben het ook geworden.
was eerst ook zo van: geen gesnijd in mijn lichaam.

maar wat als ik een donor nodig zou hebben??
dat vind ik dan hypocriet dat ik dan wel een donororgaan zou willen maar het zelf niet ben.

het is geven en nemen....
ik heb trouwens wel een aantal dingen op mijn lijstje geschrapt.

**Geplaatst**: 05-11-08 11:27

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 11:27

Ik ben ook al een aantal jaar donor, waarom zou ik iemand niet helpen aan een orgaan als ik toch al dood ben? Lachen

Ze mogen bij mij alleen niet m'n huid en hoornvlies hebben, dat vind ik gewoon een vies idee. Nagelbijten / Gniffelen

**Geplaatst**: 05-11-08 11:29

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 11:29

Ik ben ook donor, ik kan wel moeilijk gaan doen over gesnij in m'n lijf, maar daar voel ik dan toch niks meer van.
En mocht ik zelf ziek worden ooit, en ik kan geholpen worden met een orgaan van iemand anders, dan zou dat ook heel mooi zijn. Lachen

**Geplaatst**: 05-11-08 11:38

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 11:38

marleen_88 schreef:
Ik ben ook al een aantal jaar donor, waarom zou ik iemand niet helpen aan een orgaan als ik toch al dood ben?

Ze mogen bij mij alleen niet m'n huid en hoornvlies hebben, dat vind ik gewoon een vies idee.

ik heb idd ook de huid geschrapt van mijn lijstje Knipoog

**Geplaatst**: 05-11-08 11:42

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 11:42

Ik ben ook orgaandonor. Ze mogen van mij alles hebben. Zelf zou je graag toch ook graag een donororgaan willen krijgen als je daar ooit voor in aanmerking komt. Zelfs als iemand in mijn familie of mensen die dichtbij mij staan een Nier of een long nodig hebben zou ik daar overnadenken. Lachen

& het zelfs waarschijnlijk geven.

**Geplaatst**: 05-11-08 11:43

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 11:43

Tuurlijk waarom niet

Ik ben al dood, en als ik iemand anders kan helpen waarom dan niet?

Ik hoef hier niet over na te denken

**Geplaatst**: 05-11-08 12:05

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 12:05

Ik ben geen donor en word het ook niet.Ik vind het on-natuurlijk.

**Geplaatst**: 05-11-08 12:07

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 12:07

gohya schreef:
Ik ben geen donor en word het ook niet.Ik vind het on-natuurlijk.

en hoe denk jij er dan over als jij zelf een orgaan nodig hebt?
Ben ik wel nieuwsgierig naar, dus verder niet aanvallend bedoeld Lachen

**Geplaatst**: 05-11-08 12:10

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 12:10

ik ben geloof ik al zo lang donor dat ik niet eens weet vanaf wanneer Lachen

trek me maar leeg jongens Lachen

**Geplaatst**: 05-11-08 12:18

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 12:18

"eefangel" als ik zelf een orgaan nodig zou hebben,wil ik dat niet.
Dood gaan is "natuurlijk" het is de natuur die dat regelt om overbevolking te voorkomen.Net als bij dieren in de natuur,de sterkste overleven,de zwakke gaan dood.Hoe erg en moeilijk het soms ook is.

**Geplaatst**: 05-11-08 12:26

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 12:26

Ik ben bloed-,beenmerg-, en stamceldonor. Ik wil deze 'dienst' leveren terwijl ik nog leef, en op deze manier mensen helpen. Ik wil me hier bewust van zijn!

Ik ben geen orgaandonor omdat ik inderdaad 'heel' ter aarde wil gaan. Debiele gedachte, maar ik kan het niet van me afzetten. Mocht een familielid tijdens mijn leven een orgaan van mij nodig hebben wat ik kan missen (nier oid), sta ik die ook met liefde af, dat dan weer wel! Nagelbijten / Gniffelen

**Geplaatst**: 05-11-08 13:34

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 13:34

@Gohya: Dus jij hebt je ook niet laten inenten?

**Geplaatst**: 05-11-08 13:57

Re: zou jij orgaan donor worden?

Geplaatst: 05-11-08 13:57

gohya schreef:
"eefangel" als ik zelf een orgaan nodig zou hebben,wil ik dat niet.
Dood gaan is "natuurlijk" het is de natuur die dat regelt om overbevolking te voorkomen.Net als bij dieren in de natuur,de sterkste overleven,de zwakke gaan dood.Hoe erg en moeilijk het soms ook is.

Stoer.. Dus jij gaat niet naar de tandarts (kiespijn is ook "natuurlijk") en als je ziek wordt en bijv. kanker krijgt (wat ik je natuurlijk nooit toewens maar dat lijkt me logisch) laat je je ook niet behandelen? En als je ouders ziek worden zie je die denk ik ook liever niet zulke behandelingen nemen? Ook hun dood is "natuurlijk".. Nobel streven hoor! Gestoord