help! moedergevoelens

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Isabella
Berichten: 62
Geregistreerd: 02-05-05
Woonplaats: Santpoort-Noord

help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-08 13:24

Ze maken me stapel dol! Bloos

Sinds enkele jaren heb ik een enorm verlangen om moeder te worden. En het is haast onmogelijk dit gevoel te negeren! Mijn partner en ik zijn jong (26) en ik vind dat wij de ruimte moeten hebben om onszelf te ontplooien op persoonlijk vlak. Zonder dat de verantwoording voor kinderen ons hierbij in de weg staat. Later willen wij kinderen, ik zou zelfs graag een groot gezin willen. Maar ik ben ervan overtuigd dat wij onze kinderen een solide basis moeten kunnen bieden, en betwijfel of dit op onze leeftijd al kunnen bieden. Ik werk in de jeugdhulpverlening als orthopedagoge en kom ik de dagelijkse praktijk helaas veel kinderen tegen die dit helaas moeten missen... Daarnaast vind ik iemand die op haar 29ste haar eerste kindje krijgt ook nog een jonge moeder. Maar dit is allemaal vanuit mijn verstand beredeneerd en dit spreekt mijn gevoel helaas tegen. Het verlangen naar een kindje is reeds jaren sterk aanwezig... Eigenlijk sinds ik jaren terug een overtijdbehandeling heb ondergaan. Ik heb geen spijt van deze beslissing, maar sindsdien lijkt het moedergevoel steeds sterker te worden. Zou het daardoor komen denken jullie? Of is het gewoon de leeftijd en moet ik me er maar bij neerleggen en gewoon nog even geduld hebben..? Zoals waarschijnlijk heel veel andere vrouwen moeten hebben?

Ik durf dit trouwens niet zo goed met mijn partner te bespreken omdat ik mij nogal schaam voor dit gevoel. Bloos Er lopen immers al zoveel kinderen op de wereld, en wie zijn wij om er nog meer aan toe te voegen? Daarnaast pleit ik altijd voor persoonlijke ontwikkeling bla bla, en dit verlangen zou al mijn principes tegenspreken immers. Mijn partner is ook nog jong, hij ziet me aankomen!! Bloos

Materieel gezien zouden wij een kind voldoende kunnen bieden. We hebben een ruime woning, een gezellig leven en verdienen goed. En mijn gevoel lijkt me iedere dag wel toe te schreeuwen dat een paar trappelende kindervoetjes op de houten vloer het beeld alleen maar completer zullen maken... Sjeeezzz wat moet ik er toch mee?

Caesar
Berichten: 9348
Geregistreerd: 20-01-05

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 13:27

Daar heb je toch je partner voor nodig. Praat erover, misschien komen jullie samen tot een oplossing om je ondanks je kleine nog te ontwikkelen. Je leven staat niet meteen stil hoor, het duurt alleen wat langer voordat je dan je doel bereikt... maar wat maakt dat uit?

Lotje02

Berichten: 4006
Geregistreerd: 14-11-05
Woonplaats: Tilburg

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 13:30

Als je gevoel zo sterk is dan moet je dat niet negeren. Praat er met je vriend over! Misschien denkt hij er net zo over als jij. En dan weet je in ieder geval waar je aan toe bent.

Anoniem

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 13:30

Haha, ik ben 18 en ik heb het al. Haha! Lijkt me heeerlijk om iets te hebben om voor te zorgen, dat je nodig heeft. En dat je ziet groeien en ontwikkelen. Iets dat jou 'mama' noemt. Lovers Gewoon een gezinnetje.. Máár, om even uit die droom te komen *zucht*. Ik ben dus pas 18 en wil pas een kind als ik een vast inkomen heb en klaar ben met mijn studie(s). Nog even wachten dus... Ik wil graag niet ouder zijn dan 25 bij m'n eerste kind, maar dat is afwachten natuurlijk.. Kan best zijn dat dat om wat voor reden dan ook niet kan. 26 vind ik dus een nette leeftijd voor een kind hoor. Maargoed, als jij jullie nog te jong vind moet je het niet doen. Het komt vanzelf. Als jullie er zelf 100% achter staan.

Solaria_Liz

Berichten: 2140
Geregistreerd: 11-08-07
Woonplaats: Anna Paulowna

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 13:33

Ik heb sinds een klein jaartje ook al gigantisch de gevoelens.
Ik heb geen vriend en ik begin volgende week met mijn nieuwe baan. Maar elke keer als ik kleine kinderen en zwangere vrouwen zie voel ik het helemaal kriebelen.

Ik denk dat het verstandig is als je met je vriend gaat praten.
Misschien voelt hij het ook zo ( dat hij er klaar voor is dan hé Tong uitsteken )

Zilfstar

Berichten: 7867
Geregistreerd: 24-10-07
Woonplaats: Bij die Zwarte en die Bonte

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 13:34

Isabella schreef:
Ze maken me stapel dol! Bloos

Sinds enkele jaren heb ik een enorm verlangen om moeder te worden. En het is haast onmogelijk dit gevoel te negeren! Mijn partner en ik zijn jong (26) en ik vind dat wij de ruimte moeten hebben om onszelf te ontplooien op persoonlijk vlak. Zonder dat de verantwoording voor kinderen ons hierbij in de weg staat. Later willen wij kinderen, ik zou zelfs graag een groot gezin willen. Maar ik ben ervan overtuigd dat wij onze kinderen een solide basis moeten kunnen bieden, en betwijfel of dit op onze leeftijd al kunnen bieden. Ik werk in de jeugdhulpverlening als orthopedagoge en kom ik de dagelijkse praktijk helaas veel kinderen tegen die dit helaas moeten missen... Daarnaast vind ik iemand die op haar 29ste haar eerste kindje krijgt ook nog een jonge moeder. Maar dit is allemaal vanuit mijn verstand beredeneerd en dit spreekt mijn gevoel helaas tegen. Het verlangen naar een kindje is reeds jaren sterk aanwezig... Eigenlijk sinds ik jaren terug een overtijdbehandeling heb ondergaan. Ik heb geen spijt van deze beslissing, maar sindsdien lijkt het moedergevoel steeds sterker te worden. Zou het daardoor komen denken jullie? Of is het gewoon de leeftijd en moet ik me er maar bij neerleggen en gewoon nog even geduld hebben..? Zoals waarschijnlijk heel veel andere vrouwen moeten hebben?

Ik durf dit trouwens niet zo goed met mijn partner te bespreken omdat ik mij nogal schaam voor dit gevoel. Bloos Er lopen immers al zoveel kinderen op de wereld, en wie zijn wij om er nog meer aan toe te voegen? Daarnaast pleit ik altijd voor persoonlijke ontwikkeling bla bla, en dit verlangen zou al mijn principes tegenspreken immers. Mijn partner is ook nog jong, hij ziet me aankomen!! Bloos

Materieel gezien zouden wij een kind voldoende kunnen bieden. We hebben een ruime woning, een gezellig leven en verdienen goed. En mijn gevoel lijkt me iedere dag wel toe te schreeuwen dat een paar trappelende kindervoetjes op de houten vloer het beeld alleen maar completer zullen maken... Sjeeezzz wat moet ik er toch mee?


Euh... als Dramatherapeute en Moeder zijnde zeg ik: Moeder worden is OOK persoonlijke ontwikkeling!
de hele verantwoordelijkheid die erbij komt kijken, die liefde voor je kind, het moeder zijn op zich, dat leven in je buik voelen. Moeder worden is GEEN stilstand of achteruitgang. Integendeel zelfs. Dat vooroordeel moet echt eens de wereld uit. Moederzijn is de zwaarste baan op aarde!

Ik ben zelf half gestopt met werken bij de eerste en volledig bij de tweede. Mijn man verdient genoeg en ik heb sinds een aantal jaar wel een eigen bedrijfje erbij. Wat in de avonduren kan. En ik vind het heerlijk. Als mijn kind ziek wordt hoef ik niet vrij te vragen! Ik ben gewoon thuis. De lunch is altijd thuis, even dat uurtje pauze breekt de schoolgang. Ik ben overal bij geweest, elk stapje, hapje, woordje.

Daarbij heb je een prachtige leeftijd hoor! Stel je voor: als jouw kind 14 is ben jij 40. Fit genoeg wrs om weet ik veel wat te doen. Als mijn oudste 14 is ben ik 43. Als jongste 14 is... 46! Als je wacht tot je 35ste is zwanger worden vaak moeilijker. En dan ben je bijna 50 (49 dus) als je kind 14 is! Dat scheelt 10 jaar hoor.

En daarbij ook met kind kan je carriere maken als je kiest voor dagopvang. Maar nogmaals: Het is GEEN schande om te kiezen voor het moederschap als je dat qua verdiensten van je partner aan kan.

Edit: oja... en je nooit never nooit schamen voor je ontluikende moedergevoelens!! Vork

Anoniem

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 13:37

Van die leeftijden heb je gelijk zilfstar. Mijn moeder was 39 toen ze mij kreeg. Nu ben ik 18 en zij wordt morgen 57. Dat verschil is zó groot. We liggen zo ver uit elkaar dat we vaak meningsverschillen hebben. Als je qua leeftijd dichten bij je kind staat zijn dingen vaak een stuk makkelijker denk ik. Dat is ook 1 van de redenen waarom ik vroeg(er) een kindje wil. En ook omdat ik het niet heel erg lang meer zonder uithoud. Haha!

Isabella
Berichten: 62
Geregistreerd: 02-05-05
Woonplaats: Santpoort-Noord

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-08 13:41

Bedankt voor jullie reacties. Ik zal zeker niet stoppen met werken aangezien ik net afgestudeerd ben. Dat kan ik gewoonweg niet maken aan iedereen die (financieel) bijgedragen heeft aan het mogelijk maken van mijn studie (ouders, overheid). Weer zo'n principe. Zucht... Maar ik heb gelukkig wat dat betreft een ideale baan aangezien ik mijn eigen uren in kan delen (eigen praktijk).


Maar wel een hele opluchting om te lezen dat het helemaal niet "gek" of "raar" is. Dit geeft me moed om dit eens met mijn partner te bespreken (iemand nog adviezen?).

Ik ben het volledig met jullie eens dat op latere leeftijd moeder worden nadelen met zich meebrengt. Dat is de reden dat ik graag jong kinderen wil krijgen. Maar 29 is ook nog jong, vind ik Clown

Esmeralda

Berichten: 10628
Geregistreerd: 07-11-03

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 13:42

meid je bent er helemaal klaar voor, alleen durf je de stap niet te nemen. En zit je nu allerlei dingen te verzinnen ( nog verstandig ook hoor) om het uit te stellen. Maak vanavond eens een romantich dineetje en gooi je gevoelens eruit, Je zal zien, dat ze beantwoord worden.
Moeder worden ( vader trouwens ook) is een verrreiking van het leven. ( teminste voor mij wel, kan niet spreken voor een ander) Ik was overings 24 met de eerste.

Kitty

Berichten: 7728
Geregistreerd: 29-01-01
Woonplaats: Rolde

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 13:47

2,5 jaar geleden, toen ik net zwanger was van onze dochter (ik was toen 29), wilden vrienden van ons ook graag een kindje.
Ze zijn helaas nog steeds aan het proberen.
Wanneer je de keuze neemt graag een kindje te willen hoeft het helaas niet zo te zijn dat het ook allemaal lukt. En hoe ouder je wordt, des te moeilijker het wordt om zwanger te worden.

eva1969

Berichten: 4081
Geregistreerd: 01-04-06

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 14:02

Grappig, ik was 26 toen ik mijn eerste kind kreeg en ik vond mezelf toen beslist geen jonge moeder. Ik vraag me af of de kinderen zelf zo blij zijn met de trend dat veel vrouwen pas na hun 35ste een kind krijgen. Ik bedoel, hoe blij moet je zijn als je puber bent en je moeder zit in de overgang Knipoog.
Het is fijn om na te denken of kinderen wel in je leven passen dat je momenteel leidt, maar om nou te stellen dat kinderen je zouden remmen in je persoonlijke ontwikkeling (weet niet of dat precies is wat TS wil zeggen, maar dat lees ik eruit), ik kan wel stellen dat ik me een stuk completer ben gaan voelen als persoon sinds ik kinderen heb.
Voordeel is ook dat wanneer mijn kinderen de deur uit zijn, mijn man en ik nog jong genoeg zijn om weer dingen samen te gaan ondernemen (reizen etc.), dat zie ik me als 60-jarige niet zo snel meer doen.
In mijn ogen heeft trouwens het wel of niet kunnen bieden van een solide basis niet zo heel veel te maken met de leeftijd van de ouders, maar meer met de ouders zelf.
Waar kinderen behoefte aan hebben is een veilige en vertrouwde thuisomgeving met ouders die van ze houden (bij voorkeur bij elkaar Knipoog).

XFiemoX
Berichten: 4555
Geregistreerd: 26-09-04

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 17:39

26 is id een mooie leeftijd TS. En je bent niet de enige die enorme moedergevoelens heeft gekregen, ik zelf heb dat ook en zit dus met deze gevoelens.

Maar ik ben dit jaar 24 geworden en vriendlief word in november 26. We hebben het er ook al over gehad en we zijn al even bezig om zwanger te worden, we willen het beiden zo graag. We kunnen het kind een goed leven bieden in een warm/liefdevol gezin. We hebben beiden een goede baan en een ruime eengezinswoning in een nette rustige kindvriendelijke buurt.

Alleen zit het ons niet echt mee lijkt wel alsof ze ons geen kindje gunnen oid.. Ik ben namelijk september 2006 gestopt met de pil. En na de stop had ik nog een regelmatige cyclus, maar even later waaide dat ineens omver en kreeg ik een onregelmatige cyclus (ben er mee naar de huisarts geweest etc, en deze verteld mijn vele malen dat er niet echt een onregelmatigheid bestaat en dat iedere menstruatie anders kan zijn en je ook in 5ea6e wk kan menstrueren), wat niet hoeft om de 4 weken bijv vertelde mijn huisarts.

We weten beiden niet zo goed hoe het kan, doen we iets verkeerd (ik ben al geruime tijd begonnen met foliumzuur te slikken etc), maar helaas nog niet die dag dat ik test heb gedaan en kan aflezen dat we zwanger zijn Huilen

Vrijen we soms verkeerd (is er uberhaupt een manier voor om op een bepaalde houding/manier te vrijen), en nog iets telkens loopt het zaad er bij mij weer uit (en mijn huisarts meldde dat juist alles erin hoort te komen/blijven zitten) is dit waar ??

TS weet hoe het voelt moedergevoelens als je die eenmaal hebt ooooooooh dat is zo prettig en fijn gevoel, alleen bij ons is nog niet raak geschoten helaas. Verdrietig

Zilfstar

Berichten: 7867
Geregistreerd: 24-10-07
Woonplaats: Bij die Zwarte en die Bonte

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 18:14

__Possie__ schreef:
26 is id een mooie leeftijd TS. En je bent niet de enige die enorme moedergevoelens heeft gekregen, ik zelf heb dat ook en zit dus met deze gevoelens.

Maar ik ben dit jaar 24 geworden en vriendlief word in november 26. We hebben het er ook al over gehad en we zijn al even bezig om zwanger te worden, we willen het beiden zo graag. We kunnen het kind een goed leven bieden in een warm/liefdevol gezin. We hebben beiden een goede baan en een ruime eengezinswoning in een nette rustige kindvriendelijke buurt.

Alleen zit het ons niet echt mee lijkt wel alsof ze ons geen kindje gunnen oid.. Ik ben namelijk september 2006 gestopt met de pil. En na de stop had ik nog een regelmatige cyclus, maar even later waaide dat ineens omver en kreeg ik een onregelmatige cyclus (ben er mee naar de huisarts geweest etc, en deze verteld mijn vele malen dat er niet echt een onregelmatigheid bestaat en dat iedere menstruatie anders kan zijn en je ook in 5ea6e wk kan menstrueren), wat niet hoeft om de 4 weken bijv vertelde mijn huisarts.

We weten beiden niet zo goed hoe het kan, doen we iets verkeerd (ik ben al geruime tijd begonnen met foliumzuur te slikken etc), maar helaas nog niet die dag dat ik test heb gedaan en kan aflezen dat we zwanger zijn Huilen

Vrijen we soms verkeerd (is er uberhaupt een manier voor om op een bepaalde houding/manier te vrijen), en nog iets telkens loopt het zaad er bij mij weer uit (en mijn huisarts meldde dat juist alles erin hoort te komen/blijven zitten) is dit waar ??

TS weet hoe het voelt moedergevoelens als je die eenmaal hebt ooooooooh dat is zo prettig en fijn gevoel, alleen bij ons is nog niet raak geschoten helaas. Verdrietig


Na het stoppen duurde het bij mij ook anderhalf jaar tot 2 voor we "raak" hadden. Mijn cyclus was eerst ook niks. Je lijf moet herstellen van het pilgebruik. Bij de een gebeurd dat sneller dan bij de ander. Bij een goede penitratie spuit het spul echt diep erin hoor. En daarna zwemmen die dingen zelf verder. Het loopt er niet zo maar uit. Ik ken het gevoel wel, maar dat is toch meer je eigen vocht wat voorin zit. (Een vriendin van mij had het gevoel ook en bleef altijd een uur erna nog met haar benen op 2 kussens omhoog liggen. Tot haar huisarts vertelde dat het dus meer je eigen vocht is. Bekijk eens op Internet of in de bieb plaatjes. Of laat je voorlichten door de huisarts (is echt geen gekke vraag hoor))

Als ik 1 ding weet is dat stress funest is voor zwanger worden. Mijn advies: Laat eens even lekker waaien, stel je er even niet op in, slik die folium alsof het niet voor zwanger worden is. En kom beiden tot rust. Dat helpt heel vaak.

Oja, ik had een cyclus van 5 tot 6 weken beide keren toen ik zwanger werd (tweede was trouwens wel in 1 keer raak. De eerste keer dat we besloten: OK we gaan voor nummer 2.) En nu na de tweede heb ik een cyclus van 4 weken. Verward

Succes aan allebei: @TS voor een evt gesprek met partner en de evt beslissing. @Possie voor de pogingen.

Esmeralda

Berichten: 10628
Geregistreerd: 07-11-03

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 18:15

-Possie- de juiste manier van vrije is er niet. En idd niet al het zaad is nodig voor een kindje. Misschien zou je eens naar een gynecoloog moeten gaan. Heel veel sterkte hor, zal niet altijd meevallen

Armaris

Berichten: 9535
Geregistreerd: 17-02-05

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 18:18

TS, ik ben nog maar 18 en heb die moedergevoelens ook.
Momenteel is het medisch niet mogelijk maar ik ga er over spreken met de gyneacoloog. Eerst wil ik mijn relatie op punt hebben Lachen

Ik denk dat jij er best voor klaar bent en wie weet...zit je partner ook met deze gevoelens! Uit ze, want het is niet fijn om er mee rond te lopen.

japielover

Berichten: 3521
Geregistreerd: 25-03-04
Woonplaats: Ede & Varsseveld

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 18:41

ik ben momenteel ook 18 en loop stage in de kraamzorg..
ik ben al is zwanger geworden door de pil heen helaas was dit ongeplant maar we wilde het kindje toch laten komen.. na 3 weken heb ik toen een miskraam gehad...
en sinds dien heb ik ook zo erg die moeder gevoelens..
helaas wil mijn vriend nu niet bewust voor een kind kiezen war ik ook niet zou willen..
eerst maar onze studie af en dan een huisje boompje en beestje(kindje) komt van zelf...
enne over het leeg lopen...
ik heb dit ook vaak na het vrije en geloof me dat is echt niet van mij.. maar van m'n vriend...
bij m'n ex was het namelijk echt vloeibaar.. en liep het er direct uit.. bij m'n huidige vriend is het wat dikker tussen dikker en klonterig in.. en geloof me dat is niet van mij ik vroeg het me af en heb hem toen niet in mij laten komen en ja hoor was presies het zelfde soort prut..
dus volgens mij kan het wel hoor dat je direct leeg loopt misschien niet helemaal maar voor een deel kan volgens mij best

carrie79

Berichten: 1025
Geregistreerd: 26-12-02
Woonplaats: overijssel

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 19:05

ik vindt je nogal heftig in je principes...als jij die gevoelens hebt en je kan je kleintje een goede thuissituatie meegeven, waarom zou je er dan niet voor gaan??

ik was 27 toen ik (bewust) zwanger werd en 28 toen mijn kleintje kwam...ook ik dacht dat ik het vast allemaal niet zou kunnen, jong zou zijn maar die gevoelens waren er wel..
mijn redenatie ik ook: 'de tijd is er nooit rijp voor". en daarmee bedoel ik...je zal je altijd afvragen of je financieel het wel aankan, je relatie het aankan, je het zelf aankan...of je niet nog een grote reis wil maken of weet ik veel wat...Máár miljoenen mensen zijn je voorgegaan..ook zij met minder middelen en jonger van leeftijd en een heleboel brengen het er ook prima van af.

dus als je vriend er ook achter staat...give it a shot Knipoog

050206051012

Berichten: 27515
Geregistreerd: 21-04-03

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 19:10

Isabella schreef:
Er lopen immers al zoveel kinderen op de wereld, en wie zijn wij om er nog meer aan toe te voegen?


Eh... we hebben het hier niet over een ongeplande nest kittens omdat mams niet gesteriliseerd is hoor Knipoog

Snap het warrige in je hoofd (carriere/moeder worden), ik heb er ook mee te kampen. Ben inmiddels 26 (vriend is 28), maar ik heb besloten voor een andere baan te gaan en wel te zien hoe het loopt met kids.

Maar denk toch echt dat je dit het best met je vriend kunt bespreken Ja

Stephanie87

Berichten: 1019
Geregistreerd: 28-11-06
Woonplaats: Achter de Pc

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 19:13


Cayenne
Crazy Bird Lady en onze Berichtenkampioen!

Berichten: 115094
Geregistreerd: 08-08-03
Woonplaats: Haaren (NB)

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 19:13

Oh wat herkenbaar dit Haha! Ik heb er de laatste tijd ook flink last van Bloos Het zullen de hormonen wel zijn. Gelukkig weet ik dat mijn vriend en ik er voorlopig nog niet toe aan zijn realistisch gezien, want hij is dus helemaal wild van kinderen en zou ze het liefst gelijk al hebben geloof ik Huilen van het lachen

In mijn directe omgeving krijgen steeds meer vriendinnen kinderen, en dan gaat het onbewust toch wel steeds meer kriebelen Bloos

Ik hoopte dat hij het juist zou afremmen maar helaas, hij maakt het alleen maar erger Clown

Stephanie87

Berichten: 1019
Geregistreerd: 28-11-06
Woonplaats: Achter de Pc

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 19:26

@Cayenne: waarom zou je willen dat je vriend het af zou remmen? dit zijn imo hele normale gevoelens bij een jonge vrouw.

ik heb er nu ook mee te maken, heel erg zelfs, zie mijn vorige post en mijn eigen topic. de kleine (en de zwangerschap) van een vriendin van mij doen daar nog even een schepje bovenop, kleine kinderen zijn bijna altijd net zo gek op mij als ik op hun en dat bevestigd je gevoelens wel even Ach gut

050206051012

Berichten: 27515
Geregistreerd: 21-04-03

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 19:30

Wat mij ook heel erg laat twijfelen is mijn paarden. Want vraag me af hoe ik dat zowel financieel als qua tijd moet gaan redden Nagelbijten / Gniffelen

Trieske_

Berichten: 3790
Geregistreerd: 19-01-06
Woonplaats: brabant

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 19:38

soms moet je gewoon aan je gevoelens toegeven...niet alles valt te plannen in het leven.
Voor je het weet ben je 1,5 jaar verder en nog niet zwanger.
Jullie hebben het samen goed dus waarom niet..
ik ben nu ook zwanger, stelde het ook alsmaar uit maar uiteindelijk gestopt en binnen 4 weken zwanger..en ja zo snel is ook een shock maar hoe langer je het uitstelt hoe lastiger het word...
Heb eens een goed gesprek met je vriend en vertel hem wat je voelt...

Cayenne
Crazy Bird Lady en onze Berichtenkampioen!

Berichten: 115094
Geregistreerd: 08-08-03
Woonplaats: Haaren (NB)

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 19:49

Stephanie87 schreef:
@Cayenne: waarom zou je willen dat je vriend het af zou remmen? dit zijn imo hele normale gevoelens bij een jonge vrouw.

ik heb er nu ook mee te maken, heel erg zelfs, zie mijn vorige post en mijn eigen topic. de kleine (en de zwangerschap) van een vriendin van mij doen daar nog even een schepje bovenop, kleine kinderen zijn bijna altijd net zo gek op mij als ik op hun en dat bevestigd je gevoelens wel even Ach gut


Ik hoop dan dat hij op sommige momenten mij juist ff terug fluit en rationeel denkt, maar dan begint hij juist van "Ze zijn zo leuk he. Zullen wij er ook maar snel aan beginnen Lovers "
Ja, ik wil best, maar ik vind ons er nu gewoon nog niet klaar voor, en je moet er allebei volledig achter staan en je situatie moet het toe laten.
Ik wil toch wel de best mogelijke situatie voor mijn kinderen neerzetten en niet uit impuls handelen omdat ik ze zo sgattugh vind zeg maar Haha!

Stephanie87

Berichten: 1019
Geregistreerd: 28-11-06
Woonplaats: Achter de Pc

Re: help! moedergevoelens

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-09-08 19:50

Daar heb je gelijk in Cayenne: het moet geen bevlieging zijn.