Sinds enkele jaren heb ik een enorm verlangen om moeder te worden. En het is haast onmogelijk dit gevoel te negeren! Mijn partner en ik zijn jong (26) en ik vind dat wij de ruimte moeten hebben om onszelf te ontplooien op persoonlijk vlak. Zonder dat de verantwoording voor kinderen ons hierbij in de weg staat. Later willen wij kinderen, ik zou zelfs graag een groot gezin willen. Maar ik ben ervan overtuigd dat wij onze kinderen een solide basis moeten kunnen bieden, en betwijfel of dit op onze leeftijd al kunnen bieden. Ik werk in de jeugdhulpverlening als orthopedagoge en kom ik de dagelijkse praktijk helaas veel kinderen tegen die dit helaas moeten missen... Daarnaast vind ik iemand die op haar 29ste haar eerste kindje krijgt ook nog een jonge moeder. Maar dit is allemaal vanuit mijn verstand beredeneerd en dit spreekt mijn gevoel helaas tegen. Het verlangen naar een kindje is reeds jaren sterk aanwezig... Eigenlijk sinds ik jaren terug een overtijdbehandeling heb ondergaan. Ik heb geen spijt van deze beslissing, maar sindsdien lijkt het moedergevoel steeds sterker te worden. Zou het daardoor komen denken jullie? Of is het gewoon de leeftijd en moet ik me er maar bij neerleggen en gewoon nog even geduld hebben..? Zoals waarschijnlijk heel veel andere vrouwen moeten hebben?
Ik durf dit trouwens niet zo goed met mijn partner te bespreken omdat ik mij nogal schaam voor dit gevoel.
Er lopen immers al zoveel kinderen op de wereld, en wie zijn wij om er nog meer aan toe te voegen? Daarnaast pleit ik altijd voor persoonlijke ontwikkeling bla bla, en dit verlangen zou al mijn principes tegenspreken immers. Mijn partner is ook nog jong, hij ziet me aankomen!!
Materieel gezien zouden wij een kind voldoende kunnen bieden. We hebben een ruime woning, een gezellig leven en verdienen goed. En mijn gevoel lijkt me iedere dag wel toe te schreeuwen dat een paar trappelende kindervoetjes op de houten vloer het beeld alleen maar completer zullen maken... Sjeeezzz wat moet ik er toch mee?
Lijkt me heeerlijk om iets te hebben om voor te zorgen, dat je nodig heeft. En dat je ziet groeien en ontwikkelen. Iets dat jou 'mama' noemt.
Gewoon een gezinnetje.. Máár, om even uit die droom te komen *zucht*. Ik ben dus pas 18 en wil pas een kind als ik een vast inkomen heb en klaar ben met mijn studie(s). Nog even wachten dus... Ik wil graag niet ouder zijn dan 25 bij m'n eerste kind, maar dat is afwachten natuurlijk.. Kan best zijn dat dat om wat voor reden dan ook niet kan. 26 vind ik dus een nette leeftijd voor een kind hoor. Maargoed, als jij jullie nog te jong vind moet je het niet doen. Het komt vanzelf. Als jullie er zelf 100% achter staan.
)
.

