Ik kan dus absoluut geen nee zeggen, in de meeste gevallen. Natuurlijk kan ik wel nee zeggen, maar zodra iemand lief en gezellig tegen mij doet, val ik daarvoor en krijg ik geen nee meer eruit.
En op deze manier kom ik in de meest vervelende situaties.
Nou zet ik niet liever álles open en bloot maar op het moment heb ik mezelf, alweer, ergens in gekregen.Vanavond afgesproken en het gezellig(als je begrijpt wat ik bedoel
) gehad met een jongen, die ik eigenlijk niet leuk vind, hij mij wel en dat heeft hij ook gezegd. Ik heb der echt spijt van, want ik durf gewoon niet te zeggen dat dit niet mijn bedoeling was. En het hier ook meteen weer moet stoppen. Als hij morgen smst of ik weer langs wil komen, zeggen ik net zo hard ja. Dat kan ik nu al zeggen, want ik kan geen nee zeggen tegen mensen die lief doen. Normaal heb ik een hele goede vriend die tijden met mij praat en mij over de streep trekt om het toch eerlijk te vertellen, maar die is op het moment op vakantie.. En hoe vaak een ander het ook zegt, ik KAN het niet. 
't Begint nu echt frustrerend en érg lastig/vervelend te worden.. heb ik nog lotgenoten?
En zou hier geen curcus voor bestaan?

Haha! 

Terwijl het eigenlijk niet eens verplicht was.