Geplaatst Het was 11 september toen vader en mijn ‘’stiefmoeder’’ ruzie hadden. We zaten aan tafel te eten terwijl hij zei;’’ dat hij niet meer verder wilde met haar’’. Ja misschien dan wel niet de beste manier om het zo te vertellen maar ach. Ik werd gek van die twee en ging naar boven waar mijn vader nog even naar mij toe kwam, op de een of andere manier werd ik boos op hem en vroeg waarom hij nou weer ging scheiden van iemand? Het liep uit op een ruzie.
En als mijn vader in een dip zat ging die naar de paarden toe, wat ook nu het geval was.
Met het paard ging die een eindje wandelen, moest toch omdat, paard kreupel was.
Om 23:00 uur was hij nog niet thuis, ik dacht nou ja ik ga maar gewoon slapen. Misschien dat hij gewoon iets later komt of zo.
De volgende dag rende ik vrolijk naar beneden en kijken of mijn vader al thuis was, maar zijn schoenen stonden niet zoals gebruikelijk onder de trap. Toen ben ik naar de woonkamer gelopen en ook daar was hij niet. Snel in de agenda gekeken of hij toevallig moest werken?
Ja, hij moest werken; dus ik even bellen of hij er was maar, ze zeiden dat die er nog niet was.
Vreemd want mijn vader kwam nooit te laat op zijn werk want, dat was zijn lust en zijn leven.
Ik heb me toen snel aangekleed om de paarden te gaan voeren, daar zag ik dus dat het paard ook niet op stal stond, die hij die avond mee had genomen.
Helemaal overstuur rende ik weer naar binnen en vroeg aan mijn ‘’stiefmoeder’’ of zij hem misschien had gezien. Maar ze vertelde mij dat hij die avond gewoon thuis was geweest en nu weer met het paard aan het wandelen was. Wat ik nogal vreemd vond aangezien die moest werken.
’s Avonds was hij nog steeds niet thuis en op zijn mobiel nam hij ook niet op. Hij was ook niet op zijn werk geweest waardoor optreden niet door kon gaan. Naja allemaal heel vreemd en heb de hele nacht beneden gezeten, wachtend totdat die thuis zou komen. Ik was in slaap gevallen en werd wakker met een vreemd gevoel. Ben toen naar school gegaan.
Weer thuis ging de telefoon af.. het was de Politie ze hadden een man gevonden en in zijn portemonnee zat de ID van mijn vader en het telefoonnummer. Ik wist niet wat ik meemaakte en ben samen met J. daarheen gegaan. Daar moesten we naar een hokje komen waar ze het slechte nieuws vertelde. Hij was om het leven gebracht dachten ze.
We mochten kijken of hij het echt was. Eigenlijk durfde ik niet te kijken maar maakte mezelf wijs dat hij het toch niet zou zijn. Helaas was die het wel met een verkrampt gezicht waar je veel pijn vanaf kon lezen, verschrikkelijk gezicht was dat. Als een malloot ben ik weg gerent, de bossen in. Daar heb ik de hele middag op een bankje gezeten, voor me uit gekeken en tegen mezelf gezegd dat dit niet waar kon zijn. Ze hadden mij overal gezocht en G. vond mij en heeft de hele tijd naast me gezeten en alleen maar arm om me heen geslagen.
De dagen erna vroeg ik me steeds af; wie heeft dit gedaan? Waarom? Ook vertrouwde ik helemaal niemand meer. Vond iedereen stom en wilde niks van hun weten. Zo heb ik G. die eigenlijk al die tijd bij was geweest helemaal verrot gescholden ook al kon hij er helemaal niks aan doen. Tijdens de begrafenis waren er een heleboel mensen. Heel veel bekende en ook een paar leraren waren aanwezig. Ik had een speech gehouden. Op het eind ging iedereen nog koffie drinken. Pff daar had ik helemaal geen zin in en ging bij het graf staan. Ook daar had ik de hele tijd gestaan.
In tussentijd ben ik bij mijn tante gaan wonen, even weg van de omgeving. Twee dagen na de begrafenis belde de politie op. Mijn ‘’stiefmoeder’’ had zichzelf aangegeven, zij had het gedaan samen met een ‘‘vriend’’. Ze wilde dat hij zich net zo zou voelen als zij.
Het paard stond bij die ‘’vriend’’ op stal. Daarna volgde nog rechtszaken, die nog vervolgd worden binnenkort. Toen ze daar zat en ijskoud vertelde waarom en hoe ze het gedaan had, had ik echt zin om er aan te vliegen, maar ze hielden mij tegen, gelukkig.
Hoe het nu verder allemaal gaat aflopen weet ik ook niet precies, maar een plekje heb ik dit allemaal nog niet kunnen geven.
Sorry, voor het lange verhaal maar moest het even kwijt.
Bedankt voor het lezen
) als steun hebtenhad !
