Anthea schreef:Aandacht, aandacht, aandacht. Wat Lynn_x zegt, 9 vd 10 keer springen ze dan toch maar niet voor de trein.

Soms.. maar zeg dat niet te gauw!
Het is een schreeuw om hulp.
Dat veel mensen uiteindelijk geen zelfmoord plegen, is natuurlijk wel zo,
maar moeten we er daarom minder naar kijken? Moeten we denken van ja, maar ze springt toch niet voor de trein, laat maar gaan!
en vervolgens gaat degene dan júist wel? Moet je eerst zien, dan geloven ofzo? Dan ben je te laat.
Mensen, het gaat over zelfmoord! Dan kan je niet meer terugdraaien. 'Genezen' is dan niet mogelijk, enkel het voorkomen.
Het is juist goed dat mensen toch inzien dat het beter is het niet te doen,
maar toch zijn er nog genoeg mensen die het wél doen. En zeker als je zelf eerst alleen maar heb geschreeuwd dat het om aandacht gaat,
en toch mensen om je heen, die je kende, later écht zelfmoord hebben gepleegd, ga je wel anders denken.
Dan doe je er alles aan om het tij te keren als je nog iemand leert kennen die het er wel eens over heeft.
Wikipedia schreef:Iemand met zelfmoordneigingen heeft meestal vooral behoefte aan iemand die om hem of haar geeft en naar hem of haar luistert. Vaak wil de persoon eigenlijk niet dood, maar wordt zelfmoord als de enige mogelijkheid gezien om uit de situatie te komen waarin diegene zich bevindt.
Als iemand je vertelt, of iets in de richting van een hint geeft dat hij/zij erover nadenkt om zelfmoord te plegen,
moet je dan ook niet bij jezelf gaan denken dat je dan gewardeerd wordt door die persoon? Dat hij/zij het je vertelt?
Dat je een vertrouwt gevoel geeft aan hem/haar, het aan jou toevertrouwt?
Als je zo'n persoon dán laat vallen omdat je denkt dat het aandachtrekkerij is, gaat het veel vaker mis dan wanneer je luistert.
Je zult ook zien als je zo'n persoon er doorheen helpt, dat ze ook nog meer dan eerst ook voor jou klaar zullen staan.
Dat is echte vriendschap.
En natuurlijk zitten er mensen tussen die het voor de aandacht zeggen, maar die mensen pik je er wel tussenuit.
Je hoeft niet lang met ze om te gaan om daar achter te komen. Kijk naar houding, gedrag, uitstraling..
Prestaties op school, ga eens thuis langs.. Luister naar de verhalen, draait hij/zij het telkens om,
wordt het steeds dramatischer, of is het in één klap weg als hij/zij er over heeft gesproken?
Ga eens naar de andere vrienden van die persoon, weten zij ook iets? Hoe denken zij over die persoon?
Hebben zij nog verhalen, kunnen ze zeggen dat dingen wel of niet waar zijn van die persoon?
Zoveel wegen om te zien of het aandacht is of niet.
Zo, dat was mijn zegje.