ik moet toch even mijn verhaal kwijt,
mijn vader heeft suikerziekte en daardoor zou hij wat geiriteerd kunnen reageren.
nou vind ik(en mijn moeder ook) dat dit de laatste tijd toch wel heel vaak gebeurd,
we krijgen er toch wel een beetje genoeg van.
als wij dan vragen of het door zijn suikerkomt roept hij altijd dat we de schuld gewoon ergens op af willen schuiven, dus of het daardoor komt weten wij ook niet.
ik ben het echt zat na vanavond,
vorige week zij mijn moeder tegen hem ga je volgende week mee naar de diploma uitrijking van sas dus zijn antwoord was moet dat nou.
even later onder het eten zegt mijn moeder sas vind je dat papa mee moet, dus ik zeg om weeer een ruzie te voorkomen dat ik het niet erg vind als alleen me moeder meegaat.
dus vandaag onder het eten zegt mijn moeder ga je nou mee morgen naar haar diploma uitrijking?
zegtie kom je daar nu mee? dus waarop ik zeg daar hadden we het vorige week tog al over.
ik weet nergens van zegt hij
dus mijn moeder zegt als je een half uur eerder bij je werk weggaat kan je mee.
zegt hij in een keer zij wou het tog niet dus ik zeg nee omdat ik jou reactie weet die zou net zo zijn zoals nu (hij was ondertussen al aan het sreeuwen)
en hij negeert me dus ik ben weg gelopen
een kwartier later doet hij net alsof e rnisk aan de hand is en begint gewoon over de ponys(zoals altijd) waarop ik heel bot reageer en hij gewoon doorgaat net of er niks is.
elke keer gaat het zo, herkent iemand dit?
hij wil ook nooit zijn fouten inzien en doet daarna net of er niks is!
Laatst bijgewerkt door Sascho op 01-07-08 20:15, in het totaal 1 keer bewerkt