Geplaatst Stel je voor je heb een kindje (hoeft niet), je bent super gelukkig met je man en eigenlijk leef je het perfecte leventje en jullie zijn bezig voor nog een kindje.
Door een slippertje ben je zwanger geworden, je weet uiteraard niet van wie het is. Het is natuurlijk ook groot kans dat het gewoon van je man is.
Wat zou je doen? Alles opbiechten? Abortus plegen? Of hopen dat het kindje van je man is.
(Het is heel globaal geschreven, als je gelukkig bent ga je niet vreemd zal je denken, maar dat is de kwestie niet)
En als...
je niet zwanger was geworden, en dus gewoon bent vreemdgegaan, vertel je het dan ook?
Ik zal namelijk alles opbiechten, maar eigenlijk is dat heel egoistisch. Omdat jij er niet mee kan leven, en dat het aan jou knaagt zal jij met je verhaal je mans leven overhoop halen.
Als het bijvoorbeeld echt eenmalig was, is dat het dan waard
P.S. Dit is geen bestaand verhaal, ik zat n.a.v. een verhaal erg te filosoferen en stel je voor senarios voor me te halen.
Dat stond eens in het wetenschapskatern van de Volkskrant en het stuk heette: "De man mikt en de vrouw beschikt". 
