Ik moet echt even mijn verhaal kwijt, het is nou al zo lang gaande! Ik wordt gek van hem en heb besloten dat hij eruit gaat of ik.
Het begon een paar jaar geleden met hem. Leraren gooide hem om de haverklap uit de klas, hij kreeg ruzie en vocht, zijn fiets altijd kapot, zelfs een meisje had hij geslagen.
Het werd erger. Hij is nachtenlang weggebleven en kwam gewoon de volgende dag ergens thuis. Mijn ouders zochten hem maar dat maakte niet uit. Jeugdzorg was toen al ingeschakeld en ook bleek dat hij ADHD had. medicijnen heeft hij (slikt hij niet?)
Dat mijn ouders hem zochten maakte m niet uit, dat wij ons zorgen maakten en er ook onder leden boeide hem nog minder.
Toen was er ineens geld weg. Van mijn ouders en ook weleens van mij. Ook verdwenen er spullen van mijn jonge broertje ( 9 jaar! ) en zijn eigen telefoon etc. waren ook steed weg. Wat hij daarmee gedaan heeft, geen idee..
Roken doet hjij ook al lange tijd, even voor de duidelijkheid hij is net 16.
In totaal is hij al 3 keer met halt in aanraking gekomen, waarvan hij 1 taakstraf nog moet doen. Ook dit lijkt hem bijna niet te boeien.
Steeds weer verdwijnen er spullen in huis, spullen waar ik keihard oor wrk.
Vorige week, ik had hard gespaard voor een auto. Reservesleutel was ineens weg. Ik zoeken, tot ik hem eergisteren in zijn kamer vond. Ergens weggstopt in een la. Op de vraag wat doet hij daar, een grote bek en ontkennen.
Net keek ik op mijn postbank, en ik zag dat e vandaag 3 x tien euro vanaf was gehaald. Ik ben vandaag de hele dag bij mijn paard geweest en had mijn portemonnee niet mee..Ook is er eerder deze en vorige week regelmatig geld vanaf gehaald.
ik ben he zo zat met hem, ik werk nachtdiensten, betaal zelf mijn paard, auto, verzekeringen, benzine, kleding etc. en hij om met zijn potenaan MIJN geld!!
Mij ouders zijn er ook uit, hij moet echt uit huis nu. Ik heb net met ze gepraat en duidelijk gemaakt dat het hij of ik eruit is.
Ik trek het echt niet meer


Het liefs zou ik me helemaal uitleven op hem maar ik weet beter..