Ik heb nu 8 maanden een vriend, en ik ben aan de pil, ik wil super graag dat hij de vader van mijn kind word, maar mijn verstand zegt gewoon het kan niet!! Want ik wil ook nog een goede opleiding doen, financieel zou het me nooit lukken, mijn vriend zou er kapot aan gaan, en wil ook nog wel naar vrienden toe kunnen. En toch komt stiekem vaker de gedachte in me op om heel stiekem eens de pil te vergeten, maar dan doe ik het toch weer niet omdat ik dat mijn vriend niet aan wil doen.
Ik heb het er weleens met 'm over gehad; Wat als ik zwanger wordt?
Hij wil dat ik dan abortus doe, en anders zou het hem niet lukken met me verder te gaan. Omdat hij kan de verantwoordelijkheid voor een kind nog niet dragen ( ik ook niet met mn 16 jaar)
Mijn verstand zegt dus dat ik normaal moet doen en gewoon mijn opleiding moet afronden, carriere maken en over 10 jaar ofzo nog es aan kinderen denken. Mijn gevoel zegt daarentegen heel iets anders


Als ik in de supermarkt de babyvoeding bijvul, dan let ik express niet op die babykopjes enzo maar op de prijs haha..
Oke moeders, willen jullie aub de negatieve dingen van een kind op een rijtje zetten en de positieve dingen van geen kinderen hebben even vertellen?
Misschien dat ik over 10 jaar pas dan weer een kind wil haha..
En oliebol ik klink nu egt sick-minded,, maarja tis een gevoel die ik heb

en waar ik ook het liefst van af ben
