Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-05-23 13:22

Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-23 13:22

Hoi hoi,

Ik was benieuwd of er hier lotgenoot-moeders zijn die hetzelfde hebben (of hebben gehad) met hun baby en misschien wat tips voor me hebben, of me goede moed kunnen inpraten :')

Ruim 10 weken geleden ben ik voor de 2e keer moeder geworden van een prachtige zoon.
In grote lijnen doet hij het super, alleen het is nu al een week of 6 zo dat deze kleine man richting het eind van de dag (als de prikkelverwerking begint en ze huileriger zijn) absoluut niet bij zijn vader wilt liggen. Hij krijst alles bij elkaar en dit kan uren aanhouden. Tot het moment komt dat ik zeg geef hem maar aan mij. Zodra ik hem overpak is hij binnen 5 seconden stil. Enorme mama honger op die momenten en dat duurt eigenlijk tot ik hem voor de nacht in bed leg. 's Nachts kan mijn vriend hem wel gewoon de fles geven en terug op bed leggen indien dat nodig is.

Fijn om te weten dat je kindje graag bij je is en troost bij je vindt, maar heel praktisch is het natuurlijk niet. Eigenlijk ben ik elke dag vanaf een uur of 4 tot 7-8 als hij naar bed gaat de 'sjaak'. Een keertje uit eten zit er niet in, of ik moet heel laat gaan, nadat ik meneer op bed heb gelegd. Bij mijn 1e zoontje hier totaal geen last van gehad dus ik heb geen idee of dit iets is van een paar weken of dat ik eerder aan maanden moet denken voor dit een beetje bijtrekt. Overdag geen problemen overigens, in de weekenden proberen we zoveel mogelijk mijn vriend de dingen te laten doen zoals de fles geven en de zorg, knuffelen etc, zodat hij ook vertrouwd raakt met papa. Mijn vriend werkt verder de hele week en als hij thuis komt zit de kleine al op het punt dat hij sowieso niet bij papa wilt.

Zijn er mede-moeders die dit ook mee hebben gemaakt? Hoe lang duurde dit? Is er hoop voor me? :')

**Geplaatst**: 07-05-23 13:28

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 07-05-23 13:28

Niet echt bemoedigend maar ik heb de eerste 8 mnd elke avond met onze zoon op de bank gezeten van 20 tot 23 uur.
Heb er maar aantoe gegeven

**Geplaatst**: 07-05-23 13:34

Geplaatst: 07-05-23 13:34

Mijn oudste is nog steeds een mama’s kindje na 7 jaar.

Vergeet niet dat ze 9maanden in jou hebben gewoond. Jullie lichamen en systemen zijn op elkaar afgestemd, het is logisch dat een baby zich meer thuis voelt bij de mama. Jouw stresssysteem = zijn stresssysteem, dus kan de prikkelverwerking beter handelen.

Ik zou er op zo’n jonge leeftijd ook aan toe blijven geven en een draagdoek/zak gebruiken voor je eigen comfort.

Ik vond het ook heel heftig, maar uiteindelijk gaat het echt over/wordt het minder.

**Geplaatst**: 07-05-23 13:39

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 07-05-23 13:39

Ons zoontje is ook vooral verliefd op mama. Hoe naar en vervelend ook, maar ik ga toch echt gewoon weg. En de ervaring leert dat papa dan toch ook wel leuk is. Het zal de eerste keren even duren voor die rustig is, maar tegenwoordig is het alleen het moment dat ik weg ga huilen en nog voordat ik de deur dicht doe is die alweer rustig. Tijd voor jezelf is ook écht belangrijk!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-05-23 13:46

Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-23 13:46

Alja schreef:
Niet echt bemoedigend maar ik heb de eerste 8 mnd elke avond met onze zoon op de bank gezeten van 20 tot 23 uur.
Heb er maar aantoe gegeven

Om dezelfde reden? :wow:

verootjoo schreef:
Mijn oudste is nog steeds een mama’s kindje na 7 jaar.

Vergeet niet dat ze 9maanden in jou hebben gewoond. Jullie lichamen en systemen zijn op elkaar afgestemd, het is logisch dat een baby zich meer thuis voelt bij de mama. Jouw stresssysteem = zijn stresssysteem, dus kan de prikkelverwerking beter handelen.

Ik zou er op zo’n jonge leeftijd ook aan toe blijven geven en een draagdoek/zak gebruiken voor je eigen comfort.

Ik vond het ook heel heftig, maar uiteindelijk gaat het echt over/wordt het minder.

Ben me hier ook zeker van bewust hoor! Ik begrijp helemaal waar het vandaan komt en vind het ook logisch, hij heeft 9 maanden mijn stem/geluiden/etc gehoord.

Ik pas er op dit moment ook alles op aan, dingen afspreken pas als ik hem in bed heb gelegd. Het zou alleen fijn zijn (en voor mijn vriend ook n stuk leuker) als dit bijtrekt. Ik herken het totaal niet van mijn eerste zoontje, dus geen idee of dit vaker voorkomt en misschien een fase is van een bepaalde leeftijd.

Draagdoek probeer ik vaak wel, alleen hij vindt dit zelf niet altijd even fijn. Zeker eind van de dag krijg ik hem hier vaak echt niet in. Dan wil hij alleen maar in mijn armen liggen en rondgelopen worden, of in de wandelwagen over uiteraard de hobbelende stoep, maar daar is het jammer genoeg nog niet altijd weer voor buiten of is niet altijd mogelijk omdat ik er ook nog een van 4,5 rond heb lopen die ik niet elke keer mee op pad kan zeulen.

Denise_Storm schreef:
Ons zoontje is ook vooral verliefd op mama. Hoe naar en vervelend ook, maar ik ga toch echt gewoon weg. En de ervaring leert dat papa dan toch ook wel leuk is. Het zal de eerste keren even duren voor die rustig is, maar tegenwoordig is het alleen het moment dat ik weg ga huilen en nog voordat ik de deur dicht doe is die alweer rustig. Tijd voor jezelf is ook écht belangrijk!

Als ik vertrek is hij meestal rustig, maar hem 3 uur laten krijsen krijg ik echt niet over mn hart. Daarbij raakt hij dan zo overprikkeld en vermoeid dat alles alleen maar lastiger wordt. Dus ik probeer vooral overdag, als hij bij papa wel rustig is, dingen te doen en dan maar accepteren dat ik daarna het haasje ben

**Geplaatst**: 07-05-23 13:48

Geplaatst: 07-05-23 13:48

Ik zweerde bij een draagdoek op die momenten wel de kleine bij me, maar wel mijn handen vrij. Je zou eens kunnen testen of de geur al voldoende is door bijv. een hydrofieldoek tussen papa en de kleine in te leggen die je bij je hebt gedragen.

Verder heb ik ook vaak het gevoel gehad dat het was om mama na een drukke dag rust op te leggen. Ik zat meestal tot 22.30 met onze dochter op mijn borst op de bank en gingen dan samen naar bed.

**Geplaatst**: 07-05-23 13:54

Geplaatst: 07-05-23 13:54

Hier ook geen echte oplossing behalve dat ik haar dan maar bij me droeg. Of gewoon op de arm, of in een draagzak. Ook sliepen we samen. Het is uiteindelijk vanzelf beter geworden.

**Geplaatst**: 07-05-23 14:05

Geplaatst: 07-05-23 14:05

JLLN_ schreef:
Alja schreef:
Niet echt bemoedigend maar ik heb de eerste 8 mnd elke avond met onze zoon op de bank gezeten van 20 tot 23 uur.
Heb er maar aantoe gegeven

Om dezelfde reden?

verootjoo schreef:
Mijn oudste is nog steeds een mama’s kindje na 7 jaar.

Vergeet niet dat ze 9maanden in jou hebben gewoond. Jullie lichamen en systemen zijn op elkaar afgestemd, het is logisch dat een baby zich meer thuis voelt bij de mama. Jouw stresssysteem = zijn stresssysteem, dus kan de prikkelverwerking beter handelen.

Ik zou er op zo’n jonge leeftijd ook aan toe blijven geven en een draagdoek/zak gebruiken voor je eigen comfort.

Ik vond het ook heel heftig, maar uiteindelijk gaat het echt over/wordt het minder.

Ben me hier ook zeker van bewust hoor! Ik begrijp helemaal waar het vandaan komt en vind het ook logisch, hij heeft 9 maanden mijn stem/geluiden/etc gehoord.

Ik pas er op dit moment ook alles op aan, dingen afspreken pas als ik hem in bed heb gelegd. Het zou alleen fijn zijn (en voor mijn vriend ook n stuk leuker) als dit bijtrekt. Ik herken het totaal niet van mijn eerste zoontje, dus geen idee of dit vaker voorkomt en misschien een fase is van een bepaalde leeftijd.

Niet alleen je stem en geluiden gehoord, hij wás jou, wat jij meemaakte, maakte hij mee, wat jij at, at hij. Was jij bang, was hij bang, was jij blij, was hij blij. Dat wordt niet met de navelstreng doorgeknipt.
Er is steeds meer onderzoek naar gedaan waaruit blijkt hoe belangrijk deze band is en hoeveel invloed dit heeft op de rest van je leven.

Voor nu zit je pas vlak na de geboorte, wat jij beschrijft komt vaak voor. En het gaat over. Wanneer precies, verschilt per kind. De eerste drie maanden na de geboorte zijn eigenlijk het laatste trimester.
Het is van belang in deze fase veiligheid te bieden.

Dus je doet het goed.
Ik weet niet precies meer wanneer het bij ons over ging. Mijn man kon de oudste na een half jaar prima handelen geloof ik. De jongste was een stuk makkelijker.
Onze oudste kon ook niet bij een oppas. Wel bij oma maar oppasmeisjes gingen nooit goed. Dat heeft wel jaren geduurd, we doen het nu nog steeds niet.

**Geplaatst**: 07-05-23 14:16

Geplaatst: 07-05-23 14:16

Dit komt vanzelf wel goed. Laat je baby nu maar bij je zijn. Het is gewoon natuurlijk. Geniet van je baby

**Geplaatst**: 07-05-23 14:48

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 07-05-23 14:48

I heb er idd ook aan toegegeven omdat ik graag een goede band wou opbouwen met mijn zoontje en ik wou goedmaken wat ik in het begin tijdens mijn zwangerschap niet goed heb gedaan….

**Geplaatst**: 07-05-23 15:49

Geplaatst: 07-05-23 15:49

Die van mij waren ook van die plakbaby’s. En nu nog steeds wel een plakdreumes en plakpeuter haha. Mama = alles. Papa is ook wel prima, maar bij verdriet/moe/ziek zijn ze het liefst bij mij als ze de keuze hebben. En ik vind dat prima.
‘s Nachts vind ik het wel soms vervelend maar ik ben er voor ze. Ze zijn maar heel even klein en ik geloof erin dat het vanzelf beter wordt.

Alja schreef:
I heb er idd ook aan toegegeven omdat ik graag een goede band wou opbouwen met mijn zoontje en ik wou goedmaken wat ik in het begin tijdens mijn zwangerschap niet goed heb gedaan….

Dat klinkt heftig. Wees niet te streng voor jezelf

**Geplaatst**: 07-05-23 16:56

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 07-05-23 16:56

Soms heel logisch, maar soms ook even lastig voor jezelf. Daar moet je namelijk ook voor zorgen als je staande wil blijven in je moederschap. Dan kan een momentje bij je man erg fijn zijn. Aan de andere kant, als je kindje graag bij jou wil zijn, kan jij die veiligheid en liefde bieden.

Uiteraard kan je wel dingen stimuleren, gaat je man weleens met je kindje douchen? Je kan eens een paar keer momenten nemen dat je je kind bloot lekker bij je man legt in bed en dat ze samen chillen. Of is het dan ook niet stil te krijgen?

**Geplaatst**: 07-05-23 17:18

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 07-05-23 17:18

Mijn dochter was ook een onwijze mama plakbaby. Ze begint eigenlijk nu sinds een paar maanden wat minder aan mij te hangen en ook meer op papa te richten en ze is inmiddels 2,5.

Ik heb er altijd aan toegegeven, vooral toen ze nog zo klein was. Toen ze wat groter was, ging ik wel gewoon weg, toen werden de huilbuien ook wel korter en was het over nadat ik even weg was. Ik heb het echter al die tijd lastig gevonden om weg te gaan.

10 weken is echt nog heel jong, ik zou er voorlopig nog lekker aan toegeven.

**Geplaatst**: 07-05-23 18:10

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 07-05-23 18:10

Draagdoek idd!

Hier ook zo eentje gehad en draagdoek is toch een fantastisch iets! Plakken ze op je, maar heb je wel je handen vrij!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-05-23 19:59

Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-23 19:59

Hij accepteert de draagdoek dus niet op die momenten

anders was het idd een perfecte uitkomst. Hij wilt dan alleen in mijn armen gedragen worden en dan moet ik eigenlijk nog rondlopen ook

Of in de wandelwagen een stuk gaan lopen, daar wordt hij ook rustig van, maar dat laat het weer nu heel vaak nog niet toe.

Ik geef er overigens ook gewoon aan toe hoor, ik kan hem ook echt niet zo laten krijsen dan breekt mn hart, alleen soms is het gewoon echt niet praktisch, omdat ik nog een andere rond heb lopen die ook mama wilt (ze hebben niet dezelfde vader). Dus af en toe is dat wel een uitdaging omdat ik mezelf helaas niet in tweeën kan hakken. Dan zou het fijn zijn als de jongste rond bedtijd ook gewoon even bij papa wilt, zodat ik even quality time met de oudste heb en ons bed ritueel kan doen. Af en toe doet zijn bonuspapa dat ook met hem, maar omdat hij niet altijd bij ons is, wil ik het vaak ook graag zelf doen.

Dat huid op huid is nog wel een goede tip, gaan we proberen. Dat hebben ze samen eigenlijk nog niet gedaan zover ik weet. Dat moeten we dan wel eerst in de ochtend doen, als de kleine het nog gewoon oke vindt om bij papa te liggen. Vriend staat ook voor alles open dus dat is fijn. Het frustreert hem ook dat hij mij op sommige momenten niet echt kan ontzorgen mbt de baby.

**Geplaatst**: 07-05-23 20:08

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 07-05-23 20:08

Ben heel benieuwd hoe je baby er op reageert! Het is wel even een gedoe, je moet er echt tijd voor nemen, zeker als je er nog meer rond heb lopen. Maar het is echt keigoed voor de hechting en als ze eenmaal rustig liggen worden ze vaak heerlijk zen bij het horen van de hartslag en de warmte. Mocht dit in de ochtend werken, denk ik zeker dat ze ook op een gegeven moment rustig worden zodra ze papa ruiken en bloot op bloot worden gelegd.

**Geplaatst**: 07-05-23 20:23

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 07-05-23 20:23

Ik weet niet of je het geprobeerd hebt en het is misschien een andere richting op, maar ken je white noise? Staat gewoon op YouTube. Doet ze denken aan het geruis van jouw bloed toen ze nog in je buik zaten, werkt geruststellend.

Helaas weet ik al te goed hoe je je voelt. Ik heb een tweeling, geen andere kinderen, maar ze hebben wel een papa die vrij snel weer heel veel weg was na de bevalling dus stond er praktisch alleen voor.

Draagdoek was voor die van mij geen optie. Als ik druk was met de een, of ze krijsten beiden dan bood een gedragen shirt van mij en white noise (moet vrij hard aan, volume van een stromende douche) mijn jongens wel wat rust.

Het is in ieder geval het proberen waard denk ik! Wel heel lastig, ik vond dit het lastigste van de babytijd. Dat je eigenlijk wil toegeven aan hun behoefte aan aandacht van jou, maar dat je je niet in tweeën kan splitsen.

**Geplaatst**: 07-05-23 20:28

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 07-05-23 20:28

En als papa een gedragen t-shirt van jou op zich legt en daar baby op legt? Baby’s zijn heel erg gevoelig voor geur. Kan best zijn dat als baby jou ruikt het goed is

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-05-23 20:41

Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-23 20:41

Liselot schreef:
En als papa een gedragen t-shirt van jou op zich legt en daar baby op legt? Baby’s zijn heel erg gevoelig voor geur. Kan best zijn dat als baby jou ruikt het goed is

Dit hebben we al geprobeerd, maar hij laat zichzelf niet foppen. Wel reageert hij soms enorm op mijn stem. Vanavond ook weer, ik was verhaaltje voor aan het lezen aan de oudste, vriend kwam de kamer binnen met een krijsende baby en ging bij ons op bed zitten.. hij was vrij snel rustig. Vorige week stond ik onder de douche, ben ik met de oudste in de manenschijn gaan zingen terwijl vriendlief op de badkamer stond met baby, die ook weer rustig werd

Misschien moet ik een podcast gaan opnemen :')

Kwal schreef:
Ik weet niet of je het geprobeerd hebt en het is misschien een andere richting op, maar ken je white noise? Staat gewoon op YouTube. Doet ze denken aan het geruis van jouw bloed toen ze nog in je buik zaten, werkt geruststellend.

Helaas weet ik al te goed hoe je je voelt. Ik heb een tweeling, geen andere kinderen, maar ze hebben wel een papa die vrij snel weer heel veel weg was na de bevalling dus stond er praktisch alleen voor.

Draagdoek was voor die van mij geen optie. Als ik druk was met de een, of ze krijsten beiden dan bood een gedragen shirt van mij en white noise (moet vrij hard aan, volume van een stromende douche) mijn jongens wel wat rust.

Het is in ieder geval het proberen waard denk ik! Wel heel lastig, ik vond dit het lastigste van de babytijd. Dat je eigenlijk wil toegeven aan hun behoefte aan aandacht van jou, maar dat je je niet in tweeën kan splitsen.

White noise ben ik wel bekend mee. De oudste heeft een periode gehad vroeger dat hij overdag alleen sliep in het pikkedonker met white noise aan. Youtube heeft filmpjes van 10 uur

Dit hebben we bij de kleine nog niet geprobeerd, kunnen we op de momenten dat hij zo overstuur bij papa zit nog wel proberen ja

Een tweeling lijkt me ook zo heftig, hier had ik het vorige week nog met een vriendin over.. dat we tegen elkaar zeiden, hoe doe je dat bijv in godsnaam als je fv geeft en ze hebben tegelijk honger.. respect hoor!!

**Geplaatst**: 07-05-23 23:22

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 07-05-23 23:22

Kom ik dit net tegen op Facebook

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-05-23 12:55

Geplaatst door de TopicStarter : 10-05-23 12:55

Amado7 schreef:
[ [url=m/yUPmPB.jpg]Afbeelding[/url] ]

Kom ik dit net tegen op Facebook

Die stuurde mijn vriend vorige week ook door :')

Het lijkt iets beter te gaan.. het is nog steeds niet het beste moment van de dag, maar dat hoort erbij.

Zijn er mensen die ervaring hebben met het weglaten van een speen op deze leeftijd? Mijn oudste heeft er nooit behoefte aan gehad, maar nu ben ik hem elke 5 minuten terug in zn mond aan het duwen en het belemmert hem enorm in zijn slaap (wordt wakker zodra hij uit zn mond valt). Of andere tips misschien?

**Geplaatst**: 10-05-23 14:47

Geplaatst: 10-05-23 14:47

Baker je al in? Dat gaf mijn kinderen enorm veel rust

**Geplaatst**: 10-05-23 15:41

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 10-05-23 15:41

Babytjes zijn heel gevoelig. Dus als jij al wat zachter ben met hoe je praat kan dit al verschil maken.
Plus 9 maanden in de buik, dat is gewoon onvervangbaar. Het is zelfs zo dat de stofjes van kind naar moeder onderling uit wisselen en dat wat de baby achterlaat wel 18 jaar nog bij moeder achter kan blijven.

**Geplaatst**: 10-05-23 15:53

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 10-05-23 15:53

Wij hebben hetzelfde gehad met ons dochtertje. Vanaf 6 weken na de bevalling ging ik weer paardrijden en op maandag- en dinsdagavond les dus dan was mijn dochtertje alleen met mijn vriend. Ze heeft echt een behoorlijk aantal weken gehuild en/of gekrijst, zo erg dat hij zelfs eens met haar naar mijn les is gekomen en hij wel zou afzadelen etc. Hij werd er heel onzeker van en dat had natuurlijk ook weer z'n wisselwerking. Hij heeft 'helaas' toch door moeten zetten en op een gegeven moment stopte het ineens. Toen was het wel prima en kon ze rustig hele avonden bij hem liggen tukken. Dus het wordt beter, vraag is alleen wanneer :')

**Geplaatst**: 10-05-23 16:37

Re: Lotgenoten gezocht; baby ontroostbaar bij papa

Geplaatst: 10-05-23 16:37

Mijn beide kids zijn nu bijna 3 en 1,5 hadden dit ook beide. Het is een fase :')

Wat mij man deed, was dan in de wagen leggen en gaan wandelen, maar meestal had ik dan de kids. Na 6 maanden was het over.